Βλογημένος: Πέρσι Ολιβάρες

Ο Περουβιανός αριστερός ακραίος αμυντικός Πέρσι Ολιβάρες (Percy Celso Olivares Polanco), γεννήθηκε στις 5 Ιουνίου του 1968, στη Λίμα, τη πρωτεύουσα του Περού. Άρχισε να παίζει επαγγελματικά με την Σπόρτινγκ Κριστάλ στη πατρίδα του, πήγε στη Ντεπορτίβο Κάλι στη Κολομβία το 1991, αλλά επέστρεψε στην πρώτη ομάδα του λίγο μετά. Τον Αύγουστο του 1992 εντάχθηκε στη Νυρεμβέργη. Στη συνέχεια, υπέγραψε για τη Τενερίφη, μέχρι τον Ιανουάριο του 1996 που έφυγε για την Ροζάριο Σεντράλ στην Αργεντινή, συνεχίζοντας με σύντομες περιόδους στη Φλουμινένσε και την Κρουζ Αζούλ. Το καλοκαίρι του 1997, ήλθε και στην Ελλάδα, φορώντας τόσο τη φανέλα του ΠΑΟΚ όσο και αυτή του Παναθηναϊκού, επιδεικνύοντας παράλληλα με τις αρετές του (γρηγοράδα, καλή αντίληψη, αποφασιστικότητα, μαχητικότητα, κ.ά.) και αρκετή δόση τρέλας με απίστευτα περιστατικά. Μετά από μια σύντομη παρουσία στις Ηνωμένες Πολιτείες, επέστρεψε στο Περού, παίζοντας για την Σπόρτινγκ Κριστάλ και την Αλιάντσα, μέχρι το 2005. Αποσύρθηκε από το παιχνίδι στα 37 του χρόνια, κάνοντας μια σύντομη επιστροφή δύο χρόνια αργότερα με την Τουν στην Ελβετία. Κέρδισε 83 διεθνείς συμμετοχές με το Περού, σκοράροντας μία φορά.

Ξεκίνησε την επαγγελματική ποδοσφαιρική του σταδιοδρομία, το 1986, με τα χρώματα ενός σπουδαίου συλλόγου της χώρας του, της Σπόρτινγκ Κριστάλ. Ανήκε μία τετραετία στη Σπόρτινγκ και κέρδισε το πρώτο εθνικό τίτλο, το 1988, υπό την τεχνική ηγεσία του Αλμπέρτο Γκαγιάρδο (Alberto Gallardo). Το 1989, έπαιξε το πρώτο του Κόπα Λιμπερταδόρες και στη συνέχεια κλήθηκε για πρώτη φορά στην εθνική ομάδα του Περού, για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1990. Έπαιξε για τη Σπόρτινγκ κατά τη διάρκεια του 1990 μέχρι το πρώτο εξάμηνο του 1991, όπου μετά την κατάκτηση του τίτλου, μεταγράφηκε στην Ντεπορτίβο Κάλι της Κολομβίας, στην οποία όμως, έπαιξε μόνο τρεις μήνες, καθώς η κολομβιανή ομάδα δεν προκρίθηκε στο τελικό στάδιο του πρωταθλήματος.

Επέστρεψε στη Σπόρτινγκ, με την οποία ανακηρύχθηκε πρωταθλητής του 1991, για τη δεύτερη φορά στην καριέρα του. Έπαιξε στο τρίτο του Κόπα Λιμπερταδόρες, το 1992 και στα μέσα του έτους πέρασε τον Ατλαντικό, ερχόμενος στην Ευρώπη για λογαριασμό της γερμανικής Νυρεμβέργης. Ωστόσο, έμεινε μόνο για έξι μήνες στη Γερμανία, εξαιτίας προβλημάτων ρατσισμού που αντιμετώπισε. Το 1993, επέστρεψε ακόμη μια φορά στη Σπόρτινγκ και έπαιξε στο Κόπα Λιμπερταδόρες, φτάνοντας για πρώτη φορά στα προημιτελικά, στο πλαίσιο του νέου συστήματος ταξινόμησης. Στα μέσα του 1993, ταξίδεψε στην Ισπανία για λογαριασμό της Τενερίφης, μέχρι τα μέσα του 1995. Γύρισε στη Νότια Αμερική, στην αργεντίνικη Ροζάριο Σεντράλ, με την οποία κατέκτησε το Κόπα CONMEBOL του 1995, πέρασε και από τη βραζιλιάνικη Φλουμινένσε, τη μεξικάνικη Κρουζ Αζούλ, ώσπου το 1997, ο δρόμος του τον έφερε στα μέρη μας!

