Μίκαελ Ράιζινγκερ

Ο Ολλανδός (κυρίως) δεξιός ακραίος αμυντικός Μίκαελ Ράιζινγκερ (Michael John Reiziger), γεννήθηκε στις 3 Μαΐου του 1973, στο Άμστελβεεν, το προάστιο του Άμστερνταμ. Έχοντας κάνει ένα καλό όνομα στον Άγιαξ, με τον οποίο κατέκτησε το Champions League του 1995, συγκαταλέγεται ανάμεσα στους καλύτερους αμυντικούς που φάνηκαν στα ευρωπαϊκά γήπεδα τις δεκαετίες του 1990 και του 2000, έχοντας εξαιρετικές αγωνιστικές παρουσίες σε 4 συλλόγους σε 4 χώρες, κυρίως για τη Μπαρτσελόνα, για την οποία έπαιξε σε 249 επίσημους αγώνες σε 7 χρόνια, ενώ απόλαυσε εμπιστοσύνης στη Μίλαν, στη Μίντλεσμπρο και την PSV Αϊντχόβεν, στην οποία έκλεισε τη καριέρα του, το 2007. Διέθετε ποικιλία προσόντων με τη φυσική του θέση να ήταν αυτή του δεξιού μπακ, όμως μπορούσε να προσφέρει με την ίδια άνεση και ως μέσος. 

Σταθερός σε απόδοση, ακούραστος, πεισματάρης, μαχητικός, γρήγορος στις επεμβάσεις του, καλός τεχνίτης, πειθαρχημένος, με καλή αντίληψη και πολύ επικίνδυνες επιθετικές εξάρσεις, έκανε πάρα πολλή δουλειά σε κάθε παιχνίδι και για αυτό ήταν ιδιαιτέρως αγαπητός στους προπονητές του, που τον θεωρούσαν ως ένα πολύτιμο «εργαλείο». Έπαιξε για μια πλήρη δεκαετία στην ολλανδική εθνική ομάδα, εκπροσωπώντας τη χώρα σε 3 Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα και το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998, στο οποίο τερμάτισε στη 4^η θέση. !

Οι γονείς του κατάγονταν από το Σουρινάμ και στα 12 του χρόνια, εντάχθηκε στα τμήματα υποδομής του Άγιαξ, όπου και έμαθε τα μυστικά της μπάλας. Πέντε χρόνια αργότερα στα 17 του, κρίθηκε έτοιμος και προωθήθηκε πλάι στους επαγγελματίες του «Αίαντα». Δυσκολεύθηκε να προσαρμοσθεί στις απαιτήσεις κι έτσι ο τότε τεχνικός της ομάδας, ο Λουίς φαν Χάαλ (Louis van Gaal), τον έστειλε δανεικό διαδοχικά στις Φόλενταμ και Γκρόνινγκεν για να «ψηθεί». Με την τελευταία, την περίοδο 1993/94, σκόραρε 6 γκολ, που είναι και το ρεκόρ της καριέρας του, αγωνιζόμενος κυρίως ως μέσος.

Απέκτησε τις απαιτούμενες εμπειρίες και άμα τη επιστροφή του στον Άγιαξ, ο φαν Χάαλ τον καθιέρωσε αμέσως στο βασικό σχήμα. Για τις επόμενες δύο σεζόν αποτέλεσε βασικότατο στέλεχος της ενδεκάδας, ως αμυντικός πλέον, βοηθώντας το ιστορικό κλαμπ του Άμστερνταμ να κατακτήσει δύο πρωταθλήματα (1995, 1996), ισάριθμα ολλανδικά Σούπερ Καπ (1994, 1995), το Κύπελλο UEFA του 1990/91, το Τσάμπιονς Λιγκ της περιόδου 1994/95, με τον ίδιο βασικό στον τελικό με τη Μίλαν, (1-0), καθώς επίσης το Ευρωπαϊκό Super Cup και το Διηπειρωτικό Κύπελλο του 1995!

