Ο Άγγλος κεντρικός μέσος Τέρι Χάρλοκ (Terence Alan "Terry" Hurlock), γεννήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου του 1958, στο Χάκνεϊ, στην ευρύτερη περιοχή του βόρειου Λονδίνου. Κατά τη διάρκεια της 15ετούς σταδιοδρομίας του στα επαγγελματικά πρωταθλήματα της Αγγλίας (συντριπτικά) και της Σκωτίας, είχε αξιοσημείωτες θητείες στη Μπρέντφορντ και τη Μίλγουολ. Έχει κερδίσει το πρωτάθλημα της Β’ Κατηγορίας της Αγγλίας, ενώ είναι μέλος του Hall of Fame της Μίλγουολ. Σε μια δημοσκόπηση για την 125η επέτειο της Football League, ονομάστηκε ως ο 5ος Μεγαλύτερος Παίκτης στην ιστορία της Μπέντφορντ και ο 5ος Μεγαλύτερος Αρχηγός της ομάδας. Υπήρξε ένας από τους Σκληρότερους Κεντρικούς Μέσους του βρετανικού ποδοσφαίρου στη δεκαετία του 1980 (κυρίως), μια πάνδημη ομολογία από όσους είχαν την ατυχία ή τη τύχη να βρεθούν αντίπαλοί του σε κάποιο γήπεδο. Ένας φυσικός παίκτης, πήρε επτά (αριθμητικώς: 7) κόκκινες κάρτες κατά τη διάρκεια της καριέρας του και το 2007 βαθμολογήθηκε από την εφημερίδα ‘’The Times’’ ως το 23ος Σκληρότερος Παίκτης στην ιστορία του ποδοσφαίρου!
Ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα στη περίφημη ακαδημία της Γουέστ Χαμ, για να γίνει ένας μαθητευόμενος τον Απρίλιο του 1975. Δεν κατάφερε να πείσει και να υπογράψει επαγγελματικό συμβόλαιο με τα «σφυριά» και αφέθηκε ελεύθερος σε ηλικία 18 ετών. Συνέχισε σε ημι-επαγγελματικούς συλλόγους, στην Ίσθμιαν Λιγκ όπως η Ένφιλντ και η Λέιτονστοουν / Ίλφορντ. Μετά από κάποια προσοχή που του δόθηκε από τον μάνατζερ της Μπόρνμουθ, Ντέιβιντ Γουέμπ (David Webb), υπέγραψε στη Γ’ Κατηγορίας Μπρέντφορντ, τον Αύγουστο του 1980, έναντι αμοιβής £ 10,000 στερλινών. Η σύνδεση του με τον πρώην συμπαίκτη του στην Ένφιλντ, Ντέιβιντ Κράουν (David Crown) στο ‘’Griffin Park’’, τον καθιέρωσε αμέσως το κέντρο μαζί με τον Κρις Καμάρα (Chris Kamara), άλλον έναν εκ των βιαιότερων κεντρικών μέσων στο αγγλικό ποδόσφαιρο και τον Σταν Μπόουλς (Stan Bowles), κάνοντας 42 εμφανίσεις στο πρωτάθλημα και σκοράροντας 4 γκολ κατά τη διάρκεια της σεζόν 1980/81.
Διέπρεψε υπό τις οδηγίες του Φρεντ
Κάλαχαν (Fred Callaghan), κάνοντας κατά μέσο όρο πάνω από 44 εμφανίσεις στο
πρωτάθλημα σε μια περίοδο, ακόμη και μετά την αντικατάσταση του Κάλαχαν από τον
Φρανκ ΜακΛίντοκ (Frank McLintock). Ένας
σκληρός παίκτης, με μακριά σγουρά μαλλιά, σκουλαρίκι και γενειάδα, ο Χάρλοκ πήρε
από τους οπαδούς της Μπρέντφορντ το παρατσούκλι «Gypo»! Ο Κάλαχαν κατάφερε να τον
πείσει να κάνει κομψή την εμφάνισή του, καθώς πίστευε ότι η τραχιά εμφάνιση του
επηρέαζε τους διαιτητές να τον τιμωρούν. Ήταν αρχηγός στις «μέλισσες» στον τελικό
του ‘’Football League Trophy’’ (γνωστό σαν ‘’Freight Rover Trophy’’, μια
διοργάνωση για συλλόγους Γ’ και Δ’ Κατηγορίας) του 1985, όταν ηττήθηκαν με 1-3 από
την Γουίγκαν. Έφυγε από τον σύλλογο τον Φεβρουάριο του 1986, έχοντας κάνει 265
συμμετοχές και έχοντας σημειώσει 24 γκολ.
