Βλογημένος: Χόρχε Μπερμούδες: Το Αφεντικό

Ο Κολομβιανός κεντρικός αμυντικός Χόρχε Μπερμούδες (Jorge Hernán Bermúdez Morales), γεννήθηκε στις 18 Ιουνίου του 1971, στη Καλαρκά, μια πόλη στην ανατολική Κολομβία. Σε συλλογικό επίπεδο, αγωνίστηκε για αρκετές ομάδες στην Κολομβία, συμπεριλαμβανομένων της Ντεπόρτες Κίντιο το 1989, με την οποία και τελείωσε τη καριέρα του 17 χρόνια αργότερα, το 2007, της Αμέρικα ντε Κάλι, και της Ιντεπεντιέντε Σάντα Φε. Όντας ένας από τους Καλύτερους Ποδοσφαιριστές που ανέδειξε η Λατινοαμερικάνικη χώρα, έπαιξε επίσης για μια σειρά από συλλόγους εκτός Κολομβίας, συμπεριλαμβανομένων της Μπενφίκα στη Πορτογαλία, της Μπόκα Τζούνιορς και της Νιούελς Ολντ Μπόις στην Αργεντινή και της Μπαρτσελόνα του Γκουαγιακίλ στον Ισημερινό.

Έχοντας κατακτήσει μια σειρά από σημαντικούς τίτλους με την Μπόκα Τζούνιορς, συμπεριλαμβανομένων του Κόπα Λιμπερταδόρες και του Διηπειρωτικού Κυπέλλου το 2000, αλλά και 3 τίτλους πρωταθλήματος Αργεντινής, ήλθε κι απ’ τα μέρη μας, στον Ολυμπιακό, χωρίς όμως να δικαιολογήσει τη φήμη του. Παθιασμένος παίκτης, η θέση του ήταν κυρίως λίμπερο σε άμυνα των τριών. Στο 4-4-2, υπήρχε ένα θέμα, ενώ στο 3-5-2 έκανε θαύματα! Έπαιξε 56 αγώνες για την εθνική ομάδα της Κολομβίας, μεταξύ του 1995 και του 2001 και συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992, ενώ εμφανίστηκε επίσης στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998 και σε 3 διοργανώσεις του Κόπα Αμέρικα, το 1995, το 1997 και 1999. Είχε το παρατσούκλι «El Patrón» (Το Αφεντικό)!

Ο πατέρας του, Χόρχε Ενρίκε Μπερμούδες (Jorge Enrique Bermúdez) ήταν επίσης ένας επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, που έπαιξε μόνο για την Ντεπόρτες Κίντιο από το 1967 μέχρι το 1983, κάνοντας 608 εμφανίσεις, όντας ο ρέκορντμαν συμμετοχών στην ιστορία του συλλόγου, ενώ σημείωσε και 14 γκολ. Ξεκίνησε την καριέρα του απ' τον ίδιο σύλλογο το 1989 και το 1991 μεταγράφηκε στην Αμέρικα ντε Κάλι όπου κέρδισε θέση βασικού σχεδόν αμέσως, θα παίξει στον τελικό του Κόπα Λιμπερταδόρες του 1993, χάνοντας από τη Ρίβερ Πλέιτ, ενώ το 1995 χρίστηκε για πρώτη φορά διεθνής με την εθνική ομάδα ανδρών της Κολομβίας. Οι καλές του εμφανίσεις με την Αμέρικα και την εθνική Κολομβίας στο Κόπα Αμέρικα του 1995, "κεντρίζουν" το ενδιαφέρον της Μπενφίκα που τον φέρνει στην Ευρώπη για πρώτη φορά. Θα παίξει σε 27 παιχνίδια, θα σημειώσει ένα γκολ, τερματίζοντας στη 3^η θέση αλλά δε θα εντυπωσιάσει και θα επιστρέψει στη Λατινική Αμερική για το Κόπα Αμέρικα του 1997.

