Βλογημένος: Άλεξ Στέπνεϊ

Ο Άγγλος τερματοφύλακας Άλεξ Στέπνεϊ (Alexander Cyril "Alex" Stepney), γεννήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου του 1942 στο Μίτσαμ της κομητείας του Σάρεϊ, στα νότια της ευρύτερης περιοχής του Λονδίνου. Μετά την αποτυχία σε δοκιμαστικά με την Φούλαμ, ξεκίνησε το 1963 με την Μίλγουολ και στο τέλος της σεζόν 1965/66 παραχωρήθηκε στην Τσέλσι. Τρεις μήνες αργότερα, μεταγράφηκε στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, όπου κέρδισε το πρωτάθλημα στην πρώτη του σεζόν. Την επόμενη χρονιά, συνέβαλε τα μέγιστα στη κατάκτηση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών από τους «μπέμπηδες», κάνοντας ορισμένες εξαιρετικές αποκρούσεις στον τελικό με την Μπενφίκα, για μια εκ των οποίων πήρε -την ίδια στιγμή (!)- τα συγχαρητήρια του Εουσέμπιο (Eusébio da Silva Ferreira)! Εκείνη την περίοδο χρονολογείται η πρώτη και μοναδική παρουσία του στην εθνική ομάδα της Αγγλίας. Ήταν παρών στα απογοητευτικά χρόνια που ακολούθησαν, με αποκορύφωμα τον υποβιβασμό στη Β’ κατηγορία, στο τέλος της σεζόν 1973/74. Έπαιξε με την Γιουνάιτεντ μέχρι το μέχρι το 1978, κατακτώντας ένα Κύπελλο Αγγλίας και αποσύρθηκε από το παιχνίδι με το 1980, αφού έπαιξε για δύο χρόνια στις ΗΠΑ για τους Ντάλας Τορνέιντο.

Στις απαρχές της καριέρας του, είχε κάποιες ανεπιτυχείς δοκιμές με τη Φούλαμ και εντάχθηκε στον ερασιτεχνικό σύλλογο του τόπου του, την Tooting & Mitcham United. Εκεί, εντοπίστηκε από τη Μίλγουολ, που τον υπέγραψε ως ερασιτέχνη το 1963, αλλά γρήγορα αντιλήφθηκαν το ταλέντο του και τον έκαναν επαγγελματία μετά από δύο μήνες από την άφιξή του. Ήταν πάντα παρών για σχεδόν 3 σεζόν, κάνοντας 158 εμφανίσεις, λείποντας μόνο από το τελευταίο παιχνίδι της σεζόν 1965/66! Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, κατάφερε και 3 συμμετοχές με την εθνική ομάδα Ελπίδων της Αγγλίας.

Τον Μάιο του 1966, εντάχθηκε στη Τσέλσι για £ 50.000 στερλίνες. Ο προπονητής της Τόμι Ντόχερτι (Tommy Docherty) τον προόριζε αρχικά για να παίζει σε εναλλακτικές εβδομάδες με τον άλλο τερματοφύλακα της ομάδας, τον Πίτερ Μπονέτι (Peter Bonetti), αλλά μόλις 3 μήνες αργότερα, αποκτήθηκε από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, έναντι της αμοιβής ρεκόρ των £ 55.000 στερλινών, έχοντας κάνει μόνο μια εμφάνιση για τον σύλλογο! Με την καριέρα του Χάρι Γκρεγκ (Harry Gregg) να είναι ουσιαστικά τελειωμένη από τον τραυματισμό του, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του αναμορφωτή της από την ‘’Τραγωδία του Μονάχου’’ Ματ Μπάσμπι (Matt Busby), επέλεξε τον Στέπνεϊ αφού αποφάσισε ότι ούτε ο Πατ Ντιουν (Pat Dunne), ούτε ο επιρρεπής στους τραυματισμούς Ντέιβιντ Γκάσκελ (David Gaskell) ήταν ικανοί να υπερασπιστούν την εστία της! Έκανε το ντεμπούτο του για τη Γιουνάιτεντ αργότερα την ίδια χρονιά, εναντίον της Μάντσεστερ Σίτι στο ‘’Ολντ Τράφορντ’’, που «οι μπέμπηδες» κέρδισαν με 1-0, με το γκολ από το α’ ημίχρονο του Ντένις Λόου ( Denis Law).

