Ρουντ Φαν Νίστελροϊ

Ο Ολλανδός κεντρικός επιθετικός Ρουντ Φαν Νίστελροϊ (Rutgerus Johannes Martinus "Ruud" van Nistelrooy), γεννήθηκε την 1^η Ιουλίου του 1976, στο Ος, μια πόλη στο βόρειο Νπράμπαντ, στη νότια Ολλανδία. Είναι ο 4^ος  Υψηλότερος Σκόρερ στο Τσάμπιονς Λιγκ στην ιστορία με 56 γκολ. Αναδείχθηκε  3 φορές Πρώτος Σκόρερ στην Κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση, καθώς και Πρώτος Σκόρερ σε 3 διαφορετικά ευρωπαϊκά εθνικά πρωταθλήματα. Ξεκίνησε την καριέρα του με την Ντεν Μπος, πριν μεταγραφεί στη Χέρενφεν, για να κάνει τελικά όνομα στη PSV Αϊντχόβεν, όπου κατέκτησε 2 τίτλους της ολλανδικής Eredivisie. 

Το ρεκόρ σκοραρίσματός του στην PSV, προσέλκυσε την προσοχή της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.  Επήλθε η συμφωνία, το καλοκαίρι του 2000, αλλά λόγω μιας σειράς προβλημάτων τραυματισμών, η μετακίνησή του έγινε ένα χρόνο αργότερα για το –τότε- βρετανικό ρεκόρ των £ 19 εκατομμυρίων λιρών. Ο χρόνος του στη Γιουνάιτεντ ήταν επιτυχής, κατακτώντας την Premier League, το Κύπελλο, το Λιγκ Καπ και το Community Shield, μαζί με 2 φορές το βραβείο “Sir Matt Busby”, ως Παίκτης της Χρονιάς για τους «μπέμπηδες’. Σημείωσε 150 γκολ σε μόλις 219 παιχνίδια για την Γιουνάιτεντ, καθώς και να γίνει, εκείνη την εποχή, ο Κορυφαίος Σκόρερ της Όλων των Εποχών στις Ευρωπαϊκές διασυλλογικές διοργανώσεις, ωστόσο έπεσε σε δυσμένεια προς το τέλος της θητείας του.

Η Ρεάλ Μαδρίτης για τη συνέχεια εξασφάλισε τις υπηρεσίες του το 2006. Παρά το γεγονός ότι ένας τραυματισμός κατέστρεψε το τέλος της καριέρας του στη Μαδρίτη, κατάφερε να κατακτήσει την ισπανική  La Liga δύο φορές και το ισπανικό Σούπερ Καπ, πριν υπογράψει για το Αμβούργο κατά τη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου του 2010. Μετά από 1½ σεζόν με τους «δεινόσαυρους», επέστρεψε στην Ισπανία για τη Μάλαγα το καλοκαίρι του 2011. Ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την ενεργό δράση στις 14 Μαΐου του 2012. Αναγνωρίζεται ως ένας από τους κορυφαίους επιθετικούς που φάνηκαν στα ευρωπαϊκά γήπεδα τη δεκαετία του 1990 και του 2000. Ανήκε στην κατηγορία των κλασικών σέντερ φορ. Σε εκείνους τους παίκτες που έχουν το ταλέντο να βρίσκονται πάντα την κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο σημείο για να σπρώξουν την μπάλα στα δίχτυα. Η εκτελεστική του δεινότητα και οι ποικίλοι τρόποι με τους οποίους μπορούσε να ολοκληρώνει τις φάσεις, έδειχναν ποδοσφαιριστή με έμφυτη την ικανότητα στο σκοράρισμα. Αν και μονοκόμματο σουλούπι, η τεχνική του ήταν μοναδική. Για την ολλανδική εθνική ομάδα, έκανε 70 διεθνείς εμφανίσεις, από το 1998 έως το 2011 και σημείωσε 35 γκολ. Γεννημένος την ίδια μέρα με τον Πάτρικ Κλάιφερτ, θα μπορούσαν να είναι μια τρομερή δύναμη πυρός για τους «οράνιε». Ωστόσο, οι τραυματισμοί που του στέρησαν τη συμμετοχή στο Euro του 2000, ο αποκλεισμός της Ολλανδίας από το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002 και οι κόντρες του με τον Μάρκο Φαν Μπάστεν (Marco van Basten), του επέτρεψαν συμμετοχή στα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα του 2004 και του 2008 και στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006.