Υπέγραψε για την Γ’ Κατηγορίας
Ρέντινγκ τον Φεβρουάριο του 1986, σε μια συμφωνία £ 92.000 στερλινών. Έκανε 16
εμφανίσεις κατά το υπόλοιπο της σεζόν 1985/86, βοηθώντας την στη κατάκτηση του
τίτλου και στην άνοδο στη Β’ Κατηγορία, για πρώτη φορά σε 55 χρόνια! Οι
εμφανίσεις του εκείνη τη περίοδο, τον ονόμασαν μέλος της Ιδανικής 11άδας της
Κατηγορίας από τη επαγγελματική Ένωση των ποδοσφαιριστών. Έκανε 19 εμφανίσεις στη
Β’ Κατηγορία προτού φύγει για τη Μίλγουολ, στις 12 Φεβρουαρίου του 1987. Συνολικά,
έκανε 35 εμφανίσεις χωρίς να σημειώσει κάποιο γκολ για τη Ρέντινγκ. Το 2002, αποκάλυψε
ότι δεν κατάφερε να πείσει τον προπονητή Ίαν Πόρτερφιλντ (Ian Porterfield), καθώς
ο ίδιος αρνήθηκε να μετεγκατασταθεί στο Ρέντινγκ από το σπίτι του, στο
Μπρέντφορντ.
Εντάχθηκε στη Β’ Κατηγορίας Μίλγουολ,
έναντι αμοιβής £ 95.000 στερλινών, στις 12 Φεβρουαρίου του 1987, επανασυνδεόμενος
με τον πρώην βοηθό προπονητή του στη Μπρέντφορντ, τον Τζον Ντόχερτι (John
Docherty), τότε προπονητή των «λεόντων». Έκανε 13 συμμετοχές και σημείωσε ένα
γκολ στο υπόλοιπο της σεζόν 1986/87, πριν πραγματοποιήσει 33 εμφανίσεις την
ακόλουθη περίοδο, βοηθώντας τα «λιοντάρια» στη κατάκτηση του πρωταθλήματος της
Β’ Κατηγορίας και τη συμμετοχή στη κορυφαία κατηγορία του αγγλικού ποδοσφαίρου για
πρώτη φορά στην ιστορία του συλλόγου! Η τριετία στη Μίλγουολ (1987-1990) τον
ανέβασε επίπεδο και οι μάχες που έδινε κάθε αγωνιστική απέναντι σε παίκτες
άλλοτε σκληρούς και άτεχνους και άλλοτε ποδοσφαιρικής ευφυίας τον έκαναν
γίγαντα στα μάτια των φίλων της ομάδας και ολόκληρου του Νησιού.
