Πέμπτη 6 Απριλίου 2017

Μάρτιν Τσίβερς

Ο Άγγλος επιθετικός Μάρτιν Τσίβερς (Martin Harcourt Chivers), γεννήθηκε στις 27 Απριλίου του 1945 στο Σαουθάμπτον.  Αγωνίστηκε  ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής τη δεκαετία του 1960 και του 1970, κάνοντας μεγάλη καριέρα με τον σύλλογο της γενέτειράς του, τη Σαουθάμπτον και κυρίως με την Τότεναμ, όντας  μέλος της μεγάλης ομάδας των «Σπηρουνιών» της δεκαετίας του 1970 που κατέκτησε το πρώτο από τα δύο Κύπελλα UEFA των Λονδρέζων, τη σεζόν 1971/72 με αντίπαλο την Γούλβς σε διπλούς αγώνες, ενώ υπήρξε και από τους Κορυφαίους Σκόρερ στην ιστορία της Τότεναμ. Αγωνίστηκε επίσης για τη Νόριτς, τη Μπράιτον και τη Μπαρνέτ, ενώ είχε και σύντομες περιόδους στην Ελβετία με τη Σερβέτ Γενεύης και στη Νορβηγία με τη Χάουγκεσουντ. Για την εθνική ομάδα της Αγγλίας έκανε 24 διεθνείς συμμετοχές, σημειώνοντας 13 γκολ, μεταξύ 1971 και 1973.


Σε νεαρή ηλικία είχε μια δοκιμή από τη Σαουθάμπτον και πέρασε μια σύντομη περίοδο στο φυτώριο του συλλόγου, την CPC Αθλέτικ, υπογράφοντας ως επαγγελματίας τον Σεπτέμβριο του 1962, κάνοντας το ντεμπούτο του εναντίον της Τσάρλτον, στις 8 Σεπτεμβρίου του 1962, σε ηλικία 17 ετών. Σκόραρε το πρώτο του γκολ σε μια ήττα με 1-4 από την Νιούκαστλ, στις 6 Απριλίου του 1963, στη 3η εμφάνισή του με τη πρώτη ομάδα. Την σεζόν 1963/64, έγινε βασικός και ήταν Κορυφαίος Σκόρερ του συλλόγου, από κοινού με τον Τέρι Πέιν (Terry Paine) με 21 γκολ, καθώς η Σαουθάμπτον τελειώσει σε μια απογοητευτική 5η θέση στη Β’ αγγλική κατηγορία. Την επόμενη σεζόν, ήταν και πάλι πάντα παρών, κάνοντας 39 εμφανίσεις με 17 γκολ, καθώς «Οι Άγιοι» βελτιώθηκαν στην 4η θέση.


Τη περίοδο 1965/66, έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο, καθώς ο σύλλογος κέρδισε τελικά την άνοδο στην Κορυφαία αγγλική Κατηγορία (ως επιλαχόντες), σκοράροντας 30 γκολ σε 39 παιχνίδια, γενικά από μεταβιβάσεις που προέρχονταν από τον Τέρι Πέιν και τον Τζον Σίντεναμ (John Sydenham). Όλα τα γκολ του τα σημείωσε στα πρώτα 29 παιχνίδια, αποτυγχάνοντας να βρει δίχτυα μετά το τέλος του Φεβρουαρίου. Στην Α’ Κατηγορία, έπαιξε κυρίως ρόλο δεύτερου επιθετικού, βοηθώντας τον Ουαλό στράικερ Ρον Ντέιβις (Ron Davies), πετυχαίνοντας 14 και 13 γκολ αντίστοιχα στις δύο επόμενες σεζόν. Σύντομα έγινε στόχος πολλών από τους κορυφαίους αγγλικούς συλλόγους, με τον προπονητή των Αγίων, τον Τεντ Μπέιτς (Ted Bates) να είναι διατεθειμένος να του επιτρέψει να φύγει, μόνο αν εύρισκε έναν επαρκή αντικαταστάτη, κάτι που τελικά έγινε στο πρόσωπο του θρυλικού Μικ Σάνον (Mick Channon).


Τον Ιανουάριο του 1968, ο προπονητής της Τότεναμ, ο εμβληματικός Μπιλ Νίκολσον (Bill Nicholson) υπέγραψε τον Τσίβερς έναντι της αμοιβής -ρεκόρ συλλόγου- των £ 125.000 στερλινών, κάτι που τον έκανε επίσης το πιο ακριβοπληρωμένο παίκτη της χώρας εκείνη την στιγμή. Η συμφωνία αφορούσε επίσης την μετακίνηση του 24χρονου Φρανκ Σαούλ (Frank Saul) στη Σαουθάμπτον. Παίζοντας για τον σύλλογο, κέρδισε 12 εμφανίσεις για εθνική Ελπίδων της Αγγλίας (U-23). Σκόραρε συνολικά 106 γκολ σε 190 εμφανίσεις για τους «Αγίους» και το όνομά του αναφέρεται στο βιβλίο των ρεκόρ του συλλόγου, ως ο Πρώτος Αναπληρωματικός που σκόραρε για τους «Αγίους», σε μια ήττα 1-3 από την Νιούκαστλ στις 29 Απριλίου του 1967.