Ξεκίνησε την καριέρα του στην Ντεν Μπος, στην Β’ κατηγορία του ολλανδικού πρωταθλήματος. Αγωνίστηκε στον σύλλογο για 4 χρόνια, από το 1993 έως το 1997 πετυχαίνοντας 20 γκολ σε 71 εμφανίσεις που αποτέλεσαν και το διαβατήριο του για το πρώτο δυναμικό άλμα της καριέρας του.  Το 1997, η Χέρενφεν απέκτησε τα δικαιώματα του, όμως δεν μπόρεσε να τον κρατήσει παραπάνω από μια σεζόν. Με 16 γκολ σε πρωτάθλημα και κύπελλο, σε 31 συμμετοχές, «τράβηξε» το βλέμμα της Αϊντχόφεν πάνω του. Το 1998 μεταγράφηκε στην ομάδα, με την οποία έμελλε να κατακτήσει το πρώτο πρωτάθλημα της καριέρας του και να βάλει το όνομα του στο μυαλό των μεγάλων ομάδων της Ευρώπης. Από το 1998 μέχρι το 2001, ήταν κάτοικος του Phillips Stadion και με τα «ερυθρόλευκα» της PSV διαλύει πολλά ρεκόρ και σημειώνει εντυπωσιακά κατορθώματα. Σημείωσε 38 γκολ σε 46 αγωνιστικές την πρώτη σεζόν, 32 γκολ σε 33 (!) τη δεύτερη και παραλίγο τα γκολ του θα έφταναν τις εμφανίσεις του, αφού σε 79 αγώνες, σημείωσε 70 τέρματα! Εκεί όμως ο «εφιάλτης» που δυνάστευσε την καριέρα του στο υψηλότερο επίπεδο, οι τραυματισμοί του, εμφανίζονται και τον τρομάζουν.

Ήδη από το καλοκαίρι του 2000, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, είχε έλθει σε συμφωνία με την Αϊντχόφεν για τη μεταγραφή του στο Νησί. Το γόνατο του όμως τον «προδίδει» λίγο πριν ολοκληρωθεί η μεταγραφή. Μένει για αρκετό καιρό μακριά απ' την αγωνιστική δράση, λόγω ρήξης χιαστών. Δουλεύει όμως σκληρά για να επιστρέψει στο χορτάρι και να ολοκληρώσει ό,τι φάνηκε να μένει στη μέση. Με 2 γκολ σε 10 συμμετοχές, η σεζόν 2000/01 δεν μπορεί να συγκριθεί με τις προηγούμενες, όμως ο Σερ Άλεξ δεν τον έχει ξεχάσει. Ό,τι δεν έγινε το καλοκαίρι του 2000, πραγματοποιείται το 2001 και η πρωταθλήτρια Αγγλίας τον κάνει δικό της έναντι 19.000.000 λιρών. Υγιής πλέον, ξεκινάει άμεσα την απόσβεση, με 23 γκολ στην Πρέμιερ Λιγκ και άλλα 10 στο Τσάμπιονς Λιγκ, όντας καταλυτικός στην ανάδειξη της Γιουνάιτεντ σε πρωταθλήτρια Αγγλίας. Η επόμενη - επίσης γεμάτη σε εμφανίσεις - χρονιά, έχει 25 και 14 γκολ αντίστοιχα.

Το 2002 λατρεύεται απ' τους οπαδούς της Γιουνάιτεντ σαν θεός κι εκείνοι τον αναδεικνύουν αγαπημένο τους παίκτη, κερδίζοντας το βραβείο “Sir Matt Busby”! Το 2003 αναδεικνύεται για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά Πρώτος Σκόρερ του Τσάμπιονς Λιγκ, Παίκτης της Χρονιάς στην Πρέμιερ Λιγκ, Επιθετικός της Χρονιάς από την UEFA, ενώ με την ομάδα του κατακτά το Κύπελλο Αγγλίας και το Κομιούνιτι Σιλντ. Μέχρι το 2006 μετρά συνολικά σε πέντε σεζόν 150 τέρματα σε 219 εμφανίσεις. Όσο όμως τα χρόνια περνούν, τόσο φθείρεται η σχέση του με τον «μέντορα» του, τον Σερ Άλεξ Φέργκιουσον. Από την αυτοβιογραφία του Σκωτσέζου γίνεται γνωστό πως ο Ολλανδός τον έβρισε κατά τη διάρκεια του τελικού του Κάρλινγκ Καπ με τη Γουίγκαν. Η συμπεριφορά αυτή ήρθε να «δέσει» με τα προβλήματα που προκαλούσε κατά τη διάρκεια ολόκληρης της τελευταίας σεζόν. Τιμωρήθηκε «σιωπηλά», παρακολουθώντας τα επόμενα 6 παιγνίδια απ' τον πάγκο. Κατά τη διάρκεια αυτού του διαστήματος τσακώθηκε με τον Κριστιάνο Ρονάλντο (Cristiano Ronaldo) στην προπόνηση, κριτικάροντας τον ατομισμό του Πορτογάλου!

