Ο Σοβιετικός γεωργιανής καταγωγής αμυντικός ή και
αμυντικός μέσος, Τενγκίζ Σουλακβελίτζε (Tengiz Grigorevich Sulakvelidze), γεννήθηκε
στις 23 Ιουλίου του 1956, στο Κουτάισι της Γεωργίας. Μέλος της φοβερής Ντιναμό
Τιφλίδας, που έσπασε κατεστημένα, κατακτώντας το πρωτάθλημα στο Σοβιετικό
ποδόσφαιρο στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και νικητής του Κυπέλλου Κυπελλούχων
στις αρχές αυτής του 1980, έγινε γνωστός κυρίως με τη Σοβιετική εθνική ομάδα, για
την οποία έκανε 49 διεθνείς εμφανίσεις με 2 γκολ, όντας μέλος του
πυραυλοκίνητου συνόλου, που εμφανίστηκε στα γήπεδα του κόσμου, κυρίως στο
δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1980!
Ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα το 1974, με τον
σύλλογο της γενέτειράς του, τη Τορπέντο του Κουτάισι και το 1978, ύστερα από
138 αγώνες, μεταγράφηκε στην Ντιναμό Τιφλίδας, παραμένοντας με τον σύλλογο
μέχρι το 1988. Η Ντιναμό Τιφλίδας αναδείχτηκε πρωταθλήτρια Σοβιετικής Ένωσης το
1978, έχοντας κατακτήσει τελευταία φορά τίτλο το 1964 και εν τω μεταξύ στο
μεσοδιάστημα όλα να κυριαρχούνται από
ομάδες της Μόσχας και τη Ντιναμό Κιέβου! Αναδείχθηκε επίσης Κυπελλούχος
ΕΣΣΔ το 1979, έχοντας στις γραμμές της ονόματα όπως τον αείμνηστο Νταβίντ
Κιπιάνι (David Kipiani), τον Βλαντίμιρ Γκουτσάεφ (Vladimir Gavrilovich
Gutsaev), τον αδικοχαμένο σε αυτοκινητικό δυστύχημα Βιτάλι Νταρασέλια (Vitaly
Kukhinovich Daraselia), τον Αλεξάντρ Τσιβάτζε (Aleksandr Gavrilovich Chivadze),
τον Ραμάζ Σενγκέλια (Ramaz Aleksandrovich Shengelia) και φυσικά τον Τενγκίζ
Σουλακβελίτζε.
Οι ίδιοι ποδοσφαιριστές το 1981 κατέκτησαν με την Ντιναμό
Τιφλίδας το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης νικώντας στον τελικό του Ντύσελντορφ
2-1 την (τότε) ανατολικογερμανική Καρλ Τσάις Ιένα. Δημιουργός αυτής της ομάδας,
ήταν ο Νοντάρ Ακαλκάτσι (Nodar Akhalkatsi), κορυφαίος προπονητής και ισάξιος
του Βαλερί Λομπανόφσκι (Valeriy Vasylyovych Lobanovskyi) της Ντιναμό Κιέβου και
του Κονσταντίν Μπέσκοφ (Konstantin Ivanovich Beskov) της Σπαρτάκ Μόσχας, με
τους οποίους, ως τρίο, οδήγησε την εθνική ομάδα της πρώην ΕΣΣΔ το 1982 στο
Μουντιάλ της Ισπανίας. Ο Σουλακβελίτζε, τελείωσε τη ποδοσφαιρική του καριέρα το
1989 στη Σουηδία με τη Χόλμσουντ.
Έκανε το ντεμπούτο του για την Σοβιετική Ένωση στις 26
Μαρτίου του 1980 σε ένα φιλικό εναντίον της Βουλγαρίας. Μέχρι το 1988 συμμετείχε
σε 49 διεθνείς αγώνες, σκοράροντας 2 γκολ. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1980
στη Μόσχα κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο.
Αγωνίστηκε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982 και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1988,
όπου στις 15 Ιουλίου, εναντίον της Ιρλανδίας έπαιξε το τελευταίο διεθνές
παιχνίδι του. Η Σοβιετική Ένωση έφτασε στον τελικό όπου ηττήθηκε από την
Ολλανδία.
Όταν εγκατέλειψε την ενεργό δράση, από το 1991 εργάστηκε
ως προπονητής σε Σχολή ποδοσφαίρου της Γεωργιανής Ομοσπονδίας και στα τμήματα
υποδομής της Ντιναμό Τιφλίδος. Τη περίοδο 1994/95, ήταν προπονητής της εθνικής
ομάδας Νέων της Γεωργίας, ευθύνη που είχε και πάλι το 2000. Σύμφωνα με
ορισμένες εκθέσεις, συμμετείχε στη πολεμική σύγκρουση Γεωργίας-Αμπχαζίας.
PALMARES
Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)
Επαγγελματική καριέρα
- · 1974–1978: Football Club Torpedo Kutaisi, 138 (2)
- · 1978–1988: Football Club Dinamo Tbilisi, 279 (21)
- · 1989: Idrottsföreningen Kamraterna Holmsund, 14 (1)
Διεθνής
- · 1980–1988: Σοβιετική Ένωση, 49 (2)
Τίτλοι
Συλλογικοί
Με την Dinamo Tbilisi
- · Πρωτάθλημα Σοβιετικής Ένωσης: 1978.
- · Κύπελλο Σοβιετικής Ένωσης: 1979.
- · Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης: 1981.
Διεθνείς
Με τη Σοβιετική Ένωση
- · Ολυμπιακοί Αγώνες: Χάλκινο Μετάλλιο το 1980 στη Μόσχα
- · Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα: φιναλίστ το 1988