Με τον Στέπνεϊ στην εστία τους, οι «κόκκινοι διάβολοι» κατέκτησαν το πρωτάθλημα του 1967, που τους επέτρεψε τη συμμετοχή στο Κύπελλο Πρωταθλητριών της επόμενης σεζόν, μια διοργάνωση που καμιά αγγλική ομάδα δεν είχε κερδίσει μέχρι τότε. Συμμετείχε σε όλη την πορεία της Γιουνάιτεντ μέχρι τον τελικό στο Γουέμπλεϊ, με την πιο αξέχαστη στιγμή του να συμβαίνει ακριβώς σε αυτόν τον αγώνα, όταν στα τελευταία λεπτά του έσωσε με τρομερή απόκρουση ένα σουτ του Εουσέμπιο (Eusébio), με το σκορ στο 1-1. Ο Πορτογάλος αστέρας έμεινε τόσο έκπληκτος με την απόκρουση του Στέπνεϊ, ώστε σταμάτησε και χειροκρότησε τον αντίπαλό του! Η Γιουνάιτεντ κέρδισε τελικά τον αγώνα με 4-1, μετά από παράταση. Και φυσικά έχει κάνει κι αυτός τη γκάφα του, όταν δέχτηκε γκολ από τον αντίπαλο …τερματοφύλακα! Ο γκολκίπερ της Τότεναμ, ο εμβληματικός Πατ Τζένινγκς (Pat Jennings), στον αγώνα για τον τίτλο του Τσάριτι Σιλντ του 1967, στο ‘’Ολντ Τράφορντ’’, με την Τότεναμ ήδη μπροστά με 1-0, επανέφερε την μπάλα με βολέ από τη περιοχή του. Η μπάλα πήρε μια περίεργη τροχιά, αιφνιδίασε με τη πορεία της τον Στέπνεϊ, του πέρασε από πάνω αφού έκανε κακό υπολογισμό και κατέληξε στα δίχτυα! Το παιχνίδι έληξε 3-3.

Παρά το γεγονός ότι ήταν ένας ιδιαίτερα ταλαντούχος τερματοφύλακας, είχε την ατυχία να βρίσκει πάντα μπροστά του 2 από τους καλύτερους τερματοφύλακες που ανέδειξε το αγγλικό ποδόσφαιρο. Ο Γκόρντον Μπανκς (Gordon Banks) ήταν ο αδιαμφισβήτητος № 1, με τον πρώην συμπαίκτη του στη Τσέλσι Πίτερ Μπονέτι της Τσέλσι να είναι σχεδόν πάντα ο αναπληρωματικός του. Tαυτόχρονα, υπήρχε και μια πλειάδα άλλων ικανότατων γκολκίπερ, όπως ο Γκόρντον Γουέστ της Έβερτον και ο πιο έμπειρος τερματοφύλακας της Σέφιλντ Γουένσντεϊ, o Ρον Σπρίνγκετ (Ron Springett), ενώ άρχισε να αναδεικνύεται και ο νεαρός Πίτερ Σίλτον (Peter Shilton), οι οποίοι όλοι βρέθηκαν στον δρόμο του Στέπνεϊ! Όταν η Αγγλία προκρίθηκε στη Τελική Φάση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 1968, ο προπονητής της, ο Αλφ Ράμσεϊ (Alf Ramsey), επέλεξε τους Στέπνεϊ και Γουέστ ως τους δύο αναπληρωματικούς του Μπανκς και μέσα σε μια βδομάδα, έκανε το ντεμπούτο του σε μια φιλική νίκη επί της Σουηδίας με 3-1, τον Μάιο του 1968, επτά ημέρες πριν από τα τελικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος.

