Χρήστος Ζαντέρογλου

Ο Έλληνας κεντρικός αμυντικός Χρήστος Ζαντέρογλου, γεννήθηκε στις 12 Ιουλίου του 1940, στη Νέα Ιωνία του Βόλου. Χαλκέντερος μέσα στο γήπεδο, μαζί με τον Βασίλη Μποτίνο και τον Τάκη Συνετόπουλο, θεωρείται από τους Καλύτερους Ποδοσφαιριστές που έβγαλε το ποδόσφαιρο της Μαγνησίας. Παραμένει μέχρι και σήμερα ο κάτοχος 2 σπουδαίων ρεκόρ στο ελληνικό ποδόσφαιρο, αυτών των περισσοτέρων συνεχόμενων συμμετοχών αλλά και αυτό των περισσοτέρων συνεχόμενων λεπτών στο πλαίσιο της Α' Εθνικής!  Ποδοσφαιριστής υπήρξε και ο αδερφός του, Μπάμπης.

Γεννημένος στη Νέα Ιωνία, τη προσφυγική συνοικία του Βόλου, το πατρικό του σπίτι βρισκόταν κοντά στο γήπεδο της τοπικής Νίκης. Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο, σε ηλικία 15 ετών, το 1955 στη Νίκη Βόλου, όπου αγωνιζόταν και ο αδελφός του, με τα χρώματα της οποίας αγωνίστηκε για μία δεκαετία. Αρχικά αγωνιζόταν ως επιθετικός αλλά με αφορμή έναν αγώνα της Εθνικής Νέων, στον οποίο τραυματίστηκε ένας αμυντικός, ο Ζαντέρογλου πήρε τη θέση του και καθιερώθηκε από τα 18 του ως αμυντικός. Ήταν βασικό στέλεχος της ομάδας που το 1961 πέτυχε την άνοδο στην Α' Εθνική Κατηγορία, με τη παρθενική του εμφάνιση με τα χρώματα της Νίκης στην Α' Εθνική, να γίνεται στις 10 Σεπτεμβρίου του 1961, στην εκτός έδρας ήττα με 0-4 από τον Παναθηναϊκό, στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος της σεζόν 1961/62. Μάλιστα, παρά την βαριά ήττα της ομάδας του, ήταν από τους διακριθέντες της αναμέτρησης. Την πρώτη του χρονιά με τη Νίκη στην Α' Εθνική συμμετείχε σε 29 αγώνες. Την επόμενη σεζόν σημειώνει και το πρώτο του γκολ στην Α' Εθνική, στην εντός έδρας επικράτηση με 1-0 επί του Πανιωνίου στις 21 Οκτωβρίου του 1962, στα πλαίσια της 8^ης αγωνιστικής, σκοράροντας με κεφαλιά στο 60^ο λεπτό της αναμέτρησης.

Με την φανέλα της Νίκης, αγωνίστηκε 4 χρόνια στην Α' Εθνική, αποτελώντας μάλιστα βασικότατο στέλεχος της ομάδας αφού μέτρησε συνολικά 114 συμμετοχές σε σύνολο 123 αγώνων! Η Νίκη, τις σεζόν 1963/64 και 1964/65 έδωσε αγώνες μπαράζ κόντρα στον Ολυμπιακό Χαλκίδας την πρώτη χρονιά και στους Απόλλωνα Καλαμαριάς και Παναιγιάλειο την επόμενη. Και τις δύο φορές κατάφερε να κρατηθεί στην Α' Εθνική, αφού με τους Ευβοιώτες ήρθε ισόπαλη με 1-1 και υπερίσχυσε στην διαφορά τερμάτων, ενώ τη σεζόν 1964/65 νίκησε τους Πόντιους και τους Αιγιώτες με 1-0 και 2-1 αντίστοιχα!

