Μαρσέλ Ντεσαγί: Ο Βράχος

Ο Γάλλος κεντρικός αμυντικός ή και αμυντικός μέσος Μαρσέλ Ντεσαγί (Marcel David Desailly), γεννήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου του 1968, στην Άκρα, τη πρωτεύουσα της Γκάνα. Ήταν μέλος των εθνικών ομάδων της Γαλλίας που κατέκτησαν το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998 και το Euro του 2000. Θεωρείται ένας από τους πιο Ολοκληρωμένους Ποδοσφαιριστές της γενιάς του και συγκαταλέγεται στην «αφρόκρεμα» των κεντρικών αμυντικών που φάνηκαν στα ευρωπαϊκά γήπεδα τη δεκαετία του 1990! Γρήγορος και δυνατός παίκτης, αποτελεσματικός και σταθερός σε απόδοση, με θαυμάσια σωματικά προσόντα, εξαιρετική τεχνική και στόφα ηγέτη! Απέδωσε το ίδιο καλά και ως ανασταλτικός μέσος, συνδυάζοντας την επιθετικότητά του και την ικανότητα να διαβάζει το παιχνίδι, με αξιοσημείωτη εμπιστοσύνη στον εαυτό του, γράφοντας με χρυσά γράμματα τη δική του σελίδα στο βιβλίο του παγκόσμιου ποδοσφαίρου! Σε συλλογικό επίπεδο, σε μια άκρως επιτυχημένη 20ετή καριέρα (1986-2006), φόρεσε τη φανέλα μερικών εκ των ιστορικότερων συλλόγων της «Γηραιάς Ηπείρου», κατακτώντας το Champions League με την Μαρσέιγ και την Μίλαν, ενώ έπαιξε ακόμη για τη Ναντ και την Τσέλσι, μεταξύ άλλων. Είχε το παρατσούκλι «Ο Βράχος»!

Γεννημένος από Γκανέζους γονείς με το όνομα Οντένκε Άμπεϊ (Odenke Abbey), άλλαξε το όνομά του, όταν η μητέρα του παντρεύτηκε τον επικεφαλής του γαλλικού προξενείου στην Άκρα, ο οποίος υιοθέτησε όλα τα παιδιά της. Μάλιστα, ο πρώην επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, Σεθ Αντονκόρ (Seth Adonkor), με εξαιρετική καριέρα στη Ναντ και πρότυπο -κατά δήλωσή του- του Ντιντιέ Ντεσάμπ (Didier Deschamps), 7 χρόνια μεγαλύτερος του Μαρσέλ, ήταν ετεροθαλής αδελφός του. Η οικογένεια μετακόμισε στη Γαλλία όταν ο νεαρός Μαρσέλ ήταν 4 ετών.

Εκεί έμαθε τα μυστικά της μπάλας και ξεκίνησε τη λαμπρή καριέρα του, κάνοντας τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα, ως μέλος της φημισμένης ακαδημίας της Ναντ, όπου τον έφερε ο ετεροθαλής αδελφός του, παρέα με τον Ντιντιέ Ντασάμπ, με τον οποίο από τότε έχουν εξαιρετική φιλία.  Έγινε επαγγελματίας το 1986, δύο χρόνια αφότου ο ετεροθαλής αδελφός του είχε σκοτωθεί σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Έκανε ντεμπούτο στις 26  Αυγούστου του 1986, στη νίκη με 3-0 επί της Μπορντό. Με τα χρώματα των «καναρινιών», αγωνίστηκε για 6 σεζόν, έως το 1992, παίρνοντας άφθονο χρόνο συμμετοχής, παίρνοντας μέρος σε 165 αναμετρήσεις, πετυχαίνοντας 5 γκολ. Στη συνέχεια,  μεταγράφηκε στη Μαρσέιγ.

Έμεινε μόλις μία χρονιά στη δύναμη της «ΟΜ», αλλά πρόλαβε να κατακτήσει μαζί της ένα πρωτάθλημα, το οποίο όμως αργότερα αφαιρέθηκε από τον σύλλογο, λόγω εμπλοκής του τότε προέδρου της, Μπερνάρ Ταπί (Bernard Tapie), σε σκάνδαλο δωροδοκίας και το Τσάμπιονς Λιγκ της περιόδου 1992/93, όταν οι Μαρσεγιέζοι επικράτησαν στον τελικό με 1-0 της Μίλαν, στην οποία ο ταλαντούχος άσος μεταπήδησε λίγες εβδομάδες αργότερα! Ανήκε στους «ροσονέρι» για μια πενταετία και σε αυτό το διάστημα, χρησιμοποιήθηκε σε 164 αναμετρήσεις, σημειώνοντας 7 τέρματα και χάρηκε μαζί τους 2 πρωταθλήματα (1993/94, 1995/96) και ένα Σούπερ Καπ Ιταλίας (1994), καθώς επίσης το Τσάμπιονς Λιγκ της περιόδου 1993/94. Eίναι ο πρώτος παίκτης που κατακτά το τρόπαιο σε διαδοχικές σεζόν με διαφορετικές ομάδες, με τον ίδιο μάλιστα να σκοράρει στην εμφαντική νίκη με 4-0 επί της Μπαρτσελόνα στο ΟΑΚΑ και το ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ αυτής της χρονιάς.

