Κυριακή 4 Ιουνίου 2017

Τόρμπγιορν Νίλσον

Ο Σουηδός κεντρικός επιθετικός Τόρμπγιορν Νίλσον (Torbjörn Anders Nilsson), γεννήθηκε στις 9 Ιουλίου του 1954, στο Βάστερας, μια πόλη δυτικά της Στοκχόλμης. Θεωρείται ως ένας από τους Καλύτερους Σουηδούς Ποδοσφαιριστές Όλων των Εποχών, έχοντας κατακτήσει 2 φορές το σουηδικό πρωτάθλημα και το Κύπελλο UEFA με την Γκέτεμποργκ, όπου πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του. Ικανότατος φορ, είχε επίσης μια λιγότερο επιτυχημένη θητεία στην Ολλανδία με την PSV Αϊντχόβεν και μια καλύτερη στη Γερμανία με την Καϊζερσλάουτερν, κάτι που αποδόθηκε στο ντροπαλό του χαρακτήρα του και την ιδιαίτερα ανταγωνιστική φύση αυτών των πρωταθλημάτων. Αργότερα, είχε διάφορα επίπεδα επιτυχίας ως προπονητής.


Μαζί με τους γονείς του, τους 2 αδελφούς του και την αδελφή του, μετακόμισαν οικογενειακώς στο Παρτίλε, έξω από το Γκέτεμποργκ, στη δυτική Σουηδία, πριν αρχίσει το σχολείο και ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα στη Γιόνσερεντ, στην ηλικία των 8 ετών. Εντάχθηκε στη Γκέτεμποργκ τη σεζόν 1975/76 και βοήθησε την ομάδα, με τα 34 γκολ του να ανέβει ξανά στην κορυφαία κατηγορία του σουηδικού ποδοσφαίρου, κερδίζοντας το πρωτάθλημα Β’ Κατηγορίας το 1976. 


Δοκίμασε την τύχη του στο εξωτερικό, στην Ολλανδία, με την PSV Αϊντχόφεν, αλλά ύστερα από 2 γκολ σε 11 παιχνίδια, επέστρεψε στη Γκέτεμποργκ μετά από μόλις μία σεζόν και ήταν από τα βασικά στελέχη  της ομάδας που πέτυχε ένα ανεπανάληπτο τρεμπλ, κατακτώντας το πρωτάθλημα και το Κύπελλο Σουηδίας, αλλά και το Κύπελλο UEFA το 1982, όντας ο πρώτος σκανδιναβικός σύλλογος που το πετυχαίνει, επικρατώντας στον διπλό τελικό του Αμβούργου (0-1 και 3-0)! Του απονεμήθηκε το βραβείο του Καλύτερου Σουηδού Ποδοσφαιριστή αυτή τη χρονιά για τις επιδόσεις του!


Μεταγράφηκε στη γερμανική Καϊζερσλάουτερν, το 1982, στην οποία αγωνίστηκε για 2 σεζόν, πετυχαίνοντας 22 γκολ σε 65 παιχνίδια και ήταν έτοιμος να πάει στη Μπενφίκα, αλλά ο μέντοράς του, Σβεν-Γκόραν Έρικσον (Sven-Goran Eriksson), απολύθηκε από τον πορτογαλικό σύλλογο. Αντ' αυτού, επέστρεψε στη πρώην ομάδα του, τη Γκέτεμποργκ. Όταν τελείωσε την επαγγελματική του καριέρα, μετά από 3 σεζόν λόγω προβλημάτων στο γόνατο,  είχε οδηγήσει τον σύλλογο σε άλλο ένα σουηδικό πρωτάθλημα  και στον ημιτελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών  του 1986. 


Η Γκέτεμποργκ αποκλείστηκε από τη Μπαρτσελόνα, έχοντας κερδίσει τον πρώτο αγώνα με 3-0 στη Σουηδία!  Έχασαν τον εκτός έδρας αγώνα με το ίδιο σκορ, με τον Νίλσον να μην αναλαμβάνει την ευθύνη εκτέλεσης πέναλτι στη διαδικασία, αναγκάζοντας 2 νεαρούς και άπειρους παίκτες, τον Ρόναλντ Νίλσον (Roland Nilsson) και τον Περ Έντμουντ Μορτ (Per Edmund Mordt) να εκτελέσουν, χάνοντας τα πέναλτι! Αργότερα, το 1988 και για μια διετία, αγωνίστηκε στην Γιόνσερεντ, τη πρώτη του ομάδα, στις χαμηλότερες σουηδικές κατηγορίες ως παίκτης-προπονητής και αποσύρθηκε οριστικά από την ενεργό δράση το 1990.


Γενικά, πάντως αντιμετωπίζεται ως μυστήριο για πολλούς Σουηδούς, αλλά και άλλους δημοσιογράφους του ειδικού τύπου, πώς ο Νίλσον με όλο αυτό το ταλέντο, δεν έκανε ποτέ τη μεγάλη καριέρα όταν αγωνίστηκε για την PSV Αϊντχόβεν και την Καϊζερσλάουτερν. Αποδόθηκε στο ότι ήταν πάρα πολύ ντροπαλός χαρακτήρας, σε συνδυασμό με το ιδιαίτερα ανταγωνιστικό περιβάλλον του ολλανδικού αλλά και του γερμανικού πρωταθλήματος.