Σκόραρε στο ντεμπούτο του για τους «πετεινούς» εναντίον της Σέφιλντ Γουένσντεϊ τον Ιανουάριο του 1968, αλλά τα αρχικά στάδια της καριέρας του στο Γουάιτ Χαρτ Λέιν ήταν σχετικά επιτυχή, με τους θρύλους Τζίμι Γκριβς (Jimmy Greaves) και Άλαν Γκίλζιν (Alan Gilzean) να εξακολουθούν να προτιμούνται ως δίδυμο στην επίθεση. Παρέμεινε βασικός για την εθνική Ελπίδων της Αγγλίας και τελικά έγινε ο πιο Σημαντικός Σκόρερ στην Τότεναμ, μετά την πώληση του Γκριβς στην Γουέστ Χαμ το 1970. Ο Μάρτιν Τσίβερς συχνά θεωρείται ως ένας οκνηρός και χαλαρός παίκτης, αλλά ήταν ο ρυθμός του και η φυσική δύναμη του, που του χάρισαν το παρατσούκλι «Big Chiv», ως ένα αστέρι της Τότεναμ και της Αγγλίας στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Η σεζόν 1970/71 ήταν η αρχή των Χρυσών Χρόνων του, τόσο για τον σύλλογο όσο και τη χώρα. Έπαιξε σε όλα τα 58 ανταγωνιστικά παιχνίδια και σκόραρε 34 φορές, συμπεριλαμβανομένων δύο γκολ στον τελικό του Λιγκ Καπ εναντίον της Άστον Βίλα και 21 γκολ στην Α’ Κατηγορία, καθώς η Τότεναμ τελείωσε τη σεζόν στην 3η θέση. Σημείωσε επίσης το πρώτο γκολ του για την εθνική Αγγλίας, στη νίκη με 3-0 επί της Ελλάδας, τον Απρίλιο του 1971.


Κατά τη διάρκεια της σεζόν 1971/72, έκανε τη καλύτερη περίοδο της καριέρας του, σκοράροντας 44 γκολ σε 64 εμφανίσεις. Επτά γκολ του σε αγώνες για το Λιγκ Καπ, επέτρεψαν στους «πετεινούς» να φτάσουν στα ημιτελικά της διοργάνωσης, όπου τελικά ηττήθηκαν από τη Τσέλσι. Κράτησε τις καλύτερες εμφανίσεις του για το Κύπελλο UEFA, σκοράροντας 8 γκολ σε 11 αγώνες, συμπεριλαμβανομένου ενός χατ-τρικ στην επιβλητική νίκη με 9-0 επί της ισλανδικής Κεφλάβικ και άλλα 2  υπέροχα γκολ εναντίον της Γουλβς σε ένα αξέχαστο τελικό. Στην Α’ κατηγορία, ξεπέρασε την φανταστική επιτυχία του της προηγούμενης περιόδου, σκοράροντας 25 φορές σε 39 εμφανίσεις.



Συνέχισε τις παραγωγικές εμφανίσεις του στη σεζόν 1972/73, βρίσκοντας δίχτυα 33 φορές σε 61 αγώνες. Η αναγνωρισμένη ικανότητά του στο σκοράρισμα, οδήγησαν ξανά την Τότεναμ στην κατάκτηση του Λιγκ Καπ με δύο γκολ στον προημιτελικό εναντίον της Λίβερπουλ και ένα κρίσιμο γκολ στο Μολινό, εναντίον της Γουλβς όπου οι Λονδρέζοι πήραν το 2-2 για να φτάσουν στον τελικό. Η ευρωπαϊκή του παρουσία ήταν εξίσου εντυπωσιακή, σκοράροντας 8 γκολ σε 10 αγώνες, καθώς οι Σπερς, έφτασαν στους ημιτελικούς του Κυπέλλου UEFA, πριν αποκλειστούν από τη Λίβερπουλ, με το εκτός έδρας γκολ. Τον Οκτώβριο του 1973, κέρδισε τον τελευταίο του διεθνή αγώνα με την Αγγλία, τον περίφημο εναντίον της Πολωνίας για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1974. Παρά το σκοράρισμα 6 διεθνών τερμάτων κατά το ημερολογιακό έτος, ήταν ένα τα θύματα της αποτυχίας της πρόκρισης στα τελικά της διοργάνωσης και αργότερα αγνοήθηκε από τον υπηρεσιακό προπονητή Τζο Μέρσερ (Joe Mercer) και τον μελλοντικό Ντον Ρέβι (Don Revie).