Ο Πέρσι Ολιβάρες ήρθε στον ΠΑΟΚ, το καλοκαίρι του 1997, ως ένα μεγάλο όνομα, λόγω της συμμετοχής του με το Περού σε 5 Κόπα Αμέρικα και έδειξε με το καλημέρα πως το αριστερό άκρο της άμυνας του ανήκει. Με τον Δικέφαλο του Βορρά έπαιξε συνολικά σε 75 παιχνίδια και σκόραρε 8 γκολ, γεγονός που αποδεικνύει το πόσο επιθετικός ποδοσφαιριστής ήταν. Όλα αυτά όμως δεν μπορούσαν να κρύψουν την τρέλα που κουβαλούσε και είχε ως αποτέλεσμα την απίστευτη αποχώρηση του από τον ΠΑΟΚ δυο χρόνια μετά. Εκείνη την εποχή προπονητής στον ΠΑΟΚ ήταν ο Άγγελος Αναστασιάδης, ένας άνθρωπος σοβαρός και Θεοσεβούμενος, απέναντι στον extreme χαρακτήρα του Ολιβάρες! Οι φήμες τις εποχής μιλάνε για απίστευτα σκηνικά στις προπονήσεις, με τον Ολιβάρες να φεύγει όποτε του την έδινε και στη συνέχεια να γυρνάει χωρίς να θυμάται γιατί αποχώρησε, για τρελά ξενύχτια και party animal και για τρελές συμπεριφορές κατά την διάρκεια των αγώνων.

Μάλιστα ο Αναστασιάδης όταν είχε ερωτηθεί για τον Περουβιανό άσο είχε πει το κορυφαίο: «Ρε σεις, αυτός παίζει με τρελόχατρο και χάπια, αλλιώς δεν τον κουμαντάρεις!» Έφυγε από τον ΠΑΟΚ, με έναν πραγματικά πολύ αστείο τρόπο! Σε μία προπόνηση, ο Άγγελος Αναστασιάδης έδωσε εντολή στους παίκτες να αρχίσουν τρέξιμο γύρω-γύρω. Ο Ολιβάρες ξεκίνησε να τρέχει κανονικά, όμως οι συμπαίκτες του πρόσεξαν πως σε κάποια φάση άρχισε να επιταχύνει! Λίγο πριν περάσει μπροστά από την πόρτα που οδηγούσε έξω από το προπονητικό κέντρο, ο Ολιβάρες άρχισε να τρέχει γρήγορα, την άνοιξε και έφυγε! Ο Αναστασιάδης είχε πει τότε: «Έλα μωρέ αυτά τα κάνει συνέχεια, θα ξαναγυρίσει». Ο Πέρσι όμως δεν ξαναγύρισε! Έτρεξε και έφυγε μία και καλή!

Το καλοκαίρι του 1999 ο Παναθηναϊκός αποφασίζει να αποκτήσει τον Ολιβάρες από τον ΠΑΟΚ, αφού μπορεί να ήταν τρελάρας, όμως ήξερε πολύ μπάλα και έκανε απίστευτα πράγματα. Αυτό που δεν περίμενε όμως ο Πέρσι ήταν να βρει ξανά μπροστά του τον Άγγελο Αναστασιάδη! Συνολικά στους πράσινους έμεινε για δυο χρόνια, πραγματοποιώντας 73 εμφανίσεις με 3 γκολ. Ο Περουβιανός το 1999 κατάφερε να μπει στην καρδιά των φίλων του Παναθηναϊκού, πετυχαίνοντας το 1-0 στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, με τους συμπαίκτες του να τον κρατάνε για να μην βγάλει τη φανέλα και αποβληθεί!

