Ο Καμερουνέζος κεντρικός επιθετικός Ροζέ Μιλά (Albert
Roger Mooh Miller), γεννήθηκε στις 20 Μαΐου του 1952, στη Γιαουντέ, την
πρωτεύουσα του Καμερούν. Ήταν ένας από τους πρώτους Αφρικανούς παίκτες που ήταν
μεγάλοι αστέρες στη διεθνή σκηνή. Έπαιξε σε 3 Παγκόσμια Κύπελλα για την εθνική
ομάδα του Καμερούν. Στη πρώιμη ποδοσφαιρική ζωή του δεν υπήρξε ποτέ του
ταλέντο. Αντίθετα, ως βετεράνος και έχοντας πλέον αποφασίσει να αποσυρθεί από
το ποδόσφαιρο, ήρθε το ραντεβού με τη δόξα, αφού κέρδισε την διεθνή αναγνώριση
στα 38 του χρόνια, σε μια ηλικία στην οποία οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές
έχουν ΗΔΗ αποσυρθεί, σκοράροντας 4 γκολ στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990. Βοήθησε
το Καμερούν να γίνει η πρώτη ομάδα της Αφρικής που έφτασε στα προημιτελικά ενός
Παγκοσμίου Κυπέλλου. Τέσσερα χρόνια αργότερα, στην ηλικία των 42 ετών, έγινε ο Γηραιότερος
Σκόρερ στην ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου, σκοράροντας εναντίον της Ρωσίας
στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994.
Ένας χαρισματικός σκόρερ και ταυτόχρονα ένας εξαιρετικός
οργανωτής παιχνιδιού, αλλά και ένας άριστος τεχνίτης με τη μπάλα στα πόδια. Σ’
αυτόν οφείλονται μερικά από τα ωραιότερα γκολ των Παγκοσμίων Κυπέλλων κι ένας
εμβληματικός πανηγυρισμός στο σημαιάκι του κόρνερ, που έγινε σημείο αναφοράς,
ενώ στα χρόνια που ακολούθησαν, αναγνωρίστηκε ως ο πρωτοπόρος πολλών,
ασυνήθιστων και φανταστικών πανηγυρισμών σε γκολ που είδαμε από τότε. Σύμβολο
του έθνους, ονομάστηκε από τον Πελέ (Edson Arantes do Nascimento, “Pelé”) ως ένας
από τους 125 Εν Ζωή Μεγαλύτερους Παίκτες του Κόσμου, τον Μάρτιο του 2004, στο
πλαίσιο των εορτασμών για τα 100 Χρόνια της FIFA. Το 2007 ονομάστηκε από τη Αφρικανική
Ποδοσφαιρική Συνομοσπονδία, ως ο Καλύτερος Παίκτης της Αφρικής τα προηγούμενα
50 χρόνια.
Αν είχε γεννηθεί σε κάποια Ευρωπαϊκή χώρα σίγουρα το
μέλλον του θα ήταν διαφορετικό και η καταξίωση θα είχε έρθει πολύ νωρίτερα.
