Γιούργκεν Γκραμπόφσκι: Ο Μίστερ Άιντραχτ

Ο (Δυτικο)-Γερμανός ακραίος επιθετικός ή και μεσοεπιθετικός, Γιούργκεν Γκραμπόφσκι (Jürgen "Grabi" Grabowski), γεννήθηκε στις 7 Ιουλίου του 1944 στο Βισμπάντεν της Έσσης, κοντά στη Φρανκφούρτη. Αρχικά ένας επιθετικός και αργότερα μεσοεπιθετικός ή εξτρέμ, έχοντας ξεκινήσει από συλλόγους του τόπου του, από το 1965, εξελίχθηκε στον «Mister Άιντραχτ», τον ποδοσφαιριστή-μύθο της Άιντραχτ Φρανκφούρτης, την οποία υπηρέτησε για 15 ολόκληρα χρόνια, κατακτώντας μαζί της το Γερμανικό Κύπελλο το 1974 και το 1975 και το Κύπελλο UEFA το 1980! Εξαιρετικός ποδοσφαιριστής, πολύ καλός ντριπλέρ, με ξαφνικές επιταχύνσεις, διακρίθηκε για την τρομερή ευελιξία του και στις 2 πλευρές της επίθεσης, θέλοντας όμως χώρο για να δείξει τα προσόντα του. Κέρδισε 44 διεθνείς συμμετοχές για τη δυτικογερμανική εθνική ομάδα,  σημειώνοντας 5 γκολ και έγινε γνωστός, κυρίως απ’ την συμμετοχή του στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1974, έχοντας πάρει μέρος σε συνολικά 3 Παγκόσμια Κύπελλα (1966, 1970 και 1974), χωρίς να πέσει ποτέ κάτω από την 3^η θέση!

Σε ηλικία 8 ετών, το 1952,  εντάχθηκε στον σύλλογο της γενέτειράς του, την SV Μπάιμπριχ 1919. Στα 16 του, μετακόμισε στη γειτονική FV Μπάιμπριχ 1902, μιας και η πρώην ομάδα του ήταν περιορισμένων δυνατοτήτων. Με τις νεανικές ομάδες της, έδειξε ψήγματα του ταλέντου του και πέτυχε τις πρώτες επιτυχίες του, συμπεριλαμβανομένης της συμμετοχής στον τελικό του Κυπέλλου της Έσσης, ξεπερνώντας ομάδες όπως η Ντάρμστατ, η Άιντραχτ Φρανκφούρτης και η Κίκερς Όφενμπαχ. Μόνο στον τελικό έχασε από την Χέσεν Κάσελ. Μεταγράφηκε το 1965 στην Άιντραχτ Φρανκφούρτης, παίζοντας στη Μπουντεσλίγκα. Κατέκτησε μαζί της το Κύπελλο Δυτικής Γερμανίας του 1974 και 1975, καθώς επίσης και το Κύπελλο UEFA του 1980.

Τη χρονιά αυτή, ύστερα από 15 χρόνια στην Άιντραχτ Φρανκφούρτης, τα 11 ως αρχηγός της (!!!), τελείωσε την καριέρα του ως ενεργός ποδοσφαιριστής, ύστερα από ένα μαρκάρισμα του Λόταρ Ματέους (Lothar Matthäus), στον πρώτο αγώνα του τελικού του Κυπέλλου UEFA, εναντίον της Μπορούσια Μενχενγκλάντμπαχ! Για την Άιντραχτ, έπαιξε συνολικά σε 526 παιχνίδια και σημείωσε 137 γκολ, τα οποία αναλύονται σε 441 παιχνίδια πρωταθλήματος, στα οποία σκόραρε 109 γκολ, 45 αγώνες στο Δυτικογερμανικό Κύπελλο με 19 γκολ και άλλες 40 εμφανίσεις στις ευρωπαϊκές διασυλλογικές διοργανώσεις με 9 γκολ, συμπεριλαμβανομένων και 6 αγώνων στο Κύπελλο Intertoto με 3 γκολ!

