Γκόρντον ΜακΚουίν

Ο Σκωτσέζος κεντρικός αμυντικός Γκόρντον ΜακΚουίν (Gordon McQueen), γεννήθηκε στις 26 Ιουνίου του 1952, στο Κιλμπίρνι, μια μικρή πόλη ανατολικά της Γλασκόβης. Έχοντας ξεκινήσει αρχικά ως τερματοφύλακας, ντεμπουτάρισε επαγγελματικά με τη Σεντ Μίρεν το 1970 και το 1972, πέρασε στη νότια πλευρά των συνόρων, για λογαριασμό της Λιντς Γιουνάιτεντ, διαδεχόμενος τον Τζάκι Τσάρλτον (Jack Charlton) στο κέντρο της άμυνας των «παγωνιών». Κατέκτησε το πρωτάθλημα τη πρώτη του χρονιά και ήταν μέλος της ομάδας που έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών του 1975, χωρίς να αγωνιστεί στον τελικό λόγω τιμωρίας. Μεταγράφηκε στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ το 1978, με την οποία κατέκτησε 2 Κύπελλα Αγγλίας. Εξαιρετικά αποτελεσματικός μπακ, θεωρείται ένας από τους Καλύτερους της γενιάς του και διακρίθηκε για το στενό του μαρκάρισμα και την ταχύτητα στις επεμβάσεις του. Υπήρξε και εξαιρετικός κεφαλοσφαιριστής, εκμεταλλευόμενος το ύψος του (1.91 μ.)! Αποσύρθηκε το 1985, έχοντας εν τω μεταξύ παίξει σε 30 παιχνίδια της εθνικής Σκωτίας με 5 γκολ και έχοντας εκπροσωπήσει τη χώρα στα Παγκόσμια Κύπελλα του 1974 και του 1978.

Ξεκίνησε ως τερματοφύλακας, σαν μαθητής, αλλά αργότερα καθιερώθηκε στη θέση, κυρίως του κλασσικού στόπερ. Υπέγραψε στην ηλικία των 18 ετών στη Σεντ Μίρεν. Έχοντας προσελκύσει τα βλέμματα μεγαλύτερων συλλόγων, με την απόδοσή του, ήταν η Λιντς Γιουνάιτεντ που τελικά πρόσφερε 30.000 λίρες το 1972, βλέποντας τον ως τον ιδανικό αντικαταστάτη του Τζάκι Τσάρλτον (Jack Charlton). Ο Τσάρλτον έπαιξε για μερικά παιχνίδια την περίοδο 1972/73, έχοντας αποφασίσει να εγκαταλείψει στο τέλος της. Αγωνίστηκε  σε 6 παιχνίδια την πρώτη του σεζόν στο Λιντς, αλλά δεν έπαιξε στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας, μιας και ο Ντον Ρέβι (Don Revie), προτίμησε την εμπειρία του Πολ Μέϊντλι (Paul Madeley).

Όταν πλέον τελείωσε ο Τσάρλτον και ο Μέϊντλι έγινε ο παίκτης-πολυθεσίτης στην 11άδα των «παγωνιών», ο Μακ Κουίν πήρε θέση βασικού για το μεγαλύτερο μέρος της σεζόν 1973/74. Η Λιντς κατέκτησε  το πρωτάθλημα, κάνοντας ένα σερί 29 παιχνιδιών χωρίς ήττα στο ξεκίνημα της σεζόν και είχε σημαντική συμβολή σ’ αυτή την επιτυχία, συνθέτοντας ένα εξαιρετικό δίδυμο, με τον εταίρο του στο κέντρο της άμυνας των «παγωνιών», τον Νόρμαν Χάντερ (Norman Hunter). Διακρίθηκε ιδιαίτερα την επόμενη σεζόν, κυρίως στην πορεία της Λιντς στο Κύπελλο Πρωταθλητριών, όπου σκόραρε 3 γκολ. Δεν συμμετείχε στον τελικό μετά από την αποβολή του στον ημιτελικό εναντίον της Μπαρτσελόνα. Η Λιντς ηττήθηκε 0-2, από τη Μπάγερν Μονάχου στον τελικό του Παρισιού.

Παρακολουθήστε εκτεταμένα στιγμιότυπα από τους 2 συγκλονιστικούς ημιτελικούς του Κυπέλλου Πρωταθλητριών του 1975, μεταξύ της Λιντς και της Μπαρτσελόνα:

Έπειτα από συνολικά 171 παιχνίδια στα οποία σκόραρε 19 γκολ (140 για το πρωτάθλημα με 15 γκολ) για τη Λιντς, τον Φεβρουάριο του 1978, μεταγράφηκε στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ για 495.000 λίρες. Την στιγμή της υπογραφής δήλωσε ότι «…το 99% των παικτών, θέλουν να παίξουν για τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και οι υπόλοιποι είναι ψεύτες!», έχοντας δηλώσει λίγο καιρό νωρίτερα στο περιοδικό «Shoot» ότι ήθελε να μείνει στην Λιντς για όλη του την καριέρα. Έκανε ντεμπούτο την 25^η Φεβρουαρίου του 1978, στην ήττα 1-3 από τη Λίβερπουλ και βοήθησε τη Γιουνάιτεντ να φτάσει στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας το 1979, σκοράροντας το γκολ της μείωσης του σκορ (1-2) στο 85^ο λεπτό. Η Γιουνάιτεντ ισοφάρισε μετά από 2 λεπτά και δέχτηκε το 3^ο γκολ από τον Άλαν Σάντερλαντ (Alan Sunderland) της Άρσεναλ, χάνοντας το τρόπαιο!