Οι εμφανίσεις του, προκάλεσαν νωρίς το ενδιαφέρον των μεγάλων ομάδων. Ήδη από τον Ιούλιο του 1962, ο Πανιώνιος είχε δηλώσει το ενδιαφέρον του, ενώ το καλοκαίρι του 1964 κινήθηκαν για την απόκτησή του και οι τρείς ομάδες του ΠΟΚ, με τον ίδιο τον ποδοσφαιριστή να δηλώνει μια προτίμηση προς την ΑΕΚ. Τον Ιούλιο του 1965, ύστερα από έναν αγώνα για το Κύπελλο Ελλάδος εναντίον του Ολυμπιακού Πειραιώς, καθ’ υπόδειξη του εμβληματικού προπονητή των ερυθρολεύκων, του Μάρτον Μπούκοβι (Márton Bukovi) υπέγραψε στους «ερυθρολεύκους»! Με τους Πειραιώτες, αγωνίστηκε για μια πενταετία μέχρι το 1970. Σε αυτό το διάστημα, πήρε μέρος σε 158 αγώνες πρωταθλήματος, πετυχαίνοντας 5 γκολ ενώ είχε και 9 συμμετοχές στα κύπελλα Ευρώπης, σκοράροντας ένα γκολ, τη σεζόν 1968/69, στην εντός έδρας νίκη των ερυθρολεύκων με 2-0 επί της Φραμ. Παράλληλα πανηγύρισε την κατάκτηση 2 πρωταθλημάτων Ελλάδος το 1966 και το 1967, ενός κυπέλλου Ελλάδος το 1968 και ενός κυπέλλου Μεγάλης Ελλάδος το 1969.

Ο Χρήστος Ζαντέρογλου αριστερά με τον Ορέστη Παυλίδη

Μετά την αποχώρησή του από το μεγάλο λιμάνι, αγωνίστηκε για 3 σεζόν στο Αιγάλεω, από το 1970 έως το 1973, έχοντας συνολικά 84 συμμετοχές (32, 31 και 21 αντιστοίχως) και 2 γκολ. Ήταν μάλιστα ένας από τους στυλοβάτες της ομάδας του 1971, που έφτασε μέχρι την 4^η θέση του πρωταθλήματος! Ακολούθησε μια διετία στον Ατρόμητο Αθηνών, όπου και κρέμασε τα παπούτσια του, το 1975. Με την ομάδα του Περιστερίου, πανηγύρισε το 1974 την άνοδο στην Α' Εθνική, ενώ την επόμενη σεζόν μέτρησε 5 συμμετοχές στα πλαίσια της μεγάλης κατηγορίας. Συνολικά, ο Βολιώτης άσσος, αγωνίστηκε σε 361 αγώνες πρωταθλήματος. Από αυτούς οι 114 ήταν με τα χρώματα της Νίκης Βόλου, οι 158 με τον Ολυμπιακό, οι 84 με το Αιγάλεω και οι 5 με τον Ατρόμητο.

Ο Χρήστος Ζαντέρογλου, έχει τη δική του θέση στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου για δύο αξιοζήλευτα ρεκόρ που κατέχει! Αυτό των περισσοτέρων συνεχόμενων συμμετοχών, αλλά και αυτό των περισσοτέρων συνεχόμενων λεπτών στο πλαίσιο της Α' Εθνικής. Η αρχή ΚΑΙ των δύο αυτών επιτευγμάτων, ήταν ο εντός έδρας αγώνας με τον ΠΑΟΚ, στις 12 Απριλίου του 1964, που βρήκε νικήτρια την Νίκη με 1-0. Στη συνέχεια, αγωνίστηκε για άλλους 34 αγώνες με την ομάδα της Νέας Ιωνίας, χωρίς να χάσει λεπτό! Το σερί αυτό συνεχίστηκε και με τον Ολυμπιακό Πειραιώς, με τη φανέλα του οποίου έπαιξε άλλους 95 αγώνες χωρίς να χάσει λεπτό! Τελικά, έγινε αλλαγή στο 72^ο λεπτό του 131^ου  αγώνα, στην επικράτηση των ερυθρολεύκων με 3-0 επί του ΟΦΗ, στις 5 Οκτωβρίου του 1968, έπειτα από 11.772 συνεχόμενα λεπτά. Το σερί το οποίο συνεχίστηκε ήταν αυτό των συνεχόμενων αγώνων. Κράτησε έως την  21^η  Σεπτεμβρίου του 1969 και μάλιστα σταμάτησε σε αγώνα εναντίον της ομάδας με την οποία ξεκίνησε, τον ΠΑΟΚ. Ο Ολυμπιακός, επικράτησε μεν με 2-1 μέσα στην Τούμπα επί του δικεφάλου του Βορρά, ο Ζαντέρογλου όμως αποχώρησε τραυματίας με αποτέλεσμα να μην προλάβει το επόμενο ματς το οποίο ήταν κόντρα στην ΑΕΚ. Έτσι το κοντέρ σταμάτησε στις 164 συνεχόμενες συμμετοχές, επίτευγμα το οποίο παραμένει ακατάρριπτο μέχρι και σήμερα!