Οι καλές εμφανίσεις του με την εθνική και πάλι θα αποτελέσουν το εισιτήριο του για τη μεταγραφή του στην ιστορική Μπόκα Τζούνιορς του Κάρλος Μπιάνκι (Carlos Bianchi), την μεγάλη ομάδα που ήταν 40 παιχνίδια αήττητη, δημιουργώντας ένα αξεπέραστο ντουέτο με τον Βάλτερ Σάμιουελ (Walter Samuel). Έκανε το ντεμπούτο του στην αργεντίνικη Πριμέρα Ντιβιζιόν, στις 14 Σεπτεμβρίου του 1997, στη νίκη 2-1 επί της Νιούελς Ολντ Μπόις. Το πρώτος γκολ του για την Μπόκα, το πέτυχε λιγότερο από ένα μήνα αργότερα, στις 4 Οκτωβρίου στη νίκη με 3-0 εκτός έδρας με την Χιμνάσια Χουχούι. Γιγάντωσε το όνομα του στην τετραετία που έμεινε εκεί, έχοντας 119 συμμετοχές και 12 γκολ, κατακτώντας 3 πρωταθλήματα, την Απερτούρα του 1998, την Κλαουσούρα του 1999 και την Απερτούρα του 2000, 2 Κόπα Λιμπερταδόρες, το 2000 (ήταν αυτός που εκτέλεσε το τελευταίο πέναλτι στη διαδικασία στον τελικό εναντίον της Παλμέιρας) και το 2001 και το Διηπειρωτικό Κύπελλο του 2000 (νικώντας 2-1 τη Ρεάλ Μαδρίτης), όντας ο αρχηγός των «χεϊνέσες» αυτή τη χρονιά, ενώ συμμετείχε και στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998 στη Γαλλία με την εθνική Κολομβίας. Όντας εν ενεργεία αρχηγός της Μπόκα, στα 31 του χρόνια, αποφασίζει να επιστρέψει στην Ευρώπη για 2^η φορά, το 2001 και να ηγηθεί της άμυνας του Ολυμπιακού. Αποκτήθηκε με ετήσιες απολαβές 1 εκατομμύριο δολάρια, ενώ 3,5 εκατομμύρια δολάρια καταβλήθηκαν στην Μπόκα!

Στις 18 Σεπτεμβρίου του 2001, στο Ριαθόρ της Λα Κορούνια, στον αγώνα για το Τσάμπιονς Λιγκ, έχουμε φτάσει στο 93^ο λεπτό και ο Ολυμπιακός προηγείται 1-2. Γίνεται μια "γιόμα" στην καρδιά της άμυνας, ο Μπερμούδες και ο Δημήτρης Ελευθερόπουλος μένουν να κοιτάνε ο ένας τον άλλο, πετάγεται ο Χουάν Κάρλος Βαλερόν (Juan Carlos Valerón) και ισοφαρίζει σε 2-2, στερώντας απ' τον Ολυμπιακό το πολυπόθητο εκτός έδρας "διπλό". Ο νεοαποκτηθείς Στέλιος Βενετίδης κοιτώντας τον Ελευθερόπουλο, γονατίζει και τραβάει τα μαλλιά του, ο δε Μπερμούδες σε έντονο ύφος κάνει παρατηρήσεις στον Ελευθερόπουλο για την κακή αντίδραση του. Ο Ελευθερόπουλος μπαίνει στα αποδυτήρια σαν ταύρος σε υαλοπωλείο και "την πέφτει" αρχικά στον Βενετίδη και στη συνέχεια απευθύνεται σε έντονο ύφος στον Μπερμούδες. Ο Κολομβιανός δε χρειάστηκε μετάφραση και στα αποδυτήρια άρχισε να βρέχει... μπουνιές και χάρη στην επέμβαση των ψυχραιμότερων τα πράγματα δε χόντρυναν κι άλλο!

