Βλογημένος: Ροδόλφο Αρουαμπαρένα

Ο Αργεντίνος αριστερός ακραίος αμυντικός Ροδόλφο Αρουαμπαρένα (Rodolfo Martín Arruabarrena), γεννήθηκε στις 20 Ιουλίου του 1975, στο Μάρκος Παζ, μια πόλη στην ευρύτερη περιοχή του Μπουένος Άιρες. Ξεκίνησε την καριέρα του στην Μπόκα Τζούνιορς το 1992 και έπειτα από πολυετή θητεία στην ομάδα του Μπουένος Άιρες, με μια μικρή διακοπή το 1996 όταν παραχωρήθηκε δανεικός στη Ροσάριο Σεντράλ, μεταπήδησε στην ισπανική Βιγιαρεάλ (2000). Εκεί καθιερώθηκε άμεσα στη βασική ενδεκάδα, ενώ επί σειρά ετών ήταν ο αρχηγός της μέχρι το 2007 που αποχώρησε. Υπήρξε μέλος της ομάδας που έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ την περίοδο 2005/06. Επόμενος σταθμός της καριέρας του ήταν η ΑΕΚ, χωρίς όμως να δικαιώσει την επιλογή του, με αποτέλεσμα να μείνει ελεύθερος, το καλοκαίρι του 2008, παρά το γεγονός ότι είχε συμβόλαιο για έναν ακόμα χρόνο και να επιστρέψει στην Αργεντινή. Ο «El Vasco» (Ο Βάσκος), όπως είναι το παρατσούκλι του λόγω των καταβολών του, αγωνίστηκε 7 φορές με την εθνική ομάδα της Αργεντινής από το 2000 έως το 2007, χωρίς όμως να συμμετάσχει σε κάποια μεγάλη διοργάνωση. Μετά την αποχώρησή του από τα γήπεδα έγινε προπονητής.

Έμαθε τα μυστικά της μπάλας στη Μπόκα Τζούνιορς, με την οποία ντεμπουτάρισε και στον χώρο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, στις 25 Απριλίου του 1993 εναντίον της Νιούελς Όλντ Μπόις. Το πρώτο γκολ του για τη Μπόκα το σημείωσε στις 24 Αυγούστου της ίδιας χρονιάς, στο 12^ο λεπτό του α’ ημιχρόνου σ’ έναν αγώνα εναντίον της Αρχεντίνος Τζούνιορς. Πραγματοποίησε εξαιρετική καριέρα με τα χρώματά της ως το 2000, μ’ ένα μικρό «διάλειμμα» 6 μηνών, ως δανεικός στη Ροζάριο Σεντράλ, το 1996 με την οποία έπαιξε 20 αγώνες και σκόραρε ένα γκολ. Υπό την τεχνική καθοδήγηση του Κάρλος Μπιάνκι (Carlos Bianchi), υπήρξε βασικότατο μέλος της ομάδας της Μπόκα που κατέκτησε (αήττητη) το πρωτάθλημα Απερτούρα του 1998 και την Κλαουσούρα του 1999, κάνοντας το ρεκόρ των 40 αήττητων αγώνων! Το 2000 κατέκτησε και το Κόπα Λιμπερταδόρες, όντας ο σκόρερ των δύο γκολ με τα οποία η Μπόκα κέρδισε τον πρώτο τελικό εναντίον της βραζιλιάνικης Παλμέιρας! Έπαιξε συνολικά 178 παιχνίδια για τη Μπόκα σε όλες τις διοργανώσεις, σκοράροντας 7 γκολ.

Στη συνέχεια, πραγματοποίησε το ευρωπαϊκό άλμα, εντασσόμενος στη Βιγιαρεάλ. Στο «κίτρινο υποβρύχιο» έμεινε για επτά χρόνια, καταξιώθηκε και συνέβαλε αποφασιστικά στη σταδιακή ανάδειξη της ομάδας σε μια από τις σπουδαίες δυνάμεις της Ισπανίας. Φόρεσε επί σειρά ετών το περιβραχιόνιο του αρχηγού του ομάδας κι έπαιξε με τη φανέλα της σε πάνω από 200 αγώνες, σε όλες τις διοργανώσεις! Ήταν από τους καλύτερους στη θέση του στην Πριμέρα Ντιβισιόν, αλλά και ένας εκ των πρωταγωνιστών της «τρελής» πορείας της Βιγιαρεάλ ως τα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ τη σεζόν 2005/06, σκοράροντας 2 γκολ, το ένα εναντίον της Ρέιντζερς και ένα άλλο κατά της Ίντερ, στο Ελ Μαντριγκάλ! Κατέκτησε μαζί της 2 Κύπελλα Ιντερτότο (2003 και 2004) και έπαιξε πάνω από 200 αγώνες πρωταθλήματος και διεθνείς αγώνες για την ισπανική ομάδα. Είναι ο κάτοχος του ρεκόρ εμφανίσεων για τη Βιγιαρεάλ, με 178 αγώνες στην ισπανική La Liga.

