Βλογημένος: Τζίμι Γκρίνοφ

Ο Άγγλος επιθετικός Τζίμι Γκρίνοφ (James "Jimmy" Greenhoff), γεννήθηκε στις 19 Ιουνίου του 1946, στο Μπάρνσλεϊ, στη κεντρική Αγγλία, κοντά στο Λιντς. Έχοντας παίξει 5 παιχνίδια με την εθνική Ελπίδων της Αγγλίας, δεν έπαιζε ποτέ για την ανδρική ομάδα και χαρακτηρίστηκε ως ο Καλύτερος Άγγλος Παίκτης που Ποτέ Δεν Έπαιζε για την Αγγλία. Έκανε σχεδόν 600 εμφανίσεις στη πρώτη αγγλική κατηγορία και είναι ο πρεσβύτερος αδελφός του Μπράιαν Γκρίνοφ (Brian Greenhoff), με καριέρα στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ένας ικανότατος ποδοσφαιριστής που μπορούσε να παίξει και με τα δυο πόδια. Ήταν γνωστός για τους επικίνδυνους διεμβολισμούς του στην αντίπαλη περιοχή και το εξαιρετικά δυνατό σουτ που διέθετε. Ξεκίνησε την καριέρα του στη Λιντς Γιουνάιτεντ το 1963, καθώς ο σύλλογος κατάφερε την άνοδο από τη Β’ κατηγορία το 1963/64 και τελείωσε ως πρώτη επιλαχούσα στην Α’ Κατηγορία το 1964/65 και το 1965/66. Έπαιξε επίσης στους τελικούς του Κυπέλλου Διεθνών Εκθέσεων του 1967 και του 1968, κατακτώντας το τρόπαιο την δεύτερη χρονιά μαζί με το Λιγκ Καπ, προτού παραχωρηθεί στη Μπέρμιγχαμ. Το 1969, έκανε μια κίνηση για την Στόουκ, με την οποία κέρδισε το Λιγκ Καπ του 1972. Μετακινήθηκε στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ το 1976, κατακτώντας το Κύπελλο Αγγλίας και το Τσάριτι Σιλντ το 1977. Τελείωσε τη καριέρα του το 1984, μετά από θητείες στη Κρου, τη Πορτ Βέιλ, τους Τορόντο Μπλίζαρντ και τη Ροτσντέιλ.

Chelsea v Leeds United. Leeds United's Jimmy Greenhoff (front) comes under pressure from Chelsea's Bobby Tambling.

Ξεκίνησε την καριέρα του στα τμήματα υποδομής της Λιντς, τον Ιούνιο του 1961, ύστερα από εντυπωσιακές εμφανίσεις που πραγματοποίησε, ως μεσοεπιθετικός, με τις σχολικές ομάδες του Μπάρνσλεϊ. Υπέγραψε επαγγελματικό συμβόλαιο, τον Αύγουστο του 1963 και έκανε το ντεμπούτο του στη πρώτη ομάδα, σε ηλικία 18 ετών. Η Λιντς τελείωσε τη σεζόν 1963/64 πρωταθλήτρια στη Β’ Κατηγορία, με προπονητή τον Ντον Ρέβι (Don Revie). Την σεζόν 1964/65 τερμάτισε 2^η πίσω από τη Γιουνάιτεντ, έχοντας καλύτερη επίθεση και τη σεζόν 1965/66, πάλι 2^η, 6 βαθμούς πίσω από τη Λίβερπουλ. Ωστόσο, ο Γκρίνοφ έχασε μεγάλο μέρος της σεζόν εξαιτίας ενός τραυματισμού στον αστράγαλο και ενός τραύματος στο κεφάλι, απόρροια αυτοκινητιστικού ατυχήματος. Τη περίοδο 1966/67, ήταν 4^η, 5 βαθμούς πίσω από την κορυφή, με τον Ρέβι να τον χρησιμοποιεί στο δεξιό άκρο της επίθεσης.

