Ο Έλληνας κεντρικός αμυντικός Κυριάκος Καραταΐδης, γεννήθηκε
τις 4 Ιουλίου του 1965, στην Οινόη της Καστοριάς. Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο στην
ομάδα της Καστοριάς και το 1988 μεταγράφηκε στον Ολυμπιακό, εξελισσόμενος τα
επόμενα 13 χρόνια σε σημαία του! Ένας από τους Κορυφαίους Αμυντικούς των ελληνικών γηπέδων, τη δεκαετία του 1990, ξεκίνησε
σαν αριστερός μπακ και σταδιακά πέρασε στο κέντρο της άμυνας. Πειθαρχημένος,
ταχύτατος, δυναμικός, αποτελεσματικός, σταθερός, αγωνίστηκε στους «ερυθρόλευκους»
τόσο στα δύσκολα «πέτρινα χρόνια» της ομάδας, όσο και τις μεγάλες επιτυχίες που
ακολούθησαν, από την περίοδο 1996/97. Κατάφερε προοδευτικά να καταξιωθεί στη
συνείδηση των οπαδών των «ερυθρολεύκων», διατελώντας επί χρόνια ο αρχηγός της ομάδας,
όντας ο ηγέτης της άμυνας του. Μέχρι την
περίοδο 2000/01 που αποχώρησε, ήταν ο ρέκορντμαν συμμετοχών των «ερυθρολεύκων» στις
ευρωπαϊκές και εθνικές διοργανώσεις. Το
ντεμπούτο του με την εθνική ομάδα της Ελλάδας πραγματοποιήθηκε τον Ιανουάριο του
1990, αγωνιζόμενος με τη γαλανόλευκη φανέλα 34 φορές, ενώ συμμετείχε στο Παγκόσμιο
Κύπελλο του 1994, όπου είχε μία συμμετοχή στον αγώνα εναντίον της Βουλγαρίας.
Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο από τα Φλατσάτα της Οινόης το 1981
και την επόμενη σεζόν μεταγράφηκε στην ομάδα της Καστοριάς. Κατά τη διάρκεια της
σεζόν 1982/83, έπαιξε τα 3 πρώτα παιχνίδια του στην Α’ Εθνική, με τον σύλλογο όμως
να μη τα καταφέρνει και να υποβιβάζεται στο τέλος της. Στη σεζόν 1983/84, άρχισε να καθιερώνεται στην
άμυνα των «γουναράδων», παίζοντας σε 21 αγώνες και ήταν κατά τη διάρκεια της περιόδου
1986/87 που σκόραρε τα 2 πρώτα γκολ της καριέρας του, ενώ θα σκοράρει κι άλλα 2
στη σεζόν 1987/88, τη τελευταία του στη Καστοριά. Μετά από μια 6ετία, 154
αγώνες και 4 γκολ για τους «γουναράδες»,
αποκτήθηκε από τον Ολυμπιακό το 1987, επί προεδρίας Γιώργου Κοσκωτά. Τα μεγάλα
διοικητικά προβλήματα, που τότε ταλαιπωρούσαν τους «ερυθρόλευκους» και τα
δύσκολα «πέτρινα χρόνια» της ομάδας, δεν επηρέασαν ούτε στο ελάχιστο την
απόδοσή του, κάτι που εκτιμήθηκε πολύ από τον κόσμο της!
Ξεκίνησε με τον μεγάλο σύλλογο του λιμανιού κατά τη
διάρκεια της σεζόν 1988/89, παίζοντας σε 26 παιχνίδια πρωταθλήματος, επί συνόλου
30, σκοράροντας ένα γκολ, στις 9 Οκτωβρίου του 1988, στην εκτός έδρας
αναμέτρηση με τον Πανιώνιο, που
χρησιμοποιούσε ως έδρα το Καραϊσκάκη, οδηγώντας τον Ολυμπιακό σε νίκη με
1-0. Ο Ολυμπιακός τελείωσε 2ος στο πρωτάθλημα κερδίζοντας την έξοδο για
το Κύπελλο UEFA της περιόδου 1989/90, όπου αποκλείστηκε από την Οσέρ. Κατά τη
διάρκεια αυτής της περιόδου, ο σύλλογος τερμάτισε σε μια απογοητευτική 4η
θέση, ο ίδιος έπαιξε και στους 30 αγώνες πρωταθλήματος και στο τέλος της κατέκτησε
τον πρώτο τίτλο της καριέρας του, το Κύπελλο Ελλάδος, νικώντας στον τελικό τον ΟΦΗ
με 4-2.
Μη πέφτοντας ποτέ κάτω από τους 30 αγώνες για το πρωτάθλημα,
αγωνίστηκε σε 34 παιχνίδια τη περίοδο 1990/91, τερματίζοντας 2ος στη
βαθμολογία. Κατέκτησε για 2η φορά στο ελληνικό Κύπελλο το 1992, με
αντίπαλο τον ΠΑΟΚ, ύστερα από το 1-1 της Τούμπας και το 2-0 στο Καραϊσκάκης και
το Σούπερ Καπ Ελλάδας της ίδιας χρονιάς, πριν από την 3η θέση στο
πρωτάθλημα. Ο Ολυμπιακός τερμάτισε και πάλι την 3η θέση στο
πρωτάθλημα της περιόδου 1993/94, ενώ την επόμενη, 1994/95, οι «ερυθρόλευκοι» τερμάτισαν
2οι πίσω από τον Παναθηναϊκό που κέρδισε και τους 3 τίτλους εκείνης της
χρονιάς (πρωτάθλημα, κύπελλο και Σούπερ Καπ). Πάλι 3ος τη περίοδο 1995/96,
ήταν η τελευταία των «πέτρινων χρόνων» του μεγάλου Πειραιώτικου συλλόγου.