Ο Μπερμούδες σταδιακά περιθωριοποιήθηκε απ' την ομάδα και πλην του αγώνα εναντίον της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο Ολτ Τράφορντ (0-3), αγωνιζόταν μόνο σε αδιάφορα παιχνίδια. Οι πρώτες αναφορές περί αποτυχημένης μεταγραφής δεν άργησαν και ο «El Patron» βαφτίστηκε... «El Palton»! Απ' το καλοκαίρι του 2002 είχε ειδοποιηθεί απ' τη διοίκηση να φέρει πρόταση για να φύγει απ' την ομάδα! Η έλευση του Σρέτσκο Κάτανετς (Srečko Katanec), θιασώτη του 3-5-2 έδειχνε να αλλάζει την κατάσταση, καθώς στο πρόσωπο του, ο Σλοβένος έβλεπε τον λίμπερο της άμυνας που ήθελε να φτιάξει. Έπαιξε βασικός σε 3 ματς επί Κάτανετς σαν λίμπερο όπου κέρδισε τις εντυπώσεις, αλλά η αποπομπή του Σλοβένου απ' την ομάδα και η επαναφορά του συστήματος στο κλασικό 4-4-2 τελείωσαν τις όποιες ελπίδες του για παραμονή!

Τελικά έφυγε το καλοκαίρι του 2003 απ' τον Ολυμπιακό και το χειρότερο γι’ αυτόν ήταν ότι έχασε και τη θέση του στην εθνική ομάδα της Κολομβίας. Συνολικά, στους «ερυθρόλευκους» έπαιξε 22 ματς, εκ των οποίων μόλις τα 9 ήταν για το Πρωτάθλημα, με 1 γκολ, αλλά και πλουσιότερος κατά 3.800.000 εκατομμύρια ευρώ! Στη συνέχεια, δηλώνοντας ότι δεν πήρε τις ευκαιρίες που άξιζε, επέστρεψε στην Αργεντινή, όπου φόρεσε τη φανέλα της Νιούελς Ολντ Μπόις, παίζοντας σε 27 παιχνίδια πρωταθλήματος με 2 γκολ. Έκανε ένα πέρασμα από το Εκουαδόρ και την τοπική Μπαρτσελόνα το 2004, για να επιστρέψει στη χώρα του το 2005. Έπαιξε στην Αμέρικα ντε Κάλι, στη Ντεπορτίβο Περέιρα, τη Σάντα Φε και έκλεισε την καριέρα του στην ομάδα που την ξεκίνησε, τη Ντεπόρτες Κίνδιο.

Έκανε το ντεμπούτο του στην εθνική ομάδα της Κολομβίας, στις 31 Ιανουαρίου του 1995, στη φιλική νίκη με 1-0 επί της Νότιας Κορέας στο Χονγκ Κονγκ. Χρίστηκε 56 φορές διεθνής, σημειώνοντας 3 γκολ και ήταν σημαντικό μέλος της ομάδας που συμμετείχε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998. Συμμετείχε επίσης στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992 στη Βαρκελώνη, ενώ εμφανίστηκε και σε 3 διοργανώσεις του Κόπα Αμέρικα, το 1995, το 1997 και 1999, με καλύτερη θέση την 3^η στη πρώτη διοργάνωση. Το τελευταίο παιχνίδι του για την εθνική ομάδα, το έπαιξε στις 24 Απριλίου του 2001, για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2002, μια ισοπαλία 2-2 με τη Βενεζουέλα.

Όταν αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, ξεκίνησε καριέρα προπονητή στην Αμέρικα του Κάλι. Ωστόσο κάποια ανεπιτυχή αποτελέσματα τον οδήγησαν εκτός ομάδας το καλοκαίρι του 2010. Στις 22 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους, ανέλαβε χρέη προπονητή στην αργεντίνικη Ντεφένσα ι Χουστίσια, για να απολυθεί στις 24 Νοεμβρίου, έπειτα από 5 ισοπαλίες και 2 ήττες σε 7 παιχνίδια. Σήμερα, σχολιάζει στο ESPN και είναι ένα μέλος της ειδικής ομάδας των σχολιαστών του δικτύου.