Χοσέ Νασάτσι

Ο Ουρουγουανός δεξιός ακραίος ή και κεντρικός αμυντικός, Χοσέ Νασάτσι (José Nasazzi Yarza), γεννήθηκε στις 24 Μαΐου του 1901, στη Μπέλα Βίστα, ένα προάστιο του Μοντεβιδέο. Έχοντας ήδη κερδίσει το Χρυσό Μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1924 και του 1928, καθώς και το πρωτάθλημα της Νότιας Αμερικής το 1923, το 1924 και το 1926, ήταν  ο αρχηγός της εθνικής ομάδας της Ουρουγουάης, που κατέκτησε το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο της ιστορίας, το 1930. Ήταν ο άνθρωπος που εμψύχωνε την ομάδα στις δύσκολες στιγμές. Οι συμπαίκτες του τον αποκαλούσαν «El Gran Mariscal» (Ο Μέγας Στρατάρχης) κι οι αντίπαλοι του «El Terrible» (Ο Τρομερός) και ήταν εκείνος που έδινε πάντοτε το έναυσμα για τη νίκη! Σε ατομικό επίπεδο, ήταν ο κορυφαίος στη θέση του πριν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και θεωρείται ως ένας από τους Κορυφαίους Ουρουγουανούς Ποδοσφαιριστές Όλων των Εποχών! Επιλέχθηκε ως ο Καλύτερος Παίκτης στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1930 και δύο φορές (1923 & 1935) στο πρωτάθλημα της Νότιας Αμερικής (ο προκάτοχος του Κόπα Αμέρικα). Σε συλλογικό επίπεδο, αγωνίστηκε για την Μπέλα Βίστα και την Νασιονάλ.

Ο πατέρας του, Τζιουζέπε (Giuseppe Nasazzi) ήταν ένας Ιταλός μετανάστης από το Εσίνο Λάριο κοντά στο Μιλάνο και η μητέρα του, Μαρία Γιάρζα (Maria Jacinta Yarza) καταγόταν από τη Χώρα των Βάσκων. Σε επίπεδο συλλόγων, ο ύψους 1,82 μ. αμυντικός, αγωνίστηκε σε συλλόγους της πρωτεύουσας της Ουρουγουάης, ξεκινώντας από τα εφηβικά τμήματα της Λίτο, το 1910, κάνοντας επαγγελματικό ντεμπούτο το 1918. Μετά από 3 χρόνια, το 1921, έπαιξε για μια περίοδο στη Ρολάντο Μουρ και μετά, για μια δεκαετία, μέχρι το 1932, στη Μπέλα Βίστα. Ακολούθησε η Νασιονάλ του Μοντεβιδέο, μέχρι το 1938, όταν και αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, με την  οποία κέρδισε τους δύο συλλογικούς τίτλους της καριέρας του, τα πρωταθλήματα του 1933 και του 1934.

Για την Νασιονάλ, είχε αγωνιστεί, ως δανεικός και το 1925, στο πλαίσιο μιας ευρωπαϊκής περιοδείας του μεγάλου συλλόγου του Μοντεβιδέο, που διήρκεσε 153 ημέρες και περιλάμβανε αγώνες σε 9 ευρωπαϊκά κράτη. Στις 21 περιόδους που αγωνίστηκε ως επαγγελματίας, από το 1917 έως και το 1938, αγωνίστηκε σε περίπου 850 παιχνίδια πρωταθλήματος στην Α’ Κατηγορία της Ουρουγουάης, τα οποία μέχρι σήμερα είναι και ρεκόρ!

Έκανε ντεμπούτο με την εθνική ομάδα της Ουρουγουάης, στις 4 Νοεμβρίου του 1923. Συνολικά, έκανε 63 εμφανίσεις για την «τσελέστε», εκ των οποίων οι 41 σε επίσημους αγώνες, χωρίς να σημειώσει κάποιο τέρμα, μέχρι την 20^η Νοεμβρίου του 1936, όταν και έπαιξε τον τελευταίο του αγώνα με τα εθνικά χρώματα. Κατέκτησε μαζί της, 7 μεγάλους διεθνείς τίτλους, ΟΛΟΥΣ ΩΣ ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΗΣ (!!!) και παραμένει μέχρι σήμερα ο Πολυνίκης Ουρουγουανός! Ήταν ήδη ο αρχηγός της εθνικής ομάδας, όταν αυτή κατέκτησε τα 2 Ολυμπιακά Χρυσά Μετάλλια, το 1924 στο Παρίσι και το 1928 στο Άμστερνταμ και τα 3 Πρωταθλήματα Νοτίου Αμερικής (ο πρόγονος του Κόπα Αμέρικα), τις χρονιές 1923, 1924 και 1926, όταν και οδήγησε την ομάδα στο πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο της ιστορίας που έγινε στην Ουρουγουάη, το 1930!

