Λουίς Περέιρα

Ο Βραζιλιάνος κεντρικός αμυντικός Λουίς Περέιρα (Luís Edmundo Pereira), γεννήθηκε στις 21 Ιουνίου του 1949, στο Ζουαζέιρο της πολιτείας της Μπαΐα στη βορειοανατολική Βραζιλία. Διακρίθηκε κυρίως με την Παλμέιρας, την Ατλέτικο Μαδρίτης και την εθνική ομάδα της Βραζιλίας, κατακτώντας τα εθνικά πρωταθλήματα τόσο στη Βραζιλία όσο και στην Ισπανία. Γνωστός για το ρυθμό του, τη δύναμη, τα σκληρά μαρκαρίσματά του και τον ηγετικό ρόλο του στην άμυνα, θεωρήθηκε ένας από τους Καλύτερους Αμυντικούς στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια της θητείας του στην Ατλέτικο Μαδρίτης. Ωστόσο, δεν ήταν και σε τόσο μεγάλη υπόληψη στη Βραζιλία, πλην της Παλμέιρας, λόγω του διαφορετικού, ακόμη και για τα βραζιλιάνικα δεδομένα, ιδιαίτερα σκληρού τρόπου παιχνιδιού του! Αν και το ύφος του παιχνιδιού του στην άμυνα, μπορεί να θεωρηθεί «κλασικό», ήταν από τους πρώτους που αγωνιζόταν με το «μοντέρνο» στυλ του αμυντικού στο κέντρο της βραζιλιάνικης άμυνας, ένας ρόλος που αργότερα εξέλιξε ο Λούσιο (Lúcio).

Ξεκίνησε να παίζει στο βραζιλιάνικο πρωτάθλημα με τη Σάο Μπέντο. Το 1968 πήγε στη Παλμέιρας, για την οποία αγωνίστηκε μια 7ετία, κατακτώντας 3 πρωταθλήματα Βραζιλίας. Το 1975, μαζί με τον συμπαίκτη του στην Παλμέιρας, Λεϊβίνια (Leivinha), αποκτήθηκαν από την Ατλέτικο Μαδρίτης.  Έκανε ντεμπούτο στην πρώτη ισπανική κατηγορία, στις 28 Σεπτεμβρίου του 1975, σε μια νίκη εντός έδρας με 4-1 επί της Σαλαμάνκα.  Με την Ατλέτικο κέρδισε το Κύπελλο Ισπανίας, στην πρώτη του σεζόν (1975/76) και το πρωτάθλημα την επόμενη (1976/77). Αγωνίστηκε σε 143 παιχνίδια στην ισπανική Πριμέρα Ντιβιζιόν με απολογισμό 14 γκολ για τους «κολτσονέρος». Συνολικά, σε όλες τις διοργανώσεις,  αγωνίστηκε σε 171 παιχνίδια με την Ατλέτικο, σημειώνοντας 17 γκολ.

Μετά από 6 χρόνια στη Μαδρίτη, το 1980 επέστρεψε στη Βραζιλία για λογαριασμό  και πάλι της Παλμέιρας. Συνολικά, έπαιξε σε 562 παιχνίδια για τη Παλμέιρας και σημείωσε 35 γκολ, που παραμένει μέχρι και σήμερα ρεκόρ για αμυντικό στον σύλλογο! Θεωρείται ο 2ος Μεγαλύτερος Αμυντικός στην ιστορία της «Ακαδημίας», πίσω μόνο από τον Αντεμίρ (Ademir da Guia)! Αργότερα αγωνίστηκε και σε άλλους συλλόγους στη πατρίδα του, όπως η Φλαμένγκο, η Πορτουγκέσα, η Κορίνθιανς, η Σάντο Αντρέ και η Σάο Καετάνο. Έπαιζε  μπάλα μέχρι τα 47 του χρόνια και αποσύρθηκε το 1996! Στο αποχαιρετιστήριο  παιχνίδι του, που έγινε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, νωρίς στο παιχνίδι, μετά από ένα μάλλον σκληρό  φάουλ, είχε αποβληθεί (!!!) και ο κόσμος στο γήπεδο, εξοργισμένος απαίτησε από τον δήμαρχο της πόλης, να επανέλθει για να συνεχιστεί το ματς!

