Θωμάς Μαύρος: Ο Θ(ε)ωμάς των φίλων της ΑΕΚ

Ο Έλληνας επιθετικός Θωμάς Μαύρος, γεννήθηκε στις  31 Μαΐου του 1954, στην Καλλιθέα. Έχοντας ξεκινήσει την καριέρα του σε ηλικία 16 ετών το 1970 από τον Πανιώνιο, το 1976 αποκτήθηκε από την ΑΕΚ, όπου εξελίχθηκε σ’ έναν από τους Σημαντικότερους Ποδοσφαιριστές που πέρασαν ποτέ από τα ελληνικά γήπεδα και έναν από τους Κορυφαίους Επιθετικούς που ανέδειξε το ελληνικό ποδόσφαιρο! Κατέκτησε 2 πρωταθλήματα και 2 Κύπελλα με την Ένωση, ενώ έφτασε και στους ημιτελικούς του Κυπέλλου UEFA της περιόδου 1976/77. Το 1987, έπειτα από 11 χρόνια παρουσίας στους «κιτρινόμαυρους», επέστρεψε στον Πανιώνιο και το 1993 τερμάτισε επισήμως την καριέρα του. Αναδείχθηκε 4 φορές Πρώτος Σκόρερ του ελληνικού πρωταθλήματος και μια φορά 2ος στην Ευρώπη, τη σεζόν 1978/79. Τα 260 γκολ σε 501 εμφανίσεις, τον κατατάσσουν Κορυφαίο Σκόρερ Όλων των Εποχών στο ελληνικό πρωτάθλημα. Με την εθνική ομάδα της Ελλάδας, έκανε 36 εμφανίσεις, σκοράροντας 11 τέρματα και ήταν μέλος της ομάδας που αγωνίστηκε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1980, στην Ιταλία, αγωνιζόμενος και στους τρεις αγώνες. Ένας ξεχωριστός ποδοσφαιριστής, που οι συμμετοχές του στη Μικτή Ευρώπης και την Μικτή Κόσμου αποτελούν ακόμα ένα γαλόνι στην πλούσια καριέρα του.

Από μικρός εντάχθηκε στις ακαδημίες του Πανιωνίου και το ταλέντο του ξεχώρισε γρήγορα ανάμεσα στα υπόλοιπα παιδιά. Γι’ αυτό τον λόγο το 1970, σε ηλικία μόλις 16 ετών, προωθήθηκε στην πρώτη ομάδα από τον Άγγλο τεχνικό των «κυανερύθρων», τον Τζο Μάλετ (Joseph "Joe" Mallett). Η καθιέρωση του στην 11άδα του Πανιωνίου ήρθε προς το τέλος της πρώτης κιόλας χρονιάς του στην πρώτη ομάδα, τη σεζόν 1970/71, όταν μάλιστα οι «κυανέρυθροι» τερμάτισαν 2^οι στο πρωτάθλημα, διεκδικώντας με αξιώσεις τον τίτλο!  

Είναι ο νεότερος παίκτης που έχει σκοράρει στο ελληνικό πρωτάθλημα, όταν σημείωσε το νικητήριο γκολ για τον Πανιώνιο, στη νίκη με 1-0 επί του Πιερικού, στις 17 Φεβρουαρίου του 1971, σε ηλικία μόλις 16 ετών, 8 μηνών και 17 ημερών. Παράλληλα, κλήθηκε στην ελληνική εθνική ομάδα σε πολύ νεαρή ηλικία, χωρίς να αγωνίζεται μάλιστα σε κάποιον από τους λεγόμενους ισχυρούς συλλόγους της χώρας. Έκανε και το ντεμπούτο του στις ευρωπαϊκές διασυλλογικές διοργανώσεις, στις 16 Σεπτεμβρίου του 1971, εναντίον της Ατλέτικο Μαδρίτης, για να γίνει τότε, ο Νεότερος Παίκτης ελληνικής ομάδας που έπαιξε ποτέ σε διασυλλογική διοργάνωση της UEFA.

