Ο Άγγλος δεξιός ακραίος επιθετικός Στιβ Κόπελ (Stephen
James "Steve" Coppell), γεννήθηκε στις 9 Ιουλίου του 1955, στο
Λίβερπουλ. Ως παίκτης, υπήρξε ένας άκρως θεαματικός δεξιός εξτρέμ, γνωστός για
τη διεισδυτική του ικανότητα, την ταχύτητα και τον ρυθμό του. Είναι ο πρώτος
μεγάλος που φόρεσε το № 7 στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, μετά τον μύθο Τζορτζ
Μπεστ (George Best). Κατέκτησε εθνικούς τίτλους με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, τους
πρώτους τίτλους μετά το 1968 και
εκπροσώπησε την Αγγλία στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982. Δυστυχώς, η καριέρα του
τερματίστηκε πρόωρα, λόγω ενός σοβαρότατου τραυματισμού στο γόνατο και αφού αποσύρθηκε
από την ενεργό δράση, ακολούθησε την προπονητική. Έχει οδηγήσει τη Μπρίστολ
Σίτι, τη Μπράιτον, τη Μάντσεστερ Σίτι, τη Μπρέντφορντ και κυρίως την Κρίσταλ
Πάλας και τη Ρέντινγκ, οδηγώντας και τις 2 στην άνοδο και επιτυγχάνοντας τις μεγαλύτερες
διακρίσεις της ιστορίας τους στην κορυφαία κατηγορία. Πιστώνεται επίσης με την
ανακάλυψη παικτών όπως ο Ίαν Ράιτ (Ian Wright), ένας επιθετικός που υπέγραψε
από ημιεπαγγελματικό πρωτάθλημα και ο οποίος έγινε διάσημο όνομα και διεθνής. Είναι
κάτοχος πτυχίου στα οικονομικά, αποφοιτώντας από το Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ,
ενώ αγωνιζόταν για τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Φημιζόταν για την εκτελεστική και διεισδυτική του ικανότητα στα νιάτα του, αλλά
παρά το ενδιαφέρον από ορισμένους κορυφαίους αγγλικούς συλλόγους, επέλεξε να
ενταχθεί στη Τρανμίρ, ώστε να μπορεί να μελετά για το πτυχίο του στην
οικονομική ιστορία στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ. Μέχρι το 1974, έπαιζε για την Τρανμίρ,
μελετώντας για το πτυχίο του και προπονούνταν με την ομάδα του πανεπιστημίου. Όμως,
το 1975 η ζωή του άλλαξε όταν η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έκανε μια προσφορά ύψους
60.000 στερλινών στην ομάδα και προσφέρθηκε
να διπλασιάσει το μισθό του, με τον Κόπελ να μην αρνείται την προσφορά! Ολοκλήρωσε
τις σπουδές του, παίζοντας στη δεξιά πτέρυγα για την Μάντσεστερ, κάνοντας το
ντεμπούτο του σαν αλλαγή σε μια νίκη με 4-0 επί της Κάρντιφ Σίτι, την 1η
Μαρτίου του 1975, με τον σύλλογο να επανέρχεται στη κορυφαία αγγλική κατηγορία μετά μια σεζόν στην Β'. Τελείωσε εκείνη τη σεζόν
με 10 παιχνίδια και ένα γκολ.
Την επόμενη σεζόν, έπαιξε 39 φορές και σκόραρε 10 γκολ, ένα
εκ των οποίων εναντίον της Λίβερπουλ,
στο Άνφιλντ. Κέρδισε επίσης τίτλους με την αγγλική εθνική Ελπίδων. Η νεανική ομάδα της Γιουνάιτεντ, υπό τον Τόμι
Ντόχερτι (Tommy Docherty) έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας το 1976, όπου
παρότι φαβορί απέναντι στη Σαουθάμπτον, ηττήθηκε με 0-1! Το 1977, η Μάντσεστερ
Γιουνάιτεντ έφτασε και πάλι στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας, όπου αυτή τη φορά
έπαιξε εναντίον της Λίβερπουλ, η οποία κυνηγούσε ένα μοναδικό «τρεμπλ», έχοντας
ήδη κατακτήσει το πρωτάθλημα και το Κύπελλο Πρωταθλητριών. Ήταν από τους
κορυφαίους της νίκης με 2-1 που έδωσε και το τρόπαιο στη Γιουνάιτεντ.
