Φρανκ Άρνεσεν

Ο Δανός μεσοεπιθετικός, Φρανκ Άρνεσεν (Frank Arnesen), γεννήθηκε  στις 30 Σεπτεμβρίου του 1956, στην Κοπεγχάγη. Στα 19 του χρόνια, μαζί με τον Σόρεν Λέρμπι (Søren Lerby), βρέθηκε από την 4η κατηγορία της Δανίας στον Άγιαξ, κατακτώντας 3 ολλανδικούς τίτλους πρωταθλήματος το 1977, 1979 και 1980 και το Κύπελλο Ολλανδίας του 1979, φτάνοντας και στους ημιτελικούς του Κυπέλλου Πρωταθλητριών του 1980 όπου αποκλείστηκε από την μετέπειτα τροπαιούχο Νότιγχαμ Φόρεστ. Μεταγράφηκε στην Βαλένθια το 1981 και δύο χρόνια αργότερα πήγε στο Βέλγιο για λογαριασμό της Άντερλεχτ. Τον Νοέμβριο του 1985, επέστρεψε στην Ολλανδία για την PSV Αϊντχόβεν, κατακτώντας 3 συνεχόμενους ολλανδικούς τίτλους πρωταθλητή, ενώ το 1988, κατέκτησε το Κύπελλο Ολλανδίας για άλλη μια φορά και ήταν μέλος της ομάδας που κατέκτησε το Κύπελλο Πρωταθλητριών. Έκανε 52 διεθνείς εμφανίσεις και σκόραρε 14 γκολ για τη δανική εθνική ομάδα, συμμετέχοντας στα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα  του 1984 και του 1988 και στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986. Αργότερα, ακολούθησε καριέρα αθλητικού διευθυντή, με πιο διάσημη την 10ετή περίοδό του στην Αϊντχόβεν, όπου πιστώθηκε την ανακάλυψη και προώθηση ορισμένων από τους μεγαλύτερους αστέρες της σύγχρονης ποδοσφαιρικής  ιστορίας, ενώ είχε και πιο σύντομες περιόδους στην Τότεναμ, την Τσέλσι, το Αμβούργο, τη Μέταλιστ Χαρκίβ και τον ΠΑΟΚ. 

Ξεκίνησε την καριέρα του στη Φρέμαντ Άμαγκερ, έναν μικρό σύλλογο της δανικής πρωτεύουσας, αλλά σε ηλικία μόλις 19 ετών ξενιτεύθηκε αφού υπέγραψε στον Άγιαξ, έχοντας εντοπιστεί από τα «λαγωνικά» του μεγάλου ολλανδικού συλλόγου! Έκανε την κίνηση μαζί με συμπαίκτη του Σόρεν Λέρμπι (Søren Lerby), αυτός μόλις στα 17 του. Στάθηκε τυχερός στο ξεκίνημα της επαγγελματικής του καριέρας, καθώς έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα σε μία ομάδα-πρότυπο όσον αφορά στην αξιοποίηση νεαρών παικτών! Πήγε το 1975, δύο χρόνια δηλαδή μετά την κατάκτηση του τρίτου συνεχόμενου Πρωταθλητριών από τον ολλανδικό σύλλογο και έμελλε να περάσει πεντέμισι εξαιρετικά  χρόνια στον «Αίαντα»! Έκανε το ντεμπούτο του, στις 7 Μαρτίου του 1976, σε μια ισοπαλία 1-1 με την Ουτρέχτη. Στο διάστημα αυτό, κατέγραψε με τη φανέλα του 209 παρουσίες και 75 γκολ, κατακτώντας στο μεταξύ 3 πρωταθλήματα (1977, 1979, 1980) και το Κύπελλο Ολλανδίας του 1979, νικώντας την Τβέντε 3-0 στον τελικό. Το 1980, έφτασε στα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, πριν αποκλειστεί από την Νότιγχαμ Φόρεστ (0-2 εκτός 1-0 εντός)..