Σύντομη ήταν και η καριέρα του στην εθνική ομάδα της Σουηδίας, για την οποία έπαιξε μόνο 28 αγώνες και σκόραρε 9 γκολ. Αγωνίστηκε μαζί της στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1978. Παρότι  θεωρείται ότι είναι ένας από τους Μεγαλύτερους Σουηδούς Ποδοσφαιριστές Όλων των Εποχών, ο ίδιος αρνήθηκε να παίξει για την εθνική ομάδα για 4 ολόκληρα χρόνια στις αρχές της δεκαετίας του 1980, όταν ήταν στην ακμή της καριέρας του και ο λόγος για αυτό ήταν μια σύγκρουση ανάμεσα σε αυτόν και τον προπονητή Λαρς Άρνεσον (Lars «Laban» Arnesson), ο οποίος δοκίμαζε συνεχώς  διαφορετικά σχήματα, τα οποία δεν ταίριαζαν με το στυλ παιχνιδιού που άρεσε στον Νίλσον. Έκανε μια επιστροφή στην εθνική ομάδα το 1984, σκοράροντας ένα γκολ στη νίκη με 3-1 νίκη επί της Πορτογαλίας, για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1986. Εγκαταστάθηκε στο σουηδικό ποδοσφαιρικό Hall of Fame το 2003.


Μετά το τέλος της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας, αγωνίστηκε ως παίκτης-προπονητής  στη Γιόνσερεντ πριν αναλάβει την Έργκριτε, το 1991. Ο σύλλογος είχε υποβιβαστεί στη  Β’ Κατηγορία και κατάφερε να την ανεβάσει τη επόμενη σεζόν. Η τύχη δεν κράτησε, όμως πολύ και η Έργκριτε υποβιβάστηκε πάλι το 1993. Ανέλαβε την Όντεβολντ και έφερε τον σύλλογο στην Α’ σουηδική Κατηγορία, για πρώτη φορά στην ιστορία του το 1995. Έφυγε αμέσως με την άνοδο και για ένα χρόνο δεν εργάστηκε πουθενά.  Στη συνέχεια, ανέλαβε τη Βάστρα, το 1997 και για τρίτη φορά πέτυχε την άνοδο. Έμεινε για δύο σεζόν και οδήγησε το σύλλογο σε μια 5η  και μια 7η θέση, τα δύο καλύτερα αποτελέσματα έχει πετύχει ο σύλλογος στην ιστορία του. Ύστερα πάλι από ένα άλλο διάλειμμα ενός έτους, ανέλαβε τη  Χάκεν, το 2001. Έμεινε μόνο για ένα χρόνο, χωρίς να καταφέρει να κρατήσει την ομάδα στην υψηλότερη κατηγορία. Αργότερα ανέλαβε την Σουηδική εθνική ομάδα των Νέων, οδηγώντας την στο αντίστοιχο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2004, όπου κατέκτησε την 3η θέση. Από το 2008 έως το 2013, ήταν προπονητής της καλύτερης γυναικείας ομάδας της χώρας, της Κόπερμποργκ.



PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Εφηβική καριέρα

  • ·         1966–1970: Jonsereds Idrottsförening

Επαγγελματική καριέρα

  • ·         1971–1974: Jonsereds Idrottsförening, 80 (50)
  • ·         1975/76: Idrottsföreningen Kamraterna Göteborg, 49 (34)
  • ·         1976–1977: hilips Sport Vereniging (PSV) Eindhoven, 11                 (2)
  • ·         1977–1982: Idrottsföreningen Kamraterna Göteborg, 114 (62)
  • ·         1982–1984: 1. Fußball-Club Kaiserslautern, 65 (22)
  • ·         1984–1986: Idrottsföreningen Kamraterna Göteborg, 49 (31)
  • ·         1986–1990: Jonsereds Idrottsförening, 40 (14)

Σύνολο καριέρας: 408 (215)

Διεθνής

  • ·         1976–1985: Σουηδία, 28 (9)

Προπονητική καριέρα

  • ·         1988–1990: Jonsereds Idrottsförening
  • ·         1991–1993: Örgryte Idrottsällskap
  • ·         1994/95: Idrottsklubben Oddevold
  • ·         1997–1999: Västra Frölunda Idrottsförening
  • ·         2001: Bollklubben Häcken
  • ·         2002–2004: Εθνική Νέων Σουηδίας
  • ·         2008–2013: Kopparbergs/Göteborg FC


Τίτλοι

Συλλογικοί

Με την IFK Göteborg
  • ·         Πρωτάθλημα Σουηδίας: 2 (1982, 1984)
  • ·         Κύπελλο Σουηδίας: 2 (1979, 1982)
  • ·         Κύπελλο  UEFA: 1981/82
  • ·         Κύπελλο Πρωταθλητριών: στους ημιτελικούς 1985/86

Προσωπικές Διακρίσεις

  • ·         Κορυφαίος Ποδοσφαιριστής για τη Σουηδία: 1982
  • ·         Πρώτος Σκόρερ Σουηδικού Πρωταθλήματος: 1981
  • ·         Πρώτος Σκόρερ Κυπέλλου Πρωταθλητριών: 2 (1984/85 με 7 γκολ, 1985/86 με 6 γκολ)
  • ·         Πρώτος Σκόρερ Κυπέλλου UEFA: 1981/82 με 9 γκολ