Άλαν Μπολ

Ο Άγγλος κεντρικός μέσος Άλαν Μπολ (Alan James Ball, Jr.), γεννήθηκε στις 12 Μαΐου του 1945, στο Φαρνγουόρθ, στην ευρύτερη περιοχή του Μάντσεστερ, κοντά στο Μπόλτον. Ήταν το νεότερο μέλος, μόλις στα 21 του χρόνια, της εθνικής ομάδας της Αγγλίας που κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966, όντας μάλιστα ο καλύτερος παίκτης του τελικού! Γενικά, ήταν ένας ποδοσφαιριστής με χαμηλό κέντρο βάρους (1,68 μ.) που διακρινόταν για την ευελιξία του και την οξυδέρκειά του. Ένας πραγματικά ακούραστος εργάτης στον χώρο της μεσαίας γραμμής! Έπαιξε για διάφορους συλλόγους, σκοράροντας πάνω από 180 γκολ σε μια καριέρα που διήρκεσε 22 χρόνια. Η ποδοσφαιρική του σταδιοδρομία, περιλαμβάνει επίσης μια μεταγραφή που έθεσε ένα εθνικό ρεκόρ (£ 220.000 στερλίνες) από την Έβερτον στην Άρσεναλ στα τέλη του 1971. Μετά την απόσυρσή του ως παίκτης, είχε μια καριέρα 15 ετών ως προπονητής που περιλαμβάνει θητείες στην Κορυφαία Κατηγορία του αγγλικού ποδοσφαίρου με την Πόρτσμουθ, τη Σαουθάμπτον και τη Μάντσεστερ Σίτι.

Άρχισε την ποδοσφαιρική του καριέρα στην Μπλάκπουλ, το 1962. Υπέγραψε επαγγελματικό συμβόλαιο μαζί της, μόλις έκλεισε τα 17 του χρόνια, τον Μάιο του 1962, κάνοντας το επαγγελματικό του ντεμπούτο στις 18 Αυγούστου του 1962, σε μια νίκη με 2-1 εναντίον της Λίβερπουλ, στο Άνφιλντ. Σε ηλικία 17 ετών και 98 ημερών, έγινε ο νεότερος νεοεισερχόμενος επαγγελματίας για τη Μπλάκπουλ. Στις 21 Νοεμβρίου του 1964, σημείωσε το πρώτο του χατ-τρικ ως επαγγελματίας, στην ισοπαλία 3-3 με την Φούλαμ στο Κράβεν Κότατζ του Λονδίνου. Οι εμφανίσεις του στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966, τράβηξαν την προσοχή αρκετών συλλόγων, μεγαλύτερου βεληνεκούς από τη Μπλάκπουλ. Τελικά, κατέληξε στην Έβερτον, που δαπάνησε το ποσό των 112.000 στερλινών για να τον αποκτήσει.

Στην Έβερτον, δημιούργησε αυτό που θεωρείται ως το Καλύτερο Τρίο στη μεσαία γραμμή της Όλων των Εποχών, που εξακολουθεί να αναφέρεται με αγάπη από τους οπαδούς των «ζαχαρωτών» ως «The Holy Trinity» (Η Αγία Τριάδα), παράλληλα με τον Κόλιν Χάρβεϊ (Colin Harvey) και τον Χάουαρντ Κένταλ (Howard Kendall). Έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας το 1968, όπου ηττήθηκε από την Γουέστ Μπρόμιτς Άλμπιον, ενώ αποκλείστηκε  από την Μάντσεστερ Σίτι στα ημιτελικά την επόμενη χρονιά. Ήταν όμως από τους καθοριστικούς παίκτες της όταν αυτή κατέκτησε το Πρωτάθλημα Αγγλίας του 1970, μπροστά από τη Λιντς. Ύστερα από 259 αγώνες σε όλες τις διοργανώσεις, με 79 γκολ, στις 22 Δεκεμβρίου του 1971, η Άρσεναλ κατέβαλε στην Έβερτον, το ποσό ρεκόρ των 220.000 στερλινών για να τον αποκτήσει.