Έφτασε ένα άλλο τελικό του Κυπέλλου το 1979, μετά από μια
σεζόν κατά την οποία δεν αγωνίστηκε σε
μόνο ένα παιχνίδι. Έπαιξαν με την
Άρσεναλ, καταφέρνοντας να γυρίσουν το παιχνίδι σε 2-2 από 0-2 στα τελευταία 5
λεπτά, αλλά δέχτηκαν ένα γκολ από τον Άλαν Σάντερλαντ (Alan Sunderland) στο
τελευταίο λεπτό του αγώνα, χάνοντας το τρόπαιο. Στη συνέχεια, το 1981, σ’ έναν
αγώνα για την Αγγλία, στα προκριματικά
για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982, εναντίον της Ουγγαρίας, υπέστη έναν επώδυνο
τραυματισμό από ένα άτσαλο χτύπημα του Γιόζεφ Τοτ (József Tóth) που
–κυριολεκτικά- γκρεμίστηκε στο γόνατό
του! Ο ίδιος το περιέγραψε «… σαν κάποιος να είχε βάλει ένα πυροτέχνημα στο
γόνατό μου»! Υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση η οποία του επέτρεψε μια
προσωρινή λύση ώστε να συνεχίσει να παίζει. Συνέχισε να αγωνίζεται για τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, όσο μπορούσε
μετά τη ζημία, παίζοντας 36 φορές στη σεζόν 1981/82 και 29 φορές στην περίοδο
1982/83. Ήταν αρκετά υγιής για να παίξει στον τελικό του League Cup του 1983,
τον οποίο έχασε από τη Λίβερπουλ με 1-2, αλλά όχι για τον τελικό του Κυπέλλου
που η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κέρδισε ύστερα από επαναληπτικό τη Μπράιτον με 4-0.
Έπαιξε το πρώτο του παιχνίδι για την Αγγλία, εναντίον της
Ιταλίας στο Γουέμπλεϊ (2-0), για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του
1978. Τα «λιοντάρια» δεν προκρίθηκαν στα τελικά της διοργάνωσης, ο Κόπελ όμως,
συνέχισε να είναι στα σχέδια του Ρον Γκρίνγουντ (Ron Greenwood), παίζοντας σε
μια σειρά από φιλικούς αγώνες μέσα στο 1978 και να σημειώνει το μοναδικό γκολ
του παιχνιδιού και πρώτο δικό του για την Αγγλία, σε μια νίκη επί της Σκωτίας
στο Χάμπντεν Παρκ της Γλασκόβης. Συμμετείχε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1980
και μετά, μέσα στο 1981, συνέβη αυτός ο επώδυνος τραυματισμός από τον οποίο δεν
ανέκαμψε ποτέ!
Συμμετείχε και ανέθρεψε τον τραυματισμό μέσω του
Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1982 στην Ισπανία, παίζοντας και στα τρία παιχνίδια της
ομάδας στη φάση των ομίλων, αλλά και στη λευκή ισοπαλία εναντίον της Δυτικής
Γερμανίας στην δεύτερη φάση. Η Αγγλία αποκλείστηκε στη συνέχεια και ο Κόπελ
υποβλήθηκε σε δεύτερη επέμβαση, μετά το τέλος του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Έκανε
ακόμη 2 εμφανίσεις για την Αγγλία, σκοράροντας στη νίκη με 9-0 επί του
Λουξεμβούργου. Συνολικά για την Αγγλία έπαιξε σε 42 αγώνες, σκοράροντας 7 γκολ.