Αρχικά ως αριστερός εξτρέμ και μετά ως κυνηγός περιοχής, έδειχνε ότι έχει ιδιαίτερη σχέση με το γκολ, προκαλώντας  το ενδιαφέρον από τις παραδοσιακές δυνάμεις του ελληνικού ποδοσφαίρου. Τον κέρδισε τελικά η ΑΕΚ! Η μεταγραφή του στην «Ένωση» ήταν περιπετειώδης. Χρειάστηκε δικαστική διαμάχη με τον Πανιώνιο, η οποία διήρκεσε ένα χρόνο, καθ’ όλη την περίοδο 1975/76! Ο 22χρονος, τότε Θωμάς Μαύρος, όντας ένα από τα πιο «καυτά» ονόματα του ελληνικού ποδοσφαίρου εκείνη την εποχή, είχε προσφύγει στη δικαιοσύνη, ζητώντας να μείνει ελεύθερος, επειδή η ομάδα ανανέωνε -χωρίς τη συγκατάθεσή του- το δελτίο που είχε υπογράψει όταν ήταν ανήλικος. Το Πρωτοδικείο Αθηνών δικαίωσε τον ποδοσφαιριστή, ο οποίος έλεγε ότι αν δεν έμενε ελεύθερος, θα σταματούσε το ποδόσφαιρο, έχοντας ήδη συμφωνήσει με την ΑΕΚ!

Ο αείμνηστος πρόεδρος της ΑΕΚ, ο Λουκάς Μπάρλος, που έχτιζε τότε τη μεγάλη ΑΕΚ, είχε δηλώσει για τις προθέσεις του Μαύρου. «Ήταν διακαής πόθος του να μεταγραφεί σε μια μεγάλη ομάδα της Αθήνας ή του Πειραιώς».Μάλιστα αποκάλυπτε ότι ο Θωμάς Μαύρος στο παρελθόν «είχε υπογράψει δελτίο και στον Ολυμπιακό, αλλά το θέμα δεν πήρε σάρκα και οστά»! Την πρώτη του χρονιά με την Ένωση, τη περίοδο 1976/77, έφτασε στον ημιτελικό του Κυπέλλου UEFA. Τις περιόδους 1977/78 και 1978/79, κατέκτησε το πρωτάθλημα και το 1978 και το 1983 το Κύπελλο Ελλάδος. Στη σπουδαία, εκείνη την περίοδο στα τέλη της δεκαετίας του 1970, ομάδα των"κιτρινόμαυρων" η οποία διέπρεψε σε Ελλάδα και Ευρώπη παίζοντας το καλύτερο, ίσως, ποδόσφαιρο της ιστορίας της, ο Θωμάς Μαύρος ήταν το πρώτο «βιολί» στην επίθεση, συμπαίκτης, μεταξύ άλλων, με τον Μίμη Παπαϊωάννου, τον Χρήστο Αρδίζογλου και τον Ντούσαν Μπάγεβιτς (Dušan Bajević).

Αγαπήθηκε όσο λίγοι από τον κόσμο της «Ένωσης», οι οποίοι φώναζαν το περίφημο «ποιος, ποιος, ποιος, ο Μαύρος ο θεός» κάθε φορά που σημείωνε γκολ. Το 1987, έπειτα από 11 χρόνια παρουσίας στην «Ένωση», ο τότε προπονητής της, ο Νίκος Αλέφαντος, ζήτησε από τον πρόεδρο του συλλόγου, τον Ανδρέα Ζαφειρόπουλο, να μην ανανεώσει το συμβόλαιο του Θωμά Μαύρου, καθώς τον θεωρούσε πολύ «γέρο» για να παίξει σε μια ομάδα αυτού του επιπέδου. Ο Ζαφειρόπουλος συμφώνησε και Μαύρος έφυγε ως «γέρος» που δεν μπορούσε να προσφέρει! Στο τελευταίο του παιχνίδι μάλιστα, έγινε αλλαγή από τον Νίκο Αλέφαντο και έφυγε πικραμένος. 

