Ο Γερμανός κεντρικός επιθετικός Όλιβερ Μπίερχοφ (Oliver
Bierhoff), γεννήθηκε την 1η Μαΐου του 1968, στη Καρλσρούη. Είναι ο
ποδοσφαιριστής ο οποίος σκόραρε το πρώτο «Χρυσό Γκολ» (Ξαφνικός Θάνατος) στην
ιστορία των μεγάλων διεθνών διοργανώσεων, για τη Γερμανία στον τελικό του
Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 1996, εναντίον της Τσεχίας. Ένας ψηλός, δυνατός
και παραγωγικός σκόρερ, ήταν ως επί το πλείστον γνωστός για την εξαιρετική του
ικανότητα στον αέρα, αλλά ήταν εξ’ισου ικανότατος στο να μοιράζει πάσες στους
συμπαίκτες του.
Το περίεργο της καριέρας του είναι ότι πέρασε άσημος στη
πατρίδα του, με θητείες στη Μπάγερ του Ίρτινγκεν, το Αμβούργο και τη Μπορούσια
του Μενχενγκλάντμπαχ, έκανε όνομα στην Αυστρία με την Αούστρια Σάλτσμπουργκ και
μεγαλούργησε στην Ιταλία με την Άσκολι, κυρίως την Ουντινέζε και τη Μίλαν,
κλείνοντας τη καριέρα του το 2003, ύστερα από μικρές περιόδους στη Μονακό και
την Κιέβο. Για την εθνική γερμανική ομάδα, έκανε 70 διεθνείς εμφανίσεις,
σκοράροντας 37 γκολ και εμφανίστηκε ακόμα στα Παγκόσμια Κύπελλα του 1998, ως
αρχηγός της ομάδας και του 2002, αλλά και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2000.
Γιος ενός Γερμανού μεγιστάνα υπηρεσιών ηλεκτρικής
ενέργειας, ξεκίνησε την καριέρα του στα τμήματα υποδομής της Σβαρτζ-Βάις του Έσεν
και το 1985, μεταπήδησε στα αντίστοιχα της Μπάγερ του Ίρτιγκεν. Εκεί, έκανε
επαγγελματικό ντεμπούτο, ένα χρόνο αργότερα. Έμεινε στην Ίρτιγκεν μέχρι το
1988, συμμετέχοντας σε 31 παιχνίδια με 4 γκολ. Μεταγράφηκε στο Αμβούργο και
ύστερα από 34 ματς και 6 τέρματα, το 1990, πήγε στην Γκλάντμπαχ, όπου έπαιξε μόλις
σε 8 παιχνίδια και μεσούσης της περιόδου, μεταγράφηκε στην Αυστρία για
λογαριασμό της Αούστρια Σάλτσμπουργκ.
Εκεί έλαμψε κυριολεκτικά, συμμετέχοντας σε 32 παιχνίδια
και σημειώνοντας 23 γκολ σε μόλις μια περίοδο, όταν και αποκτήθηκε από την
Ίντερ που τον δάνεισε στην Β’ Κατηγορίας,
Άσκολι. Μέχρι το 1995, είχε σκοράρει 48 γκολ σε 117 αναμετρήσεις και
ήταν ο Αλμπέρτο Τζακερόνι (Alberto Zaccheroni) και η Ουντινέζε που του έδωσαν
την ευκαιρία να γίνει ευρύτερα γνωστός και να παίξει και στην εθνική Γερμανίας.
Τις επόμενες 3 περιόδους, σημείωσε 57 γκολ σε 86 αναμετρήσεις και μάλιστα την
περίοδο 1997/98, ήταν ο πρώτος σκόρερ στο καμπιονάτο, με 27 γκολ.
Στη συνέχεια, μεταγράφηκε στη Μίλαν, το 1998, κερδίζοντας
τον τίτλο της Serie A, στην πρώτη του σεζόν. Μετά από 3 σεζόν εκεί, μετακόμισε
στη γαλλική Ligue 1 για λογαριασμό της Μονακό, το 2001 και μετά από μια μόλις σεζόν,
επέστρεψε πίσω στην Serie A για να παίξει για την Κιέβο Βερόνα, όπου αποσύρθηκε
στο τέλος της περιόδου 2002/03. Στον τελευταίο του αγώνα, σκόραρε χατ-τρικ, στην
ήττα 3-4, από την Γιουβέντους. Σκόραρε συνολικά 103 γκολ στη Serie A, ένα από
τα υψηλότερα σύνολα για μη-Ιταλό στην ιστορία του πρωταθλήματος!
Έκανε το ντεμπούτο του για τη γερμανική εθνική ομάδα, σ’
ένα φιλικό εναντίον της Πορτογαλίας, στις 21 Φεβρουαρίου του 1996. Στη δεύτερη
εμφάνισή του, στις 27 Μαρτίου την ίδια χρονιά, σκόραρε τα δύο πρώτα διεθνή γκολ
του, στη νίκη με 2-0 επί της Δανίας. Στο Euro του 1996, ήταν η «χρυσή αλλαγή» της
Γερμανίας. Μάλιστα, στη διοργάνωση αυτή δικαιολόγησε απόλυτα τον... τίτλο του.
