Με καταγωγή από το Διδυμότειχο του Έβρου, γεννήθηκε και μεγάλωσε
ως πολιτικός πρόσφυγας στη Ρουμανία, καθώς ο πατέρας του, Γιώργος, ήταν
αντάρτης του Δημοκρατικού Στρατού στον Εμφύλιο και ως κυνηγημένος αναζήτησε την
τύχη του στη Ρουμανία, μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Εκεί γνώρισε τη γυναίκα της
ζωής του και απέκτησε τον πρωτότοκο, Γιάννη. Έχει διπλή υπηκοότητα, ελληνική
και ρουμανική και μιλάει και τις δύο γλώσσες. Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο στη
Ρουμανία, στην ομάδα Νέων Şcoala Sportiva 2 Bucureşti, όπου ήταν μαζί με τον
Μιρτσέα Λουτσέσκου (Mircea Lucescu) που ήταν τρία χρόνια μεγαλύτερός του. Έκανε
ντεμπούτο στην Β’ Κατηγορία της Ρουμανίας το 1967 ως Ianis Mazurachis με τη
Κλουζ, σύλλογο της γενέτειρας της μητέρας του, την οποία βοήθησε να κερδίσει
την άνοδο στη Α’ Κατηγορία, με τον ίδιο, αγωνιζόμενο ως μεσοεπιθετικό, να είναι
ο Κορυφαίος Σκόρερ της ομάδας στη σεζόν 1968/69! Σε δυο σεζόν, είχε 30
συμμετοχές και 15 γκολ.
Αυτή τη χρονιά, μεταγράφηκε στη Ραπίντ
Βουκουρεστίου, όπου σε μια σεζόν μέτρησε 13 εμφανίσεις και ένα γκολ και έπαιξε
για την Ολυμπιακή ομάδα της Ρουμανίας, υπό την καθοδήγηση του Ντουμίτρου
Τεοντορέσκου (Dumitru Teodorescu). Ακολούθησε η μετακόμιση της οικογενείας στην
Ορεστιάδα, το 1971, στα 22 του χρόνια και αγωνίστηκε, αρχικά για δύο σεζόν στον
ΠΑΟΚ, κερδίζοντας το Κύπελλο Ελλάδος του 1972 και αργότερα για μια 5ετία στη Λάρισα,
όπου είχε 111 συμμετοχές και 28 γκολ. Έκλεισε την καριέρα του, το 1979, στον
Ηρακλή, σε ηλικία 31 ετών. Την περίοδο 1975/76 βρέθηκε στην Ισπανία για
λογαριασμό της Τεράσα στη Β’ Κατηγορία, χωρίς όμως να πραγματοποιήσει καμία
συμμετοχή στο πρωτάθλημα.
Το 1969 υπήρξε διεθνής με την
Εθνική Ελπίδων της Ρουμανίας η οποία το 1971 κατέκτησε το 4ο Βαλκανικό Κύπελλο. Το 1972 αγωνίστηκε με την
Εθνική Ενόπλων της Ελλάδας στην προκριματική φάση για το Παγκόσμιο Κύπελλο
Ενόπλων αλλά δεν μετείχε στην τελική φάση.
Μετά την αποχώρησή του από την
ενεργό δράση, συνέχισε ως προπονητής. Ξεκίνησε την καριέρα του το 1980 ως
βοηθός του Αντώνη Γεωργιάδη στη Λάρισα, ενώ το καλοκαίρι του 1982 ανέλαβε ως
πρώτος προπονητής τη Χαλκίδα στη Β΄ Εθνική. Την επόμενη χρονιά έκανε ντεμπούτο
στην Α΄ Εθνική με το Αιγάλεω, στο οποίο παρέμεινε, με μικρές διακοπές, έως και
τις αρχές του 1987. Ενδιάμεσα είχε αναλάβει την ομάδα της Καβάλας, ενώ από τα
τέλη της δεκαετίας του 1980 έως και τα μέσα της δεκαετίας του 1990 βρισκόταν
στην Κύπρο, στην τεχνική ηγεσία της Πάφου, του Πεζοπορικού και του ΑΠΟΕΛ.
