Αντρέα Πίρλο: Ο Μαέστρος

Ο Ιταλός κεντρικός μέσος Αντρέα Πίρλο (Andrea Pirlo) γεννήθηκε, στις 19 Μαΐου του 1979, στο Φλέρο της Λομβαρδίας, κοντά στη Μπρέσια. Συνήθως αναπτυσσόταν ως ένας οργανωτικός/κεντρικός μέσος, σε ρόλο πλέι μέικερ στην μεσαία γραμμή και για τους δύο μεγάλους συλλόγους που αγωνίστηκε στην επαγγελματική του καριέρα, τη Μίλαν και τη Γιουβέντους, αλλά και για την εθνική ομάδα. Θεωρείται ευρέως ως ένας από τους Μεγαλύτερους Οργανωτικούς Μέσους στη Παγκόσμια Ποδοσφαιρική ιστορία, λόγω της διορατικότητάς του, του ελέγχου της μπάλας, της δημιουργικότητας και της ικανότητας στις μεταβιβάσεις. Υπήρξε επίσης ένας ανυπέρβλητος εκτελεστής στημένων φάσεων.

Ξεκίνησε την συλλογική ποδοσφαιρική του καριέρα, ως μεσοεπιθετικός με τον μεγάλο σύλλογο της γενέτειράς του, την Μπρέσια, με την οποία έκανε ντεμπούτο σε ηλικία 16 ετών σε ένα παιχνίδι κόντρα στην Ρετζίνα. Αργότερα, τη βοήθησε να κατακτήσει τον τίτλο της ιταλικής Serie B, ανεβαίνοντας στη Serie Α, το 1997. Οι υποσχόμενες επιδόσεις του, οδήγησαν σε μια μεταγραφή στην Ίντερ του Μιλάνου, το 1998, χωρίς ωστόσο, παρά τις επιτυχημένες θητείες του, να είναι ακόμη ικανός να κερδίσει θέση βασικού στην αρχική 11άδα των "νερατζούρι". Πάλευε να κερδίσει αγωνιστικό χρόνο στην νέα του ομάδα, κυρίως λόγω της έλλειψης ρυθμού, καθώς και του έντονου ανταγωνισμού με άλλους παίκτες στη θέση του και γι’ αυτό, στη συνέχεια έφυγε, με τη μορφή δανεισμού, το 1999, πρώτα για τη Ρετζίνα και μετά στη Μπρέσια, για άλλη μια φορά.  Ήταν πρωταπριλιά του 2001, όταν ο, 22χρονος τότε, Αντρέα Πίρλο, έβγαλε μια ασίστ με ακρίβεια… αρχιτέκτονα στον τεράστιο Ρομπέρτο Μπάτζιο (Roberto Baggio), ο οποίος πέτυχε ένα γκολ από άλλον πλανήτη, εναντίον της Γιουβέντους!

Η ανταμοιβή του ήταν μια μεταγραφή στη Μίλαν που έφτασε συνολικά τις 35 δις ιταλικές λιρέτες (18 εκατομμύρια ευρώ). Εκεί, ο προπονητής του, ο Κάρλο Αντσελότι (Carlo Anceloti), αποφάσισε να μεταφέρει τον Πίρλο μπροστά από την άμυνα ως οργανωτικό/κεντρικό μέσο σε ρόλο πλέι μέικερ, κάτι που του επέτρεψε να πάρει περισσότερο χρόνο με την μπάλα, ενορχηστρώνοντας τις επιθέσεις της ομάδας του. Εξελίχθηκε σε Παγκόσμιας Κλάσης Μέσο, που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στις μετέπειτα επιτυχίες της Μίλαν, καθώς κατέκτησε, 2 τρόπαια του UEFA Champions League (2003 και 2007) και 2 Ευρωπαϊκά Σούπερ Καπ τις ίδιες χρονιές, 2 τίτλους της ιταλικής Serie A (2004 και 2011), το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων της FIFA (2007), ένα Σούπερ Καπ Ιταλίας (2004) και το Κύπελλο Ιταλίας (2003) με τον σύλλογο.

