Ο Σκωτσέζος δεξιός ακραίος αμυντικός Ντάνι ΜακΓκρέιν
(Daniel Fergus "Danny" McGrain), γεννήθηκε την 1η Μαΐου
του 1950, στο Φίνιστον της Γλασκόβης. Έπαιξε για τη Σέλτικ, τη Χάμιλτον και την
εθνική ομάδα της Σκωτίας και θεωρείται ως ένας από τους Μεγαλύτερους Σκωτσέζους
Παίκτες Όλων των Εποχών! Ο αθλητικός δημοσιογράφος Hugh McIlvanney έχει σχολιάσει
ότι: «Όποιος τον είδε στα καλύτερά του, είχε την αλάνθαστη εντύπωση ότι παρακολουθούσε
έναν μεγάλο παίκτη, πιθανότατα αυτόν που δεν είχε κανένα ανώτερό του οπουδήποτε
στον κόσμο»! Ξεκίνησε την καριέρα του από την Σέλτικ και ήταν ένα από τα μέλη
της «Ποιοτικής Συμμορίας», μιας ομάδας νέων παικτών που εμφανίστηκαν στα τέλη
της δεκαετίας του 1960. Προχώρησε στην πρώτη ομάδα και έπαιξε 659 ανταγωνιστικά
παιχνίδια για τη Σέλτικ, μεταξύ των ετών 1970 και 1987, κερδίζοντας 7
πρωταθλήματα, 5 Κύπελλα και 2 Λιγκ Καπ Σκωτίας. Πέρασε την τελευταία σεζόν της
καριέρας του με τη Χάμιλτον, βοηθώντας τη να κερδίσει την άνοδο στη σκωτσέζικη Α’
Κατηγορία.
Για τις εμφανίσεις του σε συλλογικό και διεθνές επίπεδο,
τη δεκαετία του 1970, αναγνωρίζεται από πολλούς ειδικούς ως ένας από τους
Καλύτερους Φουλ-μπακ στον Κόσμο! Ξεπέρασε τρομερές αντιξοότητες στην καριέρα
και είναι ένας από τους Θρυλικότερους Σκωτσέζους ποδοσφαιριστές. Έπαιξε στα
Παγκόσμια Κύπελλα του 1974 και του 1982 για τη Σκωτία και οι 62 διεθνείς
εμφανίσεις του για αυτήν, του έχουν δώσει το τίτλο του Μέλους Επί Τιμή, ενώ εγκαταστάθηκε
στο σκωτσέζικο ποδοσφαιρικό Hall of Fame το 2004. Μετά την απόσυρσή του από το
παιχνίδι, είχε μια περίοδο ως προπονητής της Αρμπρόουθ, στις αρχές της
δεκαετίας του 1990 και σήμερα είναι μέλος του τεχνικού τιμ στην Σέλτικ.
Ξεκίνησε την καριέρα του στην Σέλτικ τον Μάιο του 1967 και
ήταν ένα από τα μέλη της «Ποιοτικής Συμμορίας», που περιλάμβανε παίκτες όπως ο Κένι
Νταλγκλίς (Kenny Dalglish), ο Λου Μακάρι (Lou Macari), ο Ντέιβι Χέι (Davie Hay)
και ο Τζορτζ Κόνελι (George Connelly), την εξαιρετική ομάδα που προέκυψε στα
τέλη της δεκαετίας του 1960, κατά τη διάρκεια των εννέα διαδοχικών
πρωταθλημάτων της εποχής του Τζοκ Στιν (Jock Stein). Προχώρησε στην πρώτη ομάδα
το 1970 και στην αρχή χρησιμοποιήθηκε ως μέσος και σε άλλες θέσεις στην άμυνα,
πριν καθιερωθεί ως δεξί μπακ. Έκανε το ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα, ως
αλλαγή σε μια ισοπαλία εναντίον της Νταντί Γιουνάιτεντ, στις 26 Αυγούστου του
1970. Τις 2 πρώτες σεζόν, δεν πήρε πολύ χρόνο συμμετοχής, παρότι ήταν καλός
όταν έπαιξε. Στις 25 Μαρτίου του 1972, υπέστη κάταγμα κρανίου, κατά τη διάρκεια
ενός αγώνα εναντίον της Φάλκιρκ, μετά από μια σύγκρουση με τον Νταγκ Σόμερ
(Doug Somner)!