Manchester United with the European Cup at Old Trafford, Manchester, July 1968. Back row, left to right: Bill Foulkes, John Aston, Jimmy Rimmer, Alex Stepney, Alan Gowling and David Herd; middle row, left to right: David Sadler, Tony Dunne, Shay Brennan, Pat Crerand, George Best, Francis Burns and Jack Crompton (trainer); front row, left to right: Jim Ryan, Nobby Stiles, Denis Law, Matt Busby (manager), Bobby Charlton, Brian Kidd and John Fitzpatrick.

Ο Αλφ Ράμσεϊ διατήρησε τον Στέπνεϊ στις σκέψεις του για την ομάδα που θα συμμετείχε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1970, στο οποίο η Αγγλία είχε συμμετάσχει ως κάτοχος και δεν έδωσε παιχνίδια πρόκρισης, χωρίς όμως να δώσει άλλη συμμετοχή στον Στέπνεϊ. Αντίθετα, στις λίγες φορές που δεν έπαιξε ο Μπανκς στα φιλικά προετοιμασίας, προτιμήθηκαν οι Γουέστ και Μπονέτι. Στην προκαταρκτική ομάδα των 27 που ταξίδεψε στη Νότια Αμερική για προσαρμογή στο υψόμετρο, συμμετείχαν ο Μπανκς, ο Μπονέτι, ο Στέπνεϊ και ο Σίλτον. Από τους τελικούς 22 που ταξίδεψαν στο Μέξικο, κόπηκε ο Σίλτον. Παρ' όλα αυτά, ο Στέπνεϊ ήταν σαφώς ο 3^ος τερματοφύλακας της εθνικής ομάδας και οι πιθανότητες εμφάνισης του στα γήπεδα του Μέξικο ήταν μικρή. Όταν ο Μπανκς υπέστη τροφική δηλητηρίαση πριν από την προημιτελικό με τη Δυτική Γερμανία, ήταν ο ελαφρώς πιο έμπειρος Μπονέτι -ο οποίος μέχρι τότε είχε 6 διεθνείς συμμετοχές, με τον Στέπνεϊ μία- που τον αντικατέστησε. Η Αγγλία σπατάλησε ένα προβάδισμα δύο γκολ για να χάσει 3-2 και ήταν αυτός που είπε στον άρρωστο Μπανκς το αποτέλεσμα.

Είχε κατά καιρούς και άλλες κλήσεις στην εθνική ομάδα από τις οποίες καμία δεν μετουσιώθηκε σε αγώνα, με τον Σίλτον να εμφανίζεται όλο και περισσότερο ως ο νέος αναπληρωματικός και να είναι τελικά ο μακροπρόθεσμος αντικαταστάτης. Συνέχισε να υπερασπίζεται την εστία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ σε μια περίοδο σημαντικών χαμηλών επιδόσεων για τον σύλλογο, η οποία κορυφώθηκε με τον υποβιβασμό της στη Β’ Κατηγορία, το 1974, μια σεζόν που είδε τον Στέπνεϊ, ασυνήθιστα για ένα τερματοφύλακα, να σκοράρει δύο γκολ από πέναλτι, καθιστώντας έτσι τον πρώτο σκόρερ της ομάδας τα Χριστούγεννα. Για το μισό της σεζόν είχε αντικατασταθεί από τον Τζίμι Ρίμερ (Jimmy Rimmer). Με προπονητή τον πρώην προπονητή του στη Τσέλσι, τον Τόμι Ντόχερτι, η Γιουνάιτεντ επανήλθε στη Α’ Κατηγορία την επόμενη σεζόν (1974/75). Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, υπέστη ένα φρικτό τραυματισμό όταν εξάρθρωσε το σαγόνι του προσπαθώντας να υπερασπιστεί την εστία με αποδιοργανωμένη την άμυνά του!