Με τη μετακίνησή του στη θέση μπροστά από τους κεντρικούς αμυντικού και παρά το γεγονός ότι στη θέση «№ 6» αγωνίζονται κλασικοί αμυντικοί μέσοι, που διακρίνονται για τη δύναμη, τη σωματική αντοχή και τις αμυντικές τους ικανότητες, ο Αντρέα Πίρλο της έδωσε άλλη διάσταση. Με εξαιρετική τεχνική κατάρτιση, ντρίμπλα και δυνατότητα να βλέπει… γήπεδο, έγινε ένα πλέι-μέικερ, που κάθε επιθετική προσπάθεια ξεκινούσε από πολύ πίσω και φυσικά η μπάλα περνούσε πάντα από τα πόδια του. Η ικανότητα του δε, στις στημένες φάσεις και η ακρίβεια στις μεταβιβάσεις τον έκανε το μοναδικό δεκάρι στον κόσμο, που αγωνιζόταν στη θέση του αμυντικού χαφ. Ειδικά στην εποχή που αγωνιζόταν μαζί με τους Τζενάρο Γκατούζο (Gennaro Gatuso), Κλάρενς Ζέεντορφ (Clarence Seedorf) και Κακά (Kaká), η Μίλαν διέθετε παγκοσμίως την κορυφαία τετράδα κέντρου!

Το «όχι» του Σίλβιο Μπερλουσκόνι στα 12 εκατομμύρια ευρώ της Τσέλσι το 2009, έδειχνε σαν προάγγελος παραμονής για πάντα του Πίρλο στη Μίλαν. Τα δεδομένα όμως άλλαξαν δύο χρόνια αργότερα. Ο Ιταλός διεθνής είχε φτάσει σε ηλικία 32 ετών, με τους «ροσονέρι» να μην του ανανεώνουν το συμβόλαιο, θεωρώντας τον ηλικιακά… τελειωμένο. Όχι όμως και η Γιουβέντους, η οποία ήταν χωρίς κάποιο τρόπαιο από το 2003 και η οποία απέκτησε, χωρίς κόπο και χωρίς… χρήμα, με ελεύθερη μεταγραφή το 2011, για τα επόμενα τέσσερα χρόνια, ένα αψεγάδιαστο ποδοσφαιρικό «διαμάντι». 

Και έτσι απλά η ιστορία άλλαξε στην Ιταλία. Με την Γιουβέντους έκανε το ντεμπούτο του απέναντι στην Πάρμα σε μια νίκη με 4-1 και ήταν βασικός μέσος μαζί με τους Κλάουντιο Μαρκίζιο (Claudio Marchisio) και Αρτούρο Βιντάλ (Arturo Vidal). Πρόσθεσε 4 περισσότερους τίτλους της ιταλικής Serie A (2012, 2013, 2014 και 2015), τους οποίους κατέκτησε διαδοχικά, καθώς και 2 τίτλους Σούπερ Καπ Ιταλίας (2012 και 2013) και ένα Κύπελλο Ιταλίας (2015). Μετά από έχοντας παίξει στην Ιταλία για πάνω από 20 σεζόν, εντάχθηκε στη Νιού Γιορκ Σίτι FC στην MLS, το 2015, βοηθώντας την ομάδα να φτάσει τα πλέι-οφ, στη δεύτερη σεζόν του εκεί.

Σε διεθνές επίπεδο, είναι ο 4^ος ρέκορντμαν συμμετοχών στην ιστορία της ιταλικής εθνικής ομάδας με 116 διεθνείς συμμετοχές. Έχει παίξει για τις «μικρές» εθνικές ιταλικές ομάδες, σε επίπεδο Παίδων (U-15), Εφήβων (U-18) και Νέων (U-21), όντας ο αρχηγός και οδηγώντας τη τελευταία, στη νίκη στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Νέων το 2000, αναδεικνυόμενος ως ο Χρυσός Ποδοσφαιριστής και Πρώτος Σκόρερ του τουρνουά. Εμφανίστηκε στην ανδρική ιταλική εθνική ομάδα, για πρώτη φορά τον Σεπτέμβριο του 2002 και ήταν ο αρχηγός της Ολυμπιακής ομάδας, κατακτώντας το Χάλκινο Μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 στην Αθήνα.