Για την δυτικογερμανική εθνική ομάδα αγωνίστηκε σε  44 διεθνείς αγώνες, σκοράροντας 5 γκολ και έπαιξε σε 3 Παγκόσμια Κύπελλα και ένα Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Έκανε τη πρώτη του διεθνή εμφάνιση, στα 21 του χρόνια, στις 4 Μαΐου του 1966 εναντίον της Ιρλανδίας, στο Δουβλίνο. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966 στην Αγγλία, ήταν φιναλίστ, χωρίς να αγωνιστεί σε κάποιο παιχνίδι. Μετά από το μόνο διεθνή αγώνα του, στις 22 Νοεμβρίου του 1967, για την εθνική Ελπίδων, στην ισοπαλία 1-1 εναντίον της αντίστοιχης Ρουμάνικης, στο Σααρμπρίκεν, επέστρεψε για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1970, στο Μέξικο, στο οποίο η γερμανική ομάδα τερμάτισε στη τρίτη θέση.

Εδώ κέρδισε το παρατσούκλι ως «Ο Καλύτερος Αναπληρωματικός Του Κόσμου»! Αγωνίστηκε σε όλα τα παιχνίδια ως αλλαγή στο Β’ Ημίχρονο, δίνοντας λύσεις και ήταν σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνος για τα νικηφόρα αποτελέσματα. Στον ημιτελικό, στον «Αγώνα του Αιώνα», εναντίον της Ιταλίας, ήταν βασικός και από τους καλύτερους. Ήταν ο άνθρωπος που έκανε τη πάσα στον Καρλ-Χάιντζ Σνέλινγκερ (Karl-Heinz Schnellinger) για το γκολ της ισοφάρισης στο τελευταίο λεπτό της κανονικής διάρκειας του αγώνα.

 Μετά από αυτό, ήταν ένας από τους βασικούς παίκτες της εθνικής ομάδας και έπαιξε σε όλα τα παιχνίδια της προκριματικής φάσης για το επόμενο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1972. Ήταν μέλος της ομάδας που στις 29 Απριλίου του 1972, στο πρώτο παιχνίδι της προημιτελικής φάσης, στο Γουέμπλεϊ, αποδίδοντας εξαιρετικό ποδόσφαιρο, νίκησε με 3-1 την Αγγλία και πολύ συχνά αναφέρεται ως η Καλύτερη Γερμανική ομάδα Όλων των Εποχών! Δεν αγωνίστηκε στον δεύτερο αγώνα, λόγω τραυματισμού, αλλά ήταν παρών στον ημιτελικό εναντίον του Βελγίου. Δεν αγωνίστηκε στον τελικό, κέρδισε όμως τον πρώτο διεθνή τίτλο του.

Αναδείχθηκε Παγκόσμιος Πρωταθλητής στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1974 στη Γερμανία, αν και μη έχοντας καλή απόδοση στη φάση των ομίλων, έχασε τη θέση του και επανήλθε στον δεύτερο γύρο εναντίον της Σουηδίας.  Παρότι κερδήθηκαν τα παιχνίδια με Χιλή και Αυστραλία, στην ήττα από την Ανατολική Γερμανία, θεωρήθηκε ένας από τους «αποδιοπομπαίους τράγους». Αντικαταστάθηκε από τον Χέρμπερτ Βίμερ (Herbert Wimmer), στον 1^ο αγώνα της δεύτερης φάσης με τη Γιουγκοσλαβία, ο οποίος τραυματίστηκε. Στο δεύτερο παιχνίδι εναντίον της Σουηδίας, όταν τραυματίστηκε ο Ντίτερ Χέρτσογκ (Dieter Herzog), μπήκε στον αγωνιστικό χώρο στο 64^ο λεπτό, με τον αγώνα στο 2-2 και ανέτρεψε τα δεδομένα!

