Έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα στην άσημη Μπλάου-Βιτ Λόμπεεκ, όπου τον εντόπισαν τα «λαγωνικά» της Μόλενμπεεκ, που τον ενέταξαν στα τμήματα υποδομής του συλλόγου. Δεν άργησε να ξεχωρίσει, και το 1978 προωθήθηκε στην ανδρική ομάδα. Έμεινε έξι χρόνια στο σωματείο των Βρυξελλών και σ’ αυτό το διάστημα, συμμετείχε σε 103 αναμετρήσεις, σημείωσε 5 γκολ, πραγματοποιώντας πολύ καλές εμφανίσεις και τραβώντας την προσοχή ισχυρότερων συλλόγων. Αυτή που εν τέλει πλειοδότησε και τον έκανε δικό της, ήταν η Κλαμπ Μπριζ.
Από το 1984 και για μια 15ετία, έως το 1999 που κρέμασε
τα παπούτσια του, στα 38 του χρόνια (!!!) δεν φόρεσε τη φανέλα άλλης ομάδας και
θεωρείται ένας μύθος για τον μεγάλο σύλλογο των Βρυξελλών! Πήρε μέρος σε
περισσότερα από 500 παιχνίδια των «μαυρομπλέ» (μόνο στο πρωτάθλημα, είχε 466
συμμετοχές!), σκόραρε 15 τέρματα και πανηγύρισε μαζί τους την κατάκτηση 5
πρωταθλημάτων, 3 Κυπέλλων και 7 Σούπερ Καπ Βελγίου! Κατά την διάρκεια των 4
πρώτων περιόδων του εκεί, συνεργάστηκε στη μεσαία γραμμή με τον Λεό Βαν ντερ
Ελστ (Leo Van der Elst ), χωρίς να υπάρχει καμμιά συγγενική σχέση μεταξύ τους!
Ακόμη, τους βοήθησε να φθάσουν στα ημιτελικά του Κυπέλλου
UEFA της σεζόν
1987/88, όπου αποκλείστηκαν από την Εσπανιόλ, καθώς επίσης και στην ημιτελική
φάση του Κυπέλλου Κυπελλούχων της αγωνιστικής περιόδου 1991/92, όπου
αποκλείστηκαν από τη Βέρντερ Βρέμης. Κέρδισε δύο φορές στην καριέρα του, το
βέλγικο Χρυσό Παπούτσι, διάκριση για τον Καλύτερο Παίκτη του Πρωταθλήματος, ένα
επίτευγμα ιδιαίτερα σπάνιο για έναν κατεξοχήν αμυντικό μέσο!
Έπαιξε πρώτη φορά με την εθνική ομάδα του Βελγίου, στις
19 Δεκεμβρίου του 1984, εναντίον της Ελλάδας, για τα προκριματικά του
Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1986. Έως το 1998, χρίστηκε 86 φορές διεθνής, 3ος
από πλευράς συμμετοχών από κοινού με τον Έρικ Γκέρετς (Eric Gerets) και πέτυχε το
μοναδικό του διεθνές τέρμα, στις 25 Μαρτίου του 1998 σε μια φιλική ισοπαλία, 2-2
εναντίον της Νορβηγίας. Πήρε μέρος σε 4 παγκόσμια κύπελλα (1986, 1990, 1994 και
1998), παίζοντας 14 παιχνίδια σε τελική φάση, όντας ένας από τους μονάχα 3
Βέλγους που αγωνίστηκαν σε 4 Παγκόσμια Κύπελλα! Οι άλλοι δύο είναι ο Έντσο Σίφο
(Vincenzo "Enzo" Daniele Scifo) και ο Μαρκ Βίλμοτς (Marc Robert
Wilmots).
Μετά την καριέρα του ως παίκτης, έχει αφοσιωθεί στην
προπονητική. Ανέλαβε προπονητής στη Γκερμινάλ και μετά από 4 σχετικά
επιτυχημένα χρόνια, απολύθηκε εντασσόμενος στη Λόκερεν, στην Ανατολική Φλάνδρα. Το 2005, επέστρεψε στη
Κλαμπ Μπριζ, ως βοηθός, μέχρι το 2007. Μετά από μια πολύ σύντομη περίοδο με την
ομάδα των Βρυξελλών, ανέλαβε τη Λόμελ (2009-2011) και αργότερα τη Σεντ
Τρούιντεν (2011/12) και τη Ροζελάρε (2014-2016) και τους δύο συλλόγους στη Β’ Κατηγορία.
PALMARES
Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)
Εφηβική καριέρα
- · Blau-Wit Lombeek
Επαγγελματική καριέρα
- · 1978–1984: Racing White Daring Molenbeek, 103 (5)
- · 1984–1999: Club Brugge Koninklijke Voetbalvereniging, 466 (15)
Σύνολο καριέρας: 569 (20)
Διεθνής
- · 1984–1998: Βέλγιο, 86 (1)
Προπονητική καριέρα
- · 1999–2003: Koninklijke Beerschot Antwerpen Club
- · 2003/04: Koninklijke Sporting Club Lokeren Oost-Vlaanderen
- · 2005–2007: Club Brugge Koninklijke Voetbalvereniging (βοηθός)
- · 2008: RWDM Brussels Football Club (είναι η Racing White Daring Molenbeek)
- · 2009–2011: Lommel United
- · 2011/12: Koninklijke Sint-Truidense Voetbalvereniging
- · 2014– : Koninklijke Sport Vereniging Roeselare
Τίτλοι
- · Πρωτάθλημα Βελγίου: 5 (1987/88, 1989/90, 1991/92, 1995/96, 1997/98)
- · Κύπελλο Βελγίου: 3 (1990/91, 1994/95, 1995/96)
- · Σούπερ Καπ Βελγίου: 7 (1988, 1990, 1991, 1992, 1994, 1996, 1998)
Προσωπικές Διακρίσεις
- · Καλύτερος Παίκτης του Πρωταθλήματος Βελγίου: 2 (1990, 1996)
- · Μέλος της λίστας των 125 Εν Ζωή Καλύτερων Παικτών του Κόσμου, που συνέταξε το 2004 ο Πελέ, για τα 100 Χρόνια της FIFA.
ΠΗΓΗ: balleto.gr