Όταν αποδεσμεύθηκε από τον ιστορικό σύλλογο του Άμστερνταμ, εντάχθηκε στην ισπανική Βαλένθια. Έμεινε 2 σεζόν στις «νυχτερίδες», αποτελώντας χρήσιμη μονάδα τους, συμμετέχοντας σε 32 παιχνίδια τους, σημειώνοντας παράλληλα 19 τέρματα  και στη συνέχεια επέστρεψε στις Κάτω Χώρες, αυτή τη φορά για λογαριασμό της βέλγικης Άντερλεχτ. Η θητεία του στους «μωβ» διήρκεσε δυόμισι χρόνια και ήταν επιτυχημένη, αφού εμφανίστηκε σε 50 παιχνίδια της, πετυχαίνοντας 15 γκολ, ενώ στέφθηκε πρωταθλητής Βελγίου το 1985. Τον Νοέμβριο του 1985, επέστρεψε στην Ολλανδία για λογαριασμό της Αϊντχόφεν, στο βασικό σχήμα της οποίας καθιερώθηκε αμέσως. Πανηγύρισε  με τους «ερυθρόλευκους» 3 πρωταθλήματα (1986, 1987, 1988) και ένα Κύπελλο Ολλανδίας (1988), καθώς επίσης και το Κύπελλο Πρωταθλητριών του 1988, με τον ίδιο όμως να μην αγωνίζεται στον τελικό κόντρα στη Μπενφίκα (6-5 στα πέναλτι), λόγω τραυματισμού. Το 1988, ύστερα από 11 τέρματα σε 55 αναμετρήσεις της Αϊντχόφεν, κρέμασε τα παπούτσια του, αποσυρόμενος από την ενεργό δράση, στα 32 του χρόνια.

Έκανε το ντεμπούτο του για τη δανική εθνική ομάδα, στις 5 Οκτωβρίου του 1977, σε μια φιλική ήττα 0-1 από τη Σουηδία, στο Μάλμο. Υπήρξε για μία δεκαετία, έως το 1987, βασικό της στέλεχος, με τα χρώματα της οποίας συμπλήρωσε 52 συμμετοχές, σημειώνοντας 14 γκολ. Πήρε μέρος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1984, φτάνοντας στα ημιτελικά και στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986, φτάνοντας στη φάση των «16». Το τελευταίο διεθνές παιχνίδι του, πραγματοποιήθηκε στις 3 Ιουνίου του 1987, σε μια ισοπαλία 1-1 με τη Τσεχοσλοβακία.

 Αφότου κρέμασε τα ποδοσφαιρικά παπούτσια, προσλήφθηκε το 1991 ως βοηθός προπονητή στην Αϊντχόφεν, 2ος την ιεραρχία πίσω από τον θρυλικό Μπόμπι Ρόμπσον (Bobby Robson) και σε αυτό το πόστο έμεινε για δύο χρόνια. Το 1994, αναβαθμίστηκε παίρνοντας το ρόλο του γενικού διευθυντή του συλλόγου, διατελώντας σ’ αυτή τη θέση για 10 ολόκληρα χρόνια, βάζοντας τεράστια "παράσημα" στο πέτο του. Ο Άρνεσεν ήταν αυτός  που έφερε τον Ρονάλντο (Ronaldo Luís Nazário de Lima) από τη Βραζιλία και στη συνέχεια υποκλίθηκε όλη η ποδοσφαιρική Ευρώπη στην αξία του «Φαινομένου»! Αυτός ήταν επίσης που έντυσε στα ερυθρόλευκα της Αϊντχόφεν παίκτες που μετέπειτα έγιναν σύμβολα του ολλανδικού ποδοσφαίρου όπως οι Γιάαπ Σταμ (Jakob "Jaap" Stam), Ρουντ φαν Νίστελροϊ (Ruud van Nistelrooy) και Άριεν Ρόμπεν (Arjen Robben)!

Έχοντας αμέτρητες "δάφνες" από την δεκαετή παρουσία του στην Ολλανδία ως general manager της Αϊντχόφεν, ο Άρνεσεν έκανε ένα ακόμα άλμα στην καριέρα του, καθώς τον Μάιο του 2004 μπήκε στον κόσμο της Premier League μέσω της συμφωνίας του με την Τότεναμ. Ήταν υπεύθυνος για μεταγραφές παικτών και για το σκάουτινγκ σε νέα ταλέντα την ώρα που ο Ζακ Σαντινί (Jacques Santini) θα ήταν το απόλυτο αφεντικό στο κομμάτι των προπονήσεων και της προετοιμασίας των αγώνων, είχε ουσιαστικά ένα ρόλο πανομοιότυπο με αυτόν που εκτελούσε στην PSV! Το "κούμπωμα" πάντως δεν έγινε και λίγους μήνες αργότερα, ο Σαντινί αποχώρησε, επικαλούμενος "προσωπικούς λόγους", με την επιλογή του Άρνεσεν για τη θέση του βοηθού προπονητή, τον Μάρτιν Γιολ (Martin Jol), να αναλαμβάνει εκείνος το πρώτο βιολί στα "σπιρούνια"! Ακόμα και έτσι όμως, η σχέση του με την Τότεναμ δεν έμελλε να κρατήσει για πολύ, με την Τσέλσι να επιχειρεί να τον προσεγγίσει παράνομα! Φωτογραφήθηκε σε ένα από τα υπερπολυτελή γιότ του Ρόμαν Αμπράμοβιτς, στις 22 Ιουνίου του 2005 και η Τότεναμ  κατέφυγε στα δικαστήρια για να καταγγείλει τη συμπεριφορά της συμπολίτισσας. Τελικά οι δύο λονδρέζικοι σύλλογοι προχώρησαν σε οικονομικό διακανονισμό στις 24 Ιουνίου, με την  Τότεναμ  να φέρεται να έβαλε στα ταμεία της γύρω στις ₤ 8.000.000 στερλίνες! Έτσι, ο Φρανκ Άρνεσεν μετακόμισε στην Τσέλσι έχοντας την ιδιότητα του επικεφαλής του τμήματος σκάουτινγκ!