Σημείωσε το 3^ο γκολ στο 76’, συμβάλλοντας αποφασιστικά στη νίκη με 4-2 και αναδεικνυόμενος Πολυτιμότερος Παίκτης του Παιχνιδιού (MVP) σε μόλις 36 λεπτά παρουσίας! Στον ημιτελικό εναντίον της Πολωνίας, αλλά και στον τελικό εναντίον της Ολλανδίας, ήταν ένας από τους καλύτερους παίκτες της Γερμανίας. Το 2-1 εναντίον της Ολλανδίας ήταν και τελευταίος διεθνής αγώνας του. Ήταν μάλιστα ο μοναδικός ποδοσφαιριστής που έπαιξε τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου την ημέρα των γενεθλίων του, μέχρι το 2010, όταν το επανέλαβε ο Ολλανδός  Αντρέ Όιερ (André Ooijer)! Παραμένει ο μοναδικός που σήκωσε Παγκόσμιο Κύπελλο στα γενέθλιά του!

Λόγω των εξαιρετικών του εμφανίσεων με τη φανέλα της Άιντραχτ Φρανκφούρτης κατά το δεύτερο ήμισυ της δεκαετίας του 1970,  ο τότε προπονητής της εθνικής ομάδας Χέλμουτ Σεν (Helmut Schön), προσπάθησε να τον πείσει να επανέλθει στη εθνική για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1978 στην Αργεντινή, ωστόσο, ο ίδιος το αρνήθηκε!

Τη περίοδο 1977/78, ανέλαβε προσωρινά παίκτης-προπονητής της Άιντραχτ, κάτι που επανέλαβε ως υπηρεσιακός το 1983. Μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση, λειτούργησε ως ασφαλιστής για τον ασφαλιστικό οργανισμό «GOTHAER», ενώ αγωνιστικά, συμμετέχει μέχρι και σήμερα σε οποιαδήποτε εκδήλωση ή αγώνα δίνουν οι πρώην δυτικογερμανοί διεθνείς! Κατέχει θέση στο διοικητικό συμβούλιο της Άιντραχτ και συμμετέχει στον σχεδιασμό της Γερμανικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (σε συνεργασία με τους συλλόγους) για τις ηλικίες 14, 15 και 16 ετών, χρησιμοποιώντας όλη την εμπειρία του!

Από τις 23 Ιανουαρίου του 2013, μια τεράστια φωτογραφία του κοσμεί έναν από τους 12 «Πυλώνες της Αρμονίας» στο σταθμό του μετρό «Willy-Brandt-Platz» στη Φρανκφούρτη. Στις 3 Δεκεμβρίου του 2014, τιμήθηκε μαζί με τον Μπερντ Χολτσενμπάιν (Bernd Hölzenbein), την άλλη εμβληματική μορφή της Άιντραχτ, συμπαίκτη του και στην εθνική ομάδα, με το Μετάλλιο της Τιμής της Έσσης, από τον πρωθυπουργό του γερμανικού κρατιδίου Φόλκερ Μπούφιερ (Volker Bouffier).

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Εφηβική καριέρα

• ·         1952–1960: Sport Verein 1919 Biebrich
• ·         1960–1965: Biebricher Fußballverein 1902

Επαγγελματική καριέρα

• ·         1965–1980: Eintracht Frankfurt, 441 (109)

Διεθνής

• ·         1967: Εθνική Ελπίδων Δυτικής Γερμανίας, 1 (0)
• ·         1966–1974: Δυτική Γερμανία, 44 (5)

Προπονητική καριέρα

• ·         1977: Eintracht Frankfurt (υπηρεσιακός, παίκτης-προπονητής)
• ·         1983: Eintracht Frankfurt (υπηρεσιακός)

 Τίτλοι

Συλλογικοί

Με την Eintracht Frankfurt

• ·         Κύπελλο UEFA: 1979/80
• ·         Κύπελλο Δυτικής  Γερμανίας: 2 (1973/74, 1974/75)

Διεθνείς

Με τη Δυτική Γερμανία

• ·         Παγκόσμιο Κύπελλο: 2^η θέση το 1966, 3^η θέση το 1970, 1974
• ·         Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα: 1972