Στόχος της ήταν να υπερασπιστεί τον τίτλο της πρωταθλήτριας που είχε κατακτήσει την προηγούμενη σεζόν. Ο Άλαν Μπολ ήταν 26 ετών και στο αποκορύφωμα της καριέρας του, όταν εντάχθηκε στην Άρσεναλ. Έκανε το ντεμπούτο του εναντίον της Νότιγχαμ Φόρεστ, στις 27 Δεκεμβρίου του 1971. Ωστόσο, η Άρσεναλ δεν θα καταφέρει να υπερασπιστεί τον τίτλο του πρωταθλήματος της περιόδου 1971/72 που κατέληξε στη Ντέρμπι και επίσης, ηττήθηκε στον τελικό (εκατονταετηρίδα) του Κυπέλλου, όταν η Λιντς Γιουνάιτεντ τους νίκησε με 1-0.

Συνέχισε να αγωνίζεται στην Άρσεναλ, παραμένοντας ένας από τους λίγους παίκτες ποιότητας όταν η ομάδα που κατέκτησε το double του 1971, διαλύθηκε και οι αντικαταστάτες τους αποδείχθηκαν ανεπαρκείς. Έγινε ο αρχηγός της ομάδας το 1974, αλλά τον Απρίλη του 1974, έσπασε το πόδι του, με αποτέλεσμα να χάσει την έναρξη της σεζόν 1974/75, στην οποία η Άρσεναλ τερμάτισε 16^η. Το ίδιο συνέβη και στην έναρξη της σεζόν 1975/76, μετά από έναν τραυματισμό στο φιλικό προετοιμασίας με τη Κρου, με τους «κανονιέρηδες» στη συνέχεια να τερματίζουν στην 17^η θέση της βαθμολογίας. Ο Μπέρτι Μι (Bertie Mee) παραιτήθηκε από προπονητής της, το καλοκαίρι του 1976 και ήταν σαφές ότι ο νέος προπονητής Τέρι Νιλ (Terry Νιλ) ήθελε να οδηγήσει τον σύλλογο σε μια νέα κατεύθυνση. Πλέον σε ηλικία 31 ετών, ο Μπολ συνέχισε να παίζει για την Άρσεναλ μέχρι το Δεκέμβριο του 1976, όταν παραχωρήθηκε στη Σαουθάμπτον έναντι αμοιβής ύψους £ 60.000 στερλινών. Συνολικά έκανε 217 εμφανίσεις για τους «κανονιέρηδες», σκοράροντας 52 γκολ.

Ο Μπολ πήγε στη Σαουθάμπτον, συνεχίζοντας μια «συμμετρική» πορεία, αφού είχε πάει στην Έβερτον, την Άρσεναλ και τώρα η Σαουθάμπτον, τις χρονιές 1966, 1971 και 1976, αντίστοιχα και μάλιστα όταν κάθε μια από αυτές ήταν νικητές  του Κυπέλλου Αγγλίας. Βοήθησε τους «Άγιους» να κερδίσουν την άνοδο στη Κορυφαία Κατηγορία το 1978 και πήρε ένα μετάλλιο φιναλίστ στον τελικό του Λιγκ Καπ του 1979, αφού είχαν ηττηθεί 2-3 από την Νότιγχαμ Φόρεστ. Μετακόμισε για ένα διάστημα στη Βόρεια Αμερική, όπου αγωνίστηκε στους Φιλαδέλφεια Φιούρι μέχρι τον Μάιο του 1978 και αργότερα ανέλαβε ως παίκτης-προπονητής. Κατόπιν πήγε στην ομάδα του Βανκούβερ, τους Βανκούβερ Γουάιτκαπς, την οποία βοήθησε να κατακτήσει τον τίτλο. Έφυγε με  το βραβείο του Πολυτιμότερου Παίκτη (MVP) στα πλέι-οφ, πετυχαίνοντας 7 γκολ σε 9 αγώνες. Το 1980 επέστρεψε στην Μπλάκπουλ ως παίκτης-προπονητής. Τον Μάρτιο του 1981, επέστρεψε στη Σαουθάμπτον για να παίξει μαζί με τους συμπαίκτες του στην Εθνική ομάδα Μικ Τσάνον (Mick Channon) και Κέβιν Κίγκαν (Kevin Keegan). Έφυγε τον Οκτώβριο του 1982 για να παίξει στο Χονγκ Κονγκ με την ομάδα Ίστερν ΑΑ. Έκλεισε την καριέρα του στην Μπρίστολ Ρόβερς το 1984.

