Λουίς Αραγονές

Ο Ισπανός μεσοεπιθετικός και αργότερα προπονητής Λουίς Αραγονές (José Luis Aragonés Suárez), γεννήθηκε στις 28 Ιουλίου του 1938, στη Χορταλέζα, μια από τις 21 περιοχές της Μαδρίτης. Ο προπονητής της εθνικής ομάδας της Ισπανίας που κατέκτησε το Euro του 2008. Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του ως παίκτης, αλλά και ως προπονητής στην Ατλέτικο Μαδρίτης. Ένας εξαιρετικός ποδοσφαιριστής και στη συνέχεια ο προπονητής της επιτυχημένης ομάδας των «κολτσονέρος» στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Ως ποδοσφαιριστής, ήταν εθνικός πρωταθλητής 4 φορές, φτάνοντας στο τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών του 1974, ενώ κατέκτησε το Διηπειρωτικό Κύπελλο αυτής της χρονιάς. Μεταξύ 1964 και 1974, έπαιξε 265 παιχνίδια για Ατλέτικο και σημείωσε 123 γκολ. Έπαιξε επίσης και για διάφορες άλλες ομάδες, μεταξύ των οποίων και η Ρεάλ Μαδρίτης, ενώ ήταν 11 φορές διεθνής για την Ισπανία, πετυχαίνοντας 3 γκολ. Εκτός από την Ατλέτικο, ως προπονητής έχει οδηγήσει και 7 άλλους συλλόγους, καθώς και την εθνική ομάδα της Ισπανίας, όντας ο άνθρωπος που έβαλε τις βάσεις, βγάζοντας τη ταμπέλα του looser και τη χαρά κάθε πικραμένου από την «φούρια ρόχα», δίνοντάς της τον πρώτο διεθνή τίτλο από το 1964, για να έλθει ο Βιθέντε ντελ Μπόσκε (Vicente del Bosque) και να την μετατρέψει σ’ ένα σύνολο που σμπαράλιασε ότι βρέθηκε μπροστά του, κατακτώντας τα πάντα!

Ξεκίνησε τη καριέρα του στη Χετάφε το 1957. Το 1958, υπέγραψε στη Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά δεν έπαιξε ποτέ στη πρώτη ομάδα. Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της θητείας του στην Ρεάλ, δανεικός σε άλλους συλλόγους, συμπεριλαμβανομένης της Ρεκρεατίβο Ουέλβα, της Χέρκουλες του Αλικάντε και έπαιξε για την Plus Ultra, τη δεύτερη ομάδα των «μερένγκες». Το 1960 εντάχθηκε στη Ρεάλ Οβιέδο και έκανε το ντεμπούτο του στην Πριμέρα Ντιβιζιόν. Μεταξύ 1961 και 1964, έπαιξε για τη Ρεάλ Μπέτις, κάνοντας 86 εμφανίσεις στο πρωτάθλημα και σκοράροντας 33 γκολ. Το 1964, υπέγραψε στην Ατλέτικο Μαδρίτης, με την οποία πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ποδοσφαιρικής του καριέρας (1964–1974). Ήταν ένας εξέχων παίκτης της επιτυχημένης ομάδας στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και τις αρχές της δεκαετίας του 1970. Του κόλλησαν το παρατσούκλι «Zapatones», που σημαίνει «Μεγάλες Μπότες», αφού ήταν γνωστός εκτελεστής στημένων φάσεων. Κατέκτησε τίτλους από την πρώτη του σεζόν στο σύλλογο, κερδίζοντας το ισπανικό Κύπελλο.

