Βλογημένος: Ρότζερ Χαντ

Ο Άγγλος κεντρικός επιθετικός Ρότζερ Χαντ (Roger Hunt), γεννήθηκε στις 20 Ιουλίου του 1938, στο Γκλέιζμπουρι, μια μικρή πόλη ανάμεσα στο Μάντσεστερ και το Λίβερπουλ. Πέρασε έντεκα χρόνια στη Λίβερπουλ και είχε το ρεκόρ σκοραρίσματος για τον σύλλογο με 286 γκολ, μέχρι που ξεπεράστηκε από τον Ίαν Ρας (Ian Rush). Παραμένει ο Κορυφαίος Σκόρερ των «κόκκινων» στο αγγλικό πρωτάθλημα. Υπό την προπονητική καθοδήγηση του Μπίλι Σάκλι (Bill Shankly), κατέκτησε 2 πρωταθλήματα και ένα Κύπελλο Αγγλίας. Θεωρείται ως ένας από τους Μεγαλύτερους Παίκτες στην ιστορία της Λίβερπουλ, ενώ αναφέρεται ως ο «Sir Roger» από τους οπαδούς του συλλόγου. Κατετάγη 16^ος στους 100 παίκτες που συγκλόνισαν την KOP, την περίφημη εξέδρα των φανατικών της, σε επίσημη δημοσκόπηση από τον σύλλογο. Ήταν βασικό μέλος της ομάδας που κατέκτησε το μοναδικό Παγκόσμιο Τίτλο για την Αγγλία, το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966. Έπαιξε σε 6 αγώνες στο τουρνουά, σκοράροντας 3 φορές. Εγκαταστάθηκε στο αγγλικό ποδοσφαιρικό Hall of Fame το 2006.

Αγωνίστηκε σε διάφορες ομάδες στην εφηβική του καριέρα, κυρίως στη Στόκτον Χιθ (τρεις φορές), τη Μπέρι και την Ντιβάισιζ, πριν ο προπονητής Φιλ Τέιλορ (Phil Taylor) τον υπογράψει για τη Λίβερπουλ, στις 29 Ιουλίου του 1958. Έκανε το ντεμπούτο του, σκοράροντας μάλιστα και το πρώτο του γκολ για το σύλλογο, στις 9 Σεπτεμβρίου του 1959, σ’ έναν αγώνα για τη Β’ Κατηγορία, στο Άνφιλντ εναντίον της Σκάνθορπ! Σκόραρε στο 64^ο λεπτό, για να δώσει τη νίκη στους «κόκκινους» με 2-0. Το γκολ αυτό ήταν το πρώτο από τα 286 που θα σκοράριζε συνολικά για τον σύλλογο, εκ των οποίων τα 245 για το αγγλικό πρωτάθλημα, επίδοση η οποία εξακολουθεί να αποτελεί ρεκόρ για τον μεγάλο σύλλογο του Μερσεϊσάιντ! Όταν ο Μπίλι Σάνκλι (Bill Shankly) αντικατέστησε τον Τέιλορ στην τεχνική ηγεσία της Λίβερπουλ το 1959, ξεκίνησε τη προσπάθεια ανάκαμψης βασιζόμενος σε 24 ποδοσφαιριστές, με τον Χαντ να διατηρείται σε αυτή τη δύναμη και να εξελιχθεί σ’ ένα σημαντικό παράγοντα για την επιτυχία των «Reds» στη δεκαετία του 1960! Η Λίβερπουλ κέρδισε την άνοδο στην πρώτη κατηγορία το 1962, μετά από 5 συνεχόμενες περιόδους, από το 1956 έως το 1961, που τερμάτιζε στη 3^η ή στη 4^η θέση και έμενε έξω από τις θέσεις ανόδου!