Με τα χρώματα της Εθνικής Αγγλίας, έκανε το διεθνές ντεμπούτο του στις 9 Μαΐου του 1965, σε μια ισοπαλία 1-1 με τη Γιουγκοσλαβία στο Βελιγράδι, 3 ημέρες πριν από τα 20^α γενέθλιά του. Πήρε μέρος σε 2 Παγκόσμια Κύπελλα, του 1966 και του 1970. Το 1966, στα 21 του χρόνια, ήταν ο νεότερος παίκτης της Εθνικής Αγγλίας που κατέκτησε τον Παγκόσμιο Τίτλο, όντας μάλιστα ο καλύτερος παίκτης του τελικού! Έτρεχε ασταμάτητα, ακόμη και κατά τη διάρκεια της παράτασης έχοντας τις αντοχές και συμβάλλοντας τα μέγιστα σε αυτή την τεράστια αγγλική επιτυχία. Η εμφάνισή του στον τελικό, σηματοδότησε και την τελευταία φορά που ένας παίκτης της Μπλάκπουλ, έκανε διεθνή συμμετοχή για την εθνική Αγγλίας. Ήταν από τους διακριθέντες στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1970, έχοντας μάλιστα δοκάρι στον αγώνα με τη Βραζιλία.

Στα προκριματικά για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1974, εναντίον της Πολωνίας στο Χορζόφ, στις 6 Ιουνίου του 1973, έγινε μόλις ο 2^ος Άγγλος παίκτης που αποβάλλεται σε διεθνή αγώνα, αρπάζοντας τον Λέσλαβ Σμίκιεβιτς (Lesław Ćmikiewicz) από το λαιμό και για γονατιά στη βουβωνική χώρα μετά από συμπλοκή. Ως αποτέλεσμα, έχασε το παιχνίδι-ρεβάνς στο Γουέμπλεϊ, το οποίο είναι ένα από τα πιο διαβόητα στην αγγλική ιστορία του ποδοσφαίρου, μια ισοπαλία 1-1 με την οποία η Αγγλία αποκλείστηκε, έχοντας ηττηθεί 0-2 στο Χορζόφ, σε μεγάλο βαθμό χάρη στον Πολωνό τερματοφύλακα Γιαν Τομασέφσκι (Jan Tomaszewski).

Όταν ο Ντον Ρέβι (Don Revie) ανέλαβε προπονητής, στον Άλαν Μπολ δόθηκε η αρχηγία της ομάδας και τη κράτησε για 6 συνεχόμενα παιχνίδια, στα οποία η Αγγλία δεν έχασε κανένα. Περιλαμβάνεται μια νίκη 2-0 επί της Πρωταθλήτριας Κόσμου, Δυτικής Γερμανίας τον Μάρτιο του 1975 και μια νίκη με 5-1 επί της Σκωτίας τον Μάιο της ίδιας χρονιάς. Εντελώς απρόσμενα, σ’ ένα φιλικό με την Ελβετία, όντας ακόμη ο αρχηγός, δεν κλήθηκε, με αποτέλεσμα στα 30  του χρόνια να τελειώσει και η διεθνής του καριέρα. Είχε συνολικά, 72 συμμετοχές με τα «λιοντάρια» και πέτυχε 8 γκολ και ήταν ο τελευταίος από τη νικήτρια ομάδα του 1966 που αποχώρησε από τη διεθνή σκηνή.

Ανέλαβε αρκετές ομάδες ως προπονητής, αρχής γενομένης από τους Φιλαδέλφεια Φιούρι. Ανέλαβε ακόμα τις Μπλάκπουλ, Πόρτσμουθ, Στόουκ Σίτι, Εξέτερ Σίτι, Σαουθάμπτον, Μάντσεστερ Σίτι και ξανά την Πόρτσμουθ. Οι μεγαλύτερες επιτυχίες του ως προπονητής, ήταν η άνοδος της Πόρτσμουθ στην Πρέμιερ Λιγκ αλλά και η αποφυγή του υποβιβασμού από την Σαουθάμπτον το 1994, την οποία ανέλαβε σε μια περίοδο που φαινόταν καταδικασμένη!

