Τζιαμπιέρο Μπονιπέρτι

Ο Ιταλός κεντρικός επιθετικός και αργότερα ποδοσφαιρικός παράγοντας αλλά και πολιτικός, Τζιαμπιέρο Μπονιπέρτι (Giampiero Boniperti) γεννήθηκε στις 4 Ιουλίου του 1928, στο Μπαρένιο του Πιεμόντε, κοντά στη Νοβάρα. Έπαιξε ολόκληρη την 15ετή ποδοσφαιρική του καριέρα μεταξύ 1946 και 1961 στη Γιουβέντους, κατακτώντας 5 τίτλους της ιταλικής Serie A’ και 2 Κύπελλα Ιταλίας. Έπαιξε επίσης για την ιταλική εθνική ομάδα σε διεθνές επίπεδο, συμμετέχοντας στα Παγκόσμια Κύπελλα του 1950 και του 1954, καθώς και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1952. Μετά από την αποχώρηση από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, υπήρξε πρόεδρος της Γιουβέντους και αργότερα αναπληρωτής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Ένας ταλαντούχος, δημιουργικός και παραγωγικός επιθετικός, με καλή τεχνική κατάρτιση, θεωρείται ως ένας από τους Μεγαλύτερους Ποδοσφαιριστές της Ιταλίας και της Γιουβέντους ποτέ, ενώ από μερικούς θεωρείται ως ο Μεγαλύτερος Ιταλός Παίκτης Όλων των Εποχών. Με 182 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις, ήταν ο Υψηλότερος Σκόρερ στην ιστορία της Γιουβέντους για περισσότερα από 40 χρόνια, μέχρι να τον ξεπεράσει ο Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο (Alessandro Del Piero) τον Ιανουάριο του 2006. Με το ρεκόρ των 443 εμφανίσεων στην ιταλική Serie A’, είναι σήμερα στην 7^η θέση της σχετικής κατάταξης του συλλόγου, κατέχοντας το ρεκόρ για τα περισσότερα αγωνιστικά λεπτά στη Serie A’ για έναν παίκτη της Γιουβέντους, μέχρι που το ρεκόρ του ξεπεράστηκε από τον Τζιανλουίτζι Μπουφόν (Gianluigi Buffon) τον Μάρτιο του 2017. Αξίζει να σημειωθεί ότι, ο Τζιαμπιέρο Μπονιπέρτι, είναι ο 11^ος Υψηλότερος Σκόρερ Όλων των Εποχών στην Serie A. Τον Μάρτιο του 2004, ονομάστηκε από τον Πελέ (Edson Arantes do Nascimento, “Pelé”) ως ένας από τους 125 Μεγαλύτερους Εν Ζωή Ποδοσφαιριστές του Κόσμου.

Υπέγραψε στη Γιουβέντους σε ηλικία 16 ετών, έχοντας  ήδη δείξει ψήγματα του ταλέντου του, σε επίπεδο εφηβικών ομάδων, σκοράροντας 11 γκολ σε έναν αγώνα! Έπαιξε τον πρώτο αγώνα του για τη «Γηραιά Κυρία» στη Serie A, στις 2 Μαρτίου του 1947 εναντίον της Μίλαν, στην ήττα με 1-2. Σημείωσε το  πρώτο γκολ του στο πρωτάθλημα, 3 μήνες αργότερα, εναντίον της Σαμπντόρια, τελειώνοντας τη σεζόν 1946/47 ως επιλαχόντες, πίσω από την Τορίνο, ενώ ο ίδιος σκόραρε 5 γκολ σε 6 παιχνίδια. Αν και ξεκίνησε ως κεντρικός επιθετικός, ήταν ένας ευέλικτος παίκτης, που μπορούσε να παίξει και ως μεσοεπιθετικός ή και ως ακραίος στη δεξιά πτέρυγα. Τη δεύτερη σεζόν του με την «Κυρία», στα 19 μόλις χρόνια του, σκόραρε 27 γκολ, τερματίζοντας πάνω από τον εμβληματικό Βαλεντίνο Ματσόλα (Valentino Mazzola), ως Πρώτος Σκόρερ του πρωταθλήματος, μέχρι σήμερα, ο Νεότερος Πρώτος Σκόρερ στο ιταλικό πρωτάθλημα. Το πρώτο του πρωτάθλημα με τη Γιούβε, ήταν την περίοδο 1949/50. Τα ποσοστά σκοραρίσματος παρέμειναν υψηλά, κάτι που τον έκανε ιδιαίτερα παραγωγικό και μέχρι τα 24^α γενέθλιά του, είχε σκοράρει 100 γκολ για τη «Κυρία», προσθέτοντας ακόμη ένα πρωτάθλημα, τη σεζόν 1951/52. Ονομάστηκε αρχηγός της ομάδας το 1954, διαδεχόμενος τον Κάρλο Παρόλα (Carlo Parola) και να γίνει ο 7^ος  αρχηγός στην ιστορία του συλλόγου, κρατώντας το περιβραχιόνιο για το μεγαλύτερο μέρος της δεκαετίας του 1950!  

