Ο Έλληνας τερματοφύλακας Ηλίας Ατματσίδης, γεννήθηκε στις 24 Απριλίου του 1969, στη
Ακρινή της Κοζάνης. Υπήρξε ένας από τους καλύτερους
Έλληνες γκολκίπερ της δεκαετίας του 1990. Έχοντας ξεκινήσει επαγγελματικά στους
Πόντιους Βέροιας, το 1992 τον απέκτησε η ΑΕΚ, με την οποία καθιερώθηκε γρήγορα
και υπήρξε βασικός για πολλά χρόνια, κατακτώντας 2 Πρωταθλήματα, 4 Κύπελλα και
1 Σούπερ Καπ Ελλάδος, στη δεκαετία του 1990. Το 2002 αποκτήθηκε από τον ΠΑΟΚ με
τον οποίο κατέκτησε το Κύπελλο του 2003. Με την εθνική Ελλάδος συμμετείχε σε 47
διεθνείς αγώνες και ήταν μέλος της ομάδας που αγωνίστηκε στο Μουντιάλ 1994 στις
ΗΠΑ, έχοντας μία συμμετοχή στον δεύτερο αγώνα εναντίον της Βουλγαρίας.
Τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα,
τα έκανε στο χωριό του, την Ακρινή της Κοζάνης. Ξεκίνησε από τη θέση του
επιθετικού και συμπτωματικά έγινε τερματοφύλακας, όταν σ’ ένα ματς στο Φούφα
της Πτολεμαΐδας δεν είχε έρθει ο κανονικός γκολκίπερ, ο Γιώργος Μακρίδης, πρώτος
ξάδερφός του, εξαιτίας επαγγελματικών υποχρεώσεων. Λόγω ύψους, προτιμήθηκε απ’
τον προπονητή του, έπαιξε καλά και καθιερώθηκε. Πήρε μεταγραφή στον Άγιο
Δημήτριο, κερδίζοντας άνοδο στην Α’ Κατηγορία του τοπικού πρωταθλήματος και
συνέχισε στους Πόντιους της Κοζάνης, στη Δ’ Εθνική.
Τα πρώτα του βήματα στο
επαγγελματικό ποδόσφαιρο τα έκανε στα 18 του χρόνια, όταν και μεταγράφηκε στους
Πόντιους Βέροιας, που τότε αγωνίζονταν στη Γ’ Εθνική. Έμεινε 3 χρόνια εκεί, κέρδισε
την άνοδο στη Β’ Εθνική και το 1992, τον απέκτησε η ΑΕΚ, με την οποία
καθιερώθηκε γρήγορα και υπήρξε ο βασικός της τερματοφύλακας για πολλά χρόνια, κατακτώντας
2 Πρωταθλήματα (1992/93, 1993/94), 4 Κύπελλα (1996, 1997, 2000, 2002) και 1
Σούπερ Καπ (1992). Συνολικά, αγωνίστηκε σε 372 παιχνίδια της Ένωσης, σε όλες
τις διοργανώσεις.
Επική έχει μείνει μια εμφάνισή
του, τον Σεπτέμβρη του 1997, για την αγωνιστική περίοδο 1997/98, όταν στο ΟΑΚΑ
σταμάτησε μόνος του τον Ολυμπιακό, βοηθώντας την Ένωση να φύγει με το διπλό
(0-1), ύστερα από γκολ του Ντέμη Νικολαΐδη. Στο τέλος μάλιστα του αγώνα, όταν δημοσιογράφος
τον αποκάλεσε «ήρωα», έχει μείνει μνημειώδης η απάντησή του: «... ήρωες ήταν ο
Κολοκοτρώνης και ο Παπαφλέσσας κι όχι εμείς που παίζουμε ποδόσφαιρο και κάνουμε
απλά τη δουλειά μας»…
Ο ίδιος πάντως, ως καλύτερη
απόκρουση της καριέρας του, θεωρεί αυτήν που πραγματοποίησε σ’ ένα αγώνα με τον
ΟΦΗ, πάλι για την περίοδο 1997/98, στη Ν. Φιλαδέλφεια. Το σκορ ήταν 0-0, όταν
οι Κρητικοί κέρδισαν πέναλτι και το εκτέλεσε ο Γιάννης Αναστασίου. Έπεσε στη
σωστή γωνία, έγινε επαναφορά της μπάλας στη γραμμή της μεγάλης περιοχής και σούταρε
στην απέναντι γωνία ο Νίκος Τσιαντάκης. Εκτινάχθηκε και μ΄ ένα πλοζόν έβγαλε τη
μπάλα.