Αργότερα, έπαιξε σημαντικότατο ρόλο στην κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2006. Ονομάστηκε 3 φορές ‘’Άνθρωπος του Αγώνα’’, συμπεριλαμβανομένου του τελικού, περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο παίκτη στη διοργάνωση και τελικά κέρδισε τη Χάλκινη Μπάλα, βραβευμένος ως ο 3^ος Καλύτερος Παίκτης του Τουρνουά και ονομάστηκε στην Ιδανική 11άδα του. Εξελέγη επίσης, ως μέλος της Ιδανικής 11άδας στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2012, αφού οδήγησε την Ιταλία στο τελικό, κερδίζοντας 3 φορές το βραβείο ‘’Άνθρωπος του Αγώνα’’ κατά τη διάρκεια της διοργάνωσης, τα περισσότερα από οποιονδήποτε άλλο παίκτη, από κοινού με τον Ισπανό Αντρές Ινιέστα (Andrés Iniesta). Έχει εκπροσωπήσει επίσης την «σκουάντρα ατζούρα», στα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα του 2004 και του 2008, στα Παγκόσμια Κύπελλα του 2010 και του 2014 και στα Κύπελλα Συνομοσπονδιών της FIFA το 2009 και το 2013, τερματίζοντας 3^ος στην τελευταία διοργάνωση, στη Βραζιλία, όπου είχε επίσης επιλεγεί στην Ιδανική 11άδα του τουρνουά.

Ήρθε 3^ος, 2^ος, 4^ος και πάλι 3^ος στη κατάταξη της Διεθνούς Ομοσπονδίας Ιστορίας και Στατιστικής του Ποδοσφαίρου (IFFHS), για «Παγκόσμιος Πλέι-Μέικερ της Χρονιάς», των βραβείων του 2006, 2007, 2012 και 2015, αντίστοιχα. Τοποθετήθηκε στη 4^η θέση για το Βραβείο του Καλύτερου Παίκτη στην Ευρώπη από την UEFA για το 2012 και στην 7^η για το 2015. Τοποθετήθηκε 7^ος το 2007, ως Καλύτερος Παίκτης στον Κόσμο από την FIFA, 5^ος για το βραβείο της Ευρωπαϊκής Χρυσής Μπάλας, ως Καλύτερος Ευρωπαίος της Χρονιάς, το 2007 και 7^ος το 2012 για το βραβείο της Χρυσής Μπάλας της FIFA, ως Καλύτερος Παίκτης στον Κόσμο.

Ονομάστηκε επίσης ως μέλος της Ιδανικής 11άδας από τον Παγκόσμιο Σύνδεσμο των Επαγγελματιών Ποδοσφαιριστών, το 2006 και στην Ιδανική 11άδα της Χρονιάς από την UEFA, το 2012. Το 2012, το 2013 και το 2014, είχε επίσης εκλεγεί ως Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς στην ιταλική Serie A και ονομάστηκε επίσης ως μέλος της Ιδανικής 11άδας της Χρονιάς. Έχοντας βοηθήσει τη Γιουβέντους να φτάσει στον τελικό του UEFA Champions Final του 2015, ονομάστηκε στην Ιδανική 11άδα της σεζόν. Το 2012, ονομάστηκε ως ο 8^ος Καλύτερος Ποδοσφαιριστής στον Κόσμο, από την εφημερίδα ‘’The Guardian’’ και το 2013, το πρακτορείο ‘’Bloomberg’’ τον κατέταξε 5^ο Καλύτερο Παίκτη στην Ευρώπη. Το 2015, το ‘’France Football’’ τον αξιολόγησε ως έναν από τους 10 Καλύτερους Ποδοσφαιριστές στον Κόσμο που ήταν πάνω από την ηλικία των 36 ετών.

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Εφηβική καριέρα

• 1994/95: Brescia Calcio

Επαγγελματική καριέρα

• 1995–1998: Brescia Calcio, 47 (6)
• 1998–2001: Football Club Internazionale Milano, 22 (0)
• 1999–2000: (δανεικός) → Società Sportiva La Dominante Reggina, 28 (6)
• 2001; (δανεικός) → Brescia Calcio, 10 (0)
• 2001–2011: Associazione Calcio Milan, 284 (32)
• 2011–2015: Juventus Football Club, 119 (16)
• 2015–          : New York City Football Club, 21 (0)

Διεθνής

• 1995–1997: Εθνική Νέων Ιταλίας, 18 (7)
• 1998–2002: Εθνική Ελπίδων Ιταλίας, 37 (15)
• 2000–2004: Ολυμπιακή Ομάδα Ιταλίας, 9 (1)
• 2002–          : Ιταλία, 116 (13)