Σε αντίθεση με την κουτσουρεμένη θητεία του στην Τότεναμ, όχι μόνο έμεινε παραπάνω στο δυτικό Λονδίνο, αλλά υπηρέτησε για 7 ολόκληρα χρόνια τους "μπλε" και στο διάστημα αυτό συνεργάστηκε με τον "special one" Ζοζέ Μουρίνιο (José Mourinho) αλλά και τους διαδόχους του Πορτογάλου, τον Άβραμ Γκραντ (Avraham "Avram" Grant), τον Λουίς Φελίπε Σκολάρι (Luiz Felipe Scolari), τον Γκους Χίντινκ και τον Κάρλο Αντσελότι (Carlo Ancelotti). Μεταξύ των παικτών που έφερε σε αυτό το διάστημα ήταν και οι Σάλομον Καλού (Salomon Kalou), Φλοράν Μαλουντά (Florent Malouda) και Τζον Όμπι Μίκελ (John Obi Mikel), ωστόσο οι "κακές γλώσσες" έλεγαν πως προσπαθούσε να κάνει υποδείξεις στον Ρόμαν Αμπράμοβιτς για παίκτες και οι οποίες υποδείξεις δεν μπορούσαν να εγκριθούν λόγω... Μουρίνιο. Σε αντίθεση πάντως με τα "μαγικά" που έκανε στην Ολλανδία και συγκεκριμένα στην PSV, δεν μπόρεσε να κάνει το ίδιο και στην Τσέλσι και πολλοί είναι εκείνοι που τον κατηγόρησαν για πλήρη αποτυχία από τη στιγμή που η ομάδα του Λονδίνου δεν πίστεψε ποτέ στις προτάσεις του για νεαρούς παίκτες και συνέχισε να επενδύει σε φτασμένα ονόματα κάνοντας σούπερ δαπανηρές μεταγραφές.

Μετά από την 8χρονη εμπειρία του στο Λονδίνο σε Τότεναμ και Τσέλσι, αναχώρησε το καλοκαίρι του 2011 για έναν διαφορετικό προορισμό: τη Γερμανία και συγκεκριμένα το Αμβούργο έχοντας το ρόλο του αθλητικού διευθυντή. Στα 2 χρόνια που έκατσε εκεί (για ένα ματς κάθισε μάλιστα στον πάγκο ως υπηρεσιακός προπονητής) έφερε στην ομάδα του γερμανικού Βορρά αρκετούς νεαρούς παίκτες από την Τσέλσι με κανονική μεταγραφή καθώς και τον Τζέφρι Μπρούμα ως δανεικό, ενώ η πιο ηχηρή μεταγραφή που είχε την υπογραφή του ήταν αυτή του Ράφαελ φαν ντερ Φάαρτ (Rafael van der Vaart). Για τον Ολλανδό άσο, το Αμβούργο ξόδεψε € 13.000.000 ευρώ όμως η αποτυχία του να βγει στο Europa League στο φινάλε της σεζόν 2012/13 είχε ως αποτέλεσμα να "πληρώσει τη νύφη" ο Δανός παράγοντας. Κατηγορήθηκε πως παρά το γεγονός ότι στηρίχτηκε πολύ στο μεταγραφικό παζάρι και του δόθηκε το "OK" να πραγματοποιήσει μεταγραφές, απέτυχε στις κινήσεις του, με την ομάδα να χάνει το ευρωπαϊκό εισιτήριο και να "μπαίνει μέσα" οικονομικά.

