Τζούνιορ (Λεοβετζίλντο Λινς ντα Γκάμα Τζούνιορ)

Ο Βραζιλιάνος αριστερός ακραίος αμυντικός ή και μέσος Λεοβετζίλντο Λινς ντα Γκάμα Τζούνιορ, περισσότερο γνωστός απλά ως Τζούνιορ ή Λεό Τζούνιορ (Leovegildo Lins da Gama Júnior), γεννήθηκε στις 29 Ιουνίου του 1954, στο Ζοάο Πεσόα, τη  πρωτεύουσα της πολιτείας Παραΐμπα, στην βορειοανατολική Βραζιλία. Με το παρατσούκλι «Capacete» (Το Κράνος), λόγω της afro-style κόμμωσής του, ονομάστηκε από τον Πελέ (Edson Arantes do Nascimento, “Pelé”) ως ένας από τους Εν Ζωή 125 Μεγαλύτερους  Ποδοσφαιριστές του Κόσμου, στον κατάλογο “FIFA 100”, τον Μάρτιο του 2004, στο πλαίσιο των εορτασμών της εκατονταετηρίδας της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας. Υπήρξε ένας από τους Σπουδαιότερους Ποδοσφαιριστές που φάνηκαν στα γήπεδα του Κόσμου την δεκαετία του 1980. Κατέγραψε 74 διεθνείς συμμετοχές για την εθνική ομάδα της Βραζιλίας, σημειώνοντας 6 γκολ και εμφανίστηκε στα Παγκόσμια Κύπελλα του 1982 και του 1986. Διακρίθηκε  για την τεχνική του κατάρτιση, το ομαδικό πνεύμα και την ευελιξία του, παίζοντας στο αριστερό άκρο της άμυνας, διαθέτοντας και τα 2 πόδια, ενώ συχνά αγωνιζόταν ως μέσος σε επίπεδο συλλόγων! Έκανε μεγάλη καριέρα με τη Φλαμένγκο στη Βραζιλία, κατακτώντας πληθώρα εθνικών και διεθνών τίτλων, ενώ στην Ευρώπη αγωνίστηκε για μια 5ετία, στην Ιταλία για λογαριασμό της Τορίνο και της Πεσκάρα. Σήμερα λειτουργεί ως τηλεοπτική αυθεντία για το βραζιλιάνικο δίκτυο “Rede Globo».

Ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο στη Φλαμένγκο, πρώτα στα τμήματα υποδομής της, το 1973 και από την επόμενη χρονιά στη πρώτη ομάδα. Υπηρέτησε τον σύλλογο κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970 και στις αρχές του 1980, επιστρέφοντας πάλι σ’ αυτόν, μετά την ευρωπαϊκή-ιταλική του  περιπέτεια, στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Κατέκτησε μαζί της 4 πρωταθλήματα  Βραζιλίας (1980, 1982, 1983 και 1992), το Κόπα Λιμπερταδόρες του 1981, καθώς επίσης και  το Διηπειρωτικό Κύπελλο αυτής της χρονιάς, κερδίζοντας στον τελικό 3-0 τη Λίβερπουλ. Το 1992 τιμήθηκε με το «Bola de Ouro», το ετήσιο βραβείο για τον Καλύτερο Παίκτη στην Βραζιλία. Με 876 αγώνες συνολικά (508 νίκες, 212 ισοπαλίες και 156 ήττες) πετυχαίνοντας 78 γκολ, είναι ο παίκτης με τις περισσότερες εμφανίσεις στην ιστορία της Φλαμένγκο!

