Εμμανουέλ Σανόν

Ο Αϊτινός κεντρικός επιθετικός Εμμανουέλ Σανόν  (Emmanuel "Manno" Sanon), γεννήθηκε στις 25 Ιουνίου του 1951, στο Πορτ-ο- Πρενς, την πρωτεύουσα της Αϊτής.  Πρωταγωνίστησε με την εθνική ομάδα της Αϊτής στην κατάκτηση του Πρωταθλήματος της Συνομοσπονδίας Βόρειας, Κεντρικής Αμερικής και Καραϊβικής (CONCACAF) του 1973 και σκόραρε τα δύο γκολ της ομάδας, στην ιστορία της στα Παγκόσμια Κύπελλα, στη διοργάνωση του 1974 στη Γερμανία, όπου έγινε πασίγνωστος, σπάζοντας το ρεκόρ απαραβίαστης εστίας του Ιταλού Ντίνο Τζοφ (Dino Zoff), ο οποίος δεν είχε δεχτεί γκολ για 1.142 αγωνιστικά λεπτά! Κατέκτησε το πρωτάθλημα Αϊτής το 1971 με την Ντον Μπόσκο, ενώ αργότερα κέρδισε το Κύπελλο Βελγίου και μια θέση επιλαχόντα στο Πρωτάθλημα με την Μπεερσχότ. Έχει ονομαστεί μεταξύ των «Les 100 Héros de la Coupe du Monde» (100 Ήρωες του Παγκοσμίου Κυπέλλου), κατάλογος που περιλαμβάνει του 100 Κορυφαίους Ποδοσφαιριστές που έχουν συμμετάσχει στα Παγκόσμια Κύπελλα από το 1930 έως το 1990 και καταρτίστηκε το 1994 από το “France Football”,  βασιζόμενος αποκλειστικά στις επιδόσεις τους σε επίπεδο Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Πέρασε τέσσερις σεζόν, από το 1971 έως το 1974, με τον μεγάλο σύλλογο της Αϊτινής πρωτεύουσας, την Ντον Μπόσκο, κατακτώντας το πρωτάθλημα του 1971. Στη συνέχεια, μετά τις εμφανίσεις του στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Γερμανίας, μεταγράφηκε στο Βέλγιο, για λογαριασμό της Μπεερσχότ της Αμβέρσας, στην οποία έμεινε για 6 σεζόν, συμβάλλοντας αποφασιστικά στη κατάκτηση του Κυπέλλου Βελγίου του 1979, όντας ο άνθρωπος που δημιούργησε το γκολ που έκρινε τον αγώνα εναντίον της Μπριζ, δίνοντας την τελική πάσα στον Γιόχαν Κόνινξ (Johan Coninx). Τελείωσε  τη θητεία του στο Πρωτάθλημα Βελγίου, με 142 αγώνες και 43 γκολ.

Το 1980, υπέγραψε με τους Μαϊάμι Αμέρικανς, στη δεύτερη κατηγορία της βορειοαμερικάνικης λίγκας. Όταν ο προπονητής του, Ρον Νιούμαν (Ron Newman) άφησε την ομάδα στις 20 Ιουνίου του 1980, για να γίνει ο προπονητής των Σαν Ντιέγκο Σόκερς, στην πρώτη κατηγορία της λίγκας, προσκάλεσε τον Σανόν  να έλθει κι αυτός στους Σόκερς. Ο Σανόν, πέρασε 3 σεζόν στο Σαν Ντιέγκο, μέχρι την απόσυρσή του από την ενεργό δράση, το 1982, λόγω ενός σοβαρού τραυματισμού στο γόνατο.

Αγωνίστηκε σε 100 διεθνή παιχνίδια για την εθνική ομάδα της Αϊτής και είναι ο ρέκορντμαν συμμετοχών, ενώ σημείωσε 47 γκολ, κάτι που τον τοποθετεί Κορυφαίο Σκόρερ στην ιστορία της εθνικής ομάδας της Αϊτής. Έχοντας αποκλείσει  το Πουέρτο Ρίκο,  στα play-offs, για την πρόκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1974, η Αϊτή κληρώθηκε σε ένα πολύ δύσκολο όμιλο, τον 4^ο, μαζί με την δύο φορές πρωταθλήτρια και φιναλίστ στη προηγούμενη διοργάνωση Ιταλία, την Αργεντινή και τη Πολωνία. Ενώ προβλέψιμα τερμάτισε τελευταία στον όμιλο της, με 3 ήττες  και διαφορά τερμάτων, -12, ο Εμμανουέλ Σανόν σκόραρε τα δύο γκολ της χώρας στο τουρνουά. Σκόραρε εναντίον της Αργεντινής στο τελευταίο παιχνίδι της ομάδας, αλλά μακράν το πιο διάσημο γκολ του ήταν αυτό εναντίον της Ιταλίας.

