Σάββατο 15 Απριλίου 2017

Ιβάν ντε λα Πένια

Ο Ισπανός κεντρικός μέσος Ιβάν ντε λα Πένια (Ivan de la Peña López), γεννήθηκε στις 6 Μαΐου του 1976, στο Σανταντέρ της Καντάμπρια, στην βόρεια Ισπανία, στον Βισκαϊκό κόλπο ανάμεσα στο Χιχόν και το Μπιλμπάο. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, κέρδισε το παρατσούκλι «Pequeño Buddha» (Μικρός Βούδας) και «Lo Pelat» (Ο Ξυρισμένος), λόγω του διάσημου ξυρισμένου κρανίου του. Έχοντας ξεκινήσει ως ένα παιδί-θαύμα από τις ακαδημίες της Μπαρτσελόνα, ​​έκλεισε την εκτενή καριέρα του στην γειτονική Εσπανιόλ, συγκεντρώνοντας το σύνολο των 269 παιχνιδιών και 19 γκολ κατά τη διάρκεια των 12 σεζόν του στην ισπανική La Liga, έχοντας εν τω μεταξύ αγωνιστεί στην Ιταλία για λογαριασμό της Λάτσιο και στη Γαλλία για την Μαρσέιγ. Ήταν γνωστός για τις τεχνικές του ικανότητες και την ακριβή μεταβίβαση, αν και η καριέρα του επηρεάστηκε από διάφορους τραυματισμούς.


Ξεκίνησε από τα τμήματα υποδομής  της Μπαρτσελόνα, το 1991 και έκανε το ντεμπούτο του για τη “Β” ομάδα, δύο χρόνια αργότερα. Έπαιξε σε 37 παιχνίδια, μέχρι που ο Γιόχαν Κρόιφ (Johan Cruyff), τότε προπονητής της Μπάρτσα, του έδωσε επίσημο ντεμπούτο στη πρώτη ομάδα, στις 3 Σεπτεμβρίου του 1995, μπαίνοντας ως αλλαγή, σκοράροντας μάλιστα, στην εκτός έδρας νίκη με 2-0 επί της Βαγιαδολίδ! Στα 19 του χρόνια, είχε αρχικά θεωρηθεί ως ο φυσικός διάδοχος του Πεπ Γκουαρντιόλα (Pep Guardiola). Ωστόσο, σταδιακά έχασε την εμπιστοσύνη του Κρόιφ, παρόλο που σκόραρε 7 γκολ, την καλύτερη επίδοση της  σταδιοδρομίας του.


Με την άφιξη του Μπόμπι Ρόμπσον (Bobby Robson), το 1996, του δόθηκε μια δεύτερη ευκαιρία για να καθιερωθεί στην ομάδα. Ανέπτυξε  μια εξαιρετική συνεργασία με τον Ρονάλντο (Ronaldo Luís Nazário de Lima) και ήταν ένα εξέχων μέλος της ομάδας που κέρδισε το ιδιότυπο τρεμπλ (Κύπελλο Ισπανίας / Κύπελλο Κυπελλούχων / Ευρωπαϊκό Super Cup) του 1997. Ψηφίστηκε επίσης ως ο καλύτερος Νέος Παίκτης από την εφημερίδα «El País» τόσο το 1996 όσο και το 1997.


Έπεσε σε δυσμένεια για άλλη μια φορά μετά την άφιξη του άλλου Ολλανδού προπονητή, του Λουίς φαν Γκάαλ (Louis van Gaal) και αποκτήθηκε από τη Λάτσιο, μαζί με τον Φερνάντο Κόουτο (Fernando Couto). Ωστόσο, δεν κατόρθωσε να καθιερωθεί στην Serie A και παραχωρήθηκε δανεικός στην Μαρσέιγ, κατά τη διάρκεια της περιόδου 1999-2000. Ούτε αυτή η κίνηση ήταν επιτυχής και επέστρεψε στη Βαρκελώνη, με τη μορφή δανείου, την περίοδο 2000/01. Έκανε  μόνο 9 εμφανίσεις (μία βασικός, εναντίον της  Σανταντέρ) σε όλη τη σεζόν και όταν ανέλαβε ο Λορέντσο Σέρα Φερέρ (Lorenzo Serra Ferrer), επέστρεψε στην Ιταλία, μένοντας ελεύθερος  το επόμενο καλοκαίρι.


.
Το 2002, μεταγράφηκε στην άλλη ομάδα  της Βαρκελώνης, την Εσπανιόλ, όπου βρήκε  τη γαλήνη και τη σταθερότητα για να παίξει μερικά από τα καλύτερα παιχνίδια στην καριέρα του. Το  2004/05, βοήθησε την Εσπανιόλ να τερματίσει 5η  στο πρωτάθλημα, κερδίζοντας τη συμμετοχή για το Κύπελλο UEFA. Στον τελικό του ισπανικού Κυπέλλου του 2006, ήταν από τους βασικούς συντελεστές  στη νίκη με 4-1 νίκη επί της Ρεάλ Σαραγόσα, δημιουργώντας 2 γκολ. Η Εσπανιόλ κέρδισε πάλι την έξοδο στο Κύπελλο UEFA της περιόδου 2006/07, φτάνοντας μέχρι τον τελικό, όπου ηττήθηκε στα πέναλτι από την Σεβίλλη.