Το 1957, η «Γηραιά Κυρία», απέκτησε τον Ουαλό Τζον Τσαρλς (John Charles) και τον Αργεντίνο-Ιταλό Ομάρ Σίβορι (Omar Sívori), οι οποίοι μαζί με τον Μπονιπέρτι, συνέθεσαν αυτό που έμεινε στην ιταλική ποδοσφαιρική ιστορία ως το «Trio Magico» (Μαγικό Τρίο). Συνεργάστηκαν άψογα και οι τρεις τους, κατά τη διάρκεια των 4 τελευταίων σεζόν του Μπονιπέρτι στο σύλλογο, με τη Γιουβέντους να κυριαρχεί στο ιταλικό πρωτάθλημα, κατακτώντας το  3 φορές (1957/58, 1959/60 και 1960/61) και άλλες δύο φορές το Κύπελλο Ιταλίας (1958/59 και 1959/60). Στις 16 Νοεμβρίου του 1958, κατά τη διάρκεια μιας ήττα 4-5 από τη Μίλαν, ξεπέρασε τον Φελίτσε Μπορέλ (Felice Borel), σκοράροντας το 163^ο τέρμα του για τη Γιουβέντους και έγινε ο Πρώτος Σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου. Στις 20 Δεκεμβρίου του 1959, κατά τη διάρκεια μιας ισοπαλίας 1-1 εναντίον της Ουντινέζε, ξεπέρασε τον Τζιοβάνι Βάρκλιεν (Giovanni Varglien) και με 410 αγώνες με την ασπρόμαυρη φανέλα, έγινε ο ρέκορντμαν συμμετοχών στην ιστορία του συλλόγου. Στις 8 Ιανουαρίου του 1961, έγινε ο Πρώτος Γιουβεντίνος που έφτασε το όριο των 450 παιχνιδιών για την «Κυρία», σε μια ισοπαλία 2-2 εναντίον της Αταλάντα.

Αποσύρθηκε από την ενεργό δράση το 1961, στα 33 του χρόνια και κατά τη στιγμή της απόσυρσης, ήταν ο Πρώτος Σκόρερ όλων των εποχών για τη Γιουβέντους, με 182 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις! Η επίδοση αυτή, στάθηκε για πάνω από 40 χρόνια, πριν τη σπάσει ο Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο, στις 10 Ιανουαρίου του 2006. Επί του παρόντος, είναι ο 2^ος Κορυφαίος Σκόρερ Όλων των Εποχών στον Τορινέζικο σύλλογο και ο 11^ος Υψηλότερος Σκόρερ Όλων των Εποχών στην Serie A. Κατείχε το ρεκόρ με τις περισσότερες εμφανίσεις στη Serie A’ για τη Γιουβέντους, με 443 παιχνίδια μέχρι να τον ξεπεράσει ο Τζιουζέπε Φουρίνο (Giuseppe Furino) στις 13 Σεπτεμβρίου του 1981, κατά τη διάρκεια μιας νίκης 3-0 επί της Πάρμα. Πλέον, βρίσκεται στην 7^η  θέση στον κατάλογο συμμετοχών Όλων των Εποχών για την «Κυρία», κατέχοντας επίσης το ρεκόρ για τα περισσότερα αγωνιστικά λεπτά στη Serie A’ για έναν παίκτη της Γιουβέντους με 39.680’ λεπτά, μέχρις που το ρεκόρ του ξεπεράστηκε από τον Τζιανλουίτζι Μπουφόν, στις 19 Μαρτίου του 2017 στο 66^ο λεπτό, ενός νικηφόρου με 1-0 αγώνα εκτός έδρας με την Σαμπντόρια! Συνολικά έκανε 469 εμφανίσεις, οι οποίες αναλύονται σε 443 στο πρωτάθλημα, 13 στο Κύπελλο Ιταλίας, 9 στην Ευρώπη και 4 στο Κύπελλο Ρίο, ενώ έχει πετύχει συνολικά 188 γκολ, εκ των οποίων τα 178 στο πρωτάθλημα, ένα στο Κύπελλο  Ιταλίας, 3 στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και 6 στο Κύπελλο Ρίο.

