Σάββατο 15 Απριλίου 2017

Νόρμαν Γουαιτσάιντ

Ο Βορειοϊρλανδός  περιφερειακός επιθετικός ή και μέσος Νόρμαν Γουαιτσάιντ (Norman Whiteside), γεννήθηκε στις 7 Μαΐου του 1965, στο Μπέλφαστ, την πρωτεύουσα της Βορείου Ιρλανδίας. Ξεκίνησε την καριέρα του στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, υπογράφοντας επαγγελματικό συμβόλαιο το 1982 στην ηλικία των 17 ετών για να γίνει γρήγορα ένα βασικό μέλος της ομάδας. Σκόραρε 68 γκολ σε 278 εμφανίσεις πρωταθλήματος και Κυπέλλου για τον σύλλογο στα επόμενα επτά χρόνια, κατακτώντας δύο Κύπελλα Αγγλίας, το 1983 και το 1985, παίζοντας ακόμη στον τελικό του Κυπέλλου Νέων του 1982, τον τελικό του Λιγκ Καπ του 1983 και στον τελικό του Τσάριτι Σιλντ της ίδιας χρονιάς. 


Ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα στην ιστορία του ποδοσφαίρου που δε κατάφερε να εξελιχθεί λόγω τραυματισμών. Απίστευτος ντριμπλαδόρος με εξωπραγματικές ικανότητες αλλά και γυάλινα πόδια. Παρέμεινε στην Γιουνάιτεντ μέχρι τον Ιούλιο του 1989, όταν αποκτήθηκε από την Έβερτον. Ωστόσο, αποσύρθηκε από το παιχνίδι δύο χρόνια αργότερα, αφού τα καταραμένα του γόνατα έβαλαν πρόωρο τέλος σε μια καριέρα που άρχισε με τον ιδανικότερο τρόπο. Χτυπημένος από τη μοίρα, δεν πρόλαβε να κλείσει τα 26 του όταν οι γιατροί του ανακοίνωσαν ότι δε μπορεί να αγωνιστεί ξανά! Ένα παιδί που δε πρόλαβε ποδοσφαιρικά να μεγαλώσει!


Κατέχει ρεκόρ του Νεότερου Παίκτη που έχει πάρει μέρος σε τελική φάση ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου, του Νεότερου Παίκτη που έχει σκοράρει σε τελικό Λιγκ Καπ και Κυπέλλου Αγγλίας και του Νεότερου Παίκτη που σκοράρει σε ανταγωνιστικό παιχνίδι στην ιστορία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Κερδίζοντας 38 διεθνείς εμφανίσεις για τη Βόρεια Ιρλανδία, έπαιξε στα Παγκόσμια Κύπελλα του 1982 και του 1986, βοηθώντας επίσης τη πατρίδα του να κατακτήσει το τελευταίο Εσωτερικό Πρωτάθλημα των Βρετανικών Νησιών στην Ιστορία, το 1984. Μετά τη απόσυρσή του από την ενεργό δράση, έγινε ποδίατρος στο Μάντσεστερ και εξακολουθεί να λειτουργεί στο τμήμα εταιρικής φιλοξενίας στο Ολντ Τράφορντ.


Είχε γίνει διάσημος για τις επιδόσεις του στο ποδόσφαιρο, από την ηλικία των 11 ετών, σε σχολικές ομάδες της γενέτειράς του. Ανακαλύφθηκε από τον σκάουτερ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ Μπόμπι Μπίσοπ (Bob Bishop), ο οποίος στο παρελθόν είχε ανακαλύψει τους Τζορτζ Μπεστ (George Best) και Σάμι ΜακΙλρόι (Sammy McIlroy) για τον σύλλογο. Λίγες μέρες πριν βρεθεί σε ηλικία για να υπογράψει με όρους μαθητείας στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, του προσφέρθηκε μια δοκιμή στη Λίβερπουλ  προκαλώντας τον επικεφαλής του τμήματος σκάουτινγκ της  Γιουνάιτεντ, τον Τζο Μπράουν (Joe Brown) να πετάξει στο Μπέλφαστ για να του προσφέρει αμέσως το συμβόλαιο μαθητείας για υπογραφή. Παρέμεινε στο Μπέλφαστ, και πήγαινε στο Μάντσεστερ κάθε Σαββατοκύριακο για την προπόνηση. Από την ηλικία των 14 ετών, ήταν διαρκώς σε σύγκριση με τον Τζορτζ Μπεστ (George Best), κάνοντας τα ελάχιστα για να σταματήσουν τέτοιου είδους συγκρίσεις, όταν είπε σε έναν δημοσιογράφο ότι 

«το μόνο πράγμα που έχουν κοινό με τον Τζορτζ Μπεστ, είναι ότι προερχόμαστε από την ίδια χώρα, παίζουμε για την ίδια ομάδα και ανακαλυφθήκαμε από τον ίδιο τον άνθρωπο».