Τίτλοι

Συλλογικοί

 Με τη Brescia

• Πρωτάθλημα Β’ Κατηγορίας Ιταλίας: 1996/97

Με τη AC Milan

• Πρωτάθλημα Ιταλίας: 2 (2003/04, 2010/11)
• Κύπελλο Ιταλίας: 2002/03
• Σούπερ Καπ Ιταλίας: 2004
• UEFA Champions League: 2 (2002/03, 2006/07)
  
• Ευρωπαϊκό  Super Cup: 2 (2003, 2007)
• Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων FIFA: 2007

Με τη Juventus

• Πρωτάθλημα Ιταλίας: 4 (2011/12, 2012/13, 2013/14, 2014/15)
• Κύπελλο Ιταλίας: 2014/15
• Σούπερ Καπ Ιταλίας: 2 (2012, 2013)

Διεθνείς

Με την Ιταλία

• Παγκόσμιο Κύπελλο: 2006
• Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Νέων: 2000
• Ολυμπιακοί Αγώνες: Χάλκινο Μετάλλιο -3η θέση στην Αθήνα το 2004
• Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα: φιναλίστ το 2012
• Κύπελλο Συνομοσπονδιών FIFA: 3η θέση 2013

Προσωπικές Διακρίσεις

• Καλύτερος Παίκτης Διοργάνωσης Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Νέων: 2000
• Πρώτος Σκόρερ Διοργάνωσης Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Νέων: 2000
• Μέλος Καλύτερης 11άδας Διοργάνωσης Παγκοσμίου Κυπέλλου: 2006
• 3ος Καλύτερος Παίκτης Διοργάνωσης Παγκοσμίου Κυπέλλου: 2006
• 1ος σε ασίστ Διοργάνωσης Παγκοσμίου Κυπέλλου: 2006
• Καλύτερος Παίκτης του τελικού Διοργάνωσης Παγκοσμίου Κυπέλλου: 2006
• Καλύτερος Playmaker στον Κόσμο από τον Διεθνή Οργανισμό Ιστορίας και Στατιστικής του Ποδοσφαίρου: 3η θέση το 2006, 2η θέση το 2007, 9η θέση το 2009, 4η θέση το 2012, 3η θέση το 2015
• Χρυσή Μπάλα: 2006 (9η θέση), 2007 (5η θέση), 2012 (7η θέση)
• Καλύτερος Παίκτης της Χρονιάς από τη FIFA: 2007 (7η θέση)
• Καλύτερος Παίκτης του Ευρωπαϊκού Super Cup: 2007
  
• Μέλος Καλύτερης 11άδας της Χρονιάς από την Ένωση Ευρωπαίων Δημοσιογράφων Αθλητικού Τύπου: 2011/12
• Μέλος Καλύτερης 11άδας Διοργάνωσης Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος: 2012
• Καλύτερος Παίκτης της Χρονιάς από τη UEFA: 2012 (4η θέση), 2015 (7η θέση)
• Παίκτης της Χρονιάς για τη Juventus: 2011/12
• Μέλος Καλύτερης 11άδας της Χρονιάς από την UEFA: 2012
• 1ος σε ασίστ ιταλικού πρωταθλήματος: 2011/12
• Μέλος Καλύτερης 11άδας της Χρονιάς για την Serie A:  4 (2011/12, 2012/13, 2013/14, 2014/15)
• Μέσος της Χρονιάς για τη Serie: 2012
• Παίκτης της Χρονιάς για τη Serie A: 3 (2012, 2013, 2014)
• Βραβείο Επιτευγμάτων Καριέρας "Gaetano Scirea": 2013
• Μέλος Καλύτερης 11άδας Διοργάνωσης Κυπέλλου Συνομοσπονδιών FIFA: 2013
• Μέλος Καλύτερης 11άδας Διοργάνωσης UEFA Europa League: 2013/14
• Μέλος Καλύτερης 11άδας Διοργάνωσης UEFA Champions League: 2014/15
• Μέλος του Hall of Fame της A.C. Milan

Τιμές

• Ιππότης 5ης Κλάσης / Μετάλλιο της Τιμής της Ιταλικής Δημοκρατίας: 2004
• Ιππότης 4ης Κλάσης / Αξιωματικός: Μετάλλιο της Τιμής της Ιταλικής Δημοκρατίας: 2006