Όμως, ήταν από τους πρωτοπόρους που έδειξαν στις ομάδες ότι κερδισμένες θα
βγουν εάν εμπιστευθούν τους Αφρικανούς ποδοσφαιριστές. Το όνομά του
κανονικά ήταν Μίλερ, αλλά στη Γαλλία
έγινε… Μιλά για να διευκολύνει τους Γάλλους που τονίζουν όλα τα ονόματα στη
λήγουσα! Μετακόμιζε συνεχώς ως παιδί, λόγω της εργασίας του πατέρα του, που
ήταν σιδηροδρομικός. Ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο στα 13 του χρόνια, το 1965,
υπογράφοντας το πρώτο του επαγγελματικό
συμβόλαιο στην Εκλέρ της Ντουαλά, σκοράροντας 45 γκολ σε 52 παιχνίδια. Το 1970,
σε ηλικία 18 ετών, μετακόμισε στη Λεοπάρ της Ντουαλά, όπου παρέμεινε τέσσερα
χρόνια, κατακτώντας το πρωτάθλημα δύο φορές, το 1971/72 και το 1972/73, φτάνοντας
επίσης στους ημιτελικούς του Κυπέλλου
Πρωταθλητριών Αφρικής. Σε τέσσερα χρόνια, παίζοντας σε 117 παιχνίδια σκόραρε
τον επιβλητικό αριθμό των 89 γκολ. Το 1973 έπαιξε πρώτη φορά στην εθνική του
Καμερούν. Από εκεί τον απέκτησε η Τονέρ της Γιαουντέ, το 1974, στην οποία
έμεινε για 3 σεζόν, μέχρι το 1977, σκοράροντας 69 γκολ σε 87 παιχνίδια. Στη
περίοδο 1974/75 κατέκτησε το πρώτο του διεθνές τρόπαιο, το Κύπελλο Κυπελλούχων Αφρικής,
επιτυχία που επανέλαβε και την επόμενη χρονιά. Κατά τη διάρκεια της θητείας του
στην Τονέρ και συγκεκριμένα το 1976, ανακηρύχθηκε Καλύτερος Ποδοσφαιριστής της
Αφρικής.
Έγινε 63 φορές διεθνής, σκοράροντας 37 γκολ. Έκανε την
πρώτη εμφάνισή του για την εθνική ομάδα του Καμερούν, το 1973, εναντίον του
Ζαΐρ, στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1974. Με την εθνική ομάδα
του Καμερούν, συμμετείχε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982 και στους Ολυμπιακούς
Αγώνες του 1984 στο Λος Άντζελες, σκοράροντας στους ομίλους, στην ήττα από την
Γιουγκοσλαβία με 1-2. Κατέκτησε δύο Κύπελλα Εθνών Αφρικής, το 1984 και το 1988.
Και ενώ ο ίδιος είχε συμπληρώσει το 38ο έτος της ηλικίας του (!!!),
κατά την οποία οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές έχουν ΗΔΗ αποσυρθεί από την
ενεργό δράση, ήλθε η ώρα να τον μάθει το ευρύ ποδοσφαιρόφιλο κοινό, χάρη στα
κατορθώματά του με την εθνική ομάδα του Καμερούν, στα Παγκόσμια Κύπελλα του
1990 και του 1994. Όταν το Καμερούν προκρίθηκε στο Μουντιάλ της Ιταλίας, το
1990, δέχτηκε ένα τηλεφώνημα από τον πρόεδρο του Καμερούν, τον Πολ Μπίγια (Paul
Biya), ο οποίος τον παρακάλεσε να άρει την απόφασή του να αποσυρθεί από τους
διεθνείς αγώνες και να επανέλθει στην εθνική ομάδα!
Στην πρώτη διοργάνωση, παίζοντας σαν... έφηβος,
αναδείχθηκε ως ένα από τα σημαντικότερα αστέρια του τουρνουά. Σημείωσε 4 γκολ σε 5 παιχνίδια, πανηγυρίζοντας
κάθε ένα, με τον χορό “Makossa” γύρω από τη σημαία του κόρνερ, που έκτοτε έχει
γίνει ένας δημοφιλής πανηγυρισμός. Δύο από τα γκολ του, τα σημείωσε εναντίον
της Ρουμανίας, στο δεύτερο παιχνίδι του Καμερούν στους ομίλους και δύο ακόμη
στην παράταση εναντίον της Κολομβίας, στους 16 της διοργάνωσης, οδηγώντας τα
«Αδάμαστα Λιοντάρια» στα προημιτελικά. Για πρώτη φορά, μία ομάδα από την
Αφρική, έφθανε τόσο μακριά στο Κορυφαίο τουρνουά του πλανήτη! Η Σενεγάλη
επανέλαβε αυτό κατόρθωμα το 2002 και η Γκάνα ξανά το 2010.
