Φρανκ Στράντλι

Ο Νορβηγός κεντρικός επιθετικός Φρανκ Στράντλι (Frank Strandli), γεννήθηκε στις 16 Μαΐου του 1972, στο Κρίστιανσαντ, στο νοτιότερο νορβηγικό άκρο. Αναγνωρίστηκε ως ένας γρήγορος και σωματικά δυνατός επιθετικός. Μετά την επιτυχία στην Σταρτ, στη πατρίδα του, υπέγραψε για τη, μετέχουσα στο Τσάμπιονς Λιγκ τότε, Λιντς το 1993, σκοράροντας στο ντεμπούτο του, ερχόμενος από τον πάγκο κατά της Μίντλεσμπρο. Ωστόσο, δεν ήταν σε θέση να διατηρήσει τακτική μια θέση βασικού στην ομάδα. επέστρεψε στη Νορβηγία για τη Μπραν και μετά από αυτό κέρδισε σημαντική επιτυχία στην Λίλεστρομ , σκοράροντας 34 φορές σε 64 παιχνίδια. Από αυτό, κέρδισε τη μεταγραφή του στον Παναθηναϊκό. Αποκτήθηκε από τους «πράσινους», για δύο σεζόν στα τέλη της δεκαετίας του 1990, αλλά κατάφερε να αφήσει το στίγμα του, όχι τόσο επειδή μάτωνε τα αντίπαλα δίχτυα, αλλά για τα παραπανίσια κιλά του! Τελευταία επαγγελματική ομάδα του ήταν η Άαλμποργκ στη Δανία, πριν αναγκαστεί να αποσυρθεί λόγω ενός τραυματισμού στη βουβωνική χώρα. Έκανε μια επιστροφή, το 2009, μαζί με τον Αντρέας Λουντ ((Andreas Lund), όταν εντάχθηκε στην Λουντ, στη νορβηγική 6^η κατηγορία, ως κεντρικός αμυντικός. Έπαιξε 24 αγώνες για τη νορβηγική εθνική ομάδα, σκοράροντας 3 γκολ και για μια συμμετοχή, δεν απέκτησε το, τιμής ένεκεν,  Χρυσό Ρολόι της Νορβηγικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας.

Ξεκίνησε να κλωτσάει μπάλα στην Κρίστιανσαντ, την πόλη στην οποία γεννήθηκε, με την τοπική Σταρτ να τον εντοπίζει και να τον εντάσσει στις ακαδημίες της. Σε ηλικία 17 ετών, του προσφέρουν επαγγελματικό συμβόλαιο και... σοκάρονται από την εικόνα που βλέπουν στην αρχή της προετοιμασίας, αφού ο πιτσιρικάς έδειχνε ήδη μια τάση προς τα περιττά κιλά! Μάλιστα, οι κακές γλώσσες έλεγαν ότι δαπάνησε τα χρήματα του μπόνους υπογραφής σε... παχυντικές ασχολίες! Ακολουθεί ειδικό πρόγραμμα διατροφής και κάνει εξαιρετική πρώτη σεζόν. Η δεύτερη ωστόσο περνάει χωρίς να σκοράρει ούτε μια φορά, αλλά το 1992 με 16 τέρματα σε 22 αγώνες επιστρέφει για τα καλά στο προσκήνιο.

Έχοντας σημειώσει 36 γκολ σε 90 παιχνίδια, η Λιντς δαπάνησε 350.000 λίρες, το 1993  για να τον αποκτήσει από τη Σταρτ, θεωρώντας ότι αποτελεί τον ιδανικό killer για τις πάσες του αείμνηστου Γκάρι Σπιντ (Gary Speed). Στο ντεμπούτο του απέναντι στη Μίντλεσμπρο πέρασε αλλαγή στη θέση του Ροντ Γουάλας (Rod Wallace) και σκόραρε έπειτα από λίγα λεπτά, κάνοντας τον κόσμο να πιστέψει για λίγο ότι η ομάδα βρήκε φορ κλάσης. Ωστόσο, η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. Τα βρήκε σκούρα στην προσαρμογή του στους ρυθμούς και την ταχύτητα του αγγλικού ποδοσφαίρου. Η σχέση του με τα «Παγώνια» θα μπορούσε να έχει αρχίσει νωρίτερα, καθώς τον είχαν εντοπίσει σε νεαρή ηλικία και ήθελαν να τον φέρουν στο «Έλαντ Ρόουντ» από τον Οκτώβριο του 1992.