Στις 12 Ιουνίου του 1984, αποκτήθηκε από την ιταλική Τορίνο, έναντι του ποσού των 2 εκατομμυρίων δολαρίων. Ζήτησε και πήρε εγγύηση-διαβεβαίωση ότι θα αγωνιζόταν ως μέσος και όχι ως ακραίος οπισθοφύλακας, θεωρώντας το πρώτο ρόλο λιγότερο αγχωτικό, έτσι ώστε να παρατείνει τη διάρκεια της καριέρας του. Παρόλο που ήταν πλέον στα 30 του χρόνια, μετά από κάποιες αρχικές δυσκολίες, κατόρθωσε να ενσωματωθεί πλήρως  στην ομάδα και με προπονητή τον Λουίτζι Ραντίτσε  (Luigi Radice), να γίνει ο ηγέτης της μεσαίας γραμμής. Κατά τη διάρκεια της πρώτης περιόδου του στην Ιταλία, ήταν το θύμα δύο περιστατικών ρατσισμού! Πρώτα  στο Μιλάνο, όταν επανειλημμένα τον πρόσβαλαν και τον έφτυσαν, πήρε τους γονείς του και έφυγε από το γήπεδο και στο Τορίνο, σ’ ένα ντέρμπι με τη Γιουβέντους, όταν οι οπαδοί της ανάρτησαν ένα προσβλητικό πανό σχετικά με το χρώμα του δέρματος του. Οι οπαδοί της Τορίνο απάντησαν αμέσως με ένα άλλο πανό: «Καλύτερα Νέγρος παρά Γιουβεντίνος». Στο τέλος της σεζόν, τερμάτισε 2^ος στη βαθμολογία,  πίσω από τη Βερόνα και τιμήθηκε ως ο Καλύτερος Παίκτης στη Serie A γι’ αυτή τη χρονιά!

Κατά την παραμονή του στη Τορίνο, οι οπαδοί της του είχαν κολλήσει το στοργικό παρατσούκλι «Papà Júnior», λόγω της γεροντικής εμφάνισής του. Παρέμεινε στο Τορίνο μέχρι το 1987, όταν είχε μια σύγκρουση με τον προπονητή του,  Ραντίτσε. Ο προπονητής πίστευε ότι η απόδοση του Βραζιλιάνου ήταν  χαμηλότερη από εκείνη της πρώτης σεζόν, ενώ ο Τζούνιορ ήταν ιδιαίτερα ενοχλημένος όταν αντικαταστάθηκε κατά τη διάρκεια μιας ισοπαλίας στο Κύπελλο UEFA με την Χάιντουκ του Σπλιτ, η οποία κορυφώθηκε με τον αποκλεισμό της ομάδας. Ακολούθησαν 2 σεζόν στη Πεσκάρα μεταξύ του 1987 και του 1989. Επέστρεψε στη Βραζιλία και την αγαπημένη του Φλαμένγκο και με τη φανέλα της αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, το 1993, στα 39 του χρόνια!

Πραγματοποίησε  74 εμφανίσεις για την εθνική ομάδα της Βραζιλίας , από τον Μάιο του 1979 έως και τον Δεκέμβριο του 1992, σκοράροντας 6 γκολ. Υπήρξε βασικό μέλος των ομάδων που εμφανίστηκαν στα Παγκόσμια Κύπελλα της Ισπανίας το  1982 και του Μέξικο το 1986. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ισπανίας, αναπόσπαστο μέλος μιας εκ των θεαματικότερων ομάδων που φάνηκαν στα τελικά της υπέρτατης ποδοσφαιρικής διοργάνωσης του πλανήτη, κάνοντας εξαιρετικά παιχνίδια, χρίστηκε σκόρερ στη νίκη με 3-1 επί της Αργεντινής, με ουσιαστικά όλο τον χώρο της αριστερής αμυντικής και μεσαίας βραζιλιάνικης γραμμής,  δικό του! Αποκλείστηκαν από την τρομερή Ιταλία του Πάολο Ρόσι (Paolo Rossi) στον προημιτελικό του Σαριά της Βαρκελώνης, ενώ τους αρκούσε η ισοπαλία.

Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Μέξικο, τώρα παίζοντας ένα πιο δημιουργικό ρόλο, του δυναμικού πλέι-μέικερ στη μεσαία γραμμή δίπλα στον Σόκρατες (Sócrates Brasileiro Sampaio de Souza Vieira de Oliveira), αποκλείστηκε πάλι στον προημιτελικό από την Γαλλία του Μισέλ Πλατινί (Michel Platini), αυτή τη φορά στα πέναλτι. Συμμετείχε και στο Κόπα Αμέρικα του 1983, χάνοντας στον τελικό από την Ουρουγουάη.

Ο Τζούνιορ ήταν γνωστός για την τεχνική του κατάρτιση, το ομαδικό πνεύμα και την ευελιξία του, καθώς και το πολύπλευρο ταλέντο του. Συνήθως αναπτυσσόταν στο αριστερό άκρο της άμυνας, αν και σε συλλογικό επίπεδο, τόσο από δική του επιλογή όσο και από τους προπονητές του, χρησιμοποιήθηκε στην μεσαία γραμμή. Η παρουσία του στο αριστερό άκρο της άμυνας για την εθνική ομάδα της Βραζιλίας, οφειλόταν στην ικανότητά του να διαθέτει και τα 2 πόδια, παρά το γεγονός ότι ήταν φυσικός δεξιοπόδαρος, έχοντας ξεκινήσει από δεξιός μέσος στη Φλαμένγκο, για να μετατεθεί αργότερα στην αντίθετη πλευρά του γηπέδου. Διακρίθηκε επίσης για την κομψότητά του, την τακτική ευφυΐα του, τις ηγετικές ικανότητες και τα εκπληκτικής δύναμης σουτ του, ενώ υπήρξε και εξαιρετικός εκτελεστής ελεύθερων λακτισμάτων και αξιόπιστος εκτελεστής πέναλτι!