Το 1998, μεταγράφηκε στη Τσέλσι για £ 4,6 εκατομμύρια στερλίνες και καθιερώθηκε άμεσα στο βασικό της σχήμα ενώ τού δόθηκε και το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Υπηρέτησε τους «μπλε» για 6 συνεχόμενες περιόδους, κάνοντας 156 εμφανίσεις, με 7 γκολ, βοηθώντας τους να κατακτήσουν το Κύπελλο Αγγλίας του 2000, το Τσάριτι Σιλντ της ίδιας χρονιάς, ενώ προηγουμένως, τη πρώτη του σεζόν στον σύλλογο, είχε κατακτήσει και το ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ (1998). Αποδεσμεύθηκε από τους Λονδρέζους και υπέγραψε στην Αλ Γκαράφα του Κατάρ. Έπαιξε σε αυτήν έναν χρόνο (28 ματς/15 τέρματα) κατακτώντας το πρωτάθλημα  κι εν συνεχεία μετεγγράφηκε στην Κατάρ FC, ως ποδοσφαιριστής της οποίας κρέμασε τα παπούτσια του λίγους μήνες αργότερα.

Με την εθνική γαλλική ομάδα, χρίστηκε διεθνής σε 116 αγώνες της και σημείωσε 3 τέρματα, από το 1993, έως το 2004. Πήρε μέρος στα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα του 1996, του 2000, το οποίο και κατέκτησε, αλλά και σ’ αυτό του 2004. Πήρε επίσης μέρος στα Παγκόσμια Κύπελλα του 1998, στο οποίο αναδείχθηκε Παγκόσμιος Πρωταθλητής και σ’ αυτό του 2002, ενώ διετέλεσε και αρχηγός των «τρικολόρ». Ακρογωνιαίος λίθος των μεγάλων γαλλικών επιτυχιών, η σπουδαία άμυνα των Ντεσαγί και της παρέας του, του Λιλιάν Τουράμ (Lilian Thuram), του Λοράν Μπλαν (Laurent Blanc), του Μπιξέντε Λιζαραζού (Bixente Lizarazu), οι οποίοι με τον Φαμπιάν Μπαρτέζ (Fabien Barthez) κάτω από τα δοκάρια παρείχαν όλα τα εχέγγυα για τους διεθνείς θριάμβους!

Στις 28 διεθνείς αναμετρήσεις που έπαιξαν μαζί, από την ήττα με 0-1 από τη Γερμανία σε φιλικό προετοιμασίας για το Ευρωπαϊκό του 1996, μέχρι και τη νίκη στον τελικό του Ευρωπαϊκού του 2000 κατά της Ιταλίας, το αμυντικό τετράδυμο δεν έχασε ποτέ ματς! Τη περίοδο αυτή των 4 ετών, η Γαλλία δέχτηκε μόνο 13 γκολ, κάνοντας μόλις 5 ήττες στα 57 ματς που έπαιξε και μάλιστα στις ήττες της, τουλάχιστον ένας από τους 4 σωματοφύλακες της άμυνας, έλειπε από την ενδεκάδα!

Κατέχει όμως και ένα «ιδιαίτερο» ρεκόρ, αφού έγινε μόλις ο 3^ος παίκτης που αποβλήθηκε σε τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου, όταν τιμωρήθηκε με 2^η κίτρινη κάρτα στον γαλλικό θρίαμβο με 3-0 κατά της Βραζιλίας το 1998. Η τελευταία του συμμετοχή στη διεθνή σκηνή ήταν στο Ευρωπαϊκό του 2004, όταν η ομάδα του 36χρονου Ντεσαγί, υποκλίθηκε στην μετέπειτα πρωταθλήτρια του θεσμού, εθνική Ελλάδος, με εκείνο το ιστορικό 1-0 να σηματοδοτεί την τελευταία από τις 116 διεθνείς εμφανίσεις του φοβερού Γάλλου…