Στο προημιτελικό
αγώνα εναντίον της Αγγλίας, ο Ροζέ Μιλά επιβεβαίωσε τον θρύλο του, μετά την
είσοδο του στο παιχνίδι στο β’ ημίχρονο, με το Καμερούν πίσω στο σκορ 0-1.
Κερδίζοντας ένα πέναλτι και στη συνέχεια δημιουργώντας το γκολ για τον Εκέκε (Ekeke),
το Καμερούν πήρε προβάδισμα 2-1, πριν Αγγλία αργότερα σκόραρε δύο τέρματα, για
να κερδίσει 3-2 στη παράταση. Λόγω των εμφανίσεών του στην Ιταλία, ονομάστηκε
για άλλη μια φορά ως Αφρικανός Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς. Ο πανηγυρισμός του
στο 2ο γκολ του εναντίον της Κολομβίας, ήταν το θέμα διαφήμισης της
Coca-Cola για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010.
Επέστρεψε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994, στην ηλικία των
42 ετών, για να γίνει έτσι ο Γηραιότερος ποδοσφαιριστής που εμφανίστηκε ποτέ σε
Παγκόσμιο Κύπελλο, μέχρι την διοργάνωση του 2014, όταν ο Κολομβιανός
τερματοφύλακας Φαρίντ Μοντραγκόν (Faryd Mondragón), παίζοντας εναντίον της
Ιαπωνίας, ήταν 43 ετών και 3 ημερών, θέτοντας ένα νέο ρεκόρ. Το Καμερούν δεν
προχώρησε πέρα από τη φάση των ομίλων, ωστόσο, ο Ροζέ Μιλά κατάφερε να πετύχει
ένα τέρμα σε δύο συμμετοχές, σκοράροντας ένα γκολ εναντίον της Ρωσίας, στη
βαριά ήττα με 1-6, στις 28
Ιουνίου, την ημέρα που ο Όλεγκ Σαλένκο (Oleg Salenco) έκανε το δικό του ρεκόρ
με τα 5 γκολ σε αγώνα Παγκοσμίου Κυπέλλου. Μπήκε στο ματς στο 46ο
λεπτό και σκόραρε αμέσως με την έναρξη του β’ ημιχρόνου, για να γίνει έτσι, σε
ηλικία 42 ετών και 39 ημερών, ο Γηραιότερος παίκτης που σκόραρε ποτέ σε τελική
φάση ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου, ρεκόρ που κρατά μέχρι και σήμερα! Η τελευταία
διεθνής εμφάνισή του, ήρθε σε ένα φιλικό εναντίον της Νοτίου Αφρικής τον Δεκέμβριο
του 1994.
Μετά τα επιτεύγματά του στα ιταλικά γήπεδα, αρκετοί
σύλλογοι, ενδιαφέρθηκαν να τον εντάξουν στη δύναμή τους, αλλά οι οικονομικές
του απαιτήσεις θεωρήθηκαν υπέρογκες για την ηλικία του. Εκείνος, πάντως...
απτόητος υπέγραψε στην Τονέρ της Γιαουντέ, έπαιξε με τα χρώματά της ως το 1994
και στη συνέχεια βρέθηκε στην... Ινδονησία για χάρη της Πελίτα Γιάγια! Ως
ποδοσφαιριστής της τελευταίας κρέμασε οριστικά τα παπούτσια του το 1996.
Συνολικά, σε ολόκληρη τη καριέρα
του στα πρωταθλήματα Γαλλίας και Καμερούν, συμπεριλαμβανομένων και των αγώνων
για την εθνική ομάδα, ο Ροζέ Μιλά έχει παίξει 846 παιχνίδια, σκοράροντας 431 τέρματα,
έναν μέσο όρο 0,51 γκολ ανά παιχνίδι.