Luís Pereira and Wendell Lucena Ramalho (right) at the 1974 World Cup

Έκανε το ντεμπούτο του με την εθνική ομάδα της Βραζιλίας, στις 6 Ιουνίου του 1973, σε μια φιλική νίκη με 4-1 επί της Τυνησίας. Συμμετείχε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1974, όπου είχε αποβληθεί στον τελευταίο αγώνα της δεύτερης φάσης εναντίον της Ολλανδίας, για ένα σκληρό φάουλ, επιτομή του «κουρέματος», στον Γιόχαν Νέεσκενς (Johan Neeskens). Ήταν ο πρώτος Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής που αποβλήθηκε  με κόκκινη κάρτα στην ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου! Ο αγώνας έγινε στις 3 Ιουλίου του 1974, στο Βεστφάλεν του Ντόρτμουντ και χαρακτηρίστηκε από τα ανελέητα σκληρά μαρκαρίσματα και από τις 2 ομάδες!

Η τελευταία εμφάνισή του για την εθνική ομάδα, έγινε σε αγώνα των προκριματικών για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1978, εναντίον της Βολιβίας, στις 14 Ιουλίου του 1977, στον θρίαμβο της βραζιλιάνικης ομάδας με 8-0. Συμμετείχε σε 32 επίσημους αγώνες της «σελεσάο» χωρίς να σημειώσει κάποιο τέρμα, με απολογισμό 21 νίκες, 8 ισοπαλίες και 3 ήττες. Έκανε και 5 ανεπίσημες εμφανίσεις με ένα γκολ (3 νίκες, 2 ισοπαλίες). Κατατάσσεται ως ο 37^ος  Καλύτερος Νοτιοαμερικάνος Ποδοσφαιριστής για τον 20^ο Αιώνα από τον Διεθνή Οργανισμό Ιστορίας και Στατιστικής του Ποδοσφαίρου (IFFHS) και μεταξύ των Καλύτερων Κεντρικών Αμυντικών στη Βραζιλία.

Μετά την απόσυρσή του από την ενεργό δράση, συνέχισε την ενασχόλησή του με το ποδόσφαιρο με το να γίνει προπονητής στη Σάο Μπέντο και τη Σαοκαρλένσε. Διετέλεσε και βοηθός προπονητή στη Σάο Καετάνο. Από το 2002 ζει στη Μαδρίτη, μαζί με τη γυναίκα του και την κόρη του και ήταν ο πρόεδρος της Ατλέτικο Μαδρίτης Β, της δεύτερης ομάδας των «κολτσονέρος».

Με τον Αργεντίνο Ρούμπεν "Ελ Ρατόν" Αγιάλα, στη κοινή τους θητεία στην Ατλέτικο

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Επαγγελματική καριέρα

• ·         1967/68: Esporte Clube São Bento, ? (?)
• ·         1968–1974: Sociedade Esportiva Palmeiras, 93 (6)
• ·         1974–1980: Club Atlético de Madrid, 143 (14)
• ·         1980/81: Clube de Regatas do Flamengo, ? (?)
• ·         1981–1984: Sociedade Esportiva Palmeiras, 71 (4)
• ·         1985/86: Associação Portuguesa de Desportos, ? (?)
• ·         1986/87: Sport Club Corinthians Paulista, 24 (0)
• ·         1988: Esporte Clube Santo André, ? (?)
• ·         1989: Associação Atlética Central Brasileira de Cotia, ? (?)
• ·         1990/92: Associação Desportiva São Caetano, ? (?)
• ·         1993: Esporte Clube São Bernardo, ? (?)
• ·         1994: Esporte Clube São Bento, ? (?)

Διεθνής

• ·         1973–1977: Βραζιλία, 32 (0)

Τίτλοι

Συλλογικοί

Με τη Palmeiras

• ·         Πολιτειακό Πρωτάθλημα Σάο Πάουλο (Campeonato Paulista): 2 (1972, 1974)
• ·         Πρωτάθλημα Βραζιλίας (Campeonato Brasileiro Série A): 3 (1969, 1972, 1973)

Με την Atlético Madrid

• ·         Πρωτάθλημα Ισπανίας:  1976/77
• ·         Κύπελλο Ισπανίας:  1975/76

Με τη Flamengo

• ·         Πολιτειακό Πρωτάθλημα Ρίο ντε Τζανέιρο (Campeonato Carioca): 1981

Διεθνείς

Με τη Βραζιλία

• ·         Παγκόσμιο Κύπελλο: 4^η θέση το 1974