Το 2000, ο Άλαν Μπολ  και άλλα 4 μέλη της νικήτριας ομάδας του Παγκοσμίου Κυπέλλου διορίστηκαν Μέλη του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, για τις υπηρεσίες τους στο ποδόσφαιρο. Μαζί με τον Ρότζερ Χαντ (Roger Hunt), τον Νόμπι Στάιλς (Nobby Stiles), τον Ρέι Γουίλσον (Ray Wilson) και τον Τζορτζ Κοέν (George Cohen), έπρεπε να περιμένουν περισσότερο από τρεις δεκαετίες, για την επίσημη αναγνώριση των επιτευγμάτων τους. Εγκαταστάθηκε στο Hall of Fame της Έβερτον, το «Έβερτον Τζάιαντς» το 2001, ενώ στην αρχή της σεζόν 2003/04, ως μέρος του επίσημου εορτασμού της 125^ης επετείου του συλλόγου, εξελέγη από τους οπαδούς ως μέλος της Μεγαλύτερης Ομάδας Όλων των Εποχών. Το 2003, εγκαταστάθηκε στο αγγλικό ποδοσφαιρικό Hall of Fame, σε αναγνώριση του ταλέντου του.

Εγκαταστάθηκε στο Hall of Fame της Μπλάκπουλ, στο Μπλούμφιλντ Ρόουντ, όταν εγκαινιάστηκε επίσημα από τον πρώην αστέρα της, τον Τζίμι Άρμφιλντ (Jimmy Armfield), τον Απρίλιο του 2006. Οι οπαδοί της Μπλάκπουλ σε όλο τον κόσμο ψήφισαν για τους ήρωες τους Όλων των Εποχών. Τιμήθηκαν 5 παίκτες από κάθε δεκαετία και ο Άλαν Μπολ είναι στη δεκαετία του 1960. Το 2011, στο καναδικό ποδοσφαιρικό Hall of Fame, εγκαταστάθηκε η ομάδα των Βανκούβερ Γουάιτκαπς, πρωταθλήτρια της βορειοαμερικάνικης Λίγκας (NASL) του 1979. Ο Άλαν Μπολ ήταν σημαντικότατο μέλος αυτής της ομάδας. Ονομάστηκε επίσης στη 2^η Ιδανική 11άδα της NASL για εκείνη την σεζόν, και ήταν ο Πολυτιμότερος Παίκτης (MVP) των πλέι-οφ.

Ο πατέρας του, Alan Sr. (ο πρεσβύτερος), σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα στη Κύπρο, τον Ιανουάριο του 1982. Υπήρξε πάντα μια χαρακτηριστική φιγούρα χάρη στο μικρό του ανάστημα και την υψίσυχνη φωνή του. Έδινε τον δικό του αγώνα στην προσωπική του ζωή, μιας και η σύζυγός του, αλλά και η κόρη του είχαν διαγνωστεί με καρκίνο. Η Lesley, η σύζυγός του για 37 χρόνια, πέθανε στις 16 Μαΐου του 2004, σε ηλικία 57 ετών, ύστερα από τριετή μάχη κατά του καρκίνου των ωοθηκών. Ήταν μαζί για 5 χρόνια πριν από το γάμο τους και είχαν 3 παιδιά μαζί, την Mandy (1969), την Keely (1971) και τον Jimmy (1976). Είχαν επίσης τρία εγγόνια. Τον Μάιο του 2005, έθεσε το μετάλλιο του νικητή του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1966 και των αναμνηστικών της συμμετοχής του στο τουρνουά, για δημοπρασία ώστε να συγκεντρωθούν χρήματα για την οικογένειά του. Πωλήθηκαν για 140.000 στερλίνες.