Παρά τη μαχητικότητα και την πίστη στη Γιουβέντους, φόρεσε για έναν αγώνα τη φανέλα της αιωνίου αντιπάλου, της συμπολίτισσας Τορίνο! Αυτό έγινε την 26η Μαΐου του 1949, λίγες εβδομάδες μετά την «Τραγωδία της Σουπέργκα» όταν χάθηκε μια από τις Καλύτερες Ομάδες του Κόσμου. Οργανώθηκε ένα διεθνές φιλικό φιλανθρωπικό παιχνίδι, που είχε στόχο να βοηθήσει τους συγγενείς των θυμάτων. Μια ομάδα αποτελούμενη από τους καλύτερους παίκτες της Serie A’ εκείνης της χρονιάς, παίζοντας με τη φανέλα της και με το όνομα «Torino "Simbolo"» αντιμετώπισε την αργεντίνικη  Ρίβερ Πλέιτ, σ’ ένα αγώνα που τελείωσε ισόπαλος 2-2.

Έχοντας  παίξει μόνο 14 παιχνίδια στην Serie A, κλήθηκε στην ιταλική εθνική ομάδα, για ένα παιχνίδι εναντίον της Αυστρίας, στις 9 Νοεμβρίου του 1947, που έληξε με μια ταπεινωτική ήττα 1-5. Ήταν πάλι με την Αυστρία, στις 22 Μαΐου του 1949, όταν σκόραρε το πρώτο διεθνές του γκολ για την Ιταλία, σε μια νίκη με 3-1. Αν και η διεθνής  καριέρα του δεν ήταν ιδιαίτερα μεγάλη, κατάφερε να κάνει 38 εμφανίσεις, στις 24 ως αρχηγός  και σημείωσε 8 γκολ για τους «Ατζούρι». Έπαιξε για την Ιταλία στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1950 και του 1954, σκοράροντας στο 44^ο λεπτό του αγώνα εναντίον της Ελβετίας, καθώς επίσης και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1952, στο Ελσίνκι. Πήρε μέρος επίσης, ο μόνος Ιταλός, στο διάσημο αγώνα μεταξύ της Αγγλίας και της Μικτής Ευρώπης, για τα 90χρονα της Αγγλικής Ομοσπονδίας, στις 21 Οκτωβρίου του 1953, στο Γουέμπλεϊ, όπου σκόραρε τα 2 γκολ της Μικτής Ευρώπης στο  τελικό 4-4.

