Βλογημένος: Ντράγκαν Τζάιτς

Ο Γιουγκοσλάβος, σέρβικης καταγωγής, αριστερός ακραίος επιθετικός, Ντράγκαν Τζάιτς (Dragan Džajić), γεννήθηκε στις 30 Μαΐου του 1946, στο Ουμπ, μια μικρή πόλη, 60 χιλιόμετρα ανατολικά του Βελιγραδίου. Θεωρείται ευρέως ως ένας από τους Καλύτερους Σέρβους ποδοσφαιριστές Όλων των Εποχών και ίσως η εμβληματικότερη μορφή του Γιουγκοσλαβικού ποδοσφαίρου. Έχει χαρακτηρισθεί ως ένας από τους Κορυφαίους «Κλασικούς» αριστερούς εξτρέμ που γνώρισε το παγκόσμιο ποδοσφαιρικό στερέωμα. Βιρτουόζος της μπάλας, έγινε γνωστός για τις εξαιρετικές του σέντρες και τις μεταβιβάσεις, την ασταμάτητη ντρίμπλα με μεγάλη ταχύτητα, σε συνδυασμό με τη μοναδική ικανότητά του να διασπά τις αντίπαλες άμυνες, τα εκπληκτικά φυσικά τεχνικά χαρίσματα, τη φινέτσα και τη φαντασία στο παιχνίδι του και μερικά από τα Καλύτερα Αριστερά Ελεύθερα Λακτίσματα που έχει δει ο κόσμος του ποδοσφαίρου. Θεωρείται από κάποιους ειδικούς του ποδοσφαίρου, ένας από τους πιο υποτιμημένους παίκτες στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, εν μέρει επειδή αγωνίστηκε μόνο στη Γιουγκοσλαβία, συνδέοντας άρρηκτα το όνομά του με τον Ερυθρό Αστέρα Βελιγραδίου, τον οποίο υπηρέτησε από ποδοσφαιριστής έως και πρόεδρός του! Τον Δεκέμβριο του 2011, ονομάστηκε μέλος της Ιδανικότερης 11άδας του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Όλων των Εποχών, από τη διάσημη ιστοσελίδα Goal.com.

Έχοντας ξεκινήσει από τη σχετική αφάνεια του τοπικού συλλόγου, της FK Γιεντίνστβο, ανακαλύφθηκε από τον Μίλιαν Μίλιανιτς (Miljan Miljanić), τότε υπεύθυνο των τμημάτων υποδομής του Ερυθρού Αστέρα. Εντάχθηκε στα τμήματα υποδομής των «ερυθρολεύκων», το 1961 σε ηλικία 15 ετών και δύο χρόνια αργότερα προωθήθηκε πλάι στους επαγγελματίες του συλλόγου. Έκανε ντεμπούτο σε ηλικία 17 ετών και 8 ημερών, στις 8 Ιουνίου του 1963, σε μια λευκή ισοπαλία εναντίον της Μπουντουκνόστ του Τίτογκραντ. Ήταν η τελευταία αγωνιστική της σεζόν 1962/63 στο πρωτάθλημα, με την Παρτιζάν να έχει ήδη ανακηρυχθεί πρωταθλήτρια και τον Ερυθρό Αστέρα να πλανάται στην 7^η θέση, έξω από τις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Ο αγώνας παίχτηκε στο Στάδιο Ομλαντίνσκι γιατί το ‘’Μαρακανά’’, η διάσημη έδρα του Ερυθρού Αστέρα, ήταν στα τελικά στάδια της κατασκευής.

Στο Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης, η επιτυχία ήλθε πολύ κοντά τη σεζόν 1970/71, όταν ο Ερυθρός Αστέρας έφτασε στα ημιτελικά της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης, νικώντας τον Παναθηναϊκό με 4-1 στο πρώτο ματς στο Βελιγράδι. Ο Τζάιτς δεν αγωνίστηκε λόγω τιμωρίας στον επαναληπτικό της Αθήνας, όταν οι «πράσινοι» πέτυχαν έναν ανεπανάληπτο θρίαμβο επικρατώντας με 3-0 και να φτάσουν στον τελικό του Γουέμπλεϊ, από το εκτός έδρας γκολ. Αγωνίστηκε με τα χρώματά του μέχρι το 1975, διάστημα στο οποίο κατέγραψε 590 συμμετοχές, συμπεριλαμβανομένων 330 στο γιουγκοσλαβικό πρωτάθλημα (ρεκόρ στην ιστορία του Ερυθρού Αστέρα) και 32 στα Ευρωπαϊκά Κύπελλα, σημειώνοντας παράλληλα και 287 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις, εκ των οποίων τα 113 στο γιουγκοσλαβικό πρωτάθλημα και 9 στα Ευρωπαϊκά Κύπελλα! Κατέκτησε 5 πρωταθλήματα (1964, 1968, 1969, 1970, 1973) και 4 Κύπελλα Γιουγκοσλαβίας (1964, 1968, 1970, 1971), ενώ αναδείχθηκε και 6 φορές ως ο Καλύτερος Ποδοσφαιριστής στη Γιουγκοσλαβία (1963, 1966, 1968, 1969, 1970, 1972). Το 1968 επιλέχθηκε ως ο 3^ος Καλύτερος Παίκτης στην Ευρώπη από το περιοδικό «France Football», κερδίζοντας τη Χάλκινη Μπάλα.