Διετέλεσε 13 φορές διεθνής με την Εθνική Ελλάδος. Από αυτές, τις 2 πρώτες τις πραγματοποίησε ως ποδοσφαιριστής της Νίκης Βόλου και τις υπόλοιπες 11 ως ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού. Το ντεμπούτο του με το εθνικό αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, το πραγματοποίησε στις 12 Φεβρουαρίου του 1964 στο Στάμφορντ Μπρίτζ του Λονδίνου, στην ήττα με 1-2 από την Μεγάλη Βρετανία για το Προ-ολυμπιακό τουρνουά. Υπήρξε μέλος της ομάδας που "άγγιξε" την πρόκριση και για λεπτομέρειες δεν κατάφερε να προκριθεί στα τελικά του Μουντιάλ του 1970, που διεξήχθη στα γήπεδα του Μεξικό, στη σημαντικότερη έως τότε προσπάθεια πρόκρισης, όταν κατετάγη στη 2^η θέση του ομίλου της, πίσω από τη Ρουμανία, χάνοντας την πρόκριση για μόλις έναν βαθμό. Είχε υπάρξει επίσης μέλος της εθνικής Νέων.

Μετά την ολοκλήρωση της ποδοσφαιρικής του καριέρας, ακολούθησε αυτήν του προπονητή. Πέρασε από τον πάγκο πολλών ομάδων, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται ο Αήττητος Περιστερίου, ο Θρίαμβος Αθηνών, ο Αστέρας Ζωγράφου (δις),ο Παναιτωλικός, ο Φωστήρας, ο ΠΑΟ Αγίου Δημητρίου, ο Λεβαδειακός (δις, μάλιστα κατά τη δεύτερη θητεία του στους Βοιωτούς, ήταν μαζί με τον Κώστα Πολυχρονίου τεχνικό δίδυμο για 10 αγώνες στα πλαίσια της Α' Εθνικής της περιόδου 1987/88), ο Αχαρναϊκός, η Καλλιθέα (από το 1984 έως και το 1987), ο Ηρόδοτος, ο ΟΦ Χολαργού, ο ΑΟ Καλαμακίου, η Δάφνη Αθηνών, η Τόλμη Περιστερίου και φυσικά η Νίκη Βόλου, αρχικά τη σεζόν 1980/81 και εν συνεχεία από το 1995 μέχρι την 6^η αγωνιστική της περιόδου 1995/96. Επίσης διετέλεσε μια εποχή μέλος του τεχνικού επιτελείου του Ολυμπιακού Πειραιώς αλλά και τεχνικός διευθυντής της Καλλιθέας.

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Επαγγελματική καριέρα

• ·         1955-1965: Γυμναστικός Σύλλογος Νίκη Βόλου, 114 (?)                  
• ·         1965-1970: Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς, 158 (5)
• ·         1970-1973: Αθλητικός Όμιλος Αιγάλεω, 84 (2)
• ·         1973-1975: Αθλητικός και Ποδοσφαιρικός Σύλλογος Αθηνών «Ατρόμητος», 5 (?)             

 Διεθνής

• ·         1964-1969: Ελλάδα, 13 (0)

Τίτλοι

Με τον Ολυμπιακό Πειραιώς

• ·         Πρωτάθλημα Ελλάδας: 2 (1965/66 και 1966/67)
• ·         Κ
  ύπελλο Ελλάδος: 1967/68
•  

ΠΗΓΗ:  thessaly-football.pblogs.gr