Η Λιντς για άλλη μια φορά τερμάτισε 4^η το 1967/68, πέντε βαθμούς πίσω από τη πρωταθλήτρια Μάντσεστερ Σίτι. Έπαιξε επίσης στους τελικούς του Κυπέλλου Διεθνών Εκθέσεων του 1967 και του 1968, κατακτώντας το τρόπαιο την 2^η χρονιά, καθώς και το Λιγκ Καπ το 1968. Αγωνίστηκε σε 136 παιχνίδια για τα «παγώνια», σε πρωτάθλημα και κύπελλο, σκοράροντας 36 γκολ. Αποκτήθηκε από τη Μπέρμιγχαμ, τον Αύγουστο του 1968, για 70.000 λίρες, προκαλώντας θύελλα αντιδράσεων και τις διαμαρτυρίες πολλών οπαδών της Λιντς! Είχε τεράστιο αντίκτυπο στο Μπέρμιγχαμ, σκοράροντας 15 γκολ σε 36 παιχνίδια, σε όλες τις διοργανώσεις, τερματίζοντας στην 7^η θέση της Β’ Κατηγορίας, για τη σεζόν 1968/69. Μάλιστα, σκόραρε 4 γκολ σε μια νίκη 5-4 επί της Φούλαμ, εντός έδρας, στις 5 Οκτωβρίου.

Τον Αύγουστο του 1969, έφυγε από τη Μπέρμιγχαμ με προορισμό τη Στόουκ, σε μια συμφωνία αξίας 100.000 λιρών, ρεκόρ συλλόγου για την Στόουκ. Σκόραρε 9 γκολ σε 37 παιχνίδια τη σεζόν 1969/70 και 10 γκολ σε 43 παιχνίδια το 1970/71, φτάνοντας παράλληλα στον ημιτελικό του Κυπέλλου, όπου ηττήθηκε από την μετέπειτα νταμπλούχο Άρσεναλ. Έπαιξε για τους «Πότερς» στον τελικό του Λιγκ Καπ του 1972, εναντίον της Τσέλσι, που έληξε με νίκη 2-1 για τη Στόουκ, το μόνο σημαντικό τρόπαιο στην ιστορία του συλλόγου! Βοήθησε επίσης την ομάδα να φτάσει για άλλη μια φορά στους ημιτελικούς του Κυπέλλου Αγγλίας το 1972, αντιμετωπίζοντας και πάλι την Άρσεναλ.

Σκόραρε στον επαναληπτικό, αλλά η Άρσεναλ κέρδισε το παιχνίδι με 2-1. Συνολικά έπαιξε σε 54 παιχνίδια τη σεζόν 1971/72, σκοράροντας 16 γκολ. Σημείωσε 20 γκολ σε 46 εμφανίσεις τη περίοδο 1972/73, αναδεικνυόμενος πρώτος σκόρερ του συλλόγου. Σκόραρε 10 γκολ σε 44 παιχνίδια το 1973/74 και 15 γκολ σε 47 παιχνίδια το 1974/75, γενόμενος πρώτος σκόρερ του συλλόγου για 2^η φορά. Ένα γκολ-βολέ εναντίον της πρώην ομάδας του, της Μπέρμιγχαμ, το Δεκέμβριο του 1974, ψηφίστηκε ως Καλύτερο Γκολ της σεζόν από το ITV. Σκόραρε 13 γκολ σε 46 παιχνίδια το 1975/76, καθιστώντας τον από κοινού πρώτο σκόρερ μαζί με τον Ίαν Μουρς (Ian Moores).

Μετά από 3 γκολ σε 169 παιχνίδια, τη σεζόν 1976/77, μεταγράφηκε στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του Τόμι Ντόχερτι (Tommy Docherty), τον Νοέμβριο του 1976 για 120.000 λίρες, με τη Στόουκ να χρειάζεται τα χρήματα για να πληρώσει επισκευές του αγωνιστικού χώρου του Βικτόρια Γκράουντ, αξίας 250.000 λιρών, εξαιτίας μια ισχυρότατης ανεμοκαταιγίδας! Σκόραρε συνολικά 97 γκολ για την Στόουκ σε 338 παιχνίδια σε πρωτάθλημα και κύπελλο, κατατάσσοντάς τον 9^ο καλύτερο σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου! Είναι ένας θρύλος για την Στόουκ και πολλοί οπαδοί της τον θεωρούν ως τον Καλύτερο Παίκτη στην ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου που δεν αγωνίστηκε ποτέ στην Εθνική Αγγλίας!