Σήμερα, ζει σε ένα κτήμα στο όρος Φεμπέ, κοντά στη
πρωτεύουσα του Καμερούν Γιαουντέ και εναλλακτικά στο Μονπελιέ, στη Γαλλία, ενώ απασχολείται
ως πρεσβευτής της κυβέρνησης για διάφορα θέματα. Παλαιότερα, διετέλεσε και
υπουργός αθλητισμού του Καμερούν. Το 1998, τερμάτισε πίσω από Ζορζ Γουεά (George
Weah), στην 2η θέση ως Αφρικανός Ποδοσφαιριστής του 20ου
Αιώνα από την Διεθνή Ομοσπονδία Ιστορίας και Στατιστικής του Ποδοσφαίρου
(IFFHS). Εκλέχτηκε στην 58η
θέση μεταξύ των παικτών του 20ου Αιώνα από το περιοδικό World Soccer. Το 2007
ονομάστηκε από τη Αφρικανική Ποδοσφαιρική Συνομοσπονδία, ως ο Καλύτερος Παίκτης
της Αφρικής τα προηγούμενα 50 χρόνια.
PALMARES
Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές
(Γκολ)
Εφηβική καριέρα
- · 1965–1970: Eclair de Douala
Επαγγελματική καριέρα
- · 1970–1974: Léopards Douala, 116 (89)
- · 1974–1977: Tonnerre Kalara Club of Yaoundé, 87 (69)
- · 1977–1979: Valenciennes Football Club, 28 (6)
- · 1979/80: Association Sportive de Monaco Football Club, 17 (2)
- · 1980–1984: Sporting Club de Bastia, 113 (35)
- · 1984–1986: Association Sportive de Saint-Étienne Loire, 59 (31)
- · 1986–1989: Montpellier Hérault Sport Club, 95 (37)
- · 1989/90: Jeunesse Sportive Saint-Pierroise
- · 1990–1994: Tonnerre Kalara Club of Yaoundé, 116 (89)
- · 1994/95: Persipasi Bandung Raya, 23 (23)
- · 1995/96: Putra Samarinda Bali United Football Club, 12 (18)
Σύνολο καριέρας: 666 (405)
Διεθνής
- · 1973–1994: Καμερούν, 63 (37)
Προπονητική καριέρα
- · 2001–2007: Montpellier Hérault Sport Club (Coach Staff)
- · 2007–2011: Tonnerre Kalara Club of Yaoundé
- · 2011/12: Tonnerre Kalara Club of Yaoundé (διευθυντής Ποδοσφαιρικού Τμήματος)
Τίτλοι
Συλλογικοί
- · Πρωτάθλημα Καμερούν: 1972, 1973
- · Κύπελλο Κυπελλούχων Αφρικής: 1975
- · Κύπελλο Γαλλίας: 1980, 1981
- · Πρωτάθλημα Β’ Κατηγορίας Γαλλίας: 1987
Διεθνείς
- · Κύπελλο Εθνών Αφρικής: 1984, 1988
Προσωπικές Διακρίσεις
- · Αφρικανός Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς: 1976, 1990
- · Καλύτερος Παίκτης Διοργάνωσης Κυπέλλου Εθνών Αφρικής: 1986
- · Πρώτος Σκόρερ Διοργάνωσης Κυπέλλου Εθνών Αφρικής: 1986, 1988
- · 3ος Καλύτερος Παίκτης Διοργάνωσης Παγκοσμίου Κυπέλλου: 1990
- · Μέλος Ιδανικής 11άδας Διοργάνωσης Παγκοσμίου Κυπέλλου: 1990
- · Μέλος tης λίστας των 125 Εν Ζωή Καλύτερων Παικτών του Κόσμου που συνέταξε το 2004 ο Πελέ για τα 100 Χρόνια της FIFA
- · Καλύτερος Αφρικανός Ποδοσφαιριστής των τελευταίων 50 ετών: 2007
- · Χρυσό Παπούτσι ως Ένας Θρύλος του Ποδοσφαίρου: 2014
Κάποια στοιχεία από το balleto.gr