Ξεκίνησε την καριέρα του στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, το 1982 και έγινε ο νεότερος παίκτης που ντεμπουτάρισε στην πρώτη ομάδα, από τον  Ντάνκαν Έντουαρντς (Duncan Edwards) το 1953, εναντίον της Μπράιτον σε μια νίκη 1-0 για το πρωτάθλημα, στις 24 Απριλίου του 1982, δύο εβδομάδες πριν από 17ο έτος της ηλικίας του. Έγινε επαγγελματίας στο Ολντ Τράφορντ στα 17α γενέθλιά του, υπογράφοντας τριετές συμβόλαιο και μοιράστηκε το ίδιο δωμάτιο με τον Στιβ Κόπελ (Steve Coppell), ενώ ανέπτυξε μια στενή φιλία με τον Πολ ΜακΓκραθ (Paul McGrath), ο οποίος θα αντιμετωπίσει επίσης παρόμοια προβλήματα με το γόνατό του στο μέλλον. Την τελευταία αγωνιστική ημέρα της σεζόν 1981/82, οκτώ ημέρες μετά τα 17α γενέθλιά του, έγινε ο νεότερος σκόρερ του συλλόγου, στην εντός έδρας νίκη επί της Στόουκ Σίτι με 2-0.


Από την περίοδο 1982/83, μαζί με τον Φρανκ Στέιπλετον (Frank Stapleton), αποτέλεσαν το επιθετικό δίδυμο της Γιουνάιτεντ, με βοήθειες από τον Μπράιαν Ρόμπσον (Bryan Robson). Σημείωσε 6 γκολ σε 16 παιχνίδια σε εγχώριες διοργανώσεις κυπέλλου εκείνη την περίοδο, βοηθώντας την Γιουνάιτεντ να φτάσει στους τελικούς τόσο του Λιγκ Καπ όσο και του Κυπέλλου.  Στην ηλικία των 17 ετών και 323 ημερών, σκόραρε στην ήττα με 1-2 στον τελικό του Λιγκ Καπ από την Λίβερπουλ, καθιστώντας τον ως τον Νεότερο Παίκτη που σκοράρει σε τελικό του θεσμού! Έδωσε την ασίστ στο Στέιπλετον, για την ισοφάριση στον τελικό του Κυπέλλου, με την Μπράιτον (2-2) και στην ηλικία των 18 ετών και 18 ημερών, σκόραρε το πρώτο γκολ στον επαναληπτικό, που η Γιουνάιτεντ κέρδισε με 4-0, για να γίνει ο Νεότερος Παίκτης που σκοράρει σε τελικό Κυπέλλου Αγγλίας. Επίσης, έγινε ο πρώτος παίκτης που σκοράρει και στους 2 εθνικούς τελικούς κυπέλλων στην ίδια περίοδο. Έπαιξε 57 αγώνες σε όλες τις διοργανώσεις εκείνη την σεζόν και έχασε μόλις 3 παιχνίδια πρωταθλήματος, σκοράροντας συνολικά 14 γκολ.


Σκόραρε το μοναδικό χατ-τρικ του στην επαγγελματική του καριέρα, στην εντός έδρας νίκη με 4-2 επί της Γουέστ Χαμ, στις 9 Μαρτίου του 1985, για τα προημιτελικά του Κυπέλλου Αγγλίας. Ήταν ένα «τέλειο χατ-τρικ» από το γεγονός ότι σκόραρε μία φορά με κάθε πόδι και μια φορά με το κεφάλι του. Σκόραρε το νικητήριο γκολ στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας του 1985, στην παράταση εναντίον της Έβερτον. Στη συνέχεια ήρθε μια πτώση στην καριέρα του σε τόσο νεαρή ηλικία, μόλις στα 21 του, η οποία άρχισε λίγο μετά την άφιξη του νέου προπονητή Άλεξ Φέργκιουσον (Alex Ferguson) τον Νοέμβριο του 1986.  Αντιμετώπιζε μεγάλα προβλήματα στο δεξί γόνατο του, τα οποία πλέον απαιτούσαν σοβαρές ιατρικές διαδικασίες για να αποτρέψουν την απόσυρσή του από το ποδόσφαιρο!