Πήρε το παρατσούκλι «Terry Warlock»
από τους οπαδούς της Μίλγουολ, πιάνοντας υψηλά στάνταρ απόδοσης κατά τη
διάρκεια της σεζόν 1988/89, κάνοντας 40 εμφανίσεις, πετυχαίνοντας 3 γκολ, κερδίζοντας
και το βραβείο του Παίκτη της Χρονιάς για τον σύλλογο! Πολλές ιστορίες
κυκλοφορούν για κείνη τη περίοδο, με την πιο χαρακτηριστική να αυτή που έδωσε
στη δημοσιότητα ο Τόνι Κασακαρίνο (Tony
Cascarino), συμπαίκτης τότε του Χάρλοκ στη Μίλγουολ. Η ομάδα είχε σαν μεγάλο
στόχο την παραμονή στη κατηγορία. Πριν την αναμέτρηση με τη Γουίμπλεντον του
Βίνι Τζόουνς (Vinnie Jones) και των λοιπών σεσημασμένων, μερικοί παίκτες της
Μίλγουολ έπιναν χαλαροί τα ποτάκια τους σε κάποια Λονδρέζικη παμπ, όταν …
(αφηγείται ο Τόνι Κασκαρίνο): «Μερικοί
από εμάς (τους παίκτες της Μίλγουολ) πειράζαμε τον Τέρι, για το τι επρόκειτο να
κάνει με τον Βίνι Τζόουνς (Vinnie Jones) στον
επερχόμενο αγώνα με τη Γουίμπλεντον. Χωρίς να πει ούτε μια λέξη, σηκώθηκε από
το τραπέζι και περπάτησε προς την είσοδο του μπαρ, άρπαξε την πόρτα, τη
ξερίζωσε από τους μεντεσέδες της και τη πέταξε στο δρόμο»!
Άλλη μια έχει να κάνει με το μαρκάρισμα
που είχε κάνει στον Κρις Καμάρα, πρώην συμπαίκτη του στη Μπρέντφορντ. Σε ένα
ματς Μίλγουολ - Στόουκ, πήγαν και οι δύο
δυνατά πάνω σε μια φάση, αλλά το μαρκάρισμα του Χάρλοκ, …υπερέβη τα συνηθισμένα
και μνημονεύεται ακόμα από τους φανατικούς φίλους της Μίλγουολ, με αποτέλεσμα
την αποβολή και των 2 τους! Μάλιστα το μαρκάρισμα, είχε κάνει τον πατέρα του Καμάρα
να κινηθεί εναντίον του Χάρλοκ μετά τη λήξη της αναμέτρησης! Έκανε περαιτέρω 37
εμφανίσεις κατά τη διάρκεια της σεζόν 1989/90, μια καταστροφική περίοδο στην
οποία η Μίλγουολ υποβιβάστηκε, τερματίζοντας τελευταία. Έφυγε στις 23 Αυγούστου του 1990, έχοντας κάνει 123 συμμετοχές και έχοντας σημειώσει
10 γκολ κατά τη διάρκεια των τρεισήμισι ετών του στο ‘’The Den’’.
Μετακόμισε στη Σκωτία για να υπογράψει
στους Ρέιντζερς της Γλασκόβης, στη Σκωτσέζικη Premier Division, στις 23
Αυγούστου του 1990, έναντι αμοιβής £ 375.000 στερλινών. O προπονητής της Ρέιντζερς, o Γκρέιαμ Σούνες (Graeme James Souness)
έφερε τον Χάρλοκ στο ‘’Ibrox’’, λογικά επειδή έβλεπε στο πρόσωπο του κάτι από
τον ίδιο και ο Άγγλος μέσος τον δικαίωσε πανηγυρικά! Σε μία σεζόν έκανε 35
εμφανίσεις, σκόραρε 2 γκολ και κέρδισε τα μετάλλια του πρωταθλητή αλλά και του
Λιγκ Καπ. Το δεύτερο μάλιστα, κόντρα στη
μισητή αντίπαλο Σέλτικ. Σε εκείνη τη Ρέιντζερς
ο Χάρλοκ είχε προλάβει να αγωνιστεί για μερικά παιχνίδια παρέα με τον
Τέρι Μπούτσερ (Terry Ian Butcher). Για την ιστορία, το πρώτο του γκολ με τη
φανέλα της Ρέιντζερς, το είχε σκοράρει κόντρα στη Σέλτικ, ισοφαρίζοντας σε 1-1
με ένα κεραυνό εκτός περιοχής στο 65′. Για κάτι τέτοια, αλλά και για το πάθος του,
αγαπήθηκε όσο λίγοι από τους φίλους τη ομάδας και λατρεύεται, μέχρι και τις
μέρες μας!