Ο Χαντ αγωνίστηκε στα 41 από τα 42 παιχνίδια πρωταθλήματος και σκόραρε 41 γκολ τη περίοδο 1961/62, με μέσο όρο ένα γκολ ανά παιχνίδι! Τα γκολ του βοήθησαν σημαντικά τη Λίβερπουλ σε μια άνετη κατάκτηση του πρωταθλήματος της Β’ Κατηγορίας, 8 βαθμούς πάνω από την επιλαχούσα Λέιτον Όριεντ και περιελάμβανε 5 χατ-τρικ (!!!), τα οποία σημείωσε εναντίον των Λιντς, Γουόλσολ, Σουόνσι, Μπέρι και Μίντλεσμπρο! Η ιστορία επαναλήφθηκε τις περιόδους 1963/64 και 1965/66, που η Λίβερπουλ κατέκτησε το αγγλικό πρωτάθλημα. Ήταν και πάλι ο πρώτος σκόρερ, όπως ήταν για 8 συνεχόμενες σεζόν, σκοράροντας 31 γκολ σε 41 παιχνίδια και 30 γκολ σε 37 εμφανίσεις, αντίστοιχα. Στη μεταξύ των δύο τίτλων περίοδο, τη 1964/65 έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ομάδα που κατέκτησε το Κύπελλο Αγγλίας, για πρώτη φορά στην ιστορία της! Σκόραρε 4 φορές στη πορεία για τον τίτλο και έφτασε στον τελικό για πρώτη φορά μετά το 1950. Εκεί, μετά από ένα ισόπαλο 90λεπτο, σκόραρε το πρώτο γκολ στο 93^ο λεπτό με τον Ίαν Σεν Τζον (Ian St. John) να σκοράρει το 2^ο, κερδίζοντας τη Λιντς με 2-1 στο Γουέμπλεϊ. Σκόραρε επίσης το μοναδικό γκολ της Λίβερπουλ στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων της επόμενης σεζόν, στην ήττα με 1-2 από την Μπορούσια Ντόρτμουντ, στη Γλασκόβη.

Στις 22 Αυγούστου του 1964, σκόραρε εναντίον της Άρσεναλ, στο 11^ο λεπτό της εντός έδρας νίκης με 3-2 και αυτό ήταν το πρώτο γκολ που μεταδόθηκε στα highlights της πρώτης ιστορικά εκπομπής του κορυφαίου αθλητικού προγράμματος του BBC, τη ναυαρχίδα του είδους, το «Match of the Day»! Έγινε ο Κορυφαίος Σκόρερ στην ιστορία της Λίβερπουλ, στις 7 Νοεμβρίου του 1967, σκοράροντας τον 242^ο γκολ του για τον σύλλογο, σε μια ισοπαλία με τη Μόναχο 1860 για το Κύπελλο Διεθνών Εκθέσεων! Η τελική συγκομιδή του για τη Λίβερπουλ, σε όλες τις διοργανώσεις ήταν 286 τέρματα, μέχρι τη στιγμή που έφυγε το 1969, ένα ρεκόρ που έσπασε ο Ίαν Ρας (Ian Rush) 23 χρόνια αργότερα! Στο πλαίσιο της ανανέωσης που επιχείρησε ο Σάκλι στα τέλη της δεκαετίας του 1960, μετά από 492 εμφανίσεις και 245 γκολ, έφυγε από τη Λίβερπουλ στις 16 Δεκεμβρίου του 1969, για να ενταχθεί στη Μπόλτον, με τα χρώματα της οποίας ύστερα από 24 γκολ σε 76 εμφανίσεις, εγκατέλειψε τη ενεργό δράση το 1972.

Έκανε 34 διεθνείς εμφανίσεις για την Αγγλία, σκοράροντας 18 γκολ. Το ντεμπούτο του έγινε με προπονητή τον Γουόλτερ Γουιντερμπότομ (Walter Winterbottom), ενώ αγωνιζόταν ακόμη στη Β’ Κατηγορία, στις 4 Απριλίου του 1962, σ’ ένα φιλικό εναντίον της Αυστρίας στο Γουέμπλεϊ, σκοράροντας μάλιστα στη νίκη με 3-1. Συμμετείχε στην ομάδα για την τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1962 στη Χιλή, αλλά δεν αγωνίστηκε σε κανένα παιχνίδι. Μαζί με τον Ίαν Κάλαχαν (Ian Callaghan) και τον Τζέρι Μπερν (Gerry Byrne), ήταν οι ποδοσφαιριστές της Λίβερπουλ που επιλέχθηκαν από το προπονητή Αλφ Ράμσεϊ (Alf Ramsey) για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966. Ήταν ο ένας από τους 3 κεντρικούς επιθετικούς που είχε επιλεγεί και ενώ αρχικά συνεργάστηκε με τον επιθετικό της Τότεναμ Τζίμι Γκριβς (Jimmy Greaves), μετά από τον οδυνηρό τραυματισμό που αυτός υπέστη στο πόδι του, έπαιξε μαζί με τον Τζεφ Χαρστ (Geoff Hurst) της Γουέστ Χαμ.