Ανέρρωσε αμέσως και από την επόμενη περίοδο ήταν ο
βασικός δεξιός μπακ των «Κελτών». Κατέκτησε το πρωτάθλημα, το 8ο
σερί και μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1970, θεωρήθηκε ως ένας από τα
καλύτερα full-backs στον κόσμο! Κέρδισε ένα ακόμη τίτλο πρωταθλήματος και Κυπέλλου
Σκωτίας το 1974 και έπαιξε στο Παγκόσμιο Κύπελλο με τη Σκωτία το ίδιο έτος.
Ωστόσο, διαγνώστηκε με διαβήτη, αμέσως μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο, αλλά με το
πλεονέκτημα της φαρμακευτικής αγωγής, με ελεγχόμενη δίαιτα και τρόπο ζωής,
συνέχισε να παίζει χωρίς δυσμενείς επιπτώσεις!
Το 1977 κέρδισε το δεύτερο double της καριέρας του. Έγινε ο αρχηγός της
Σέλτικ στο ξεκίνημα της σεζόν 1977/78, μετά την αποχώρηση του Κένι Νταλγκλίς
(Kenny Dalglish) για την Λίβερπουλ. Ωστόσο, ένας ενοχλητικός μυστήριος
τραυματισμός στο πόδι, που το ιατρικό επιτελείο του συλλόγου πάλεψε για να
εντοπίσει και να θεραπεύσει επαρκώς, του στέρησε το μεγαλύτερο μέρος της σεζόν με τη Σέλτικ
και την συμμετοχή στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1978. Ήταν η πρώτη χρονιά από τις
αρχές της δεκαετίας του 1960, που η Σέλτικ έμεινε εκτός ευρωπαϊκών
διοργανώσεων!
Συνέχισε να είναι ένα στήριγμα για τη Σέλτικ, με εμφανή
όμως, τα σημάδια του τραυματισμού. Μέχρι
τα μέσα της δεκαετίας του 1980, κατέκτησε ακόμα 3 πρωταθλήματα, 2 Κύπελλα και
ένα Λιγκ Καπ Σκωτίας, πάντα ως αρχηγός. Έκανε την 600η εμφάνισή του
για την Σέλτικ, σε μια νίκη 2-0 επί της Σεντ Μίρεν, τον Οκτώβριο του 1985.
Παρέμεινε για μια ακόμη περίοδο, παίζοντας τακτικά στην ηλικία των 36 ετών,
χάνοντας μόνο δύο παιχνίδια στο δεύτερο μισό της σεζόν. Έπαιξε το τελευταίο
παιχνίδι του για τους Κέλτες, στις 9 Μαΐου του 1987, εναντίον της Χαρτς στο
Εδιμβούργο. Αγωνίστηκε σε 659 παιχνίδια για τους «Κέλτες» έως και το 1987! Κατέκτησε
7 πρωταθλήματα, 5 Κύπελλα και 2 Λιγκ Καπ Σκωτίας. Τον Μάιο του 1987, του δόθηκε
το δικαίωμα δωρεάν μεταγραφής και εντάχθηκε στην Χάμιλτον Ακαντέμικαλ, βοηθώντας
την να κερδίσει την άνοδο της στην σκωτσέζικη Premier League, πριν αποσυρθεί
από την ενεργό δράση.
Έκανε ντεμπούτο για τη Σκωτία, στις 12 Μαΐου του 1973, σε
μια νίκη (2-0) εναντίον της Ουαλίας στο Ρέξαμ. Επιλέχθηκε ως ο 22ος και τελευταίος παίκτης για την ομάδα που
συμμετείχε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1974. Έπαιξε και στα τρία παιχνίδια με
Ζαΐρ, Βραζιλία και Γιουγκοσλαβία, αλλά παρά το γεγονός ότι η Σκωτία έμεινε
αήττητη, αποκλείστηκε απ’ την επόμενη φάση. Αυτός ο αποκλεισμός αποδείχθηκε
τυχερός για τον ΜαΓκρέιν, που υπέφερε από υπερβολική δίψα καθ’ όλη τη διάρκεια
του τουρνουά και είχε χάσει 12 κιλά σε βάρος! Με την επιστροφή του στη
Γλασκόβη, διαγνώστηκε ως διαβητικός! Αν υπήρχε οποιαδήποτε περαιτέρω
καθυστέρηση στη διάγνωση και την θεραπεία της κατάστασής του, οι συνέπειες θα
μπορούσαν να έχουν αποδειχθεί μοιραίες.