Επέστρεψε στην Αγγλία για να υπογράψει στην εξαιρετική Σαουθάμπτον, στις 9 Σεπτεμβρίου του 1991, έναντι αμοιβής £ 400.000
στερλινών. Μια Σαουθάμπτον που είχε στις τάξεις της τον Τιμ Φλάουερς (Timothy
David "Tim" Flowers), τον Φράνσις Μπενάλι (Francis Vincent Benali),
τον Νιλ Ράντοκ (Neil "Razor" Ruddock), τον Ματ Λε Τισιέ (Matthew
"Matt" Le Tissier) και φυσικά τον Άλαν Σίρερ (Alan Shearer)! Έκανε 36 συμμετοχές και σημείωσε 2 γκολ κατά
τη διάρκεια της σεζόν 1991/92 και ήταν μέλος της ομάδας που έφτασε στον Τελικό
του Φουλ Μέμπερς Καπ του 1992, μια διοργάνωση (κυπέλλου) που είχαν θεσπίσει οι
Άγγλοι μετά τα γεγονότα του Χέιζελ, κράτησε μέχρι το 1992 και σ’ αυτή έπαιρναν
μέρος μόνο ομάδες από τις πρώτες δύο μεγάλες κατηγορίες της Αγγλίας, χάνοντας 2-3 από
τη Νότιγχαμ Φόρεστ του Μπράιαν Κλαφ (Brian Howard Clough) μετά από παράταση, σε
ένα τελικό που δεν θα ξεχαστεί ποτέ από αυτούς που είχαν την τύχη να τον παρακολουθήσουν! Έκανε
33 εμφανίσεις κατά τη διάρκεια της εναρκτήριας σεζόν της νέας Premier League,
πριν χάσει τη θέση του την επόμενη περίοδο, φεύγοντας από τους «αγίους» τον
Φεβρουάριο του 1994. Έκανε 71 συμμετοχές και σημείωσε 2 γκολ σε δυόμισι χρόνια
στο ‘’The Dell’’. Από εκείνη την περίοδο είναι και η μυθική απάντηση του Νιλ Ράντοκ
στην ερώτηση «Ποιο είναι το αγαπημένο σας ζώο;» και απάντησε, «Ο Τέρι Χάρλοκ»!
Επέστρεψε στην Β’ Κατηγορία και τη
Μίλγουολ, στις 25 Φεβρουαρίου του 1994 με ελεύθερη μεταγραφή. Είχε μια καταστροφική
επιστροφή στη δράση με τα «λιοντάρια», που διήρκεσε μόλις 9’ λεπτά, αφού ήταν ο
πρώτος από τους 3 παίκτες που αποβλήθηκαν, σε μια θυελλώδη ισοπαλία 0-0 με την
Λέστερ, στις 6 Μαρτίου. Έκανε 15 εμφανίσεις κατά το υπόλοιπο της σεζόν 1993/94,
βοηθώντας την ομάδα σε μια 3η θέση και τη συμμετοχή στα πλέι-οφ, αλλά η σεζόν
τελείωσε απογοητευτικά μετά από μια ήττα, συνολικά 1-5, στους ημιτελικούς από
τη Ντέρμπι Κάουντι. Έφυγε από το σύλλογο
στο τέλος αυτής της περιόδου, ενώ συνολικά στη Μίλγουολ και στις 2 περιόδους
του εκεί, έκανε 138 συμμετοχές και σημείωσε 10 γκολ. Θεωρείται ένας θρύλος
ανάμεσα στους οπαδούς των «λιονταριών» και είναι μέλος του Hall of Fame του
συλλόγου!
Υπέγραψε για τη Γ’ Κατηγορίας Φούλαμ,
τον Ιούλιο του 1994. Έκανε 27 συμμετοχές και σημείωσε ένα γκολ κατά τη διάρκεια
της περιόδου 1994/95, κατά την οποία ο σύλλογος για λίγο έχασε σε μια θέση στα
πλέι-οφ. Στις αρχές της σεζόν 1995/96, ο Χάρλοκ υπέστη ένα διπλό κάταγμα στο πόδι,
σε μια σύγκρουση με τον αμυντικό της Μπρέντφορντ, Μάρτιν Γκρέιντζερ (Martin
Grainger), σ’ ένα φιλικό προετοιμασίας. Ο τραυματισμός τον ανάγκασε να
αποσυρθεί από το ποδόσφαιρο στην ηλικία των 36. Κατά τη διάρκεια της θητείας
του στη Φούλαμ, όρισε το -ανεπιθύμητο- ρεκόρ των 61 πειθαρχικών παραπτωμάτων!