  

Η Μάντσεστερ εν τω μεταξύ, στις 15 Ιουλίου του 2006, είχε πει το «ναι» στα 24 εκατομμύρια ευρώ της Ρεάλ Μαδρίτης. Ο Ολλανδός φόρεσε τη φανέλα των «μερένχες» και οι περισσότεροι πίστεψαν πως οι μέρες δόξας του Ολντ Τράφορντ θα μεταφέρονταν στο Μπερναμπέου. Η πραγματικότητα ήταν κάπως διαφορετική. Αναμφίβολα το ξεκίνημα ήταν εντυπωσιακό, αφού στις δυο πρώτες του χρονιές σημείωσε 53 γκολ, ενώ κατέκτησε μονομιάς το «Πιτσίτσι», το έπαθλο του πρώτου σκόρερ στη Λα Λίγκα. Απ' το 2008 όμως ξεκίνησε η ολοένα και μειούμενη απόδοση, με τους εφιάλτες του τραυματισμού να τον κρατούν μακριά απ' τον καλό του εαυτό. Το Νοέμβριο του 2008 παθαίνει ρήξη μηνίσκου στο δεξί γόνατο. Υποβάλλεται σε ολική αρθροσκόπηση και μεταμόσχευση μηνίσκου, χάνοντας το υπόλοιπο της σεζόν. Επανέρχεται αντικαθιστώντας τον -άρτι αφιχθέντα στη Μαδρίτη- Κριστιάνο Ρονάλντο, όμως παθαίνει θλάση στον τετρακέφαλο. Καμία αποθεραπεία δεν είναι πια απλή υπόθεση για τον Ρουντ, που χάνει εκ νέου 6 εβδομάδες.

Ήδη το κορμί του είχε βαρύνει αρκετά, ένεκα και της ηλικίας. Είχε φτάσει πια τα 32 και έδειχνε πως έλειπε κάτι απ' τη «χρυσόσκονη» του παρελθόντος. Λύνει τη συνεργασία του με τη Ρεάλ και το Αμβούργο τον αποκτά στα μέσα της σεζόν 2009/10 με συμβόλαιο 18 μηνών. Τα καταφέρνει καλά στους πρώτους 6 μήνες (7 γκολ σε 18 αγώνες), όμως η επόμενη σεζόν αναδεικνύει τις δυσκολίες, κόντρα στις οποίες δίνει μάχες και πετυχαίνει 10 γκολ συνολικά, χωρίς όμως πολλές συμμετοχές ως βασικός και δίχως πρωταγωνιστικό ρόλο. Απ' τον Απρίλιο, κόντρα στο Ανόβερο, τραυματίζεται στη γάμπα και χάνει το υπόλοιπο της σεζόν και -αναπόφευκτα- λύνει του συμβολαίου του. Την 1^η  Ιουνίου του 2011, καταλήγει ξανά στη ζεστασιά της Ισπανίας και στη Μάλαγα, που αρχίζει και ξοδεύει αφειδώς, συγκεντρώνοντας αρκετούς παίκτες με «βαριά» ονόματα στην επένδυση που ξεκινά. Εκεί τον υποδέχονται 15.000 φίλοι της ομάδας, ελπίζοντας να δουν από κοντά τον παλιό καλό Ρουντ. Τα 4 γκολ σε 28 αγώνες δεν είναι αριθμοί στους οποίους είχε συνηθίσει, ενώ ο πολύς καιρός που πέρασε στα χειρουργικά τραπέζια και στα φυσιοθεραπευτήρια έχει αφήσει ανεξίτηλα τα σημάδια του. Στις 14 Μαΐου του 2012, σε ηλικία 36 ετών πια, ανακοινώνει την απόσυρση του απ' τους αγωνιστικούς χώρους. Ένα τέλος, που όπως ο ίδιος εξομολογήθηκε σε συνέντευξη του στο Sport1, είχε δει να έρχεται καιρό πριν.