Το καλοκαίρι του 1996, μεταγράφηκε  στη Μίλαν, με τη θητεία του στους «ροσονέρι» να είναι μονοετής και... αποτυχημένη, αφού λόγω πολλών και σοβαρών τραυματισμών δεν προσέφερε όσα θα ήθελε. Αποδέχθηκε την πρόσκληση του Λουίς φαν Χάαλ, που στο μεταξύ είχε αναλάβει την Μπαρτσελόνα, να παίξει για τον μεγάλο καταλανικό σύλλογο. Ανήκε για 7 χρόνια στους «μπλαουγκράνα», όντας πολύτιμη μονάδα τους, συμμετέχοντας σε 249 αναμετρήσεις τους σε όλες τις διοργανώσεις, ενώ προσέθεσε στο παλμαρέ του 2 διαδοχικά  πρωταθλήματα (1998, 1999), το Κύπελλο Ισπανίας του 1998 και το Σούπερ Καπ Ευρώπης του 1997.

Όταν ο κύκλος του στο «Καμπ Νου» έκλεισε,  μεταγράφηκε στην αγγλική Μίντλεσμπρο. Οι τραυματισμοί έκαναν την επανεμφάνισή τους και τον κράτησαν εκτός για αρκετά  ματς της «Μπόρο»! Σκόραρε μια φορά στο πρωτάθλημα, εναντίον της Άστον Βίλα, το Δεκέμβριο του 2004. Μεσούσης της περιόδου 2005/06, έλυσε το συμβόλαιό του και γύρισε στην Ολλανδία, αυτή τη φορά για λογαριασμό της Αϊντχόφεν. Κατέκτησε άλλα 2 πρωταθλήματα (2006, 2007) με τους «ερυθρόλευκους», δίχως πάντως η συμβολή του σε αυτές τις επιτυχίες να είναι μεγάλη και το 2007 κρέμασε ως παίκτης τους τα παπούτσια του.

Έκανε το ντεμπούτο του για την ολλανδική εθνική ομάδα, στις 12 Οκτωβρίου του 1994, εναντίον της Νορβηγίας.  Χρίσθηκε 72 φορές διεθνής, σημειώνοντας ένα τέρμα, σε μια φιλική ισοπαλία (1-1) με την Γερμανία στο Γκελσενκίρχεν, στις 18 Νοεμβρίου του 1998. Πήρε μέρος με τους «οράνιε» σε τρία Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα (1996, 2000, 2004) και στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998, κατακτώντας την  4^η θέση.

Μετά την απόσυρσή του από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, εγκαταστάθηκε στη Βαρκελώνη. Διετέλεσε προπονητής  των εφηβικών τμημάτων της Σπάρτα Ρότερνταμ, ενώ συχνά καταθέτει την άποψή του για τα τεκταινόμενα στο ποδόσφαιρο σε διάφορα ραδιοτηλεοπτικά μέσα.

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Εφηβική καριέρα

• ·         Sint Martinus
• ·         1985–1990: Amsterdamsche Football Club Ajax

Επαγγελματική καριέρα

• ·         1990–1996: Amsterdamsche Football Club Ajax, 83 (1)
• ·         1992/93: (δανεικός) → Football Club Volendam, 10 (2)
• ·         1993/94: (δανεικός) → Football Club Groningen, 34 (6)
• ·         1996/97: Associazione Calcio Milan 10 (0)
• ·         1997–2004: Futbol Club Barcelona, 173 (0)
• ·         2004/05: Middlesbrough Football Club, 22 (1)
• ·         2005–2007: Philips Sport Vereniging (PSV) Eindhoven, 24 (1)

Σύνολο καριέρας: 356 (11)

Διεθνής

• ·         1994–2004: Ολλανδία, 72 (1)

Τίτλοι

Με τον Ajax

• ·         UEFA Champions League: 1994/95
• ·         Ευρωπαϊκό Super Cup: 1995
• ·         Κύπελλο UEFA: 1991/92
• ·         Διηπειρωτικό Κύπελλο: 1995
• ·         Πρωτάθλημα Ολλανδίας: 2 (1994/95, 1995/96)
• ·         Κύπελλο Ολλανδίας: 1992/93
• ·         Σούπερ Καπ Ολλανδίας (Johan Cruijff Shield): 2 (1994, 1995)

 

Με την Barcelona

• ·         Ευρωπαϊκό UEFA Super Cup: 1997
• ·         Πρωτάθλημα Ισπανίας: 2 (1997/98, 1998/99)
• ·         Κύπελλο Ισπανίας: 1997/98

Με την PSV

• ·         Πρωτάθλημα Ολλανδίας: 2 (2005/06, 2006/07)

ΠΗΓΗ: balleto.gr