Σκόραρε 12 γκολ σε 34 παιχνίδια για τη Γιουνάιτεντ, τη περίοδο 1976/77, με ένα χατ-τρικ εναντίον της Νιούκαστλ, στις 19 Φεβρουαρίου. Ωστόσο, η μεγαλύτερη συνεισφορά ήταν στο Κύπελλο Αγγλίας. Σημείωσε τα σημαντικά για τη Γιουνάιτεντ γκολ, στον επαναληπτικό του 5^ου γύρου, στη νίκη με 2-1 επί της Σαουθάμπτον, σκόραρε το νικητήριο, στον ημιτελικό εναντίον της Λιντς στο Χίλσμπορο του Σέφιλντ στη νίκη με 2-1, και στον τελικό σημείωσε το μοναδικό τέρμα του αγώνα, ύστερα από μια στραβοκλωτσιά του Λου Μακάρι (Lou Macari), στερώντας από τη Λίβερπουλ ένα μοναδικό τρεμπλ αυτή τη χρονιά!

Εμφανίστηκε στον τελικό του Τσάριτι Σιλντ του 1977 (1-1 με τη Λίβερπουλ) και τελείωσε τη σεζόν 1977/78 με 6 γκολ σε 28 παιχνίδια. Ήταν ο πρώτος σκόρερ της Γιουνάιτεντ για τη περίοδο 1978/79, με 17 γκολ, ενώ ψηφίστηκε και Παίκτης της Χρονιάς για τους «μπέμπηδες» από τους οπαδούς τους. Έπαιξε επίσης και στον τελικό του Κυπέλλου του 1979, το οποίο η Άρσεναλ κέρδισε 3-2 χάρη σε ένα γκολ στα τελευταία λεπτά από τον Άλαν Σάντερλαντ (Alan Sunderland). Τερμάτισε 2^ος στο πρωτάθλημα το 1979/80, 2 βαθμούς πίσω από την Λίβερπουλ, όμως περιορίστηκε σε μόλις 5 παιχνίδια λόγω τραυματισμού. Έπαιξε σε 12 παιχνίδια το 1980/81, πριν μεταγραφεί στη Κρου το Δεκέμβριο 1980. Σκόραρε συνολικά 36 γκολ σε 123 εμφανίσεις για την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Στη 4^η Κατηγορία με τη Κρου, σημείωσε 4 γκολ σε 11 παιχνίδια πρωταθλήματος. Μετακόμισε στο βορειοαμερικάνικη λίγκα για λογαριασμό των Τορόντο Μπλίζαρντ, τον Μάρτιο του 1981, τερματίζοντας χαμηλά, παρότι σκόραρε 6 γκολ σε 24 παιχνίδια.

Επέστρεψε στην Αγγλία, υπογράφοντας για την Πορτ Βέιλ, τον Αύγουστο του 1981. Έπαιξε 38 παιχνίδια το 1981/82, αλλά πέτυχε μόλις 3 γκολ στη 4^η Κατηγορία και άλλα 2 σε 17 παιχνίδια το 1982/83. Έφυγέ από το Βέιλ Παρκ τον Μάρτιο του 1983 για να ενταχθεί στη Ροτσντέιλ, ως παίκτης-προπονητής. Έπαιξε συνολικά 17 παιχνίδια για την «Dale», χωρίς να σκοράρει. Υπό τη καθοδήγησή του, ο σύλλογος απέφυγε τον υποβιβασμό το 1982/83, αλλά όχι το 1983/84, όταν και έφυγε από το σύλλογο, τον Μάρτιο 1984. Αργότερα επέστρεψε για μια σύντομη περίοδο ως προπονητής.

Κλήθηκε για πρώτη φορά στην εθνική Αγγλίας από τον Ντον Ρέβι, για ένα παιχνίδι εναντίον της Ουαλίας, τον Μάρτιο του 1976. Δεν ήταν σε θέση να αγωνιστεί λόγω ενός τραυματισμού και δεν ξαναπήρε ποτέ άλλη ευκαιρία σε διεθνές επίπεδο!

Υπέστη οικονομική καταστροφή το 1996, μετά από μια αποτυχημένη ασφαλιστική επένδυση και εργάστηκε σε μια αποθήκη, αρνούμενος να πουλήσει τα μετάλλια από τις κατακτήσεις του Κυπέλλου Αγγλίας. Η κρίση ήρθε λίγο αργότερα από την ανακάλυψη ότι ο φίλος και επιχειρηματικός εταίρος του, για εννέα χρόνια τον εξαπατούσε αποκρύπτοντάς του μεγάλα χρηματικά ποσά. Αργότερα εργάστηκε σε φαρμακευτική εταιρεία στο Στόουκ.