Στη συνέχεια, πήρε μεταγραφή για τη γαλλική Μπαστιά, όπου έμεινε για 2 σεζόν, μέχρι το 1977, «πιάνοντας» εξαιρετική απόδοση, σκοράροντας 33 γκολ σε 71 παιχνίδια σε όλες τις διοργανώσεις (31 γκολ σε 66 παιχνίδια πρωταθλήματος). Θεωρείται ως ένας από τους πιο αξιοσημείωτους παίκτες που αγωνίστηκαν στον σύλλογο της Κορσικής, Όλων των Εποχών, φτάνοντας στη 3^η θέση στο πρωτάθλημα Γαλλίας το 1977, την καλύτερη επίδοση μέχρι σήμερα. Επέστρεψε στον Ερυθρό Αστέρα και κρέμασε σε αυτόν τα παπούτσια του, το 1978 σε ηλικία 32 ετών έχοντας στο μεταξύ χρησιμοποιηθεί σε άλλες 25 αναμετρήσεις του και έχοντας σημειώσει άλλα 5 γκολ. Θεωρείται ως ένας από τους Σημαντικότερους παίκτες στην ιστορία του συλλόγου και είναι ένας από τους μόλις 5 παίκτες που απολαμβάνει την κατάσταση «Zvezdine Zvezde» (Αστέρι του Ερυθρού Αστέρα).

Για 14 χρόνια, υπήρξε βασικό στέλεχος και αρχηγός της εθνικής ομάδας της Γιουγκοσλαβίας, κάνοντας το ντεμπούτο του σε ηλικία μόλις 18 ετών, στις 17 Ιουνίου του 1964, σε μια ήττα 1-2 από τη Ρουμανία στο Βελιγράδι. Πήρε μέρος με τους «πλάβι» σε 4 μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις, ξεκινώντας από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1964, στο Τόκιο. Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1968, με δικό του γκολ στο 87^ο λεπτό, χάρισε στην ομάδα του τη νίκη με 1-0 επί της Αγγλίας, στον ημιτελικό και την πρόκριση στον τελικό του τουρνουά, όπου την περίμενε η «οικοδέσποινα» Ιταλία! Ο χαρισματικός άσος, άνοιξε το σκορ στο 38^ο λεπτό, αλλά οι Ιταλοί ισοφάρισαν στο 80’, με τον Άντζελο Ντομενγκίνι (Angelo Domenghini) και στον επαναληπτικό τελικό, οι «ατζούρι» νίκησαν με 2-0, κατακτώντας το τρόπαιο!

Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1974 στη Δυτική Γερμανία, συμμετείχε σε 5 αναμετρήσεις και σημείωσε ένα γκολ, στη νίκη-ρεκόρ με 9-0 επί του Ζαΐρ στους ομίλους, περνώντας στη δεύτερη φάση της διοργάνωσης, όπου γνώρισε 3 ήττες και τέλος, στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1976, στη πατρίδα του, όπου τερμάτισε στη 4^η θέση! Η τελευταία διεθνής εμφάνισή του, πραγματοποιήθηκε σε φιλικό αγώνα με την εθνική ομάδα της Αργεντινής, στις 16 Σεπτεμβρίου του 1979, αγώνας που έληξε με νίκη για τους Γιουγκοσλάβους με σκορ 4-2. Συνολικά, συμμετείχε σε 85 αγώνες της εθνικής Γιουγκοσλαβίας, με απολογισμό 33 νίκες, 22 ισοπαλίες και 30 ήττες, με τη επίδοση των 85 αγώνων να αποτελεί ρεκόρ στην ιστορία της γιουγκοσλαβικής εθνικής ομάδας, ενώ σκόραρε και 23 τέρματα.

Αφού κρέμασε τα παπούτσια του, εργάστηκε στον ιστορικό σύλλογο του Βελιγραδίου για πολλά χρόνια ως τεχνικός διευθυντής. Μάλιστα το 1991 όταν οι Σέρβοι κατέκτησαν το Κύπελλο Πρωταθλητριών, ο Τζάιτς ήταν στην ομάδα σε αυτή τη θέση. Από το 1998 έως το 2004 ήταν πρόεδρός του, θέση από την οποία παραιτήθηκε λόγω προβλημάτων υγείας. Επανεξελέγη, στις 19 Δεκεμβρίου του 2012! Το 2003 η UEFA τον ανέδειξε σαν τον Κορυφαίο Σέρβο ποδοσφαιριστή των τελευταίων 50 ετών, στο πλαίσιο των εορτασμών για το Χρυσό Ιωβιλαίο της. Το 2013, αναγνωρίστηκε ως ο Μεγαλύτερος Γιουγκοσλάβος Ποδοσφαιριστής Όλων των Εποχών.