Ο Ισπανός κεντρικός αμυντικός Χοσέ Ραμόν Αλεσάνκο (José Ramón Alexanko Ventosa), γεννήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου του 1956 στο Μπαρακάλδο, μια πόλη στην ευρύτερη περιοχή του Μπιλμπάο. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, έπαιξε με επιτυχία τόσο για την Αθλέτικ του Μπιλμπάο όσο και για τη Μπαρτσελόνα, κατακτώντας πολλούς τίτλους με την δεύτερη -16 συνολικά- και εμφανίστηκε σε 367 παιχνίδια της ισπανικής La Liga σε 17 σεζόν, σκοράροντας 34 γκολ. Διετέλεσε αρχηγός της Μπάρτσα για μία επταετία, ενώ συν τοις άλλοις είχε την χαρά και την τιμή να είναι ο πρώτος παίκτης που κράτησε στα χέρια του το παρθενικό Κύπελλο Πρωταθλητριών που κατέκτησε το 1992 η ιστορική ομάδα της Καταλονίας! Διεθνής με την εθνική ομάδα της Ισπανίας σε περισσότερες από 30 περιπτώσεις, εκπροσώπησε τη «φούρια ρόχα» στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982 και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1980. Είχε το παρατσούκλι «Ταλίν»!
Ξεκίνησε την καριέρα του στην Λαούδιο, από την οποία τον απέκτησε η Αθλέτικ Μπιλμπάο, εντάσσοντάς τον στα τμήματα υποδομής της. Το 1973 βρέθηκε στη β’ ομάδα των «Λιονταριών», όπου εντυπωσίασε. Στις 12 Δεκεμβρίου του 1976, έκανε ντεμπούτο πλάι στους επαγγελματίες του συλλόγου στην Πριμέρα Ντιβιζιόν, σε μια νίκη 5-2 επί της Εσπανιόλ, αφού προηγουμένως είχε παίξει για ένα μικρό χρονικό διάστημα στη γειτονική Αλαβές, ως δανεικός. Από τη δεύτερη σεζόν του στην α’ ομάδα της Αθλέτικ καθιερώθηκε στην ενδεκάδα της, παραμένοντας στους Βάσκους έως το 1980, έχοντας συμμετοχή σε 91 ματς με 8 γκολ, χωρίς ωστόσο να χαρεί μαζί τους κάποιο τρόπαιο παρά μόνο δύο μετάλλια φιναλίστ, συγκεκριμένα στο Κυπέλλου Ισπανίας και του Κυπέλλου UEFA της περιόδου 1976/77.
Επόμενος «σταθμός» του ήταν η
Μπαρτσελόνα, στην οποία αγωνίστηκε μέχρι το 1993, όταν και κρέμασε τα παπούτσια
του! Ήταν ο πρώτος μια σειράς Βάσκων ποδοσφαιριστών, συμπεριλαμβανομένων του
Χοσέ Μάρι Μπακέρο (José Mari Bakero), του Τσίκι Μπεκιριστάιν (Txiki
Begiristain), του Ίον Αντόνι Γκοϊκοετσέα (Ion Andoni Goikoetxea), του Χούλιο
Σαλίνας (Julio Salinas) και του Αντόνι Τσουμπιθαρέτα (Andoni Zubizarreta), που
με αυτόν αρχηγό, αποτέλεσαν τη ραχοκοκαλιά της θρυλικής Dream Team του Γιόχαν
Κρόιφ (Johan Cruijff)!
Πήρε αμέσως φανέλα βασικού, και στη
θητεία του στο «Καμπ Νου», αφ’ ενός είχε την τύχη να συνεργαστεί με μερικούς
πολύ σπουδαίους ποδοσφαιριστές όπως ο Ολλανδός Ρόναλντ Κούμαν (Ronald Koeman),
ο Δανός Μίκαελ Λάουντρουπ (Michael Laudrup) και ο Βούλγαρος Χρίστο Στόιτσκοφ (Hristo
Stoichkov) και αφ’ ετέρου πανηγύρισε την κατάκτηση 4 πρωταθλημάτων (1985, 1991,
1992, 1993), 4 Κυπέλλων (1981, 1983, 1988, 1990), 3 Σούπερ Καπ (1983, 1991,
1992) και 2 ισπανικών Λιγκ Καπ (1983, 1986), καθώς επίσης και 2 Κυπέλλων
Κυπελλούχων Ευρώπης (1982, 1989), του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης το 1992,
με τον ίδιο να συμμετέχει μόνο λίγα λεπτά στον τελικό με τη Σαμπντόρια και του
Ευρωπαϊκού Σούπερ Καπ της ίδιας χρονιάς!