Στη συνέχεια βοήθησε την Ατλέτικο στην κατάκτηση του τίτλου της ισπανικής La Liga της περιόδου 1965/66 και πάλι το 1969/70, όπου μοιράστηκε το Troffeo Pichichi για το Υψηλότερο Σκόρερ στο πρωτάθλημα με τoν συμπαίκτη του κεντρικό επιθετικό Χοσέ Γκάρατε (José Eulogio Gárate) και τον μύθο της Ρεάλ Μαδρίτης Αμάνθιο (Amancio). Ένα δεύτερο Κύπελλο κατακτήθηκε το 1973 και η ομάδα κατέκτησε ένα τρίτο τίτλο πρωταθλητή τη σεζόν 1973/74. Την επόμενη χρονιά, με την Ατλέτικο έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, παίζοντας εναντίον της Μπάγερν Μονάχου. Κατά τη διάρκεια της παράτασης (0-0 ο κανονικός αγώνας), σκόραρε ένα γκολ στο 114^ο λεπτό, δίνοντας το προβάδισμα στην Ατλέτικο με 1-0. Ωστόσο, ένα σουτ απελπισίας του Γκέοργκ Σβάρτσενμπεκ (Georg Schwarzenbeck) στο 119ο λεπτό, έστειλε το παιχνίδι σε επαναληπτικό, όπου η Μπάγερν επικράτησε με 4-0! Αποσύρθηκε από την ενεργό δράση και ανέλαβε προπονητής της Ατλέτικο για πρώτη φορά εκείνη τη χρονιά. Μεταξύ 1964 και 1974, αγωνίστηκε σε 265 παιχνίδια πρωταθλήματος για την Ατλέτικο και σκόραρε 123 γκολ. Είναι ο Πρώτος Σκόρερ Όλων Των Εποχών για τους «κολτσονέρος» και ο 7^ος στη σχετική λίστα συμμετοχών του συλλόγου!

Έκανε το διεθνές ντεμπούτο του για την Ισπανία, στις 8 Μαΐου του 1965, στη φιλική ισοπαλία 0-0 εκτός έδρας με τη Σκωτία. Το πρώτο από τα 3 διεθνή γκολ του, ήταν σε ένα φιλικό εναντίον της Γαλλίας στη Λιόν, στη νίκη με 3-1, στην 7^η συμμετοχή του, στις 17 Οκτωβρίου του 1968. Η 11^η και τελευταία συμμετοχή του με τους «φούριας ρόχας», ήλθε στις 12 Ιανουαρίου του 1972, σ’ έναν αγώνα που πραγματοποιήθηκε στη Μαδρίτη εναντίον της ουγγρικής εθνικής ομάδας (1-0).

Το 1974 αποσύρθηκε από την ενεργό δράση και έγινε αμέσως προπονητής της Ατλέτικο, υπηρετώντας την, αρχικά, σε 2 περιόδους. Τη πρώτη από το 1974 έως το 1980 και τη δεύτερη από το 1982 έως το 1987. Κατέκτησε το Διηπειρωτικό Κύπελλο του 1974, νικώντας την Ιντεπεντιέντε με 2-1 και έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων το 1986, όπου ηττήθηκε από τη διαστημική Διναμό Κιέβου με 0-3. Η Ατλέτικο έκανε πάντα πρωταθλητισμό και οι επιτυχημένες αυτές πορείες οδήγησαν τον Αραγονές στην Μπαρτσελόνα, αλλά μετά από μια απογοητευτική χρονιά πήγε στη Ρεάλ Μπέτις, για να ξαναγυρίσει το 1991 στην Ατλέτικο, όπου κέρδισε το 6^ο Κύπελλο Ισπανίας της καριέρας του, το 1992. Τη σεζόν 1991/92, οι «ροχιμπλάνκος», τερμάτισαν 3^οι στην Primera Division, ένα βαθμό πίσω από την πρωταθλήτρια Ισπανίας και Ευρώπης Μπαρτσελόνα. Την επόμενη χρονιά η Ατλέτικο έφτασε στα ημιτελικά του Κυπέλλου Κυπελλούχων. Μετά ανέλαβε τη Σεβίλλη, με την οποία κέρδισε την έξοδο στο Κύπελλο UEFA.

Το 1995, μετακομίζει στη Βαλένθια κι εκείνη τη σεζόν (1995/96), οι νυχτερίδες τερματίζουν στη 2^η θέση στην Primera Division, 4 βαθμούς πίσω από την Ατλέτικο. Ακολούθησαν δύο μονοετείς θητείες στη Μπέτις και στην Οβιέδο. Το 2000/01 έκανε μια φανταστική χρονιά με τη Μαγιόρκα, οδηγώντας την ομάδα στην 3^η θέση του ισπανικού πρωταθλήματος και στην έξοδο στο Champions League. Επέστρεψε στην Ατλέτικο και την ανέβασε αμέσως στην Primera, φεύγοντας από το σύλλογο για τελευταία φορά το 2003 και παραμένει της πιο επιτυχημένος προπονητής της, έχοντας κερδίσει 8 τρόπαια, κατά τη διάρκεια των 4 θητειών του στο πάγκο της! Το 2003 επέστρεψε στη Μαγιόρκα, με το σύλλογο σε τραγική κατάσταση, οδηγώντας τον στην 11^η θέση, με αυτή να είναι και η τελευταία του δουλειά σε ισπανικό σύλλογο. Καθ' όλη την προπονητική του καριέρα σε ισπανικούς συλλόγους, ο Λουίς Αραγονές τους έχει οδηγήσει σε 1045 αγώνες, μοιρασμένους σε 757 αγώνες για την ισπανική La Liga και 42 ματς στη Segunda División, 138 αγώνες στο Copa del Rey (Κύπελλο της Ισπανίας), 32 παιχνίδια του Copa de la Liga (ισπανικό Λιγκ Καπ), 6 για το Supercopa de España (Σούπερ Καπ Ισπανίας), 43 για το Champions League, 25 για το Κύπελλο UEFA και 2 ματς για το Διηπειρωτικό Κύπελλο.

