Αμέρικο Γκαγέγκο

Ο Αργεντίνος κεντρικός μέσος Αμέρικο Γκαγέγκο (Américo Rubén "El Tolo" Gallego), γεννήθηκε στις 25 Απριλίου του 1955, στο Μορτέρος, στην επαρχία της Κόρδοβα στην βόρεια Αργεντινή. Ως μέσος, έπαιξε 73 φορές για την εθνική ομάδα της Αργεντινής κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του και σημείωσε 3 γκολ. Ως παίκτης, έκανε το ντεμπούτο του στο αργεντίνικο πρωτάθλημα το 1974 για την Νιούελς Ολντ Μπόις. Γρήγορα έγινε βασικός και αφού πήρε μέρος στη εθνική  ομάδα που κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1978, παρέμεινε στη Νιούελ για τρία ακόμη χρόνια, προτού μεταγραφεί σε έναν από τους μεγαλύτερους συλλόγους της χώρας, τη Ρίβερ Πλέιτ. Έπαιξε στους «εκατομμυριούχους» μέχρι το τέλος της καριέρας του, για επτά χρόνια πριν από τη απόσυρσή του, στο τέλος της σεζόν 1987/88. Συγκαταλέγεται ανάμεσα στους κορυφαίους μέσους που ανέδειξε το αργεντίνικο ποδόσφαιρο, διακρινόμενος σε ανασταλτικό ρόλο, παίζοντας μπροστά από το κέντρο της αμυντικής γραμμής. 

Μαχητικός, με μεγάλη ταχύτητα και αποφασιστικότητα στις επεμβάσεις του, βρισκόταν επί 90 λεπτά σε συνεχή κίνηση. Συνδύασε την υψηλή αγωνιστική προσφορά του με την κατάκτηση αρκετών τίτλων. Χαιρετίζεται ως ένας μύθος για τη Ρίβερ, καθώς ήταν ο αρχηγός της κατά τη διάρκεια της κατάκτησης των πρώτων Κόπα Λιμπερταδόρες, Διηπειρωτικού Κυπέλλου και του Κόπα Ιντεραμερικάνα στην πλούσια ιστορία της. Αργότερα διετέλεσε προπονητής, έχοντας αρκετές επιτυχίες, με θητεία στη Ρίβερ, την Ιντεπεντιέντε, σε ομάδες στο Μέξικο και ως βοηθός στην εθνική ομάδα της Αργεντινής.

Ξεκίνησε την επαγγελματική του σταδιοδρομία από τη Νιούελς Ολντ Μπόις, με την οποία έκανε το ντεμπούτο του στις 15 Δεκεμβρίου του 1974, σε μια νίκη με 3-1 επί της Ταγιέρες της Κόρδοβα. Άργησε λίγο να καθιερωθεί στην ενδεκάδα αλλά όταν τα κατάφερε, σπανία έβγαινε από αυτήν. Σημειώσει το πρώτο γκολ του στο πρωτάθλημα, στις 30 Μαΐου του 1975, κατά της Χιμνάσια ι Εσκρίμα. Έμεινε, στους «Λεπρούς» για μια 7ετία, έως το 1981, συμμετέχοντας σε 262 αναμετρήσεις τους, με 62 γκολ, ωστόσο δεν κατάφερε να κατακτήσει με τα χρώματά τους κάποιον τίτλο. Κλήθηκε, όμως και έπαιξε για πρώτη φορά στην εθνική ομάδα, το 1975.

Όταν ο κύκλος του στον ιστορικό σύλλογο του Ροζάριο έκλεισε, μετεγγράφηκε στη Ρίβερ Πλέιτ. Αποτέλεσε για μία επταετία πολύτιμο στέλεχος των «εκατομμυριούχων», βοηθώντας τους να κάνουν δικά τους 2 πρωταθλήματα Αργεντινής (1981, 1986), το Κόπα Λιμπερταδόρες του 1986, το  Διηπειρωτικό Κύπελλο, καθώς και το Κόπα Ιντεραμερικάνα της ίδιας χρονιάς. Θεωρείται ένας μύθος για τη Ρίβερ, καθώς ήταν ο αρχηγός της ομάδας κατά τη διάρκεια της κατάκτησης των διεθνών τίτλων, των πρώτων στην πλούσια ιστορία της. Κατέγραψε 180 παρουσίες και 10 τέρματα με τη φανέλα τους, ενώ διετέλεσε και αρχηγός τους. Έπαιξε τον τελευταίο αγώνα του στις 8 Μαΐου του 1988, σε μια νίκη με 3-1 επί της Μπάνφιλντ, κάνοντας συνολικά 440 εμφανίσεις στο πρωτάθλημα της Αργεντινής και έχοντας σημειώσει 35 γκολ σε μια καριέρα που εκτάθηκε 14 χρόνια.

Χρίσθηκε 73 φορές διεθνής, σημειώνοντας 3 γκολ και πήρε μέρος με την «αλμπισελέστε» σε δύο Μουντιάλ, αυτό του 1978, κατακτώντας τον Παγκόσμιο Τίτλο, όντας από τα βασικά στελέχη, παρών και 6 παιχνίδια της φάσης των ομίλων και της 2^ης Φάσης, βασικός σε όλα, αλλά και στα 120 λεπτά του τελικού με την Ολλανδία (3-1). Ήταν από τα βασικά στελέχη και σ’ αυτό του 1982, παίζοντας στα 5 από τα 6 παιχνίδια (δεν αγωνίστηκε εναντίον της Βραζιλίας στη 2^η Φάση) καθώς επίσης και στο Κόπα Αμέρικα του 1975. Ολοκλήρωσε τη διεθνή του καριέρα στον αγώνα με την Ιταλία, τον πρώτο της 2^ης Φάσης, στις 29 Ιουνίου του 1982, στο Σαρία της Βαρκελώνης. Είχε 11 αγώνες σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου, συνολικής διάρκειας 982 λεπτών στον αγωνιστικό χώρο.