Επέστρεψε στον Πανιώνιο, σε ηλικία 33 ετών. Το 1990, σε ηλικία 36 ετών, αναδείχθηκε Πρώτος Σκόρερ του πρωταθλήματος, για 4^η φορά στην καριέρα του, με 22 τέρματα και μέχρι την απόσυρσή του, το 1991, σκόραρε συνολικά 51 γκολ σε 89 αγώνες για τον Πανιώνιο, ξεπερνώντας τον Μίμη Παπαϊωάννου ως ο Κορυφαίος Σκόρερ στην ιστορία του ελληνικού πρωταθλήματος. Μια ξεχωριστή στιγμή, ήταν όταν κατά τη διάρκεια ενός αγώνα με την ΑΕΚ στο Στάδιο Νίκος Γκούμας, στις 28 Οκτωβρίου του 1989, σκόραρε εναντίον της, αλλά οι οπαδοί της συνέχισαν να φωνάζουν τ’ όνομά του, σαν να είχε μόλις σκοράρει για την ΑΕΚ, δείγμα της λατρείας και του σεβασμού που απολαμβάνει στους φίλους της Ένωσης. Στις 14 Νοεμβρίου του 1993, τερμάτισε επισήμως την καριέρα του, στον φιλικό αγώνα που διεξήχθη προς τιμήν του μεταξύ της ΑΕΚ και της Εθνικής Ελλάδας (4-2). Αγωνίστηκε και με τις δύο ομάδες, σημειώνοντας συνολικά 3 τέρματα.

Στις 18 Αυγούστου του 1981, ως μέλος της Μικτής Ευρώπης, αγωνίστηκε στην Πράγα, τη πρωτεύουσα της Τσεχοσλοβακίας, στην ήττα της Μικτής με 1-4 από την εθνική ομάδας της χώρας, αγώνα που πραγματοποιήθηκε για να εορτασθούν τα 80 χρόνια της Τσεχοσλοβάκικης Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας. Στις 22 Ιουλίου του 1984, ο Θωμάς Μαύρος είχε την τιμή να κληθεί να συμμετάσχει στην Μικτή Κόσμου, μαζί με τον Βασίλη Χατζηπαναγή και άλλους θρύλους του Παγκόσμιου ποδοσφαίρου, όπως ο Φραντς Μπεκενμπάουερ (Franz Beckenbauer), ο Ρούντι Κρολ (Ruud Krol), ο Γιόχαν Νέεσκενς (Johan Neeskens), ο Πίτερ Σίλτον (Peter Shilton), ο Κέβιν Κίγκαν (Kevin Keegan), ο Μάριο Κέμπες (Mario Kempes), ο Χούγκο Σάντσες (Hugo Sanchez) και ο Φέλιξ Μάγκατ (Felix Magath). Οι 20.000 Έλληνες φίλαθλοι που βρέθηκαν στο Giants Stadium της Νέας Υόρκης, για να παρακολουθήσουν τον αγώνα εναντίον του Κόσμου της Νέας Υόρκης, αποθέωσαν τους 2 συμπατριώτες μας, στη νίκη της Μικτής με 3-1. Κατά δήλωσή του, στη διάρκεια του παιχνιδιού, ο Φραντς Μπεκενμπάουερ του είπε «Επιτέλους, ήρθες!», δείχνοντας το ενδιαφέρον της ομάδας του τότε, του Κόσμου της Νέας Υόρκης για τον Μαύρο.

Αναδείχθηκε 4 φορές Πρώτος Σκόρερ του ελληνικού πρωταθλήματος, τη περίοδο 1977/78 με 22 γκολ, την 1978/79 με 31 γκολ, όντας παράλληλα και 2ος στην Ευρώπη με μόλις τρία γκολ λιγότερα από τον «χρυσό» Ολλανδό Κίις Κιστ (Kees Kist), την 1984/85 με 27 γκολ και την 1989/90 με 22 γκολ. Είναι ο Πρώτος Σκόρερ, Όλων των Εποχών στο ελληνικό πρωτάθλημα, με 260 τέρματα και ο 4ος σε συμμετοχές στην Α’ Εθνική με 501 εμφανίσεις! Είναι ένας από τους μόλις 11 παίκτες στην ιστορία της Α’ Εθνικής, που έχει σημειώσει 5 γκολ σε ένα ματς, στο ΑΕΚ – Αιγάλεω 5-2, το 1985!