 Ωστόσο, έπρεπε να «καθαρίσει» με τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις και η μεταγραφή καθυστέρησε λόγω των προβλημάτων στην έκδοση άδειας εργασίας. Τα βρήκε σκούρα και τη σεζόν 1993/94 δεν ξεκίνησε βασικός σε ούτε ένα αγώνα. Αφού επέστρεψε στη χώρα του με τη μορφή δανεισμού για έξι μήνες στη Μπραν, τον Νοέμβριο του 1994, η νορβηγική ομάδα τον απέκτησε με μεταγραφή. Πέραν του τέρματος στο ντεμπούτο του, σκόραρε μόλις ένα ακόμα γκολ σε 14 μόλις παιχνίδια στην Αγγλία και σχετικά αφιερώματα τον συμπεριλαμβάνουν στους χειρότερους ποδοσφαιριστές που φόρεσαν ποτέ τη φανέλα της Λιντς, ενώ το 1999 το έγκυρο και δημοφιλές περιοδικό FourFourTwo τον ανέδειξε ως τον χειρότερο παίκτη στην ιστορία της!

Στη Μπραν, σκόραρε 14 γκολ σε 43 εμφανίσεις, ωστόσο τα αποδυτήρια της ομάδας εκείνη την περίοδο «έβραζαν» και ο Στράντλι ήταν ανάμεσα στους παίκτες που είχαν έρθει σε σύγκρουση με τον μέσο Τροντ Έγκιλ Σόλτβεντ (Trond Egil Soltvedt) τον οποίο τελικά έδιωξαν από το σύλλογο, προκαλώντας... διαδήλωση από τους οπαδούς, που ήταν στο πλευρό του! Πριν την έναρξη της σεζόν έγινε και αλλαγή προπονητή. Ο Στράντλι βοήθησε την ομάδα του να φτάσει μέχρι τον (διπλό) τελικό Κυπέλλου και μάλιστα σκόραρε στον πρώτο αγώνα. Το 1996 πήρε μεταγραφή για τη Λίλεστρομ, από την οποία τον απέκτησε στη συνέχεια ο Παναθηναϊκός. Τα επιτεύγματά του εκεί ήταν εντυπωσιακά. Σε 64 παιχνίδια σημείωσε 34 γκολ, τραβώντας εκ νέου τα βλέμματα πάνω του.

Όταν ήρθε στη χώρα μας για λογαριασμό του Παναθηναϊκού, αρκετοί έκαναν λόγο για το νέο Βαζέχα. Από την πρώτη στιγμή που τον είδαν στο γήπεδο όμως, οι προσδοκίες τους γκρεμίστηκαν από την κοιλίτσα και τη συνολική κοψιά του! Πήγε στους «πράσινους» μαζί με τον συμπατριώτη του, Έρικ Μίκλαντ (Erik Mykland), ο οποίος παρότι ήταν πιο άγνωστος και είχε τις συστάσεις του προβληματικού χαρακτήρα, ήταν εκείνος που τελικά έμεινε για να κάνει τη διαφορά! Τη σεζόν 1997/98, ο Στράντλι έπαιξε 21 ματς στο Πρωτάθλημα, ξεκινώντας βασικός στα 12, ενώ σημείωσε και 6 γκολ, χωρίς κανένα από αυτά πάντως να είναι σε δύσκολο ματς. Την επόμενη  χρονιά, τα πράγματα ήταν αρκετά πιο δύσκολα. Ξεκίνησε βασικός μόλις δύο φορές, αγωνίστηκε σε 9 αγώνες και σκόραρε τρεις φορές. Συνολικά, για τον Παναθηναϊκό, σκόραρε 18 τέρματα σε 60 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις και στις δύο σεζόν που φόρεσε το τριφύλλι στο στήθος.

Μετά τον Παναθηναϊκό, πήγε το 1999 στη δανέζικη Άαλμποργκ, όπου ανανέωσε τη σχέση του με τα αντίπαλα δίχτυα. Χαρακτηριστικό το σχόλιο του πρώην αθλητικού διευθυντή της ομάδας, Λίνγκε Γιάκομπσεν, ο οποίος τον χαρακτήρισε ως μία από τις καλύτερες μεταγραφές που έχει κάνει ποτέ, ενώ αρκετοί από τους οπαδούς της ομάδας έκαναν λόγο για τον καλύτερο επιθετικό που έχει παίξει ποτέ στη Δανία!

Στην πρώτη του χρονιά πήρε πρωτάθλημα και από «χοντρός Φρανκ» έγινε για τους οπαδούς της AaB «Βασιλιάς»! Σημείωσε 24 γκολ σε 53 συμμετοχές και κέρδισε το χειροκρότημα, λόγω του ότι παρότι είχε σοβαρό πρόβλημα τραυματισμού που τον κράτησε εκτός για αρκετά ματς, το 2001 έπαιξε με δική του ευθύνη καθώς είχε ενοχλήσεις σε προσαγωγούς-κοιλιακούς και αναγκαζόταν συχνά να κάνει ενέσεις κορτιζόνης. Κρέμασε τα παπούτσια του τον Σεπτέμβριο του 2002 και... έβαλε στην τσέπη του 1 εκατομμύριο από ασφαλιστική. «Τελείωσαν οι σύριγγες του γιατρού, οπότε πρέπει να αποχαιρετίσω», έλεγε κάνοντας χιούμορ για το τέλος της καριέρας του!