Κατά την έναρξη της σεζόν 1987-/88, εκπροσώπησε την Football League σε ένα παιχνίδι ενάντια στον «Υπόλοιπο Κόσμο» για τον εορτασμό της εκατονταετηρίδας του πρωταθλήματος. Δημιούργησε μια σταθερή συνεργασία με τον Μπράιαν ΜακΛέρ (Brian McClair), σκοράροντας 10 γκολ σε 35 εμφανίσεις, τερματίζοντας 2ος στο πρωτάθλημα, πίσω από τη Λίβερπουλ. Υπέστη ρήξη του αχίλλειου τένοντα στα μέσα της σεζόν 1987/88. Το γκολ του, σε μια νίκη 2-1 επί Ντέρμπι σε έναν αγώνα πρωταθλήματος, στις 10 Φεβρουαρίου του 1988 θα αποδειχθεί και το τελευταία του για την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Έκανε μόλις 6 εμφανίσεις τη περίοδο 1988/89,  με τον Φέργιουσον να απορρίπτει προσφορές ύψους 500.000 λιρών από την ισπανική Οσασούνα, αλλά και της Σέφιλντ Γουένσντεϊ, πριν αποδεχθεί μια προσφορά ύψους 600.000 λιρών (με 150.000 bonus, αν φτάσει τα 50 παιχνίδια) από την Έβερτον, τον Ιούλιο του 1989. Σκόραρε 68 γκολ σε 278 αγώνες πρωταθλήματος και Κυπέλλου για τον σύλλογο στην 7ετία που τον υπηρέτησε, κατακτώντας δύο Κύπελλα Αγγλίας, το 1983 και το 1985, και το Τσάριτι Σιλντ το 1983.


Υπέγραψε 4ετές συμβόλαιο με την Έβερτον και ο Φέργκιουσον τον βοήθησε να διαπραγματευτεί μια συμφωνία αμοιβής, ώστε να κέρδιζε περισσότερα παίζοντας δύο χρόνια στο Γκούντισον Παρκ, από ότι είχε κερδίσει κατά τη διάρκεια των οκτώ ετών του στο Μάντσεστερ! Έγινε ο πλεϊμέικερ της Έβερτον τη περίοδο 1989/90, φτιάχνοντας μια αποτελεσματική συνεργασία με τον Στιούαρτ ΜακΚόλ (Stuart McCall) στη μεσαία γραμμή, σκοράροντας 13 γκολ σε 35 εμφανίσεις, με την Έβερτον να τελειώνει τη σεζόν στην 6η θέση, περίπου 20 βαθμούς πίσω από  τη Λίβερπουλ. Στις 20 Σεπτεμβρίου του 1990, τραυματίστηκε στην προπόνηση, κάτι που τον υποχρέωσε να κάνει μια ακόμη επέμβαση στο δεξί γόνατό του. Μετά την επιστροφή του Χάουαρντ Κένταλ (Howard Kendall) ως προπονητή, το Νοέμβριο του 1990, κατάφερε να κάνει κάποιες εμφανίσεις σε μερικά παιχνίδια της δεύτερης ομάδας, αλλά αυτό απλά μόνο καθυστέρησε το αναπόφευκτο! Αναγκάστηκε να αποσυρθεί από το παιχνίδι, στην ηλικία των 26 ετών, τον Ιούνιο του 1991.


Έσπασε το ρεκόρ του Πελέ ως ο νεότερος παίκτης που έχει αγωνιστεί σε τελική φάση σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο, όταν έκανε το ντεμπούτο του για τη Βόρεια Ιρλανδία, σε ηλικία 17 ετών και 41 ημερών στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982 στην Ισπανία. Όταν είχε επιλεγεί για την 22άδα για το Παγκόσμιο Κύπελλο από το προπονητή Μπίλι Μπίγκαμ (Billy Bingham), είχε παίξει μόλις δύο ανταγωνιστικά παιχνίδια σε συλλογικό επίπεδο. Στις 17 Ιουνίου, εναντίον της Γιουγκοσλαβίας, στο «La Romareda» της Σαραγόσα, ήταν το διεθνές ντεμπούτο του. Πήρε κίτρινη κάρτα στο δεύτερο ημίχρονο για φάουλ στον Νέναντ Στοϊκοβιτς (Nenad Stojković), με το παιχνίδι να τελειώνει χωρίς τέρματα.