Έπαιξε και στα 6 παιχνίδια των «Λιονταριών», σκοράροντας 3 φορές στην πορεία προς τον νικηφόρο τελικό εναντίον της Δυτικής Γερμανίας με 4-2, στο Γουέμπλεϊ. Ο Ρότζερ Χαντ είναι ο παίκτης τον οποίο ο Τζεφ Χαρστ αναφέρει πάντα όταν συζητά για το αμφιλεγόμενο δεύτερο γκολ του στον τελικό, όταν η μπάλα χτύπησε στο οριζόντιο δοκάρι και αναπήδησε προς τα κάτω. Πάντα αναφέρει ότι ο Χαντ ήταν ο κοντινότερος παίκτης στη μπάλα και θα είχε σκοράρει ο ίδιος αν είχε υπάρξει οποιαδήποτε αμφιβολία, αλλά έτρεξε να πανηγυρίσει μαζί του το γκολ!

Μετά την απόσυρσή του από το ποδόσφαιρο το 1972, ασχολήθηκε με τη μεταφορική εταιρεία της οικογένειάς του και το 1975 έγινε μέλος του Pools Panel, οι οποίοι προβλέπουν τα αποτελέσματα των παιχνιδιών που επηρεάζονται λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών, προκειμένου οι συμμετέχοντες να είναι σε θέση να κερδίσουν τα διαθέσιμα στοιχήματα! Το 2000, μαζί τους συμπαίκτες του, ήρωες του 1966, Άλαν Μπολ (Alan Ball), Τζορτζ Κοέν (George Cohen), Νόμπι Στάιλς (Nobby Stiles) και Ρέι Γουίλσον (Ray Wilson), τιμήθηκαν με τον βαθμό του Μέλους του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, μετά από μια εκστρατεία των μέσων ενημέρωσης, όταν ανακαλύφθηκε η έλλειψη αναγνώρισης προς την πλευρά τους στη μεγαλύτερη ημέρα της Αγγλίας στο ποδόσφαιρο! Τη στιγμή μάλιστα που οι υπόλοιποι 6 συμπαίκτες τους, καθώς και ο προπονητής τους Αλφ Ράμσεϊ, είχε ήδη λάβει αυτές τις τιμητικές διακρίσεις! Εγκαταστάθηκε στο αγγλικό ποδοσφαιρικό Hall of Fame το 2006, αναγνωρίζοντας τα επιτεύγματά του στο αγγλικό ποδόσφαιρο. Ψηφίστηκε στην θέση № 13 από τους οπαδούς της Λίβερπουλ στην επίσημη ιστοσελίδα της για τους 100 παίκτες που συγκλόνισαν την KOP, την περίφημη εξέδρα των φανατικών του συλλόγου σε δημοσκόπηση που έγινε το 2006. Συνεχίζει, μεταξύ των οπαδών της Λίβερπουλ να είναι γνωστός ως «"Sir" Roger Hunt», παρά την έλλειψη του τίτλου του Ιππότη από την αγγλική βασιλική οικογένεια.

Παντρεύτηκε με τη σύζυγό του, Πατρίτσια, το 1959. Ο γάμος τους διαλύθηκε το 1981, έχοντας αποκτήσει δύο παιδιά, ένα γιο, τον Ντέιβιντ (γεν. 1960), και μια κόρη, την Τζούλι (γεν. 1965). Από το 2006, ζει με τη νέα του σύζυγο, Rowan Green, στο Γουόρινγκτον!