Έχει αγωνιστεί με την Εθνική Νέων, από το 1972 ως το 1974, με την οποία πέτυχε 4 τέρματα, στους διπλούς αγώνες με τη αντίστοιχη της Γιουγκοσλαβίας για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, δύο τέρματα εκτός έδρας (2-1) στις 19 Οκτωβρίου του 1972 και ένα τέρμα εντός έδρας (2-1) στις 24 Ιανουαρίου του 1973, καθώς κι ένα ακόμη τέρμα, με τη Μάλτα στις 16 Ιανουαρίου του 1974 (4-1). Αγωνίστηκε επίσης και με την Εθνική Ελπίδων, και μάλιστα στις 31 Μαΐου του 1972, σκόραρε το νικητήριο τέρμα στον ημιτελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος επί της Τσεχοσλοβακίας (2-1). 

Το ντεμπούτο του με την εθνική ομάδα των Ανδρών, πραγματοποιήθηκε, στις 16 Φεβρουαρίου του 1972, στον εντός έδρας φιλικό αγώνα εναντίον της Ολλανδίας (0-5) κι ενώ δεν είχε συμπληρώσει ακόμη τα 18 του χρόνια. Σημείωσε το πρώτο διεθνές τέρμα του, στις 4 Ιουνίου του 1975, στο Στάδιο της Τούμπας στη Θεσσαλονίκη, το πρώτο από τα 4 της νίκης της ελληνικής ομάδας επί της Μάλτας με 4-0, για τα προκριματικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 1976. 

Με τη γαλανόλευκη φανέλα είχε 36 εμφανίσεις, σκοράροντας 11 τέρματα. Το τελευταίο διεθνές τέρμα, το σημείωσε σε ένα φιλικό εναντίον της Κύπρου, στις 27 Οκτωβρίου του 1982 στο Μακάρειο της Λευκωσίας, το προσωρινό προβάδισμα στη τελική ισοπαλία με 1-1. Τελευταία φορά με την εθνική αγωνίστηκε στις 11 Απριλίου του 1984, σε ηλικία μόλις 30 ετών, με τη παραφιλολογία της εποχής να αναφέρει ότι «πλήρωνε» την κόντρα της τότε διοίκησης της ΕΠΟ με τον ιδιοκτήτη της ΑΕΚ Ανδρέα Ζαφειρόπουλο. Ήταν μέλος της ομάδας που αγωνίστηκε στο Euro 1980 που διεξήχθη στην Ιταλία, αγωνιζόμενος και στους τρεις αγώνες.

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Επαγγελματική καριέρα

• ·         1970-1976: Πανιώνιος Γυμναστικός Σύλλογος Σμύρνης, 135 (35)
• ·         1976-1987: Αθλητική Ένωσις Κωνσταντινουπόλεως (ΑΕΚ), 277 (174)
• ·         1987-1991: Πανιώνιος Γυμναστικός Σύλλογος Σμύρνης, 89 (51)

Σύνολο καριέρας: 501 (260)

Διεθνής

• ·         1972-1974: Εθνική Νέων Ελλάδος                            
• ·         1972-1976: Εθνική Ελπίδων Ελλάδος                      
• ·         1972-1984: Ελλάδα, 36 (11)

Τίτλοι

Με την ΑΕΚ

• ·         Πρωτάθλημα Ελλάδος: 2 (1977/78, 1978/79)
• ·         Κύπελλο Ελλάδος: 2 (1977/78, 1982/83)

Προσωπικές Διακρίσεις

• ·         Πρώτος Σκόρερ Ελληνικού Πρωταθλήματος: 4 (1978 με 22 γκολ, 1979 με 31 γκολ, 1985 με 27 γκολ, 1990 με 22 γκολ
• ·         2^ος Κορυφαίος Σκόρερ Ευρωπαϊκών Πρωταθλημάτων, ‘’Ασημένιο Παπούτσι’’: 1979

ΠΗΓΕΣ – ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ: sport-fm.gr - contra.gr #1 - contra.gr #2