Όλοι όμως τον θυμούνται για εκείνο το αλησμόνητο πέναλτι με χέρι που έκανε στο ματς Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό, ένα χρόνο αργότερα και έγινε ο μοιραίος για την ομάδα του! Στα αποδυτήρια όταν τον ρώτησαν οι συμπαίκτες του γιατί το έκανε, εκείνος είπε πως σήκωσε το χέρι του ψηλά γιατί τον στράβωσε ο προβολέας! Κάπως έτσι τελείωσε και η καριέρα του στον Παναθηναϊκό, αφού ήρθε ο Αναστασιάδης στην ομάδα, ενώ στη συνέχεια κάποιοι τραυματισμοί δεν τον άφησαν να παίξει όσο θα ήθελε. Το 2001 αποδεσμεύθηκε και έφυγε από τη χώρα μας, έχοντας προλάβει να αγωνιστεί σε περισσότερα από 100 παιχνίδια Α’ Εθνικής με ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό.

Άλλαξε κάμποσες ακόμα ομάδες, όπως η Ουνιβερσιτάριο στο Περού, η αμερικανική Ντάλας Μπερν, ξανά η Σπόρτινγκ Κριστάλ, η περουβιανή Αλιάντσα Ατλέτικο Σουλάνα και έκλεισε την καριέρα του το 2007 στην ελβετική Τουν.

Έπαιξε το πρώτο παιχνίδι του για την εθνική ομάδα του Περού, στις 19 Ιουνίου του 1987, σε ένα φιλικό εναντίον της Χιλής (3-1). Συμμετείχε σε 6 Copa America, το 1987, το 1989, το 1991, το 1993, το 1995 και το 1999, φτάνοντας στους προημιτελικούς της διοργάνωσης, το 1993 και το 1999. Έπαιξε επίσης 31 παιχνίδια για τους προκριματικούς γύρους των Παγκοσμίων Κυπέλλων του 1990, του 1994, του 1998 και του 2002, χωρίς να καταφέρει να προκριθεί ποτέ σε τελική φάση. Σημείωσε το μοναδικό διεθνές του γκολ, στις 16 Οκτωβρίου του 1996, σ’ ένα φιλικό εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών (4-1). Έπαιξε το τελευταίο του διεθνές παιχνίδι, στις 2 Ιουνίου του 2001, εναντίον του Εκουαδόρ (2-1). Συνολικά, έχει 83 συμμετοχές με την εθνική ομάδα του Περού.

Όταν σταμάτησε το ποδόσφαιρο, αποφάσισε να ξεκινήσει καριέρα χορευτή - ηθοποιού - τραγουδιστή – DJ, κλπ.! Έχει λάβει μέρος σε πάμπολλα ριάλιτι διαφόρων ειδών, ταινίες και σίριαλ και μάλιστα με επιτυχία! Συμμετείχε, μεταξύ άλλων, στο ριάλιτι «Bailando por un sueño», κάτι σαν το δικό μας «Dancing with the Stars», στο τηλεοπτικό σόου «Sangre de mi Sangre» (2009) και στο κωμικό αστυνομικό σίριαλ «Broders», που είναι στο ύφος της παλιάς αμερικανικής σειράς «Στάρσκι και Χατς», για όσους θυμούνται! Κορυφαία στιγμή, το 2007 όταν κάποια ΜΜΕ του Περού ανακοίνωσαν ότι αυτοκτόνησε! Μία ημέρα αργότερα ... αναστήθηκε σε νοσοκομείο της πατρίδας του, όπου είχε υποβληθεί σε εγχείρηση σκωληκοειδίτιδας!

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Επαγγελματική καριέρα

· 1986–1990: Club Sporting Cristal
· 1991: Asociación Deportivo Cali
· 1991: Club Sporting Cristal
· 1992/93: 1. Fußball-Club Nürnberg Verein für Leibesübungen, 19 (4)
· 1993–1995: Club Deportivo Tenerife, 24 (2)
· 1996: Club Atlético Rosario Central, 14 (0)
· 1996: Fluminense Football Club, 0 (0)
· 1997: Cruz Azul Fútbol Club, 13 (0)
· 1997–1999: Πανθεσσαλονίκειος Αθλητικός Όμιλος Κωνσταντινουπολιτών (ΠΑΟΚ), 58 (6)
· 1999–2001: Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος, 43 (2)
· 2001: Club Universitario de Deportes, 9 (0)
· 2002: Dallas Burn, 5 (0)
· 2003: Club Sporting Cristal, 8 (0)
· 2005: Club Sport Alianza Atlético de Sullana, 7 (0)
· 2006/07: Fussballclub Thun 1898