Μετά τη απόσυρσή του, έστρεψε την προσοχή του στη προπόνηση. Το 1994, ανέλαβε τη Ρίβερ Πλέιτ, οδηγώντας τη, στο πρώτο τουρνουά του ως προπονητής, αήττητη στον τίτλο. Τη επόμενη χρονιά, ήταν ο βοηθός του Ντανιέλ Πασαρέλα (ο προπονητής της Αργεντινής) στην εθνική ομάδα, για μια τριετή θητεία. Επέστρεψε στη Ρίβερ Πλέιτ, με την οποία κέρδισε ένα άλλο πρωτάθλημα, το 2000. Το 2002, οδήγησε την Ιντεπεντιέντε σε ένα πρωτάθλημα, που τερμάτισε τα 8 χρόνια ξηρασίας του συλλόγου. Το 2004, επέστρεψε στην Νιούελς Ολντ Μπόις, μετά από 23 χρόνια, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά την αξία του ως προπονητής, κερδίζοντας το πρωτάθλημα την ίδια χρονιά. Έγινε μόλις ο 2^ος προπονητής που κερδίσει την αργεντίνικη Πριμέρα Ντιβιζιόν με 3 διαφορετικούς συλλόγους. Ο άλλος είναι ο Χοσέ Γιουντίκα (José Yudica), ο οποίος έκανε το ίδιο με την Αρχεντίνος Τζούνιορς, τη Κίλμες και τη Νιούελς.

Η επιτυχία του προσέλκυσε την προσοχή από συλλόγους του εξωτερικού, κυρίως από το Μέξικο. Ανέλαβε την Τολούκα και παρά το γεγονός ότι του ασκήθηκε δριμεία κριτική από τα ΜΜΕ και τους οπαδούς της ομάδας του για το αμυντικό στυλ και την αδρανοποίηση των βαριών ονομάτων υπέρ νεότερων και άπειρων παικτών, το σχέδιό του απέδωσε και η Τολούκα κατέκτησε το πρωτάθλημα της Απερτούρα του 2005 στο Μέξικο, ενώ ο ίδιος ονομάστηκε Καλύτερος Προπονητής της πρωτάθλημα. Το 2007 παραιτήθηκε από προπονητής για Τολούκα και είπε ότι ήθελε κάποιο χρόνο μακριά από το ποδόσφαιρο για να είναι με την οικογένειά του. Δεν κράτησε πολύ, καθώς μια αξιοσημείωτη προσφορά από τη Τίγκρες τον έκανε να αλλάξει γνώμη και να αναλάβει τον σύλλογο. Μετά από μια αποτυχημένη αρχή και ένα σερί κακών αποτελεσμάτων απολύθηκε τον Φεβρουάριο του 2008.

Τον Μάρτιο του 2009 επέστρεψε στην Ιντεπεντιέντε, υπογράφοντας μέχρι τον Ιούνιο του 2010, αλλά δεν κατάφερε να κερδίσει κάποιον τίτλο, ούτε την ανανέωση του συμβολαίου του. Τον Φεβρουάριο του 2011 ξεκίνησε μια νέα θητεία στην Κόλο-Κόλο της Χιλής. Έγινε ο πιο ακριβοπληρωμένος προπονητής στην ιστορία του ποδοσφαίρου της Χιλής, ολοκληρώνοντας άδοξα τον Αύγουστο του ίδιου έτους.

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Επαγγελματική καριέρα

• ·         1974–1980: Club Atlético Newell's Old Boys, 262 (25)
• ·         1981–1988: Club Atlético River Plate, 180 (10)

Διεθνής

• ·         1975–1982: Αργεντινή, 73 (3)

Προπονητική καριέρα

• ·         1994: Club Atlético River Plate
• ·         2000/01: Club Atlético River Plate
• ·         2002/03: Club Atlético Independiente
• ·         2004: Club Atlético Newell's Old Boys
• ·         2005–2007: Deportivo Toluca Fútbol Club S.A. de C.V.
• ·         2007/08: Tigres de la Universidad Autonoma de Nuevo Leon
• ·         2009/10: Club Atlético Independiente
• ·         2011: Club Social y Deportivo Colo-Colo
• ·         2012/13: Club Atlético Independiente
• ·         2015: Club Atlético Newell's Old Boys

Τίτλοι

Ως ποδοσφαιριστής

Με την River Plate

• ·         Πρωτάθλημα Αργεντινής: 2 (Nacional 1981, 1985/86)
• ·         Copa Libertadores: 1986
• ·         Copa Interamericana: 1986
• ·         Διηπειρωτικό Κύπελλο: 1986

Διεθνείς

Με την Αργεντινή

• ·         Παγκόσμιο Κύπελλο: 1978

Ως προπονητής

Με την River Plate

• ·         Πρωτάθλημα Αργεντινής: 2 (Apertura 1994, Clausura 2000)

Με την Independiente

• ·         Πρωτάθλημα Αργεντινής: Apertura 2002

Με τη Newell's Old Boys

• ·         Πρωτάθλημα Αργεντινής: Apertura 2004

Με την Toluca

• ·         Πρωτάθλημα Μέξικο: Apertura 2005
• ·         Σούπερ Καπ Μέξικο (Campeón de Campeones): 2006

Με στοιχεία από το balleto.gr