Ο Τζιαμπιέρο Μπονιπέρτι υπήρξε ένας κομψός, γρήγορος, κινητικότατος, καλά κοντρολαρισμένος και δυνατός ποδοσφαιριστής, που θεωρείται ως ένας από τους Μεγαλύτερους και πιο Επιτυχημένους Ιταλούς παίκτες Όλων των Εποχών, αλλά και ως ένας από τους Μεγαλύτερους παίκτες της Γιουβέντους. Ένας ευέλικτος ποδοσφαιριστής, που ξεκίνησε την καριέρα του ως μεσοεπιθετικός, κάνοντας ένα καλό όνομα, λόγω του ταλέντου του στο σκοράρισμα, αναδεικνυόμενος αργότερα σ’ έναν παραγωγικότατο σκόρερ για ένα μεγάλο μέρος της καριέρας του. Σε αυτόν τον ρόλο, συνήθως αναπτυσσόταν σε ρόλους υποστήριξης των επιθετικών αστεριών της ομάδας. Ως σέντερ φορ, ήταν γνωστός για την ικανότητά του στον αέρα, την ταχύτητά και την ικανότητα να σκοράρει και με τα δύο πόδια, καθώς και με το κεφάλι. Είχε επίσης μια τάση στο να σκοράρει ακροβατικά γκολ. Ένας ομαδικός παίκτης, στα ύστερα της καριέρας του, καθώς είχε χάσει μέρος του ρυθμού του, μετακόμισε σε πιο οπισθοχωρημένη θέση, λειτουργώντας ως ένας δημιουργικός δεύτερος επιθετικός ή ως μεσοεπιθετικός, εξτρέμ ή ακόμα και ως κεντρικός μέσος σε ρόλο δημιουργικού μέσου-πλειμέικερ. Χάρη στον εξαιρετικό έλεγχο της μπάλας, την τεχνική ικανότητα, την διορατικότητα, την τακτική ευφυΐα και το εύρος των μεταβιβάσεων, διέπρεψε ως πασαδόρος κατά τα τελευταία χρόνια της καριέρας του, υποστηρίζοντας δημιουργικά τους συμπαίκτες του στην επίθεση της ομάδας, ιδιαίτερα τον Τζον Τσαρλς και τον Ομάρ Σίβορι. Εκτός από την ποδοσφαιρική του ικανότητα, ήταν επίσης γνωστός για την ηγεσία του.

Λίγο μετά τη απόσυρσή του, η οικογένεια Ανιέλι (Agnelli), ιδιοκτήτρια του συλλόγου, πρόσφερε στον Μπονιπέρτι μια εκτελεστική θέση στη διοίκησή του, αναλαμβάνοντας τελικά πρόεδρος στις 13 Ιουλίου του 1971, για να παραιτηθεί 19 χρόνια αργότερα, στις 5 Φεβρουαρίου του 1990!  Κατά τη διάρκεια της θητείας του, ο σύλλογος κέρδισε 18 επίσημους τίτλους, συμπεριλαμβανομένων όλων των τροπαίων σε διεθνές επίπεδο, η 2^η Χρυσή Περίοδος στην ιστορία της. Στο τέλος του ίδιου μήνα διορίστηκε από τον Πρόεδρο της Ιταλικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας, Αντόνιο Ματαρέζε (Antonio Matarrese), επικεφαλής της Εκτελεστικής Επιτροπής του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1990. Το επόμενο έτος ανεκλήθη στη Γιουβέντους από την οικογένεια Ανιέλι, αναλαμβάνοντας τη θέση του Διευθύνοντος Συμβούλου με πλήρεις εξουσίες, την οποία κράτησε μέχρι το 1994. Από το 1994 μέχρι το 1999, είχε εκλεγεί  ως αναπληρωτής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με το κόμμα «Forza Italia»! Το καλοκαίρι του 2006, μετά την συμμετοχή της Γιουβέντους στο σκάνδαλο «Calciopoli», τοποθετήθηκε  από την οικογένεια Ανιέλι να παρακολουθεί το έργο της νέας ανασυγκρότησης της εταιρείας!  Μέχρι σήμερα εξακολουθεί να έχει ρόλο στο σύλλογο ως επίτιμος πρόεδρος!

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Εφηβική καριέρα

• ·         1944-1946: Juventus Football Club

Επαγγελματική καριέρα

• ·         1946–1961: Juventus Football Club,  444 (178)

Διεθνής

• ·         1947–1960: Ιταλία, 38 (7[1])

Τίτλοι

Συλλογικοί

Με τη Juventus

• ·         Πρωτάθλημα Ιταλίας: 5 (1949/50, 1951/52, 1957/58, 1959/60, 1960/61)
• ·         Κύπελλο Ιταλίας: 2 (1958/59, 1959/60)

Προσωπικές Διακρίσεις

• ·         Πρώτος Σκόρερ στην ιταλική Serie A’: 1947/48, με 27 γκολ
• ·         Μέλος της λίστας των 125 Εν Ζωή Καλύτερων Παικτών του Κόσμου που συνέταξε το 2004 ο Πελέ για τα 100 Χρόνια της FIFA
• ·         Μέλος του Ιταλικού Ποδοσφαιρικού  Hall of Fame: 2012