Η καριέρα του στην κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση, το Champions League υπήρξε εντυπωσιακή. Τις σεζόν 2002/03, 2003/04 και 2004/05, με τη φανέλα της Μάντσεστερ, αναδείχτηκε Πρώτος Σκόρερ με 10, 12 και 8 γκολ αντίστοιχα και το 2003 ψηφίστηκε ως ο Καλύτερος Στράικερ της διοργάνωσης. Έως και σήμερα παραμένει 4^ος σκόρερ στην ιστορία του Champions League με 56 γκολ σε 73 ματς, ένας μέσος όρος δηλαδή 0.77 γκολ ανά αγώνα, θέση στην οποία αναμένεται να μείνει για πολύ καιρό ακόμα. Με την PSV είχε 9 τέρματα σε 15 αγώνες Με την Γιουνάιτεντ 38 σε 47, ενώ με το γκολ που σημείωσε απέναντι στην Στουτγκάρδη στις 9 Δεκεμβρίου του 2003, ισοφάρισε το ρεκόρ των 28 τερμάτων του Ντένις Λο (Denis Law) και στη συνέχεια τον ξεπέρασε, για να γίνει ο Πρώτος Σκόρερ στην ιστορία της ομάδας στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και με τη Ρεάλ 13 σε 19 συμμετοχές. Τα 12 γκολ που σημείωσε τη σεζόν 2002/03, αποτελούσαν ρεκόρ για το Champions League μέχρι το 2012, πριν το καταρρίψει ο Λιονέλ Μέσι (Lionel Messi), σκοράροντας 14 φορές. Αναδείχθηκε Πρώτος Σκόρερ της σεζόν σε τρία διαφορετικά πρωταθλήματα (ολλανδικό, αγγλικό, ισπανικό). Σε συνολικά 589 αγώνες, σημείωσε 383 γκολ!

Με τα χρώματα των «οράνιε» ντεμπούταρε σε ένα φιλικό με τη Γερμανία το Νοέμβριο του 1998. Απουσίασε από το EURO του 2000 λόγω του τραυματισμού που του στέρησε τη μεταγραφή στη Γιουνάιτεντ. Στο Μουντιάλ του 2002, η Ολλανδία δεν κατάφερε να προκριθεί, οπότε η πρώτη του εμφάνιση σε μεγάλη διοργάνωση με την Εθνική έγινε στο EURO του 2004, όταν, μαζί με τον Μίλαν Μπάρος (Milan Baroš) ήταν οι μόνοι παίκτες που σκόραραν σε όλα τα παιγνίδια των ομίλων. Ο Μάρκο Φαν Μπάστεν (Marco van Basten) τον άφησε εκτός από ένα ματς των προκριματικών του EURO 2008 κόντρα στην Ιρλανδία και ο Φαν Νίστελροϊ του το «ανταπέδωσε», όταν λίγους μήνες αργότερα αρνήθηκε την πρόσκληση του για τα παιγνίδια με τη Λευκορωσία. 

Η ένταση ανάμεσα τους οδήγησε στην αποχώρηση του απ' την Εθνική στις 27 Ιανουαρίου του 2007. Τότε, με παρέμβαση του Έντβιν Φαν ντερ Σαρ (Edwin van der Sar), οι δυο άνδρες βρέθηκαν για να λύσουν τις διαφορές τους. Στο πρώτο του ματς μετά τη διευθέτηση της παρεξήγησης, ο Ρουντ φαν Νίστελροϊ μπαίνει στον αγώνα με τη Βουλγαρία και σκοράρει. Τα πράγματα όμως δεν αλλάζουν ούτε ενόψει του Μουντιάλ 2010, όταν ο Μπερτ Φαν Μάρβαϊκ (Bert van Marwijk) αφήνει εκτός προεπιλογής τον Ολλανδό. Εκείνος ανακοινώνει -ξανά-  την αποχώρηση του απ' την Εθνική, για να ξεκινήσει νέος γύρος συζητήσεων μέχρι να λυθεί η νέα δυσθυμία με τον νέο προπονητή του. Τελικά επανέρχεται, σκοράρει σε κάποια ματς των προκριματικών του EURO 2012, όμως δεν αργεί η στιγμή της αποχώρησης. Σε 70 αγώνες συνολικά, σημείωσε 35  γκολ.

