Πέμπτη 25 Μαΐου 2017

Φαμπιάν Μπαρτέζ

Ο Γάλλος τερματοφύλακας Φαμπιάν Μπαρτέζ  (Fabien Alain Barthez), γεννήθηκε στις 28 Ιουνίου του 1971, στη Λαβελανέ, στους πρόποδες των Πυρηναίων, στη νότια Γαλλία. Έκανε εξαιρετική καριέρα, παίζοντας για τη Τουλούζ, τη Μαρσέιγ, τη Μονακό, τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, τη Ναντ και την εθνική ομάδα της Γαλλίας, όντας ο βασικός γκολκίπερ της όταν αυτή κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998 και το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2000, ενώ έπαιξε και στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2006. Μοιράζεται το ρεκόρ Απαραβίαστης Εστίας σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου με τον Μυθικό Άγγλο γκολκίπερ Πίτερ Σίλτον (Peter Shilton), με 10 αγώνες. Σε συλλογικό επίπεδο, κατέκτησε σχεδόν τα πάντα, προεξέχοντος του UEFA Champions League με την Μαρσέιγ καθώς και πολλούς τίτλους στην γαλλική Ligue 1 και την αγγλική Premier League.


Έκανε το ντεμπούτο του στη πρώτη γαλλική κατηγορία με τη Τουλούζ, στις 21 Σεπτεμβρίου του 1991, εναντίον  της  Νανσί. Μεταγράφηκε στη Μαρσέιγ το 1992 κατακτώντας τόσο το γαλλικό πρωτάθλημα όσο και το Champions League, στο τέλος της πρώτης του σεζόν στη Μασσαλία. Η  νίκη εναντίον της Μίλαν,  με το γκολ του Μπαζίλ Μπολί (Basile Boli) στον τελικό του 1993, τον έκανε ως τον Νεότερο Τερματοφύλακα που κέρδισε τον υπέρτατο ευρωπαϊκό διασυλλογικό τίτλο μέχρι το 2000, όταν του το πήρε ο Ίκερ Κασίγιας (Iker Casillas). Ωστόσο, ο τίτλος του πρωταθλητή Γαλλίας, αφαιρέθηκε από τη Μαρσέιγ, λόγω εμπλοκής του προέδρου της Μπερνάρ Ταπί (Bernard Tapie) σε σκάνδαλο χρηματισμού και στημένων αγώνων και ένα χρόνο αργότερα (1994) θα υποστεί έναν αναγκαστικό υποβιβασμό στη Β’ κατηγορία λόγω οικονομικής χρεοκοπίας. Παρέμεινε στο σύλλογο, στη Ligue 2 για την περίοδο 1994/95, παρά τις πολλές προσφορές από άλλους γαλλικούς συλλόγους. Το 1995, μεταγράφηκε στη Μονακό και κέρδισε τους  τίτλους πρωταθλητή το 1997 και το 2000, όντας μέλος της ομάδας που υπό τις οδηγίες του Ζαν Τιγκανά (Jean Tigana), απέκλεισε τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, στους προημιτελικούς του Champions League του 1998.


Ως αποτέλεσμα των επιτυχιών του στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998, αλλά και στο EURO του 2000, μεταγράφηκε στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ για 7,8 εκατομμύρια λίρες, το 2000 για να αντικαταστήσει τον μόλις αποχωρήσαντα Πέτερ Σμάιχελ (Peter Schmeichel)! Αργότερα, το 2001, ήλθε και ο συμπαίκτης του στην εθνική ομάδα, ο Λοράν Μπλάν (Laurent Blanc), συνεχίζοντας το περίφημο τελετουργικό του φιλιού στο τελείως καραφλό κρανίο του Μπαρτέζ που το ξεκίνησαν το 1998, στο Παγκόσμιο Κύπελλο, συνεχίζοντάς το στα παιχνίδια του Τσάμπιονς Λιγκ!


Στη Γιουνάιτεντ, έγινε γνωστός και διάσημος για τις εκκεντρικότητες, τους θεατρινισμούς, αλλά και τα παιχνίδια μυαλού που έπαιζε πολλές φορές με τους αντίπαλους επιθετικούς. Παρόλο που μερικά από αυτά τα περιστατικά, οδήγησαν σε γκολ για τους αντιπάλους ή και σε δημιουργία επικίνδυνων καταστάσεων για την Μάντσεστερ, υπήρξε ο αγαπημένος των οπαδών.