Το καλοκαίρι του 2004, η Ισπανική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία, κάλεσε τον Αραγονές να αναλάβει την Εθνική Ισπανίας. Με τους «φούριας ρόχας» ξεκίνησε άσχημα και η Εθνική Ισπανίας δεν κατάφερε να διακριθεί στο Μουντιάλ της Γερμανίας το 2006. Μετά όμως από αυτά, η Ισπανία έμεινε αήττητη και με μαγευτικές εμφανίσεις κατέκτησε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2008, νικώντας στον τελικό 1-0 τη Γερμανία. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία των Ισπανών μετά το 1964. Έγινε προπονητής στη τούρκικη Φενέρμπαχτσε μετά το τουρνουά, τη μοναδική φορά που κοουτσάρισε έξω από την πατρίδα του.

Ο Λουίς Αραγονές, πέθανε τη 1^η  Φεβρουαρίου του 2014, σε ηλικία 75 ετών, σε νοσοκομείο τη Μαδρίτης, από λευχαιμία. Έκρυβε την ασθένεια του μέχρι τη τελευταία στιγμή! Στον τελικό του Champions League του 2014, οι ποδοσφαιριστές της Ατλέτικο Μαδρίτης φορούσαν μπλουζάκια με το όνομα «Aragonés» γραμμένο με χρυσά γράμματα στο εσωτερικό του γιακά.

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Επαγγελματική καριέρα

·         1957/58: Getafe                              

·         1958–1960: Real Madrid, 0 (0)

·         1958/59: (δανεικός) → Recreativo Huelva                           

·         1959/60: (δανεικός) → Hércules, 24 (17)

·         1960: (δανεικός) → Plus Ultra, 8 (11)

·         1960/61: Oviedo, 13 (4)

·         1961–1964: Betis, 86 (33)

·         1964–1974: Atlético Madrid, 265 (123)

 Διεθνής

• ·         1964–1972: Ισπανία, 11 (3)

Προπονητική καριέρα

• ·         1974–1980: Atlético Madrid
  
• ·         1981: Betis
• ·         1982–1987: Atlético Madrid
• ·         1987/88: Barcelona
• ·         1990/91: Espanyol
• ·         1991–1993: Atlético Madrid
• ·         1993–1995: Sevilla
• ·         1995–1997: Valencia
• ·         1997/98: Betis
• ·         1999–2000: Oviedo
• ·         2000/01: Mallorca
• ·         2001–2003: Atlético Madrid
• ·         2003/04: Mallorca
• ·         2004–2008: Ισπανία
• ·         2008/09: Fenerbahçe

Τίτλοι

Ως ποδοσφαιριστής

Με την Atlético Madrid

• ·         Πρωτάθλημα Ισπανίας: 3 (1965/66, 1969/70, 1972/73)
• ·         Κύπελλο Ισπανίας: 2 (1964/65, 1971/72)

Ως προπονητής

Με την Atlético Madrid

• ·         Πρωτάθλημα Ισπανίας: 1976/77
• ·         Κύπελλο Ισπανίας: 3 (1975/76, 1984/85, 1991/92)
• ·         Σούπερ Καπ Ισπανίας: 1985
• ·         Πρωτάθλημα Β’ Κατηγορίας Ισπανίας: 2001/02
• ·         Διηπειρωτικό Κύπελλο: 1974

Με τη Barcelona

• ·         Κύπελλο Ισπανίας: 1987–88

Διεθνείς

Με την Ισπανία

• ·         Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα: 2008