Όταν σταμάτησε το ποδόσφαιρο, προπόνησε τη Φλαμένγκο, τη περίοδο 1993/94 και το 1997, ενώ διετέλεσε για πολύ μικρό χρονικό διάστημα (μόλις 10 ημέρες, 1 έως 10/10/2003) και προπονητής της Κορίνθιανς.  Έπαιξε επίσης και συμμετείχε σε πολλά Παγκόσμια Κύπελλα Beach Soccer, κερδίζοντας τους τίτλους του Παγκόσμιου Πρωταθλητή, 6 φορές (1995, 1996, 1997, 1998, 1999, 2000), τα βραβεία του Κορυφαίου Σκόρερ 4 φορές (1997 με 11 γκολ, 1998 με 14 γκολ, 1999 με 10 γκολ, 2000 με 13 γκολ), αλλά  και του Καλύτερου Παίκτη, 4 φορές (1995, 1997, 1998, 2000)! Έχει κατακτήσει επίσης και τα Beach Soccer Κόπα Αμέρικα 6 φορές (1994, 1995, 1996, 1997, 1998, 1999)! Σήμερα εργάζεται ως τηλεοπτικός σχολιαστής και αναλυτής για το Βραζιλιάνικο τηλεοπτικό δίκτυο “Rede Globo”.

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Εφηβική καριέρα

• ·         1973/74: Clube de Regatas do Flamengo

Επαγγελματική καριέρα

• ·         1974–1984: Clube de Regatas do Flamengo, 192 (7)
• ·         1984–1987: Torino Football Club, 86 (12)
• ·         1987–1989: Delfino Pescara 1936, 62 (6)
• ·         1989–1993: Clube de Regatas do Flamengo, 70 (10)

Σύνολο καριέρας: 410 (35)

Διεθνής

• ·         1979–1992: Βραζιλία, 70 (9)

Προπονητική καριέρα

• ·         1993/94: Clube de Regatas do Flamengo
• ·         1997: Clube de Regatas do Flamengo
• ·         2003: Sport Club Corinthians Paulista

Τίτλοι

Συλλογικοί

Με τη Flamengo

• ·         Διηπειρωτικό Κύπελλο:  1981
• ·         Copa Libertadores: 1981
• ·         Πρωτάθλημα Βραζιλίας (Campeonato Brasileiro Série A):  4 (1980, 1982, 1983, 1992)
• ·         Κύπελλο Βραζιλίας:  1990
• ·         Πολιτειακό Πρωτάθλημα Ρίο ντε Τζανέιρο (Campeonato Carioca): 6 (1974, 1978, 1979, 1979_extra, 1981, 1991)

Διεθνείς

• ·         Copa América: φιναλίστ 1983

Προσωπικές Διακρίσεις

• ·         Μέλος Ιδανικής 11άδας Βραζιλιάνικου Πρωταθλήματος: 5 (1980, 1983, 1984, 1991, 1992)
• ·         3^ος Καλύτερος Νοτιοαμερικάνος Παίκτης της Χρονιάς: 1981
• ·         Μέλος Ιδανικής 11άδας Διοργάνωσης Παγκοσμίου Κυπέλλου: 1982
• ·         Καλύτερος Παίκτης Ιταλικής Serie A: 1985
• ·         Καλύτερος Παίκτης Βραζιλιάνικου Πρωταθλήματος: 1992
• ·         Μέλος Ιδανικής 11άδας της Χρονιάς για τη Νότια Αμερική: 1992
• ·         Μέλος της λίστας των 125 Εν Ζωή Καλύτερων Παικτών του Κόσμου που συνέταξε το 2004 ο Πελέ για τα 100 Χρόνια της FIFA

Ρεκόρ

• ·         Ρέκορντμαν συμμετοχών στην ιστορία  της Φλαμένγκο:  876 παρουσίες