Ήταν υπαίτιος για δύο γκολ σε μια εντός έδρας ήττα 2-3 από την Ντεπορτίβο Λα Κορούνια τον Οκτώβριο του 2001, αλλά και για άλλα 2 γκολ σε μια ήττα 1-3 στο Χάιμπουρι από την Άρσεναλ. Ωστόσο, ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον (Sir Alex Ferguson), αν και σε πολλές περιπτώσεις έχασε την υπομονή του μαζί του, συνέχισε να τον εμπιστεύεται, αφού σε πάρα πολλούς αγώνες η απόδοσή του ήταν εκπληκτική, σώζοντας την εστία του από βέβαιες παραβιάσεις! Το τελευταίο του παιχνίδι για την Γιουνάιτεντ, ήταν ο αγώνας εναντίον της Ρεάλ στο Μάντσεστερ, στις 23 Απριλίου του 2003, όταν και θεωρήθηκε υπεύθυνος για τον αποκλεισμό στο Τσάμπιονς Λιγκ, ύστερα από το χατ-τρικ του Ρονάλντο. Αντικαταστάθηκε από τον Ρόι Κάρολ (Roy Carroll), μετέπειτα γκολκίπερ στον Ολυμπιακό.

 Τα 2 χαζά γκολ που δέχτηκε με την Άρσεναλ, εδώ:

… και το τελευταίο του παιχνίδι, εδώ:


Τον Οκτώβριο του 2003, μετά την απόκτηση του Τιμ Χάουαρντ (Tim Howard), η Γιουνάιτεντ συμφώνησε μαζί του να τον ελευθερώσει στο τέλος της σεζόν 2003/04, ενώ παράλληλα συμφώνησε να τον δανείσει στη Μαρσέιγ για το υπόλοιπο της σεζόν. Ωστόσο, η FIFA μπλόκαρε τον δανεισμό, με την αιτιολογία ότι δεν είχε συμφωνηθεί στο πλαίσιο της διεθνούς μεταγραφικής περιόδου. Οι δύο σύλλογοι συμφώνησαν σε έναν εκ νέου δανεισμό μετά τη 1η Ιανουαρίου του 2004. Στις 27 Απριλίου, αποκτήθηκε με κανονική μεταγραφή σε μία συμφωνία δυόμισι ετών, η οποία θα τον κρατούσε στο σύλλογο μέχρι την άνοιξη του 2006. Είχε εμπλακεί σε μια διαμάχη κατά τη διάρκεια ενός φιλικού αγώνα μεταξύ της Μαρσέιγ και της μαροκινής Ουιντάντ της Καζαμπλάνκα, στις 12 Φεβρουαρίου του 2005.


Με 10 λεπτά που απομένουν, ένας παίκτης της Μαρσέιγ αποβλήθηκε και ένας καυγάς ξέσπασε μεταξύ των παικτών στον αγωνιστικό χώρο, ο Μπαρτέζ κατηγορήθηκε για φτύσιμο στον μαροκινό διαιτητή! Στις 21 Απριλίου, κλήθηκε σε ακρόαση ενώπιον της πειθαρχικής επιτροπής της Γαλλικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας, όπου του επιβλήθηκε κατ’ αρχήν 3μηνη τιμωρία, η οποία παρατάθηκε για 6 ολόκληρους μήνες, λόγω πολιτικών πιέσεων! Στις 5 Οκτωβρίου του 2006, ανακοίνωσε ότι αποσύρεται από την ενεργό δράση, αφού δεν κατάφερε να συμφωνήσει με την Τουλούζ, για να βρίσκεται κοντά στην άρρωστη μητέρα του! Ωστόσο, στις 17 Δεκεμβρίου συμφώνησε με την Ναντ, απ’ την οποία έφυγε στις 29 Απριλίου, όταν τσακώθηκε με έναν οπαδό!


Έκανε την πρώτη εμφάνιση με την εθνική γαλλική ομάδα στις 26 Μαΐου του 1994, εναντίον της Αυστραλίας. Για μια 12ετία ήταν ο βασικός γκολκίπερ των «τρικολόρ», με τις πιο σπουδαίες επιδόσεις του να έρχονται με την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1998, του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 2000, αλλά και του Κυπέλλου Συνομοσπονδιών της FIFA το 2003. Ήταν βασικός και στον χαμένο τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Γερμανίας, στις 9 Ιουλίου του 2006, το οποίο ήταν και το τελευταίο διεθνές παιχνίδι του.