Κέρδισε τελικά το μετάλλιο ενός νικητή Κυπέλλου Αγγλίας το 1983, ύστερα από τον επαναληπτικό  εναντίον της Μπράιτον. Ήταν επίσης στην ομάδα που έχασε το τελικό του Λιγκ Καπ από τη Λίβερπουλ την ίδια σεζόν. Άφησε τελικά τους «μπέμπηδες» το 1985, μετά από 184 παιχνίδια και 20 γκολ, έχοντας  χάσει την θέση βασικού στην ομάδα από τον Πολ ΜακΓκράθ (Paul McGrath) και δεν συμμετείχε στον νικηφόρο με 1-0 απέναντι στην Έβερτον, τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας το 1985. Ύστερα από λίγα παιχνίδια με την Σέικο στο Χονγκ-Κονγκ, αποσύρθηκε από την ενεργό δράση.

Στο τέλος της περιόδου 1973/74, την 1^η Ιουνίου του 1974, κλήθηκε και στην εθνική ομάδα της Σκωτίας, κάνοντας το διεθνές ντεμπούτο του σε μια φιλική ήττα 1-2 εκτός έδρας από το Βέλγιο. Ήταν στην 22άδα για το Παγκόσμιο Κύπελλο  του 1978, στην Αργεντινή, αλλά δεν έπαιξε λόγω τραυματισμού. Έπαιξε τον τελευταίο αγώνα του για τη Σκωτία στις 16 Μαΐου του 1981, σε μια ήττα 0-2 από την Ουαλία για το Εσωτερικό Βρετανικό Πρωτάθλημα, έχοντας συμμετάσχει συνολικά σε 30 αγώνες και σκοράροντας 5 γκολ για τη χώρα του.

Διετέλεσε προπονητής στην Εϊρντρόνιανς και στη πρώτη του ομάδα, τη Σεντ Μίρεν. Όταν ο φίλος και πρώην συμπαίκτης του στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ο Μπράιαν Ρόμπσον (Bryan Robson), ανέλαβε τη Μίντλεσμπρο, τον ακολούθησε αναλαμβάνοντας την δεύτερη ομάδα του συλλόγου. Με την απόλυση του Ρόμπσον, έφυγε κι αυτός κάνοντας εμφανίσεις σε εκπομπές για το Sky Sports. Στις 29 Απριλίου του 2008, επέστρεψε στην Μίντλεσμπρο ως προπονητής στα τμήματα υποδομής, μαζί με τον πρώην παίκτη της Μίντλεσμπρο Ντέιβιντ Μιλς (David Mills). Είναι μέλος της Σκωτσέζικου ποδοσφαιρικού Hall of Fame, από το 2012, κατά την 9^η σύνοδο της ενθρόνισης.

Ζει στην περιοχή του Μίντλεσμπρο, συγκεκριμένα στο χωριό Hutton Rudby, με τη σύζυγό του, τον ένα του γιο και τις 2 κόρες του, οι οποίοι είναι οπαδοί της Μίντλεσμπρο. Ο γεννημένος το 1979, άλλος του γιος, Hayley McQueen, είναι αθλητικός δημοσιογράφος στο «Sky Sports» και στο τηλεοπτικό κανάλι «MUTV» της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Η μια από τις κόρες του εργάζεται στο Λιντς. Τον Οκτώβριο του 2011, είχε διαγνωστεί με καρκίνο του λάρυγγα και είχε ξεκινήσει θεραπεία στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο James Cook στο Μίντλεσμπρο. Υπήρξε μανιώδης καπνιστής μέχρι το 2000 και έχει παραδεχτεί ότι ήταν και βαρύς πότης. Τον Ιούλιο του 2012, επιβεβαίωσε ότι ήταν πλέον σε ύφεση ο καρκίνος, αλλά εξακολουθεί να παρακολουθείται μέσω τακτικών εξετάσεων.

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Επαγγελματική καριέρα

• ·         1970–1972: St Mirren Football Club, 57 (5)
• ·         1972–1978: Leeds United Football Club, 140 (15)
• ·         1978–1985: Manchester United Football Club, 184 (20)
• ·         1985: Seiko Sports Association                  

Σύνολο καριέρας: 381 (40)

Διεθνής

• ·         1974–1981: Σκωτία, 30 (5)

Προπονητική καριέρα

• ·         1987/88: Airdrieonians Football Club

 

Τίτλοι

Συλλογικοί

Με τη Leeds United

• ·         Πρωτάθλημα Αγγλίας: 1973/74
• ·         Κύπελλο Κυπελλούχων: φιναλίστ 1973/74
• ·         Κύπελλο Πρωταθλητριών: φιναλίστ 1974/75

Με τη  Manchester United

• ·         Κύπελλο Αγγλίας: 2 (1982/83, 1984/85) και φιναλίστ 1978/79