Ανανέωσε το συμβόλαιό του έως το 2009, αλλά ταλαιπωρήθηκε από σοβαρά  προβλήματα τραυματισμών. Ωστόσο, στις 21 Φεβρουαρίου του 2009, στην 24η αγωνιστική, κατάφερε να πετύχει δύο γκολ, σε μια «ιστορική» νίκη με 2-1, σε ντέρμπι εναντίον της Μπάρτσα στο Καμπ Νόου. Το ιντριγκαδόρικο της ιστορίας, αφού ο μικροκαμωμένος μέσος δεν είχε σκοράρει στο πρωτάθλημα για περίπου 4 χρόνια! Μετά τον  θάνατο του αρχηγού της ομάδας, Ντανιέλ Χάρκε (Daniel Jarque), τον Αύγουστο του 2009, ονομάστηκε ως ο αντικαταστάτης του. Σωματικά προβλήματα, συνέχισαν να τον ενοχλεί τρομερά, σε τέτοιο  σημείο που είπε ότι αν αυτό συνεχιστεί, θα αποσυρθεί, κάτι που συνέβη στις 22 Μαΐου του 2011, στην ηλικία των 35 ετών, αμέσως μετά από τον αγώνα εντός έδρας, εναντίον της Σεβίλλης. Έπαιξε συνολικά 269 παιχνίδια, κατά τη διάρκεια των 12 περιόδων του στη La Liga και σημείωσε 19 γκολ.


Μαζί με τον Γκαίθκα Μενδιέτα (Gaizka Mendieta), τον Φερνάντο Μοριέντες (Fernando Morientes) και τον  Ραούλ (Raúl González Blanco), έπαιξε για την ισπανική εθνική ομάδα Νέων  τόσο στο αντίστοιχο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1996 όσο και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1996 στην Ατλάντα, φτάνοντας στους προημιτελικούς στο Ολυμπιακό τουρνουά.  Στην ανδρική εθνική ομάδα της Ισπανίας, ντεμπουτάρισε στις 9 Φεβρουαρίου του 2005, στην ηλικία των 28 ετών και 9 μηνών, σε ένα προκριματικό για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006, εναντίον του Σαν Μαρίνο, στην Αλμερία, (5-0). Στη συνέχεια έπαιξε για την Ισπανία σε 5 ακόμα περιπτώσεις, όλες κατά τη διάρκεια του 2005, με την τελευταία του να έρχεται εναντίον του ίδιου αντίπαλου, στις 12 Οκτωβρίου αυτού του έτους.


Στις 8 Ιουνίου του 2011, ανακοινώθηκε ως μέλος του τεχνικού τιμ που λειτουργούσε υπό τον Λουίς Ενρίκε (Luis Enrique) - πρώην συμπαίκτη του στη Μπαρτσελόνα- στη Ρόμα. Τον Αύγουστο του ίδιου έτους, πήρε άδεια απουσίας για οικογενειακούς λόγους, ουσιαστικά τελειώνοντας τη συνεργασία του με τον σύλλογο.



PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Εφηβική καριέρα

  • ·         Real Racing Club de Santander,
  • ·         1991–1993: Futbol Club Barcelona

Επαγγελματική καριέρα

  • ·         1993–1995: Futbol Club Barcelona "B", 37 (5)
  • ·         1995–1998: Futbol Club Barcelona, 81 (11)
  • ·         1998–2002: Società Sportiva Lazio, 15 (0)
  • ·         1999–2000: (δανεικός) → Olympique de Marseille, 12 (1)
  • ·         2000/01: (δανεικός) → Futbol Club Barcelona, 9 (0)
  • ·         2002–2011: Reial Club Deportiu Espanyol de Barcelona, 179 (8)

Σύνολο καριέρας: 331 (25)

Διεθνής

  • ·         1995/96: Εθνική Νέων Ισπανίας, 10 (1)
  • ·         1996: Ολυμπιακή Ομάδα Ισπανίας, 4 (0)
  • ·         2005: Ισπανία, 5 (0)


Τίτλοι

Συλλογικοί

Με την Barcelona
  • ·         Κύπελλο Κυπελλούχων: 1996/97

  • ·         Ευρωπαϊκό Super Cup: 1997
  • ·         Πρωτάθλημα Ισπανίας: 1997/98
  • ·         Κύπελλο Ισπανίας: 2 (1996/97, 1997/98)
  • ·         Σούπερ Καπ Ισπανίας:  1996 και φιναλίστ  1997

Με την Lazio
  • ·         Κύπελλο Κυπελλούχων : 1998/99
  • ·         Σούπερ Καπ  Ιταλίας: 1998

Με την Espanyol
  • ·         Κύπελλο Ισπανίας: 2005/06
  • ·         Κύπελλο UEFA: φιναλίστ 2006/07

Διεθνείς

  • ·         Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Νέων: φιναλίστ 1996

Προσωπικές Διακρίσεις


  • ·         Θεαματικός Παίκτης της Χρονιάς στη La Liga (Don Balón):  1995/96