Λόγω των εξαιρετικών εμφανίσεών του
για τη Μίλγουολ, στην Α’ Κατηγορία κατά τη διάρκεια της σεζόν 1988/89, κλήθηκε στην
Β’ εθνική ομάδα της Αγγλίας για τρεις φιλικούς αγώνες, τον Μάιο του
1989. Σκόραρε στη 2η εμφάνισή
του, ανοίγοντας το σκορ στη νίκη με 2-0 επί της Ισλανδίας.
Σε μια δημοσκόπηση της Football League
για την 125η επέτειο της, ο Χάρλοκ βαθμολογήθηκε ως ο 5ος Μεγαλύτερος Παίκτης Όλων των Εποχών για τη
Μπρέντφορντ και ως ο 5ος
Μεγαλύτερος Αρχηγός του συλλόγου! Ανήκει στο Hall of Fame της Μίλγουολ,
πήρε επτά (αριθμητικώς: 7) κόκκινες κάρτες κατά τη διάρκεια της καριέρας του
και το 2007 βαθμολογήθηκε από την εφημερίδα ‘’The Times’’ ως το 23ος Σκληρότερος Παίκτης στην ιστορία του ποδοσφαίρου! Ο Ντέηβιντ Μπέκαμ έχει
παραδεχθεί πως όταν τον είχε βρει αντίπαλο ως παίκτης της Πρέστον, προσπαθούσε
να έχει όσο το δυνατόν λιγότερες επαφές, καθώς είχε τρομάξει με τον τρόπο που ο
Χάρλοκ έπεφτε πάνω στη μπάλα, τα πόδια και ό,τι άλλο μπορούσε να βρει. Το
προσωνύμιο «The Warlock» άλλωστε δεν είχε βγει τυχαία από τα χείλη των φίλων
της Μίλγουολ γι’ αυτόν.
PALMARES
Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)
Εφηβική καριέρα
- · 1974–1979: West Ham United Football Club
Επαγγελματική καριέρα
- · Enfield Football Club
- · Leytonstone/Ilford Football Club
- · 1980–1986: Brentford Football Club, 220 (18)
- · 1986/87: Reading Football Club, 29 (0)
- · 1987–1990: Millwall Football Club, 104 (8)
- · 1990/91: Rangers Football Club, 29 (2)
- · 1991–1994: Southampton Football Club, 59(2)
- · 1994: Millwall Football Club, 13 (0)
- · 1994/95: Fulham Football Club, 27 (1)
Διεθνής
- · 1989: Αγγλία B’, 3 (1)
Τίτλοι
Ως ποδοσφαιριστής
Με τη Reading
- · Πρωτάθλημα Γ’ Κατηγορίας Αγγλίας: 1985/86
- · Πρωτάθλημα Β’ Κατηγορίας Αγγλίας: 1987/88
- · Πρωτάθλημα Σκωτίας: 1990/91
- · Λιγκ Καπ Σκωτίας: 1990/91
- · Full Members Cup: φιναλίστ 1991/92
Προσωπικές Διακρίσεις
- · Παίκτης της Χρονιάς για τους Οπαδούς της Μπρέντφορντ: 1980/81
- · Παίκτης της Χρονιάς για τη Μπρέντφορντ από την Ένωση Επαγγελματιών Ποδοσφαιριστών Αγγλίας: 1980/81
- · Μέλος Ιδανικής 11άδας της Χρονιάς για τη Γ’ Κατηγορία από την Ένωση Επαγγελματιών Ποδοσφαιριστών Αγγλίας: 1985/86
- · Παίκτης της Χρονιάς για τη Μίλγουολ: 1988/89