Μόλις αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, ανέλαβε το 1984 προπονητής
στην Κρίσταλ Πάλας, όπου ήταν ο νεαρότερος προπονητής στην Αγγλία, σε ηλικία
μόλις 29 ετών. Υπό την ηγεσία του, ο σύλλογος το 1989, ανέβηκε στην Α’ αγγλική
κατηγορία. Παρέμεινε για τέσσερις σεζόν, φτάνοντας στον τελικό του Κυπέλλου το 1990,
όπου ηττήθηκε από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Τη σεζόν που ακολούθησε, η
Κρίσταλ Πάλας έφτασε στην 3η θέση στο πρωτάθλημα, την υψηλότερη στην
ιστορία της και κέρδισε το Φουλ Μέμπερς Καπ. Παραιτήθηκε μετά τον υποβιβασμό του 1993. Το 1995 επέστρεψε στη Κρίσταλ Πάλας ως
τεχνικός διευθυντής, πριν αναλάβει τη Μάντσεστερ Σίτι, στην οποία παρέμεινε για
6 παιχνίδια. Ήταν και πάλι, το 1997, προπονητής στο Κρίσταλ Πάλας, διεκδικώντας
την άνοδο μέσω των πλέι-οφ. Παρέμεινε και
για τους πρώτους 7 μήνες της σεζόν 1997/98 στο σύλλογο πριν παραιτηθεί. Τον
Ιανουάριο του 1999, επέστρεψε για άλλη μια φορά με το σύλλογο να έχει σοβαρά
οικονομικά προβλήματα. Το 2001, ήταν προπονητής της Μπρέντφορντ και οδήγησε την
ομάδα στον τελικό των πλέι-οφ για άνοδο στη δεύτερη κατηγορία.
Κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2002, άφησε τη Μπρέντφορντ
για να αναλάβει τη Μπράιτον που αγωνιζόταν
εναντίον του υποβιβασμού στη δεύτερη κατηγορία. Παρά το γεγονός ότι ο σύλλογος
βελτιώθηκε, δε απέφυγε τον υποβιβασμό. Τον Οκτώβριο του 2003, ανέλαβε τη Ρέντινγκ,
παίρνοντας την άνοδο στη Premier League
τη σεζόν 2005/06. Παραιτήθηκε μετά από
δύο χρόνια, αμέσως μετά τον χαμένο ημιτελικό εναντίον της Μπέρνλι.
PALMARES
Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές
(Γκολ)
Επαγγελματική καριέρα
- · 1973–1975: Tranmere Rovers Football Club, 38 (13)
- · 1975–1983: Manchester United Football Club, 322 (53)
Σύνολο καριέρας: 360 (66)
Διεθνής
- · 1976: Εθνική Ελπίδων Αγγλίας, 1 (0)
- · 1977–1983: Αγγλία, 42 (7)
Προπονητική καριέρα
- · 1984–1993: Crystal Palace Football Club
- · 1995/96: Crystal Palace Football Club
- · 1996: Manchester City Football Club
- · 1997/98: Crystal Palace Football Club
- · 1999–2000: Crystal Palace Football Club
- · 2001/02: Brentford Football Club
- · 2002/03: Brighton & Hove Albion
- · 2003–2009: Reading Football Club
- · 2010: Bristol City Football Club
- · 2012/13: Crawley Town Football Club (διευθυντής ποδοσφαιρικού τμήματος)
- · 2013/14: Portsmouth Football Club (διευθυντής ποδοσφαιρικού τμήματος)
- · 2016– : Kerala Blasters διευθυντής ποδοσφαιρικού τμήματος
Τίτλοι
Ως ποδοσφαιριστής
Συλλογικοί
Με τη Manchester United
- · Κύπελλο Αγγλίας : 1977
- · FA Charity Shield : 1977
Ως προπονητής
- · Προπονητής του Μήνα για την Αγγλία: 2 (Σεπτέμβριος 2006, Νοέμβριος 2006)