 Ανέλαβε σε ρόλο αθλητικού διευθυντή στη Μέταλιστ του Χάρκοβο την 1^η  Φεβρουαρίου του 2014, κάτι που είχε πολύ σύντομη διάρκεια ζωής. Για την ακρίβεια έναν μήνα, με τον Δανό να αναγκάζεται να υποβάλλει την παραίτησή του λόγω της εμπόλεμης κατάστασης που είχε απλωθεί πάνω από την Ουκρανία. Στις 27 Μαΐου του 2015, ο ΠΑΟΚ ανακοίνωσε τον Φρανκ Άρνεσεν ως τον νέο αθλητικό διευθυντή του συλλόγου για τα επόμενα 3 χρόνια. Ο Πρόεδρος Ιβάν Σαββίδης ΠΑΟΚ του έδωσε ένα σημαντικό ποσό για την ενίσχυση της ομάδας και μια από τα σημαντικότερες αφίξεις ήταν ο νέος προπονητής Ιγκόρ Τούντορ (Igor Tudor), που τον προσέλαβε παρά την έλλειψη εμπειρίας, οι επιθετικοί Ντίμιταρ Μπερμπάτοφ (Dimitar Berbatov) και Γκάρι Ροντρίγκεζ (Garry Rodrigues) και ο Σουηδός τερματοφύλακας Ρόμπιν Όλσεν (Robin Olsen), η οποία θα αποδειχθεί καταστροφική αγορά. Τα αποτελέσματα ήταν πολύ κατώτερα των προσδοκιών και μετά από 9 μήνες, λύθηκε το συμβόλαιό του.

Ζει με την οικογένειά του στο Αϊντχόβεν και είναι παντρεμένος με την Κέιτ, την οποία γνωρίζει από τα 16 του. Παντρεύτηκε μαζί της όταν ήταν 21 ετών κι έχει τέσσερα παιδιά. Δίδυμα κορίτσια γεννημένα το 1976, τα 2 πρώτα, έναν γιο γεννημένο το 1982 και άλλη μια κόρη, γεννημένη το 1988. Οι κόρες γεννήθηκαν όσο αγωνιζόταν στην Ολλανδία, ενώ ο γιος όταν αγωνιζόταν στη Βαλένθια. Εκτός της δανικής μιλάει επίσης γερμανικά, ολλανδικά, αγγλικά, γαλλικά και ισπανικά.

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Εφηβική καριέρα

• ·         1974/75: Boldklubben Fremad Amager

Επαγγελματική καριέρα

• ·         1975–1981: Amsterdamsche Football Club Ajax, 209 (75)
• ·         1981–1983: Valencia Club de Fútbol, 32 (13)
• ·         1983–1985: Royal Sporting Club Anderlecht, 50 (15)
• ·         1985–1988: Philips Sport Vereniging (PSV) Eindhoven, 55 (11)

Σύνολο καριέρας: 346 (114)

Διεθνής

• ·         1977–1987: Δανία, 52 (14)

Προπονητική καριέρα

• ·         1991–1994: PSV Eindhoven (βοηθός προπονητή)
• ·         1994–2004: PSV Eindhoven (αθλητικός διευθυντής)
• ·         2004/05: Tottenham Hotspur Football Club (αθλητικός διευθυντής)
• ·         2005–2010: Chelsea Football Club (αθλητικός διευθυντής)
• ·         2011–2013: Hamburger Sport-Verein (αθλητικός διευθυντής)
• ·         2014: Football Club Metalist Kharkiv (αθλητικός διευθυντής)
• ·  2015/16: Πανθεσσαλονίκειος Αθλητικός Όμιλος Κωνσταντινουπολιτών (ΠΑΟΚ) (αθλητικός διευθυντής)

Τίτλοι

Συλλογικοί

Με τον Ajax

• ·         Πρωτάθλημα Ολλανδίας:  3 (1977, 1979, 1980)
• ·         Κύπελλο Ολλανδίας: 1979

Με την  Anderlecht

• ·         Πρωτάθλημα Βελγίου: 1985

Με την  PSV

• ·         Πρωτάθλημα Ολλανδίας:  3 (1986, 1987, 1988)
• ·         Κύπελλο Ολλανδίας: 1988
• ·         Κύπελλο Πρωταθλητριών: 1988

Προσωπικές Διακρίσεις:

• ·         Μέλος Ιδανικής 11άδας Διοργάνωσης Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος: 1984
• ·         Μέλος του Hall of Fame του Δανικού Ποδοσφαίρου

ΠΗΓΕΣ: balleto.gr - sport24.gr - gazzetta.gr