Ό Άλαν Μπολ, πέθανε τις πρώτες πρωινές ώρες της 25ης Απριλίου του 2007, σε ηλικία μόλις 61 ετών, στο σπίτι του στο Γουόρσας του Χαμσάιρ, ύστερα από μια καρδιακή προσβολή που υπέστη, ενώ προσπαθούσε να σβήσει μια πυρκαγιά στον κήπο του, που είχε ξεκινήσει νωρίτερα από καύση απορριμμάτων κήπου και αναζωπυρώθηκε έχοντας εξαπλωθεί σε ένα κοντινό φράχτη! Η κηδεία του έγινε στο καθεδρικό ναό του Γουίντσεστερ, στις 3 Μαΐου του 2007. Πολλοί από τους πρώην συμπαίκτες του ήταν παρόντες, και το επίπεδο καπελάκι των συμμετοχών στην εθνική, που έγινε διάσημο για τη φθορά του, τοποθετήθηκε στην κορυφή του φέρετρού του. Ήταν ο δεύτερος από τους Ήρωες του 1966 που πέθανε, με πρώτο τον αρχηγό της ομάδας, Μπόμπι Μουρ (Bobby Moore), το 1993!

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Εφηβική καριέρα

• ·         1960/61: Bolton Wanderers Football Club
• ·         1961/62: Blackpool Football Club

·         Επαγγελματική καριέρα

• ·         1962–1966: Blackpool Football Club, 116 (40)
• ·         1966–1971: Everton Football Club, 208 (66)
• ·         1971–1976: Arsena Football Club l, 177 (45)
• ·         1976: (δανεικός) → Hellenic Football Club -Νότια Αφρική, 4 (?)
• ·         1976–1980: Southampton Football Club, 132 (9)
• ·         1978/79: (δανεικός) → Philadelphia Fury, 33 (5)
• ·         1979/80: Vancouver Whitecaps, 31 (10)
• ·         1980/81: Blackpool Football Club, 30 (5)
• ·         1981–1983: Southampton Football Club, 63 (2)
• ·         1982: (δανεικός) → Floreat Athena Football Club -Αυστραλία, 3 (2)
• ·         1982/83: Eastern Athletic Association Football Team Limited -Χονγκ-Κονγκ, 12 (?)
• ·         1983: Bristol Rovers Football Club, 17 (2)

Σύνολο καριέρας: 833 (187+)

Διεθνής

• ·         1965–1975: Αγγλία, 72 (8)

Προπονητική καριέρα

• ·         1978: Philadelphia Fury
• ·         1980/81: Blackpool Football Club
• ·         1984–1989: Portsmouth Football Club
• ·         1989–1991: Stoke City Football Club
• ·         1991–1994: Exeter City Football Club
• ·         1994/95: Southampton Football Club
• ·         1995/96: Manchester City Football Club
• ·         1998/99: Portsmouth Football Club

Τίτλοι

Ως ποδοσφαιριστής

Με την Everton

• ·         Πρωτάθλημα Αγγλίας: 1969/70
• ·         Κύπελλο Αγγλίας: φιναλίστ 1968

Με την Arsenal

• ·         Πρωτάθλημα Αγγλίας: επιλαχών 1972/73
• ·         Κύπελλο Αγγλίας: φιναλίστ 1972

Με τη Southampton

• ·         Πρωτάθλημα Β’ Κατηγορίας Αγγλίας: 1977/78
• ·         Λιγκ Καπ: φιναλίστ 1979

·         Με τους Vancouver

• ·         NASL Soccer Bowl champion: 1979
• ·         NASL National Conference champion: 1979
• NASL Western Division champion: 1979

Διεθνείς

Με την Αγγλία

• ·         Παγκόσμιο Κύπελλο: 1966

Προσωπικές Διακρίσεις

• ·         Ιππότης/Μέλος του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας: 2000
• ·         Μέλος του Hall of Fame του Αγγλικού Ποδοσφαίρου: 2003
• ·         Μέλος του Hall of Fame του Καναδικού Ποδοσφαίρου: 2011
• ·         Μέλος του Hall of Fame της Μπλάκπουλ: Απρίλιος του 2006
• ·         Μέλος του Hall of Fame της Έβερτον: 2001
• ·         Μέλος της Ιδανικότερης 11άδας Όλων των Εποχών για την Έβερτον: 2003

Ως προπονητής

Με την Portsmouth

• ·         Πρωτάθλημα Β’ Κατηγορίας Αγγλίας: επιλαχούσα 1986/87