Έχει παίξει σε 10 αγώνες στην εθνική Εφήβων (U-18), πετυχαίνοντας ένα τέρμα και έχει 26 συμμετοχές με την εθνική Νέων (U-21), σκοράροντας 12 γκολ. Με επικεφαλής τον προπονητή Έγκιλ Όλσεν (Egil «Drillo» Olsen) έκανε το ντεμπούτο του στην ανδρική ομάδα, στις 7 Ιανουαρίου του 1992, στο φιλικό εναντίον της Αιγύπτου (0-0) στο Κάιρο. Το πρώτο γκολ του για την εθνική ομάδα, το σημείωσε στις 15 Ιανουαρίου του 1994, σε ένα φιλικό εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών. Κατάφερε να παίξει 24 φορές στην εθνική ομάδα της Νορβηγίας, σημειώνοντας και 3 γκολ και για μια συμμετοχή, δεν απέκτησε το, τιμής ένεκεν,  Χρυσό Ρολόι της Νορβηγικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας. Ενώ αγωνίστηκε σε όλους τους προκριματικούς αγώνες για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998, δεν κλήθηκε για τα τελικά της διοργάνωσης. Σε αφιέρωμα του Τύπου της Νορβηγίας για τους υπέρβαρους ποδοσφαιριστές στη χώρα, το γεγονός αυτό αντιμετωπίστηκε με μάλλον ειρωνική διάθεση!  «Είναι ο χειρότερος παίκτης που πέρασε ποτέ από τη Λιντς, αλλά και ο πιο χοντρός Νορβηγός που πήρε μεταγραφή για το εξωτερικό. Από τη στιγμή που ο Στράντλι συμπλήρωσε 24 συμμετοχές με την Εθνική, τότε κάθε νεαρό παιδί μπορεί να ελπίζει», έγραψαν χαρακτηριστικά οι συμπατριώτες του.

Η αυλαία στην ποδοσφαιρική του καριέρα έπεσε σε καλή ηλικία, αφού ήταν μόλις 29 χρονών όταν αποφάσισε να σταματήσει το ποδόσφαιρο, τονίζοντας ότι το άθλημα του κατέστρεψε τα πόδια. Δούλεψε για λίγα χρόνια ως προπονητής και για λίγο ήταν μέλος στο τεχνικό επιτελείο της Σταρτ. Η συνέχεια, ωστόσο, της πορείας του αξίζει το χειροκρότημα. Ο Νορβηγός ακολούθησε το δρόμο του κοινωνικού λειτουργού, δουλεύοντας σε κέντρο για παιδιά στο Κρίστιανσταντ για άτομα από 13 μέχρι 18 ετών, τα οποία είχαν μπλεξίματα με ναρκωτικά, με παραβατική συμπεριφορά, αλλά και ενδοοικογενειακά προβλήματα. Πατέρας τριών παιδιών ο ίδιος, παραλλήλιζε τους πιτσιρικάδες με τους οποίους δούλευε με μέλη της οικογένειάς του!

Το 2009, μαζί με τον Αντρέας Λουντ (Andreas Lund), ο οποίος συστήθηκε στο ελληνικό κοινό στα ματς του Ολυμπιακού με τη Μόλντε για το Τσάμπιονς Λιγκ το 1999, αποφάσισαν να ηγηθούν της προσπάθειας ανόδου της ερασιτεχνικής Λουντ FC στην 5^η κατηγορία του νορβηγικού ποδοσφαίρου, παίζοντας έτσι ορισμένα ματς. Σήμερα, είναι ιδιοκτήτης αλυσίδας εστιατορίων (πιτσαρία) στη πατρίδα του!

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

 Επαγγελματική καριέρα

• ·         1989–1993: Idrettsklubben Start, 90 (36)
• ·         1993/94: Leeds United Football Club, 16 (2)
• ·         1994/95: Sportsklubben Brann, 43 (14)
• ·         1996/97: Lillestrøm Sportsklubb, 64 (34)
• ·         1997–1999: Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος, 60 (18)
• ·         1999–2001: Aalborg Boldspilklub, 53 (24)
• ·         2009: FC Lund                   

Σύνολο καριέρας: 326 (128)

Διεθνής

• 1992–1999: Νορβηγία, 24 (3)

 Τίτλοι

Με τη  SK Brann

• ·         Κύπελλο Νορβηγίας: φιναλίστ το 1995.

Με την Lillestrøm SK

• ·         Πρωτάθλημα Νορβηγίας: επιλαχών το 1996.

 Με την  Åalborg

• ·         Κύπελλο Δανίας: φιναλίστ το 2000.

ΠΗΓΗ: gazzetta.gr