Συνέχισε να παίζει τακτικά για τη Σκωτία, χάνοντας την
συμμετοχή στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1978, λόγω τραυματισμού. Συμμετείχε στο
Μουντιάλ της Ισπανίας, το 1982, όντας ο αρχηγός της στο εναρκτήριο αγώνα
εναντίον της Νέας Ζηλανδίας. Μπήκε ως αλλαγή του Γκόρντον Στράχαν (Gordon
Strachan) στο τρίτο παιχνίδι της Σκωτίας, εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης, που
ήταν και το τελευταίο του με τους «χαϊλάντερς». Αγωνίστηκε σε 62 παιχνίδια με
τα εθνικά χρώματα και είναι μέλος του Σκωτσέζικου Ποδοσφαιρικού Hall of Fame.
Μετά τη απόσυρσή του από το ποδόσφαιρο, είχε θητεία ως προπονητής
στην Αρμπρόουθ, από τον Νοέμβριο του 1992 έως και τον Ιανουάριο του 1994, όταν
και παραιτήθηκε για λόγους υγείας. Στους
14 μήνες του στην Αρμπρόουθ, έγινε δημοφιλής στους οπαδούς της, οι οποίοι έφτιαξαν ένα σύνδεσμο, τον «Danny McGrain's Bearded Army» (Γενειοφόρο
Στρατό του Danny McGrain) (!!!) και παρακολουθούσαν όλα τα παιχνίδια της
ομάδας, φορώντας ομοιόμορφα T-Shirts και
γενειάδες, το σήμα κατατεθέν της καριέρας του! Από τον Αύγουστο του 1997, είναι
μέλος του τεχνικού τιμ στην Σέλτικ.
Είναι παντρεμένος με την Laraine και το ζευγάρι έχει
τρεις κόρες. Όταν ήταν μικρός, ήταν οπαδός της Ρέιντζερς, όντας προτεστάντης το
θρήσκευμα! Στην αυτοβιογραφία του έχει γράψει ότι στο αποκορύφωμα της καριέρας
του έμαθε ότι είχε εντοπιστεί από τους σκάουτερς της Ρέιντζερς, χωρίς όμως να
προχωρήσει τίποτε, εξαιτίας της λανθασμένης υπόθεσης ότι ήταν καθολικός από το
όνομά του μιας και το Fergus παραπέμπει σε ιρλανδέζικες καταβολές! Ο ίδιος δήλωσε, ότι
« … δεν ξέρω αν είναι αλήθεια όλη αυτή η ιστορία. Στα χρόνια που ακολούθησαν,
κανένας από τη Ρέιντζερς δεν μου είπε ποτέ ότι ήθελαν να υπογράψω».
Τον Μάρτιο του 2002, βρέθηκε από την αστυνομία, στη νότια
πλευρά της Γλασκόβης, με χαμένες τις αισθήσεις του στη θέση του οδηγού του
αυτοκινήτου του. Είχε εισέλθει σε μια υπογλυκαιμική κατάσταση και οι αξιωματικοί
γνωρίζοντάς τον και ξέροντας την κατάστασή του, του έδωσαν ένα ζαχαρούχο γλυκό!
Αν δεν είχε βρεθεί εγκαίρως, θα είχε υποστεί εγκεφαλική βλάβη και πιθανώς θα πέθαινε!
Το 2002, οι οπαδοί της Σέλτικ τον ψήφισαν στη κορυφαία ενδεκάδα όλων των
εποχών!
PALMARES
Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)
Εφηβική καριέρα
- · Maryhill Football Club
Επαγγελματική καριέρα
- · 1970–1987: The Celtic Football Club, 439 (4)
- · 198788: Hamilton Academical Football Club, 21 (0)
Σύνολο καριέρας: 460 (4)
Διεθνής
- · 1973: Εθνική Ελπίδων Σκωτίας, 2 (0)
- · 1973–1982: Σκωτία, 62 (0)
Προπονητική καριέρα
- · 1992–1994: Arbroath Football Club
- · 1997– : Celtic (μέλος προπονητικού τιμ)
Τίτλοι
Ως ποδοσφαιριστής
Με την Celtic
- · Πρωτάθλημα Σκωτίας: 7 (1972/73, 1973/74, 1976/77, 1978/79, 1980/81, 1981/82, 1985/86)
- · Κύπελλο Σκωτίας: 5 (1973/74, 1974/75, 1976/77, 1979/80, 1984/85)
- · Λιγκ Καπ Σκωτίας: 2 (1974, 1983)
Με την Hamilton
- · Πρωτάθλημα Β’ Κατηγορίας Σκωτίας: 1987/88
Ως προπονητής
Με την Arbroath
- · Forfarshire Cup : 1993/94
Προσωπικές Διακρίσεις
- · Παίκτης της Χρονιάς από την Ένωση Επαγγελματιών Δημοσιογράφων Σκωτίας: 1976/77
- · Μέλος Επί Τιμή της Εθνικής Ομάδας της Σκωτίας: 1981