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Εφηβική καριέρα

• ·         Nooit Gedacht
• ·         RKSV Margriet
• ·         Football Club Den Bosch

Επαγγελματική καριέρα

• ·         1993–1997: Football Club Den Bosch, 69 (17)
• ·         1997/98: Sportclub Heerenveen, 31 (13)
• ·         1998–2001: Philips Sport Vereniging Eindhoven, 67 (62)
• ·         2001–2006: Manchester United: Football Club, 150 (95)
• ·         2006–2010: Real Madrid Club de Fútbol, 68 (46)
• ·         2010/11: Hamburger Sport-Verein, 36 (12)
• ·         2011/12: Málaga Club de Fútbol, 28 (4)

Σύνολο καριέρας: 449 (249)

Διεθνής

• ·         1998–2011: Ολλανδία, 70 (35)

Προπονητική καριέρα

• ·         2014–          : Ολλανδία (βοηθός)
• ·         2016–           : Philips Sport Vereniging Eindhoven (τμήματα υποδομής)

Τίτλοι

Συλλογικοί

Με τη PSV Eindhoven

• ·         Πρωτάθλημα Ολλανδίας: 2 (1999–2000, 2000/01)
• ·         Σούπερ Καπ Ολλανδίας: 2 (1998, 2000)

Με τη Manchester United

• ·         Πρωτάθλημα Αγγλίας: 2002/03
• ·         Κύπελλο Αγγλίας: 2003/04
• ·         Λιγκ Καπ Αγγλίας: 2005/06
• ·         FA Community Shield: 2003

Με τη Real Madrid

• ·         Πρωτάθλημα Ισπανίας: 2 (2006/07, 2007/08)
• ·         Σούπερ Καπ Ισπανίας: 2008

 Προσωπικές Διακρίσεις

• ·         Πρώτος Σκόρερ Ολλανδικού Πρωταθλήματος: 2 (1998/99, 1999–2000)
• ·         Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς για την Ολλανδία: 2 (1999, 2000)
• ·         Παίκτης του Μήνα για την Premier League: 3 (Δεκέμβριος 2001, Φεβρουάριος 2002, Απρίλιος 2003)
• ·         Πρώτος Σκόρερ UEFA Champions League: 3 (2001/02, 2002/03, 2004/05)
• ·         Πρώτος σε Ασίστ στο UEFA Champions League: 2001/02
• ·         Παίκτης της Χρονιάς για τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (Sir Matt Busby Award): 2 (2001/02, 2002/03)
• ·         Μέλος Ιδανικής 11άδας της Χρονιάς από την Ευρωπαϊκή Ένωση Αθλητικού Τύπου: 2001/02
• ·  Κορυφαίος Σκόρερ στον Κόσμο από τον Διεθνή Οργανισμό Ιστορίας και Στατιστικής του Ποδοσφαίρου: 2002
• ·         Παίκτης της Χρονιάς από την Ένωση Επαγγελματιών Ποδοσφαιριστών Αγγλίας: 2001/02
• ·     Μέλος Ιδανικής 11άδας της Χρονιάς από την Ένωση Επαγγελματιών Ποδοσφαιριστών Αγγλίας: 2 (2001/02, 2003/04)
• ·         Γκολ του Μήνα για την Premier League: Μάρτιος 2003
• ·         Παίκτης της Χρονιάς για τη Premier League: 2002/03
• ·         Πολυτιμότερος Παίκτης (MVP) του Τελικού Κυπέλλου Αγγλίας: 2004
• ·         Μέλος Ιδανικής 11άδας της Χρονιάς για την UEFA: 2003
• ·         Μέλος της λίστας των 125 Εν Ζωή Καλύτερων Παικτών του Κόσμου που συνέταξε το 2004 ο Πελέ για τα 100 Χρόνια της FIFA
• ·         Μέλος Ιδανικής 11άδας Διοργάνωσης Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος: 2004
• ·         Πρώτος Σκόρερ Ισπανικού Πρωταθλήματος (Pichichi Trophy): 2006/07
• ·  Κορυφαίος Σκόρερ της 10ετίας από τον Διεθνή Οργανισμό Ιστορίας και Στατιστικής του Ποδοσφαίρου: 2001–2010

ΠΗΓΕΣ: halamadrid.gr - giafkasports.gr