Η Τότεναμ, έφτασε και πάλι στον τελικό του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ το 1974, με τον Τσίβερς να  σκοράρει 6 γκολ, συμπεριλαμβανομένων των 2, στην εντός έδρας νίκη με 2-0 επί της ανατολικογερμανικής Λοκομοτίβ Λειψίας. Ο διπλός τελικός, κατέληξε σε απογοήτευση, με την ολλανδική Φέγενορντ να παίρνει τη νίκη με 4-2 στο σύνολο, και τους «πετεινούς» να χάνουν έναν σημαντικό τελικό για πρώτη φορά. Από την αρχή της σεζόν 1974/75, θεωρήθηκε ως η πρώτη επιλογή για επιθετικός στηΤότεναμ, παίζοντας μαζί με τον Κρις Τζόουνς (Chris Jones), Κρις ΜακΓκραθ (Chris McGrath) και τον Σκωτσέζο Τζον Ντάνκαν (John Duncan). Στις αρχές Σεπτεμβρίου, έπαιξε το τελευταίο παιχνίδι του για τον θρυλικό Μπίλι Νίκολσον (Bill Nicholson), σε μια βαριά ήττα 0-4 από τη Μίντλεσμπρο, στον 2ο γύρο του Λιγκ Καπ. Οι τραυματισμοί τον περιόρισαν σε μόλις 28 εμφανίσεις στο πρωτάθλημα, στις οποίες σκόραρε 10 γκολ, συμπεριλαμβανομένων σημαντικών τερμάτων εναντίον της Γουέστ Χαμ, της Λιντς και της Άρσεναλ.


Η σεζόν 1975/76 ήταν η τελευταία του στο Γουάιτ Χαρτ Λέιν, καθώς πάλευε για να βρει το διχτυα σε μια σχετικά φτωχή ομάδα. Έκανε 37 εμφανίσεις σε όλες τις διοργανώσεις, σκοράροντας 9 φορές, πριν ενταχθεί στην ελβετική Σερβέτ της Γενεύης για μια αμοιβή £ 80.000 στερλινών. Στα  8 1/2  χρόνια που διήρκεσε η καριέρα του στη Τότεναμ, σκόραρε συνολικά 174 γκολ σε 367 εμφανίσεις και παρέμεινε ο Κορυφαίος Σκόρερ της Τότεναμ στις ευρωπαϊκές διασυλλογικές διοργανώσεις για 39 χρόνια, μέχρι που ξεπεράστηκε από τον Ζερμέν Ντεφόε (Jermain Defoe), στις 7 Νοεμβρίου του 2013. Έπαιξε 24 φορές για την εθνική ομάδα της Αγγλία, σκοράροντας 13 γκολ.


Στην ηλικία των 31 ετών, τον Ιούλιο του 1976, ο παραγωγικός επιθετικός μετακόμισε στην Σερβέτ Γενεύης στην Ελβετία, πριν επιστρέψει στο αγγλικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου με θητείες σε Νόργουιτς (1978/79) και Μπράιτον (1979/80), όπου και τελείωσε την καριέρα του.


Μετά τη απόσυρσή του από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, οδήγησε προπονητικά συλλόγους στην Αγγλία και τη Νορβηγία και ήταν ιδιοκτήτης ενός ξενοδοχείου και εστιατόριο στο Χερτφορντσάιρ. Ήταν σχολιαστής για το BBC Radio και παραμένει ένα δημοφιλές πρόσωπο υποδοχής στο Γουάιτ Χαρτ Λέιν. Τον Απρίλιο του 2007, εγκαταστάθηκε στο Hall of Fame της Τότεναμ. Ορίστηκε Εθνικός Διευθυντής Ανάπτυξης στην Αγγλική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία, τον Μάιο του 2008. Η αυτοβιογραφία του ‘’Big Chiv - Γκολ στη ζωή μου’’, κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2009.


PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές, (Γκολ)

Εφηβική καριέρα

  • ·         1961/62: CPC Sports

Επαγγελματική καριέρα

  • ·         1962–1968: Southampton Football Club, 175 (96)
  • ·         1968–1976: Tottenham Hotspur Football Club, 278            (118)
  • ·         1976–1978: Association du Servette Football Club, 66 (33)
  • ·         1978/79: Norwich City Football Club, 11 (4)
  • ·         1979/80: Brighton & Hove Albion Football Club, 5 (1)
  • ·         1980: Dorchester Town Football Club, 5 (3)
  • ·         1980: (δανεικός) → Frankston City Football Club, 2 (0)
  • ·         1981/82: Sportsklubben Vard Haugesund, 2 (0)
  • ·         1982/83: Barnet Football Club, 2 (0)

Σύνολο καριέρας: 546 (255)

Διεθνής

  • ·         1971–1973: Αγγλία, 24 (13)

 Τίτλοι

Συλλογικοί

Με τη Southampton
  • ·         Πρωτάθλημα Β’ Κατηγορίας Αγγλίας: επιλαχών: 1965/66


Με την Tottenham Hotspur
  • ·         Λιγκ Καπ Αγγλίας: 2 (1971, 1973)
  • ·         Κύπελλο UEFA: 1972


Με την Servette
  • ·         Κύπελλο Ελβετίας: 1978
  • ·         Λιγκ Καπ Ελβετίας: 1977
  • ·         Κύπελλο Άλπεων: 1976

 Προσωπικές Διακρίσεις


  • ·         Καλύτερος Ξένος Παίκτης Ελβετικού Πρωταθλήματος: 1977/78