Στην διοργάνωση αυτή, η Ουρουγουάη νίκησε στη φάση των ομίλων το Περού με 1-0 και τη Ρουμανία με 4-0 και στη συνέχεια, στον ημιτελικό αντιμετώπισε την Γιουγκοσλαβία, την οποία κέρδισε με 6-1. Στον τελικό, οι Αργεντίνοι προηγούνταν 2-1 στο ημίχρονο. Τότε έβγαλε έναν από τους πιο σημαντικούς λόγους στο ποδόσφαιρο και η Ουρουγουανοί «γύρισαν» τον αγώνα, επικρατώντας με 4-2! Έγινε έτσι, στις  30 Ιουλίου του 1930, ο Πρώτος Παίκτης που σήκωσε Παγκόσμιο Κύπελλο! Δυστυχώς για τον ίδιο και για εκείνη τη φουρνιά, η Ουρουγουάη δεν ταξίδεψε στην Ευρώπη για τα δύο επόμενα Παγκόσμια Κύπελλα (1934, 1938). Με τον Νασάτσι και πάλι αρχηγό, οι «τσάρουας» κατέκτησαν και το Πρωτάθλημα Νοτίου Αμερικής του 1935! Ψηφίστηκε δύο φορές ως Καλύτερος Παίκτης της Διοργάνωσης του Πρωταθλήματος Νότιας Αμερικής (1923, 1935), αλλά και του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1930, επίτευγμα τεράστιο για αμυντικό! 

Στη συνέχεια, υπηρέτησε την εθνική ομάδα της Ουρουγουάης ως προπονητής της, από το 1942 έως το 1945, συμμετέχοντας στο Πρωτάθλημα Νότιας Αμερικής του 1945. Έγινε σχολιαστής αγώνων ποδοσφαίρου στο ραδιόφωνο και διετέλεσε γενικός διευθυντής του Καζίνο του Μοντεβιδέο!

Το όνομά του, έχει πάρει ένας ΑΝΕΠΙΣΗΜΟΣ Παγκόσμιος Τίτλος, ο «Nasazzi's Baton» (Μπατόν του Νασάτσι), πού ξεκίνησε και διατηρείται μέχρι σήμερα, μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1930. Τον κατέχει οποιαδήποτε ομάδα, σε επίπεδο εθνικών ομάδων, κερδίσει τον προηγούμενο κάτοχο του ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥ τίτλου, σε έναν αγώνα για διοργάνωση ή και σε φιλικό αγώνα, αναγνωρισμένο από την FIFA, διάρκειας 90 λεπτών αποκλειστικά, χωρίς δηλαδή να λαμβάνονται υπ’ όψιν τυχόν παράταση ή πέναλτι. Σε ισόπαλο αποτέλεσμα, ο τίτλος παραμένει στον κάτοχο. Η πρώτη κάτοχος ήταν η Ουρουγουάη που τον κράτησε για 403 ημέρες και ακολούθησε η Βραζιλία, όταν νίκησε την Ουρουγουάη με 2-0, στις 6 Σεπτεμβρίου του 1931, κρατώντας τον για 994 ημέρες. Επόμενη ήταν η Ισπανία, που νίκησε τη Βραζιλία με 3-1 και τον κράτησε για 5 ημέρες και ούτω καθ’ εξής. Αναλυτικά, αυτή την κατάταξη και τους εκάστοτε νικητές, μπορείτε να τα δείτε (στα γαλλικά) εδώ και από την Wikipedia εδώ.

Ο Χοσέ Νασάτσι, πέθανε στις 17 Ιουνίου του 1968, στα 67 του χρόνια, στο Μοντεβιδέο, από καρκίνο στο στομάχι. Το γήπεδο της Μπέλα Βίστα στο δυτικό Μοντεβιδέο, χωρητικότητας 15.000 θέσεων, έχει το όνομά του προς τιμή του!

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Εφηβική καριέρα

• ·         1910-1918: Centro Atlético Lito

Επαγγελματική καριέρα

• ·         1918–1920: Centro Atlético Lito
• ·         1921–1922: Rolando Moore                       
• ·         1922–1932: Club Atlético Bella Vista                       
• ·         1933–1937: Club Nacional de Football                   

Διεθνής

• ·         1923–1937: Ουρουγουάη, 41 (0)

 Προπονητική καριέρα

• ·         1942–1945: Ουρουγουάη

Τίτλοι

Συλλογικοί

Με τη Nacional

• ·         Πρωτάθλημα Ουρουγουάης: 2 (1933, 1934)

Διεθνείς

Με την Ουρουγουάη

• ·         Παγκόσμιο Κύπελλο: 1930
• ·         Ολυμπιακοί Αγώνες: Χρυσό Μετάλλιο -1^η θέση: 2 (1924, 1928)
• ·         Πρωτάθλημα Νότιας Αμερικής: 4 (1923, 1924, 1926, 1935)

Προσωπικές Διακρίσεις

• ·         Καλύτερος Παίκτης Διοργάνωσης Πρωταθλήματος Νοτίου Αμερικής: 2 (1923, 1935)
• ·         Καλύτερος Παίκτης Διοργάνωσης Παγκοσμίου Κυπέλλου: 1930
• ·   Στη θέση #26 Καλύτερος Νοτιοαμερικάνος Ποδοσφαιριστής του 20^ου Αιώνα από τον Διεθνή Οργανισμό Ιστορίας και Στατιστικής του Ποδοσφαίρου