Εκτός από τις αποκρούσεις του,
αγαπήθηκε από τους φίλους της ΑΕΚ -και κατακρίθηκε από άλλους- για τα λεγόμενά
του. Αντιδρώντας στη διαιτησία του Δημητρόπουλου σ’ ένα ντέρμπι με τον
Ολυμπιακό το 2000, ανακοίνωσε κι εκείνος (όπως και οι Ντέμης Νικολαΐδης και
Μιχάλης Κασάπης) την απόσυρσή του από την Εθνική ως τρόπο διαμαρτυρίας. Αυτό
που περιγράφει καλύτερα όμως τον χαρακτήρα του δεν ήταν η απόφαση. Αλλά το
γεγονός ότι ήταν ο μόνος που επέμεινε τελικά σε αυτήν. Παραδέχθηκε έπειτα από
χρόνια ότι ήταν μια εν βρασμώ αντίδραση. Μια κίνηση που μετάνιωσε. Όπως εξήγησε
όμως: «Είχα δεσμευτεί δημοσίως. Δεν μπορούσα να πάρω τον λόγο μου πίσω. Ήταν
θέμα αρχής…». Το 2002 αποκτήθηκε από τον ΠΑΟΚ με τον οποίο κατέκτησε το Κύπελλο
το 2003. Εγκατέλειψε την ενεργό δράση στο τέλος της περιόδου 2004/05.
Τον Ιανουάριο του 2014, σε ηλικία
44 ετών κι έπειτα από 9 χρόνια απουσίας από το ποδόσφαιρο, αποφάσισε να
επανέλθει σε ερασιτεχνικό επίπεδο, αγωνιζόμενος για ένα μικρό χρονικό διάστημα
στο σωματείο Ομόνοια NOVA Aπολυμαντική, στη Β’ ερασιτεχνική κατηγορία στο
Ηράκλειο της Κρήτης.
Με την εθνική ομάδα της Ελλάδας
αγωνίστηκε για πρώτη φορά στις 23 Μαρτίου του 1994, στην εντός έδρας φιλική
αναμέτρηση εναντίον της Πολωνίας (0-0). Συνολικά συμμετείχε σε 47 αγώνες. Ήταν
μέλος της ομάδας που αγωνίστηκε στο Μουντιάλ του 1994 στις Η.Π.Α., έχοντας μία
συμμετοχή στον δεύτερο αγώνα εναντίον της Βουλγαρίας.
Τον Οκτώβριο του 2014
ανακοινώθηκε από την ΑΕΚ ότι αναλαμβάνει θέση στο προπονητικό επιτελείο των τμημάτων
υποδομής του συλλόγου, όπου υπεύθυνος είναι ο Άκης Ζήκος και προπονητής της
ομάδας Κ-20 ο Στέλιος Μανωλάς, οι οποίοι υπήρξαν συμπαίκτες του, τη δεκαετία
του 1990, τόσο στην ΑΕΚ όσο και στην εθνική ομάδα.
PALMARES
Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές
(Γκολ)
Επαγγελματική καριέρα
- · 1989-1992: Αθλητική Ένωσις Ποντίων Βέροιας, 100 (0)
- · 1992-2002: Αθλητική Ένωσις Κωνσταντινουπόλεως (ΑΕΚ), 251 (1)
- · 2002-2005: Πανθεσσαλονίκειος Αθλητικός Όμιλος Κωνσταντινουπολιτών (ΠΑΟΚ), 33 (0)
Σύνολο καριέρας: 384 (1)
Διεθνής
- · 1994-1999: Ελλάδα, 47 (0)
Τίτλοι
Με την AEK
- · Πρωτάθλημα Ελλάδος: 2 (1992/93, 1993/94)
- · Κύπελλο Ελλάδος: 4 (1995/96, 1996/97, 1999-2000, 2001/02)
- · Σούπερ Καπ Ελλάδας: 1996
Με το ΠΑΟΚ
- · Κύπελλο Ελλάδος: 2002/03
ΠΗΓΕΣ: eordaia.com - sport-fm.gr