Στις 3 Μαΐου του 2007 υπέγραψε τριετές συμβόλαιο με την ΑΕΚ, με τον παίκτη να αποτελεί προσωπική επιλογή του τότε προπονητή της «Ένωσης», Ισπανού Λορένσο Σέρα Φερέρ (Lorenzo Serra Ferrer), με την είδηση να κάνει τον γύρο του κόσμου! Υπέγραψε συμβόλαιο για 800.000 ευρώ ετησίως για δύο χρόνια, με δυνατότητα επέκτασης για ένα τρίτο και ήταν το δεύτερο μεγαλύτερο «όνομα» εκείνης της ομάδας των «κιτρινόμαυρων», μετά τον Βραζιλιάνο Ριβάλντο (Rivaldo Vítor Borba Ferreira)! Ωστόσο, 12 μόλις μήνες μετά την έλευσή του στην ΑΕΚ, αποχώρησε από τον σύλλογο τόσο αθόρυβα, όσο «εκκωφαντικός» ήταν ο «θόρυβος» που έκανε η μεταγραφή του σε αυτόν! Κατέγραψε 16 συμμετοχές στο πρωτάθλημα, όμως σε καμία περίπτωση δεν δικαίωσε τις προσδοκίες ούτε δικαιολόγησε το παχυλό συμβόλαιο των 800 χιλιάδων ευρώ τον χρόνο! Ένας τραυματισμός και η αλλαγή στην τεχνική ηγεσία, με τον Νίκο Κωστένογλου αντί του Λορένσο Σέρα Φερέρ, τον «αποτελείωσαν» στον β’ γύρο του πρωταθλήματος! Έτσι, αποτέλεσε παρελθόν, δίχως να έχει προσφέρει τα αναμενόμενα!

Αφού άφησε τον «Δικέφαλο», γύρισε στη χώρα του, για λογαριασμό της Τίγκρε, όπου ανήκε για μία διετία, έπαιξε σε 69 παιχνίδια και σημείωσε 2 γκολ, ενώ στη συνέχεια έγινε μέλος της χιλιάνικης Ουνιβερσιδάδ Κατόλικα, με την οποία κατέκτησε κι ένα πρωτάθλημα Χιλής και ως παίκτης της αποσύρθηκε από την ενεργό δράση στις 6 Δεκεμβρίου του 2010.

Συμμετείχε σε 6 αναμετρήσεις της εθνικής Αργεντινής, από το 2000 έως το 2007, χωρίς όμως να συμμετάσχει σε κάποια μεγάλη διοργάνωση. Έκανε την πρώτη του διεθνή εμφάνιση εναντίον της Χιλής το 1994. Έπαιξε μερικούς αγώνες το 1995 και σ’ έναν εναντίον της Αγγλίας, στις 23 Φεβρουαρίου του 2000. Δεν κλήθηκε εκ νέου μέχρι που ο Άλφιο Μπαζίλε (Alfio Basile) τον κάλεσε για ένα φιλικό εναντίον της Ισπανίας (1-2) στη Μούρθια, στις 10 Οκτωβρίου του2006 και στη συνέχεια και πάλι τον Φεβρουάριο του 2007 για άλλο φιλικό εναντίον της Γαλλίας. που ήταν και το τελευταίο του διεθνές παιχνίδι. Κλήθηκε επίσης για άλλο φιλικό αγώνα εναντίον της Χιλής, στις 18 Απριλίου του 2007, αλλά έμεινε στον πάγκο των αναπληρωματικών.

Σήμερα, παραμένει στον χώρο του ποδοσφαίρου, ως προπονητής. Στο παρελθόν εργάστηκε στη Τίγκρε την οποία κατάφερε να σώσει από σχεδόν σίγουρο υποβιβασμό. Επιπλέον, κατέκτησε τη 2^η θέση στη Κλαουσούρα του 2012. Για την Απερτούρα του 2012, αναγκάστηκε να συμβιβαστεί με την αποχώρηση αρκετών παικτών, με αποτέλεσμα μετά από 11 αγωνιστικές, χωρίς κάποια νίκη να αποφασίσει να παραιτηθεί. Στις 26 Μαρτίου του 2013, ανέλαβε τη Νασιονάλ της Ουρουγουάης, κάνοντας ντεμπούτο με μια νίκη 4-3 εκτός έδρας επί της Μπέλα Βίστα στις 7 Απριλίου. Παραιτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους, μετά την αποτυχία να κατακτήσει τον τίτλο Απερτούρα. Στις 29 Αυγούστου του 2014, αντικατέστησε τον μέντορά του, τον εμβληματικό Κάρλος Μπιάνκι, πολυνίκη προπονητή τη Μπόκα Τζούνιορς. Στις 29 Φεβρουαρίου του 2016 του ζητήθηκε η παραίτηση, παρά την κατάκτηση του πρωταθλήματος, αλλά και του Κυπέλλου Αργεντινής. Σήμερα οδηγεί την Αλ Γουάσλ στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Εφηβική καριέρα

· 1985–1992: Club Atlético Boca Juniors

Επαγγελματική καριέρα

· 1993–2000: Club Atlético Boca Juniors, 178 (11)
· 1996: (δανεικός) → Club Atlético Rosario Central, 15 (0)
· 2000–2007: Villarreal Club de Fútbol, 219 (11)
· 2007/08: Αθλητική Ένωσις Κωνσταντινουπόλεως (AEK), 16 (0)
· 2008–2010: Club Atletico Tigre, 67 (2)
· 2010: Club Deportivo Universidad Católica, 13 (0)

Διεθνής

· 1994–2006: Αργεντινή, 6 (0)

Προπονητική καριέρα

· 2011/12: Club Atletico Tigre
· 2013/14: Club Nacional de Football
· 2014-2016: Club Atlético Boca Juniors
· 2016- : Al-Wasl Football Club

Τίτλοι

Ως ποδοσφαιριστής

Με τη Boca Juniors

· Πρωτάθλημα Αργεντινής: 2 (1998 Apertura, 1999 Clausura)
· Copa Libertadores: 2000
· Copa de Oro: 1993

Με τη Villarreal

· Κύπελλο Intertoto: 2 (2003, 2004)

Με την Universidad Católica

· Πρωτάθλημα Χιλής: 2010

Ως προπονητής