Τα επόμενα χρόνια, με την έλευση του Ντούσαν Μπάγιεβιτς
(Dušan Bajević), η κατάσταση άλλαξε και μπήκαν οι βάσεις της σύγχρονης...
δυναστείας του συλλόγου του μεγάλου λιμανιού, με την κατάκτηση των πρώτων
πρωταθλημάτων επί προεδρίας Σωκράτη Κόκκαλη! Ο «Κούλης» ήταν εκεί, στο
«άνοιγμα» της νέας σελίδας στην ιστορία του συλλόγου και μάλιστα, αποτελεί τον
μοναδικό ποδοσφαιριστή από εκείνους που αποκτήθηκαν επί Κοσκωτά, ο οποίος
πανηγύρισε τίτλο πρωταθλητή με τα ερυθρόλευκα, αφού συμπλήρωσε 14 ολόκληρα
χρόνια στην ομάδα! Με τον Ολυμπιακό κατέκτησε 5 πρωταθλήματα και 3 Κύπελλα
Ελλάδας, ενώ έφτασε και ως την προημιτελική φάση του Τσάμπιονς Λιγκ της σεζόν
1998/99!
Διετέλεσε για αρκετά χρόνια αρχηγός του Ολυμπιακού,
αναδεικνυόμενος σε εμβληματική μορφή για τους «κόκκινους» και ήταν ο ηγέτης της
άμυνας τους. Μέχρι την περίοδο 2000/01, όταν και αποχώρησε στα 36 του χρόνια, στην
φιέστα του 5ου συνεχόμενου πρωταθλήματος, δηλώνοντας πως εκείνη η
ημέρα ήταν η καλύτερη στην ποδοσφαιρική του καριέρα, έχοντας συμπληρώσει 366
συμμετοχές και 3 τέρματα στην Α΄ Εθνική, όντας τότε, ο ρέκορντμαν σε ευρωπαϊκές
και εθνικές συμμετοχές των «ερυθρολεύκων»!
Η ηγετική φυσιογνωμία και η
προσωπικότητά του, τον έκαναν να ξεχωρίζει στις δύσκολες εποχές και δεν σκέφτηκε ποτέ να βγάλει την ερυθρόλευκη
φανέλα από πάνω του, δηλώνοντας αφοσιωμένος στον αγαπημένο του Ολυμπιακό. «Είμαι πολύ τυχερός, που έζησα αυτές τις
στιγμές στον Ολυμπιακό. Η σημερινή ημέρα είναι η καλύτερη στην καριέρα μου. Δεν
θυμάμαι τίποτα άσχημο και κακό από την ερυθρόλευκη καριέρα μου. Χρειάστηκα
περισσότερο από ένα χρόνο για να καταλάβω ότι ήλθε η ώρα να σταματήσω το
ποδόσφαιρο», δήλωσε χαρακτηριστικά!
Το ντεμπούτο του με την Ελλάδα
πραγματοποιήθηκε στις 17 Ιανουαρίου του 1990, στην εντός έδρας φιλική νίκη με 2-0 εναντίον του Βελγίου. Με τη γαλανόλευκη
φανέλα αγωνίστηκε συνολικά 34 φορές και συμμετείχε στο Μουντιάλ 1994 των
Η.Π.Α., όπου είχε μία συμμετοχή στον αγώνα εναντίον της Βουλγαρίας (0-4).
Μετά την αποχώρησή του από την
ενεργό δράση, ασχολήθηκε με την προπονητική και ανέλαβε την εθνική ομάδα Παίδων
της Ελλάδας. Παράλληλα, είναι ο επικεφαλής της ακαδημίας που διατηρεί ο
σύλλογος του Πειραιά στο Μενίδι. Στο παρελθόν εργάστηκε επίσης ως προπονητής
και διευθυντής στα τμήματα υποδομής του Ολυμπιακού.
PALMARES
Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές
(Γκολ)
Επαγγελματική καριέρα
- · 1982-1988: Αθλητικός Γυμναστικός Σύλλογος Καστοριάς «Καστοριά», 153 (4)
- · 1988-2001: Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς, 363 (3)
Διεθνής
- · 1990-1998: Ελλάδα, 34 (0)
Προπονητική καριέρα
- · 2002- : Εθνική Παίδων Ελλάδας (U-17)
Τίτλοι
Με τον Ολυμπιακό
- · Πρωτάθλημα Ελλάδος: 5 (1996/97, 1997/98, 1998/99, 1999-2000, 2000/01)
- · Κύπελλο Ελλάδος: 3 (1989/90, 1991/92, 1998/99)
- · Σούπερ Καπ Ελλάδος: 1992