Πέρασε από τον πάγκο της Νάουσας και
η πρώτη του επιτυχία ήρθε με τον Πιερικό (άνοδος στην Α' Εθνική) και τη Λάρισα,
όπου κλήθηκε την τελευταία στιγμή να αντικαταστήσει το Σταύρο Διαμαντόπουλο που
είχε πάει στον Ολυμπιακό! Από το 1996 μέχρι το 1999, ήταν ο προπονητής της
Ξάνθης. Με την ομάδα της Θράκης γνώρισε πολλές επιτυχίες και την καθιέρωσε ως
μια από τις πιο σταθερές και αξιόπιστες της Α΄ Εθνικής. Κορυφαία στιγμή στην
προπονητική του καριέρα ήταν η θητεία του στον πάγκο του Ολυμπιακού από τον
Απρίλιο μέχρι τον Νοέμβριο του 2000, με τον οποίο κατέκτησε το πρωτάθλημα της
περιόδου 1999-2000. Ανέλαβε την ομάδα του Πειραιά σε μια δύσκολη καμπή, μετά
την ταραχώδη θητεία του Αλμπέρτο Μπιγκόν (Alberto "Albertino" Bigon).
Από τις πολύ επιτυχημένες κινήσεις του ήταν οι μεταγραφές, το καλοκαίρι του
2000, των Νέρι Καστίγιο (Nery Alberto Castillo), Παρ Ζέτερμπεργκ (Pär
Zetterberg) και Ζε Ελίας (José Elias Moedim Júnior), παικτών που αγαπήθηκαν
πολύ από τους φιλάθλους του Ολυμπιακού.
Το αξιοσημείωτο της θητείας του
Ματζουράκη στον πάγκο του Ολυμπιακού ήταν ότι έμεινε αήττητος στις υποχρεώσεις
της ομάδας στην Ελλάδα, πετυχαίνοντας 21 νίκες και φέρνοντας μόλις δύο
ισοπαλίες (με Ιωνικό εντός, 3-3 και Παναθηναϊκό εκτός, 0-0). Οι τρείς ήττες του
και η άλλη μία ισοπαλία σημειώθηκαν στους Ευρωπαϊκούς αγώνες της ομάδας
(Βαλένθια 1-2, Χέρενφεεν 0-1, Λιόν 0-1, Λίβερπουλ 2-2), όπου πάντως είχε 3
νίκες και διατήρησε το ΟΑΚΑ "άπαρτο κάστρο" (Λιόν 2-1, Χέρενφεεν 2-0,
Βαλένθια 1-0). Σε συνολικά 30 αγώνες, σημείωσε 24 νίκες, 3 ισοπαλίες και 3
ήττες.
Για άλλη μια φορά γύρισε στην
Κύπρο το 2002, όπου προπόνησε την Ανόρθωση και την ΑΕΛ Λεμεσού. Την περίοδο
2007/08 εργάσθηκε στην ομάδα της Βέροιας, ενώ την περίοδο 2008/09 ήταν στον
ΟΦΗ. Τον Μάρτιο του 2011 ανέλαβε για δεύτερη φορά στην καριέρα του την Καβάλα,
αντικαθιστώντας τον Χένρικ Κάσπερτσακ (Henryk Kasperczak). Στις 5 Μαρτίου του 2012
ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Καλλονής που αγωνιζόταν στη Football League
διατηρώντας στο τεχνικό επιτελείο τον Λουτσιάνο ντε Σόουζα (Luciano de Souza) που
είχε ξεκινήσει ως πρώτος προπονητής στην αρχή της περιόδου. Οι δύο τους είχαν
συνυπάρξει στα ίδια αποδυτήρια τόσο στην Ξάνθη, όσο και στον Ολυμπιακό όταν
ακόμη αγωνιζόταν ο Βραζιλιάνος.