Οι «ατζούρι» δεν είχαν δεχτεί κανένα γκολ σε 1142 αγωνιστικά λεπτά που μεταφράζονται σε 12  και ⅔ παιχνίδια (!!!) πριν από το Παγκόσμιο Κύπελλο, χάρη στον τερματοφύλακά τους, τον  Ντίνο Τζοφ. Η εστία του παρέμεινε απαραβίαστη από τις 20 Σεπτεμβρίου του 1972. Στις 15 Ιουνίου του 1974, στο Ολυμπιακό Στάδιο του Μονάχου, στην αρχή του δεύτερου ημιχρόνου, στο 46^ο λεπτό του αγώνα, ο Σανόν κατέρριψε το απαραβίαστο της Ιταλικής Εστίας, δίνοντας το προσωρινό προβάδισμα στην Αϊτή. Παρά το γεγονός ότι η Ιταλία κέρδισε τον αγώνα με 3-1 και παρά τις ήττες με 0-7 από την Πολωνία και 1-4 από την Αργεντινή, ο Εμμανουέλ Σανόν είχε παγιώσει τη θέση του στην Παγκόσμια Ποδοσφαιρική Ιστορία!

Συγκαταλέγεται  μεταξύ των «Les 100 Héros de la Coupe du Monde" (100 Ήρωες του Παγκοσμίου Κυπέλλου), o οποίος περιλαμβάνει τους κορυφαίους 100 ποδοσφαιριστές που έχουν λάβει μέρος σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου, από το 1930 έως το 1990! Ο  κατάλογος, που καταρτίστηκε το 1994 από το γαλλικό περιοδικό «France Football», βασίζεται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στις επιδόσεις τους, σε επίπεδο Παγκοσμίου Κυπέλλου! Μέχρι και σήμερα θεωρείται ένας από τους Καλύτερους Ποδοσφαιριστές στην Αϊτή, απολαμβάνοντας υστεροφημίας ανάλογης του Ντιέγκο Μαραντόνα (Diego Maradona) για τους Αργεντίνους.

Διετέλεσε προπονητής στην εθνική ομάδα της Αϊτής για ένα χρόνο, την περίοδο 1999-2000, την οποία οδήγησε στο Gold Cup της CONCACAF το 2000. Μετά το τέλος της καριέρας του, μετακόμισε με την οικογένειά του στο Ορλάντο, στη Φλόριντα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το 2007 τιμήθηκε ως Αξιωματικός του Εθνικού Τάγματος της Τιμής και της Αξίας της Αϊτινής Δημοκρατίας.

Ο Εμμανουέλ Σανόν,  πέθανε στις 21 Φεβρουαρίου του 2008, στα 57 του χρόνια, στο Ορλάντο της Φλόριντα από καρκίνο του παγκρέατος. Οι συμπαίκτες του το 1974, ήταν αυτοί που μετέφεραν το φέρετρό του, ενώ περί τα 10.000 άτομα παρακολούθησαν το αφιέρωμα που του έγινε στο Στάδιο Σίλβιο Κάτορ στο Πορτ-ο-Πρενς. Το νομοθετικό σώμα της Αϊτής, ψήφισε τη χορήγηση «διαρκούς σύνταξης κατ’ εξαίρεση» στην οικογένειά του μετά τον θάνατό του, ως τιμητική χειρονομία για την συμμετοχή και την επίτευξη των 2 τερμάτων, στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1974! Μετά τον Σίλβιο Κάτορ (Sylvio Cator), Αϊτινό αθλητή του άλματος εις μήκος, Αργυρό Ολυμπιονίκη στους Αγώνες του 1928 στο Άμστερνταμ, είναι ο 2^ος άνθρωπος του αθλητισμού που λαμβάνει τέτοια τιμή. Μετά το θάνατό του, η Ντον Μπόσκο, απέσυρε την φανέλα με το № 10 που φορούσε ο Σανόν όταν αγωνιζόταν με τον σύλλογο.

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

 Επαγγελματική καριέρα

• ·         1971–1974: Don Bosco Football Club                       
• ·         1974–1980: Koninklijke Beerschot Voetbal en Atletiek Club, 142 (43)
• ·         1980: Miami Americans                
• ·         1980–1983: San Diego Sockers, 31 (16)
• ·         1981/82: San Diego Sockers (ποδόσφαιρο σάλας), 16 (8)

Διεθνής

• ·         1970–1981: Αϊτή, 100 (47)

Προπονητική καριέρα

• ·         1999–2000: Αϊτή

Τίτλοι

Συλλογικοί

Με την Don Bosco

• ·         Πρωτάθλημα Αϊτής: 1971

Με τη Beerschot

• ·         Κύπελλο Βελγίου: 1978/79
• ·         Σούπερ Καπ Βελγίου: φιναλίστ 1979

Με τους San Diego Sockers

• ·         Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου Σάλας Βορειοαμερικάνικης Λίγκας: 1981/82

Διεθνείς

Με την Αϊτή

• ·         Πρωτάθλημα CONCACAF: 1973 και φιναλίστ  2 (1971, 1977)

Προσωπικές Διακρίσεις

• ·         Στους 100 Ήρωες του Παγκοσμίου Κυπέλλου (1930–1990) από το γαλλικό περιοδικό «France Football»: 1994
• ·         Αθλητής του 20^ου Αιώνα για την Αϊτή: 1999

Τιμές

• ·         Αξιωματικός Εθνικού Τάγματος της Τιμής και της Αξίας:  2007