Δευτέρα 10 Απριλίου 2017

Τζιοβάνι Γκάλι

Ο Ιταλός τερματοφύλακας Τζιοβάνι Γκάλι (Giovanni Galli), γεννήθηκε στις 29 Απριλίου του 1958, στην Πίζα. Σε μια επαγγελματική σταδιοδρομία που διήρκεσε σχεδόν δύο δεκαετίες, έπαιξε σε 496 παιχνίδια της ιταλικής Serie A, κυρίως με την Φιορεντίνα (εννέα χρόνια) και τη Μίλαν (τέσσερα), κερδίζοντας 6 μεγάλους τίτλους με τους «ροσονέρι». Διεθνής στη δεκαετία του 1980, εμφανίστηκε με την ιταλική εθνική ομάδα σε δύο Παγκόσμια Κύπελλα, και το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1980. Ήταν μέλος της ομάδας (χωρίς να αγωνιστεί) που κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982 και υπηρέτησε ως ο βασικός τερματοφύλακας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986. Με πολύ καλά σωματικά προσόντα (1,87μ.), σοβαρός, έξυπνος, γρήγορος, με εξαιρετικά αντανακλαστικά, είχε τον απόλυτο έλεγχο της περιοχής του, ήξερε να κατευθύνει άριστα την άμυνά του, εμπνέοντας σιγουριά σε συμπαίκτες, προπονητές, και φιλάθλους. Σήμερα ασχολείται με την πολιτική.


Γεννημένος στην Πίζα, ξεκίνησε από τα τμήματα υποδομής του συλλόγου της γενέτειράς του, αγωνιζόμενος αρχικά ως μέσος και αργότερα ως γκολκίπερ. Μεταπήδησε στις ακαδημίες της Φιορεντίνα και το 1977 προωθήθηκε πλάι στους επαγγελματίες των «βιόλα», αποτελώντας βασικό τους στέλεχος τις επόμενες 9 σεζόν, συμμετέχοντας σε 259 αγώνες τους. Επόμενος «σταθμός» του ήταν η Μίλαν, στην οποία έπαιξε όταν βρισκόταν στο «πικ» της φόρμας του. Ανήκε για 4 περιόδους στους «ροσονέρι», όντας βασικός στις 3 από αυτές, έχοντας συνολικά 98 παρουσίες. Βοήθησε αποφασιστικά την ομάδα να κάνει δικά της το πρωτάθλημα και το ιταλικό Σούπερ Καπ του 1988, τα 2 συνεχόμενα Κύπελλα Πρωταθλητριών Ευρώπης, του 1989 και του 1990, στους τελικούς των οποίων ήταν βασικός, δύο Ευρωπαϊκά Σούπερ Καπ τις ίδιες χρονιές και το Διηπειρωτικό Κύπελλο του 1989! Έφτασε επίσης και στον τελικό του Κυπέλλου Ιταλίας της περιόδου 1989/90 με την Μίλαν.


Το καλοκαίρι του 1990, μετά την απόκτηση του Σεμπαστιάνο Ρόσι (Sebastiano  Rossi), ο 32χρονος Γκάλι άφησε τη Μίλαν και εντάχθηκε στη Νάπολι, στην οποία, αγωνίστηκε για μία τριετία, με μεγάλη επιτυχία, συμμετέχοντας σε 98 ματς, κατά μέσο όρο σε 33 παιχνίδια ανά περίοδο, κατακτώντας το ιταλικό Σούπερ Καπ του 1990, νικώντας με 5-1 τη Γιουβέντους. Την περίοδο 1993/94, έπαιξε σε 31 αγώνες της Τορίνο, φτάνοντας στα ημιτελικά του Κυπέλλου Ιταλίας, καθώς και στα προημιτελικά του Κυπέλλου Κυπελλούχων. Τελείωσε στην κορυφαία ιταλική κατηγορία, στο τέλος της σεζόν 1994/95, στη Πάρμα, αναπληρωματικός του Λούκα Μπούτσι (Luca Bucci) σε 10 αναμετρήσεις, με την οποία κατέκτησε το Κύπελλο UEFA, φτάνοντας στον τελικό του Κυπέλλου Ιταλίας και τερματίζοντας 3ος στην Serie A’. Κρέμασε τα γάντια του το 1996, στα 38 του χρόνια, στη Λουκέζε μετά από 26 συναντήσεις, στη Β’ ιταλική  κατηγορία, στην οποία έπαιξε τότε για πρώτη και τελευταία φορά στην καριέρα του!


Στέφθηκε Πρωταθλητής Κόσμου με την εθνική Ιταλίας, το 1982, ωστόσο παρόντος του Ντίνο Τζοφ (Dino Zoff), μαζί με τον Ιβάνο Μπορντόν (Ivano Bordon), δεν χρησιμοποιήθηκε σε κανένα ματς εκείνης της διοργάνωσης. Το ίδιο είχε συμβεί και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1980, στα γήπεδα της πατρίδας του, όταν η Ιταλία τερμάτισε στη 4η θέση. Έκανε το διεθνές ντεμπούτο του στις 5 Οκτωβρίου του 1983, σε μια φιλική νίκη με 3-0 επί της Ελλάδας στη Μπολόνια. Ήταν ο βασικός πορτιέρο των «ατζούρι» στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986, όταν αποκλείστηκαν στον Γύρο των 16 από την Γαλλία του Μισέλ Πλατινί (Michel Platini). Συνολικά, έκανε 19 διεθνείς εμφανίσεις με την Ιταλία.