Μεταξύ των πιο αξιομνημόνευτων στιγμών
του κατά τη διάρκεια της 13ετούς θητείας του στον καταλανικό σύλλογο, σκόραρε
το νικητήριο γκολ στον τελικό του Κυπέλλου Ισπανίας του 1988, όταν η Μπαρτσελόνα
νίκησε τη Σοσιεδάδ με 1-0. Έπαιξει περίπου 10 λεπτά στον τελικό του Κυπέλλου
Πρωταθλητριών του 1992, ενώ 6 χρόνια νωρίτερα ήταν βασικός κατά τη διάρκεια του
τελικού του Κυπέλλου Πρωταθλητριών του 1986, στην ήττα από τη Στεάουα
Βουκουρεστίου με 0-2 και είχε χάσει πέναλτι στη διαδικασία. Κατέγραψε 247
συμμετοχές και 28 γκολ με τη Μπαρτσελόνα, ενώ έπαιξε συνολικά σε 367 παιχνίδια
στην ισπανική La Liga κατά τη διάρκεια της 17ετούς σταδιοδρομίας του και
σημείωσε 34 γκολ. Είναι ο μόνος παίκτης που έχει σκοράρει σε τελικό Κυπέλλου
(1988), τελικό Σούπερ Καπ (1983 και 1985) και Λιγκ Καπ (1983 και 1986)!
Έκανε το ντεμπούτο του για την εθνική
ομάδα της Ισπανίας στις 15 Νοεμβρίου του 1978, στην εντός έδρας νίκη με 1-0 επί
της Ρουμανίας για τα προκριματικά του Euro του 1980. Χρίσθηκε 34 φορές διεθνής,
σημειώνοντας 4 τέρματα, και πήρε μέρος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1980 και στο
Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982. Αποσύρθηκε από την εθνική, μόλις στα 26 του χρόνια
Σήμερα, έχει αφοσιωθεί στην
προπονητική. Στο παρελθόν εργάστηκε ως πρώτος τεχνικός στις ρουμανικές
Ουνιβερσιτατέα Κραϊόβα και Νασιονάλ Βουκουρεστίου, ως βοηθός προπονητή στη
Μπαρτσελόνα κι ως διευθυντής των τμημάτων υποδομής της, ενώ σήμερα έχει τις ίδιες αρμοδιότητες στις ακαδημίες της
Βαλένθια. Συχνότατα καλείται σε διάφορα ραδιοτηλεοπτικά ΜΜΕ για να σχολιάσει
ποδοσφαιρικούς αγώνες και τα τεκταινόμενα στον χώρο του ποδοσφαίρου.
PALMARES
Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)
Εφηβική καριέρα
- · Club Deportivo Laudio Fútbol San Rokezar
- · Bilbao Athletic Club
Επαγγελματική καριέρα
- · 1973–1976: Bilbao Athletic Club, 97 (9)
- ·
1976–1980: Athletic Club Bilbao, 91 (8)
- · 1976: (δανεικός) → Deportivo Alavés, 5 (0)
- · 1980–1993: Futbol Club Barcelona, 274 (26)
Σύνολο καριέρας: 440 (43)
Διεθνής
- · 1978–1982: Ισπανία, 34 (4)
- · 1979: Αντιπροσωπευτική Ομάδα Χώρας των Βάσκων, 1 (0)
Προπονητική καριέρα
- · 1997/98: Fotbal Club Universitatea Craiova
- · 1998/99: Fotbal Club Progresul (National) Bucureşti
- · 2000–2002: Futbol Club Barcelona (βοηθός)
Τίτλοι
Ως ποδοσφαιριστής
Με
την Athletic Bilbao
- · Κύπελλο Ισπανίας: φιναλίστ 1976/77
- · Κύπελλο UEFA: φιναλίστ 1976/77
Με
τη Barcelona
- · Πρωτάθλημα Ισπανίας: 4 (1984/85, 1990/91, 1991/92, 1992/93)
- · Κύπελλο Ισπανίας: 4 (1980/81, 1982/83, 1987/88, 1989/90)
- · Λιγκ Καπ Ισπανίας: 2 (1982/83, 1985/86)
- · Σούπερ Καπ Ισπανίας: 3 (1983, 1991, 1992)
- · Κύπελλο Πρωταθλητριών: 1991/92
- · Κύπελλο Κυπελλούχων: 2 (1981/82, 1988/89)
- · Ευρωπαϊκό Super Cup: 1992
Ως προπονητής
Με
την Universitatea Craiova
- · Κύπελλο Ρουμανίας: φιναλίστ 1997/98
ΠΗΓΗ: balleto.gr