Τον Ιούνιο του 2013, επέστρεψε
στην Καλλονή στη θέση του Μπάμπη Τεννέ, από την οποία απομακρύνθηκε τον
Ιανουάριο του 2015. Σχεδόν έναν μήνα αργότερα, στις 12 Φεβρουαρίου του 2015,
ανακοινώθηκε η πρόσληψή του από τον Εργοτέλη, όμως η παραμονή του στην κρητική
ομάδα υπήρξε βραχύβια, καθώς 13 ημέρες αργότερα, στις 25 Φεβρουαρίου, έγινε
γνωστή η παραίτησή του. Τον Οκτώβριο του 2015 ανέλαβε την τεχνική ηγεσία του
Παναιτωλικού, θέση από την οποία αποχώρησε τον Ιανουάριο του 2017.
PALMARES
Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές
(Γκολ)
Επαγγελματική καριέρα
- · 1967-1969: Fotbal Club Căile Ferate Române 1907 Cluj, 30 (15)
- · 1969/70: Fotbal Club Rapid București, 13 (1)
- · 1970-1973: Πανθεσσαλονίκειος Αθλητικός Όμιλος Κωνσταντινουπολιτών (ΠΑΟΚ), 40 (6)
- · 1973-1978: Αθλητική Ένωση Λάρισας, 111 (28)
- · 1975/76: (δανεικός) → Terrassa Futbol Club, 0 (0)
- · 1978/79: Γυμναστικός Σύλλογος Ηρακλής Θεσσαλονίκης, 10 (0)
Σύνολο καριέρας: 204 (50)
Διεθνής
- · 1969: Εθνική Ελπίδων Ρουμανίας, 1 (0)
Προπονητική καριέρα
- · 1981/82: Αθλητικός Όμιλος Χαλκίς
- ·
1982-1985: Αθλητικός Όμιλος Αιγάλεω
- · 1985/86: Αθλητικός Όμιλος Καβάλα
- · 1986/87: Αθλητικός Όμιλος Αιγάλεω
- · 1987/88: Αθλητική Ένωση (ΑΕΠ) Πάφου
- · 1988/89: Πεζοπορικός Όμιλος Λάρνακας
- · 1989/90: Αθλητικός Ποδοσφαιρικός Όμιλος Ελλήνων Λευκωσίας (ΑΠΟΕΛ)
- · 1990: Φιλοπροοδευτικός Αθλητικός Σύλλογος Νάουσα
- · 1990-1993: Σύνδεσμος Φιλάθλων Κατερίνης Πιερικός
- · 1994/95: Αθλητικός Ποδοσφαιρικός Όμιλος Ελλήνων Λευκωσίας (ΑΠΟΕΛ)
- · 1995/96: Αθλητική Ένωση Λάρισας
- · 1996-1999: Αθλητικός Όμιλος Skoda Ξάνθη
- · 2000/01: Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς
- · 2002: Ανόρθωσις Αμμοχώστου
- · 2002/03: Αθλητική Ένωση Λεμεσού
- · 2004-2006: Αθλητικός Όμιλος Skoda Ξάνθη
- · 2007: Αθλητικός Σύλλογος Ομόνοια Λευκωσίας
- · 2007/08: Γυμναστικός Αθλητικός Σύλλογος Βέροια
- · 2008: Αθλητικός Όμιλος Skoda Ξάνθη
- · 2008/09: Όμιλος Φιλάθλων Ηρακλείου
- · 2009/10: Αθλητικός Όμιλος Skoda Ξάνθη
- · 2011/12: Αθλητικός Όμιλος Καβάλα
- · 2012: Αθλητική Ένωση Λεκανοπεδίου Καλλονής
- · 2013-2015: Αθλητική Ένωση Λεκανοπεδίου Καλλονής
- · 2015: Γυμναστικός Σύλλογος Εργοτέλης
- · 2015-2017: Παναιτωλικός Γυμναστικός Φιλεκπαιδευτικός Σύλλογος
ΠΗΓΕΣ – ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ: panaitolikos1926.blogspot.gr