Η Γιουνάιτεντ έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας το 1976, όπου ηττήθηκε από τη Σαουθάμπτον, ενώ ήταν παρούσα και την επόμενη χρονιά, το 1977, αλλά αυτή τη φορά με επιτυχία. Έκανε μια σειρά εξαιρετικών αποκρούσεων, βοηθώντας τη Γιουνάιτεντ να κατακτήσει τον τίτλο με τη Λίβερπουλ, στερώντας από τον σύλλογο του Μερσεϊσάιντ ένα ανεπανάληπτο τρεμπλ εκείνη τη χρονιά, αφού είχε κατακτήσει το πρωτάθλημα και 3 μέρες αργότερα κατέκτησε και το Κύπελλο Πρωταθλητριών! Ο Άλεξ Στέπνεϊ ήταν ο μοναδικός συνδετικός κρίκος, ο μοναδικός παίκτης της ομάδας του 1968 που ήταν παρών στον επόμενο μεγάλο τίτλο του συλλόγου, 9 χρόνια αργότερα!

Την επόμενη σεζόν, δεν ήταν βασικός, παίζοντας λιγότερα από τα μισά παιχνίδια της Γιουνάιτεντ στο πρωτάθλημα. Έπαιξε τον τελευταίο από 546 παιχνίδια του για τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, τον Απρίλιο του 1978, πριν από την αναχώρηση για τους Ντάλας Τορνέιντο στη Βορειοαμερικάνικη Ποδοσφαιρική Λίγκα, στην οποία παρέμεινε, μέχρι που αποσύρθηκε από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, το 1980. Κράτησε σε 175 αγώνες καθαρή την εστία του, έκανε ρεκόρ συλλόγου με 92 συνεχόμενες εμφανίσεις, που αργότερα ξεπεράστηκαν μόνο από τον Στιβ Κόπελ (Steve Coppell) και με αυτά τα δύο γκολ, παραμένει κορυφαίος τερματοφύλακας-σκόρερ της Γιουνάιτεντ στο πρωτάθλημα! Εκτός από τον Πέτερ Σμάιχελ (Peter Schmeichel), ο οποίος σκόραρε σε ένα παιχνίδι για το Κύπελλο UEFA τη σεζόν 1995/96, κανένας άλλος γκολκίπερ της Γιουνάιτεντ δεν έχει σκοράρει σε ένα ανταγωνιστικό παιχνίδι για τον σύλλογο από τη θέση αυτή μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο!

Προς το τέλος της καριέρας του, γύρισε στην Αγγλία και αγωνίστηκε για τη ημιεπαγγελματική Άλτρινχαμ, στις αρχές της δεκαετίας του 1980, όταν συμμετείχε στο πρωτάθλημα ‘’Alliance Premier League’’. Την βοήθησε να κατακτήσει τον τίτλο της περιόδου 1980/81 (τον είχε ξανακερδίσει τη σεζόν 1979/80), αλλά δεν κέρδισε την εισαγωγή της στην επαγγελματική Λίγκα (Football League) καθώς η πλειοψηφία των μελών της καταψήφισε την ένταξή της σε αυτήν, που έληξε και τις ελπίδες του Άλεξ Στέπνεϊ για μια επαγγελματική επιστροφή.

1977, Manchester United , FA, Cup winners 1977, Manchester United, Back row, left - right, Jimmy Greenhoff, Sammy McIlroy, Brian Greenhoff, Alex Stepney, Jimmy Nicholl, David McCreery, Front row, left - right, Lou Macari, Stuart Pearson, Martin Buchan, Gordon Hill, Arthur Albiston, Steve Coppell

Έγινε προπονητής τερματοφυλάκων, αφού σταμάτησε το ποδόσφαιρο, συμπεριλαμβανομένης μιας περιόδου του στη Μάντσεστερ Σίτι, τη σεζόν 2000/01. Εργάζεται επίσης ως παρουσιαστής σε μια ονομαστή ραδιοφωνική εκπομπή που φιλοξενεί αστέρια του παρελθόντος στον ραδιοφωνικό σταθμό ‘’105,4 Century Radio’’ στο Μάντσεστερ, αντικαθιστώντας τον Μίκι Τόμας (Mickey Thomas) ένα άλλο πρώην παίκτη της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.