Έκανε συνολικά 87 εμφανίσεις με την εθνική Γαλλίας που τον καθιστούν κορυφαίο Γάλλο τερματοφύλακα από πλευράς συμμετοχών! Είναι επίσης ο Κορυφαίος Γάλλος με 17 συμμετοχές σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου, κατέχοντας από κοινού με τον Άγγλο Πίτερ Σίλτον το ρεκόρ απαραβίαστης εστίας στον θεσμό με 10 παιχνίδια! Μαζί με τον Γερμανό Σεπ Μάγιερ (Sepp Maier), τον Ιταλό Ντίνο Τζοφ (Dino Zoff) και τον Ισπανό Ίκερ Κασίγιας, είναι οι μόνοι τερματοφύλακες που έχουν κατακτήσει Παγκόσμιο Κύπελλο και Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, όντας επίσης ένας από τους λίγους τερματοφύλακες που έπαιξε σε 2 τελικούς Παγκοσμίου Κυπέλλου.


Μετά την απόσυρσή του από το ποδόσφαιρο το 2007, ξεκίνησε μια καριέρα στο μηχανοκίνητο αθλητισμό το 2008, με αρκετές επιτυχίες στα γαλλικά, μηχανοκίνητα πρωταθλήματα, συμμετέχοντας στο Porsche Carrera Cup. Έχει αναδειχθεί πρωταθλητής ερασιτεχνών και έχει κατακτήσει μια φορά τη 10η θέση στο πρωτάθλημα.





PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Εφηβική καριέρα

  • ·         1986–1990: Toulouse Football Club

Επαγγελματική καριέρα

  • ·         1990–1992: Toulouse Football Club, 26 (0)
  • ·         1992–1995: Olympique de Marseille, 106 (0)
  • ·         1995–2000: Association Sportive de Monaco Football Club, 143 (0)
  • ·         2000–2004: Manchester United Football Club, 92 (0)
  • ·         2003/04: (δανεικός) → Olympique de Marseille, 20 (0)
  • ·         2004–2006: Olympique de Marseille, 54 (0)
  • ·         2006/07: Football Club de Nantes, 14 (0)

Σύνολο καριέρας: 455 (0)

Διεθνής

  • ·         1994–2006: Γαλλία, 87 (0)

Τίτλοι

Συλλογικοί

Με την Marseille
  • ·         UEFA Champions League: 1992/93

Με τη AS Monaco
  • ·         Πρωτάθλημα Γαλλίας: 2 (1996/97, 1999–2000)
  • ·         Σούπερ Καπ Γαλλίας: 1997

Με τη Manchester United
  • ·         Πρωτάθλημα Αγγλίας: 2 (2000/01, 2002/03)

Διεθνείς

  • ·         Παγκόσμιο Κύπελλο: 1998 και φιναλίστ 2006
  • ·         Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα: 2000
  • ·         Κύπελλο Συνομοσπονδιών FIFA: 2003

Προσωπικές Διακρίσεις

  • ·         Καλύτερος Τερματοφύλακας Διοργάνωσης Παγκοσμίου Κυπέλλου (FIFA World Cup Yashin Award): 1998
  • ·         Μέλος Ιδανικής 11άδας Διοργάνωσης Παγκοσμίου Κυπέλλου: 1998
  • ·         Τερματοφύλακας της Χρονιάς για τη Ligue 1: 1998
  • ·         Καλύτερος Τερματοφύλακας στον Κόσμο από τον Διεθνή Οργανισμό Ιστορίας και Στατιστικής του Ποδοσφαίρου: 2000
  • ·         Μέλος Ιδανικής 11άδας Διοργάνωσης Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος: 2000
  • ·         Μέλος Ιδανικής 11άδας της Χρονιάς από την Ένωση Επαγγελματιών Ποδοσφαιριστών Αγγλίας: 2000/01
  • ·         Μέλος Ονειρώδους 11άδας για τα 110 Χρόνια της Μαρσέιγ: 2010

Τιμές

  • ·         Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής: 1998

Ρεκόρ

  • ·         Είναι ο Γάλλος Τερματοφύλακας με τις Περισσότερες Διεθνείς Συμμετοχές: 87 Αγώνες
  • ·         Είναι ο Ρέκορντμαν Συμμετοχών για τη Γαλλία σε Τελική Φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου: 17 Αγώνες
  • ·         Περισσότερα Παιχνίδια διατηρώντας Απαραβίαστη την Εστία σε Τελική Φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου: 10 Αγώνες (το μοιράζεται με τον Peter Shilton)