Ο Τζιοβάνι Γκάλι, θεωρείται ως ένας από τους Καλύτερους Τερματοφύλακες στην Ιταλία, κατά τη διάρκεια της ακμής του, στη δεκαετία του 1980. Ήταν ένας εξαιρετικά συνεπής, αποτελώντας μια αξιόπιστη λύση στη θέση του, τερματοφύλακας, ο οποίος ήταν γνωστός κυρίως για το αποτελεσματικό και όχι θεαματικό στυλ παιχνιδιού του. Ήταν επίσης γνωστός για τις ηγετικές του ικανότητες και την δυνατότητά του να οργανώνει την αμυντική του γραμμή, παίζοντας πολλές φορές έξω από τη περιοχή του, διαθέτοντας παράλληλα και καλές δεξιότητες μεταβίβασης της μπάλας.


Στη σεζόν 1997/98 ήταν αθλητικός διευθυντής της Φότζια. Τον Δεκέμβριο του 2007, ανέλαβε διευθυντής του ποδοσφαιρικού τμήματος στην Ελλάς Βερόνα, αφήνοντας τη θέση του μετά από μόλις δύο μήνες. Μετά την αποχώρησή του, ακολούθησε μια καριέρα στην πολιτική. Την 1η Μαρτίου του 2009, ανακοινώθηκε ως υποψήφιος δήμαρχος της Φλωρεντίας, στις δημοτικές εκλογές εκείνου του έτους. Εκπροσωπώντας τη κεντροδεξιά, η  υποψηφιότητά του υποστηρίχθηκε από ανθρώπους της Λίγκας του Βορρά και μια σειρά από μικρές τοπικές παρατάξεις. Στον πρώτο γύρο των εκλογών, στις 6 και 7 Ιουνίου, κατέληξε στη 2η θέση, με το 32% των ψήφων έναντι του 47,5% του κεντροαριστερού υποψήφιου Ματέο Ρέντσι (Matteo Renzi). Στην επαναληπτική εκλογή, 14 ημέρες αργότερα ηττήθηκε, λαμβάνοντας το 40% των ψήφων! Εξακολουθεί να είναι κοντά στο ποδόσφαιρο, μιας και εργάζεται ως ποδοσφαιρική αυθεντία, σχολιάζοντας αγώνες για το ραδιόφωνο και την τηλεόραση.


Είχε ένα γιο, τον Νικολό Γκάλι (Niccolò Galli), πολλά υποσχόμενο νεαρό ποδοσφαιριστή της Μπολόνια, ο οποίος σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα στις 9 Φεβρουαρίου του 2001, σε ηλικία μόλις 17 ετών! Είναι παντρεμένος με την Άννα και έχει επίσης δύο κόρες, την Camilla και την Carolina.

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Εφηβική καριέρα

  • ·         Associazione Calcio Fiorentina

Επαγγελματική καριέρα

  • ·         1977–1986: Associazione Calcio Fiorentina, 259 (0)
  • ·         1986–1990: Associazione Calcio Milan, 98 (0)
  • ·         1990–1993: Società Sportiva Calcio Napoli, 98 (0)
  • ·         1993/94: Torino Football Club, 31 (0)
  • ·         1994/95: Società Sportiva Dilettantistica Parma Calcio 1913, 10 (0)
  • ·         1995/96: Associazione Sportiva Lucchese Libertas 1905, 26 (0)

Σύνολο καριέρας: 522 (0)

Διεθνής

  • ·         1976–1982: Εθνική Ελπίδων Ιταλίας, 22 (0)
  • ·         1982–1986: Ιταλία, 19 (0)

Τίτλοι

Συλλογικοί

Με τη Milan
  • ·         Κύπελλο Πρωταθλητριών: 2 (1988/89, 1989/90)
  • ·         Ευρωπαϊκό Super Cup: 2 (1989, 1990)
  • ·         Διηπειρωτικό Κύπελλο: 1989
  • ·         Πρωτάθλημα Ιταλίας: 1987/88
  • ·         Σούπερ Καπ Ιταλίας: 1988

Με τη Napoli
  • ·         Σούπερ Καπ Ιταλίας: 1990

Με τη Parma
  • ·         UEFA Cup: 1994/95
  • ·         Κύπελλο Ιταλίας: φιναλίστ 1994/95

Διεθνείς

  • ·         Παγκόσμιο Κύπελλο: 1982

Προσωπικές Διακρίσεις

  • ·         Μέλος του Hall of Fame της A.C. Milan



ΠΗΓΗ: balleto.gr