Μετά την ισοπαλία 1-1 με την Ονδούρα, πολλοί καταδίκασαν τη Βόρεια Ιρλανδία σε αποκλεισμό. Χρειαζόταν μια νίκη εναντίον των οικοδεσποτών της Ισπανίας στο τρίτο και τελευταίο παιχνίδι της ομάδας στο «Μεστάγια» στη Βαλένθια. Αντιμετώπισαν μια φορτισμένη ατμόσφαιρα από τους ισπανούς οπαδούς και ένα ισπανόφωνο διαιτητή, απρόθυμο να τιμωρήσει το βρώμικο παιχνίδι από τους Ισπανούς παίκτες. Ωστόσο, ένα λάθος από τον τερματοφύλακα Λουίς Αρκονάδα (Luis Arconada), επέτρεψε στον προικισμένο Τζέρι Άρμστρονγκ (Gerry Armstrong) το μοναδικό γκολ του παιχνιδιού, παρά το γεγονός ότι ο Μαλ Ντόναχι (Mal Donaghy) είχε αποβληθεί στο 60ο  λεπτό, η Βόρεια Ιρλανδία κατέγραψε μια ιστορική νίκη με 1-0.


Βοήθησε την Βόρειο Ιρλανδία να κερδίσει την 100η και τελευταία διοργάνωση στο βρετανικό εσωτερικό πρωτάθλημα, το 1984. Κέρδισε τη πρόκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο για δεύτερο διαδοχικό τουρνουά με λευκή ισοπαλία με την Αγγλία, στο τελευταίο παιχνίδι της ομάδας. Σκόραρε 3 γκολ κατά τη διάρκεια των προκριματικών και στα τελική φάση στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986, στο Μέξικο, σκόραρε το μοναδικό γκολ της χώρας του στο τουρνουά, μια ισοπαλία 1-1 κόντρα στην Αλγερία. Ηττήθηκαν στα άλλα δύο παιχνίδια της ομάδας τους, χάνοντας 1-2 από την Ισπανία και 0-3 από τη Βραζιλία. Κέρδισε συνολικά 38 διεθνείς συμμετοχές και σκόραρε 9 φορές μέσα σε 8 χρόνια που αγωνίστηκε για τη Βόρεια Ιρλανδία.


Παντρεύτηκε τη σύζυγό του Judy στις 4 Οκτωβρίου του 1987. Οι δύο τους είχαν συναντηθεί όταν εκείνος ήταν 16 και εκείνη 20. Η σχέση προχώρησε παρά τους φόβους για αντίποινα επειδή ο ίδιος ήταν προτεστάντης και η Judy Καθολική. Ο γάμος τελείωσε το 2001, μετά από 20 χρόνια μαζί και έχουν τρία παιδιά. Στη συνέχεια παντρεύτηκε την Denise. Μετά την απόσυρσή του από το ποδόσφαιρο σπούδασε για να γίνει ποδίατρος. Αποφοίτησε με πτυχίο από το Πανεπιστήμιο του Salford. Εργάστηκε για το Σύλλογο Επαγγελματιών Ποδοσφαιριστών Αγγλίας, λαμβάνοντας παράλληλα ένα μεταπτυχιακό πρόγραμμα στο Μητροπολιτικό Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ. Σήμερα έχει ιατρείο στο Μάντσεστερ.  Από το 1994, εργάζεται στο τμήμα εταιρικής φιλοξενίας στο Ολντ Τράφορντ.




PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Εφηβική καριέρα

  • ·         1978–1982: Manchester United Football Club

Επαγγελματική καριέρα

  • ·         1982–1989: Manchester United Football Club, 206 (47)
  • ·         1989–1991: Everton Football Club, 29 (9)

Σύνολο καριέρας: 235 (56)

Διεθνής

  • ·         Σχολική Ομάδα Βορείου Ιρλανδίας, 8 (0)
  • ·         1989: Εθνική Ελπίδων Βορείου Ιρλανδίας, 1 (0)
  • ·         1982–1989: Βόρεια Ιρλανδία, 38 (9)

Τίτλοι

Συλλογικοί

Με την Manchester United
  • ·         Κύπελλο Αγγλίας: 2 (1983, 1985)
  • ·         Τσάριτι Σιλντ: 1985

Διεθνείς

Με τη Βόρεια Ιρλανδία

  • ·         Βρετανικό Εσωτερικό Πρωτάθλημα: 1984