Στον τελικό μπήκε όταν η ομάδα του έχανε με 0-1 και με δύο δικά του γκολ τα
«πάντσερ» ισοφάρισαν και μετά κατέκτησαν το τρόπαιο, με το «Χρυσό Γκολ» στην
παράταση. Έκτοτε αποτελούσε την επιθετική αιχμή της «νασιοναλμάνσαφτ».
Στις 20 Αυγούστου του 1997, σε αγώνα προκριματικών για το
Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998, εναντίον της Βόρειας Ιρλανδίας, με το σκορ στο 0-1
και 20 λεπτά που απομένουν, ο Μπέρτι Φογκτς (Berti Vogts), αντικατέστησε τον
Τόμας Χέσλερ (Thomas Häßler) με τον Μπίερχοφ. Μέσα σε 7 μόλις λεπτά σημείωσε το
ταχύτερο χατ-τρικ στην ιστορία της γερμανικής εθνικής ομάδας! Συνολικά, σκόραρε
37 γκολ σε 70 εμφανίσεις με την ασπρόμαυρη φανέλα, παρ' ότι όταν καθιερώθηκε
ήταν 28 χρονών! Το 1998, διορίστηκε αρχηγός της εθνικής ομάδας, μετά την
αποχώρηση του Γιούργκεν Κλίνσμαν (Jürgen Klinsmann). Έπαιξε στα Παγκόσμια
Κύπελλα του 1998 και του 2002 και στο Euro του 2000. Έκανε την τελευταία του
εμφάνιση για τη χώρα του, στο 2ο ημίχρονο του τελικού του Παγκοσμίου
Κυπέλλου του 2002, στην ήττα από την Βραζιλία με 0-2.
Ένα ψηλός και παραγωγικός επιθετικός, ήταν ένας ρωμαλέος
και με φυσική δύναμη παίκτης, ο οποίος έπαιξε κυρίως σε ρόλους μεν κεντρικού
επιθετικού, αλλά με κύρια αποστολή να
μοιράζει με κεφαλιές τη μπάλα. Γνωστός κυρίως για την εναέρια ικανότητα του,
ήταν επίσης σε θέση να σκοράρει με το κεφάλι με εξαιρετική ακρίβεια, έχοντας πετύχει
πολλά κρίσιμα γκολ με αυτό τον τρόπο σε ολόκληρη τη σταδιοδρομία του, τόσο σε
συλλογικό όσο και σε εθνικό επίπεδο. Χαρακτηριστικά, τον Μάρτιο του 1998, τα 13 μέχρι τότε
διεθνή τέρματά του σε 19 διεθνείς εμφανίσεις (ένα γκολ κάθε 59 λεπτά), το 46% τα
είχε σημειώσει με το κεφάλι.
Σήμερα είναι ο Business manager της γερμανικής εθνικής
ομάδας. Είναι παντρεμένος με την Κλάρα Σαλάντζι (Klara Szalantzy), μοντέλο από
το Μόναχο και πρώην φίλη του μπασκετμπολίστα Ντράζεν Πέτροβιτς (Dražen Petrović).
Από τις 22 Ιουνίου του 2001 και έχουν μια κόρη που γεννήθηκε στις 27 Ιανουαρίου
του 2007.
PALMARES
Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)
Εφηβική καριέρα
- · 1974–1978: Essener Sportverein 1899
- · 1978–1985: Essener Turnerbund Schwarz-Weiß
- · 1985/86: Krefelder Fußball-Club Uerdingen 05
Επαγγελματική καριέρα
- · 1986–1988: Krefelder Fußball-Club Uerdingen 05, 31 (4)
- · 1988–1990: Hamburger Sport-Verein, 34 (6)
- · 1990: Borussia Verein für Leibesübungen 1900 Mönchengladbach, 8 (0)
- · 1990/91: Sport-Verein Austria Salzburg, 32 (23)
- · 1991–1995: Ascoli Picchio FC 1898, 117 (48)
- · 1995–1998: Udinese Calcio, 86 (57)
- · 1998–2001: Associazione Calcio Milan, 91 (37)
- · 2001/02: Association Sportive de Monaco Football Club, 18 (5)
- · 2002/03: Associazione Calcio Chievo Verona, 26 (7)
Σύνολο καριέρας: 443 (188)
Διεθνής
Τίτλοι
Συλλογικοί
Με την Milan
- · Πρωτάθλημα Ιταλίας: 1998/99
Διεθνείς
Με την Γερμανία
- · Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα: 1996
- · Παγκόσμιο Κύπελλο: φιναλίστ 2002
Προσωπικές Διακρίσεις
- · Πρώτος Σκόρερ Ιταλικού Πρωταθλήματος: 1997/98
- · Πρώτος Σκόρερ Ιταλικού Πρωταθλήματος Β’ Κατηγορίας: 1992/93
- · Παίκτης της Χρονιάς για την Γερμανία: 1998
- · Μέλος του Hall of Fame της A.C. Milan