Ο Μαρσέλ Ντασαγί, με το παρατσούκλι «Ο Βράχος», λόγω της συνεκτικότητας, της δύναμης και του σκληρού στυλ παιχνιδιού, θεωρείται ένας από τους πιο Επιτυχημένους Παίκτες της γενιάς του και ένας από τους Καλύτερους Γάλλους αμυντικούς Όλων των Εποχών, ο οποίος ξεχώρισε και για τα ηγετικά του προσόντα καθ' όλη την διάρκεια της καριέρα του. Ένας γρήγορος, σκληρός και δυναμικός παίκτης, ο οποίος διακρίθηκε στον αέρα, συνδυάζοντας την επιθετικότητα, την αντοχή και την ικανότητά του να διαβάζει το παιχνίδι, με τις φυσικές, πνευματικές και αμυντικές του ικανότητες, με αξιοσημείωτη εμπιστοσύνη στον εαυτό του, προσόντα πυου του επέτρεψαν επίσης να παίξει αποδίδοντας εξαιρετικά και στη μεσαία γραμμή καθ' όλη τη διάρκεια της καριέρας του. Πράγματι, αφού μεταγράφηκε στη Μίλαν, παρόλο που αρχικά ξεκίνησε να παίζει ως κεντρικός αμυντικός, αργότερα αναπτύχθηκε ως αμυντικός μέσος, θέση στην οποία οριοθέτησε νέα δεδομένα. Το 2004, ονομάστηκε από τον Πελέ (Edson Arantes do Nascimento, “Pelé”), στον κατάλογο «FIFA 100», των 125 Εν Ζωή Μεγαλύτερων Ποδοσφαιριστών του Κόσμου, στο πλαίσιο των εορτασμών της εκατονταετηρίδας της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας.

Μετά την απόσυρσή του έγινε μια αυθεντία για το «BBC Sport» και εργάστηκε με το ίδιο κανάλι στο Ηνωμένο Βασίλειο κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2006. Έχει επίσης εργαστεί για το BBC Sport στο Κύπελλο Εθνών Αφρικής του 2008 και το Euro 2008 και είναι τακτικός σχολιαστής για το γαλλικό τηλεοπτικό κανάλι Canal Plus. Το 2010 εργάστηκε στο ITV Sport για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010. Είναι παντρεμένος με την Virginie και έχει 4 παιδιά. Το 2011 άνοιξε στη γενέτειρά του ένα υπερσύγχρονο αθλητικό κέντρο, που ονομάζεται «Lizzy Sports Complex», στη μνήμη της μητέρας του, που απευθύνεται σε νέους παίκτες και ιδιαίτερα τα παιδιά. Πολλές αφρικανικές εθνικές ομάδες χρησιμοποιούν το κέντρο για να προετοιμαστούν για διεθνή τουρνουά.

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Επαγγελματική καριέρα

• ·         1986–1992: Football Club de Nantes Atlantique, 162 (5)
• ·         1992/93: Olympique de Marseille, 47 (1)
• ·         1993–1998: Associazione Calcio Milan, 137 (5)
• ·         1998–2004: Chelsea Football Club, 158 (6)
• ·         2004/05: Al-Gharafa Sports Club, 28         (6)
• ·         2005/06: Qatar Sports Club, 7 (0)

Σύνολο καριέρας: 539 (23)

Διεθνής

• ·         1993–2004: Γαλλία, 116 (3)

Τίτλοι

Συλλογικοί

Με τη Marseille

• ·         UEFA Champions League: 1992/93

Με τη Milan

• ·         Πρωτάθλημα Ιταλίας: 2 (1993/94, 1995/96)
• ·         UEFA Champions League: 1993/94
• ·         Σούπερ Καπ Ιταλίας: 1994
• ·         Ευρωπαϊκό Super Cup: 1994

Με τη Chelsea

• ·         Ευρωπαϊκό Super Cup: 1998
• ·         Κύπελλο Αγγλίας: 1999–2000
• ·         FA Charity Shield: 2000

Διεθνείς

Με τη Γαλλία

• ·         Παγκόσμιο Κύπελλο: 1998
• ·         Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα: 2000
• ·         Κύπελλο Συνομοσπονδιών FIFA: 2 (2001, 2003)

Προσωπικές Διακρίσεις

• ·         Μέλος Ιδανικής 11άδας Ξένων για τη δεκαετία της Premier League (1992/93 – 2001/02)
• ·         Μέλος Ιδανικής 11άδας της Δεκαετίας της Premier League (1992/93 – 2001/02)
• · Μέλος Ιδανικής 11άδας Διοργάνωσης Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος: 2 (1996, 2000)
• ·         Μέλος Επιλέκτων FIFA: 1996
• ·         Μέλος Ιδανικής 11άδας Διοργάνωσης Παγκοσμίου Κυπέλλου: 1998
• ·         Μέλος της λίστας των 125 Εν Ζωή Καλύτερων Παικτών του Κόσμου που συνέταξε το 2004 ο Πελέ για τα 100 Χρόνια της FIFA
• ·         Mέλος του Hall of Fame της A.C. Milan

 Στοιχεία από εδώ: balleto.gr - newsbeast.gr