Αντρέι Σεβτσένκο: Ο Άνεμος Σέβα

Ο Ουκρανός κεντρικός επιθετικός Αντρέι Σεβτσένκο (Andriy Mykolayovych Shevchenko), γεννήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου του 1976, στη Ντβιρκίβσινα, ένα χωριό μερικά χιλιόμετρα νοτιότερα του Κιέβου. Έπαιξε για την Ντιναμό Κιέβου, τη Μίλαν, τη Τσέλσι και την εθνική ομάδα της Ουκρανίας και κατατάσσεται ως ο 5ος Κορυφαίος Σκόρερ στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις με 67 γκολ. Με ένα σύνολο 175 γκολ που σκόραρε για τη Μίλαν, είναι ο 2ος πιο Παραγωγικός Παίκτης στην ιστορία του συλλόγου και είναι επίσης ο Κορυφαίος Σκόρερ του “Derby della Madonnina”, το ντέρμπι μεταξύ της Μίλαν και της Ίντερ με 14 γκολ. Επιπλέον, είναι ο Κορυφαίος Σκόρερ της εθνικής ομάδας της Ουκρανίας με 48 γκολ. Κατά την διάρκεια της ποδοσφαιρικής του σταδιοδρομίας βραβεύτηκε με πολλά βραβεία, με πιο διάσημο τη Χρυσή Μπάλα το 2004, ως ο Καλύτερος Ευρωπαίος της Χρονιάς, για να γίνει ο 3ος Ουκρανός, μετά τον Όλεγκ Μπλαχίν (Oleh Blokhin) και τον Ιγκόρ Μπελάνοφ (Igor Belanov), που τιμήθηκε με το βραβείο. 

Κατέκτησε το Τσάμπιονς Λιγκ του 2003 με τη Μίλαν και έχει επίσης κατακτήσει πολλούς τίτλους πρωταθλήματος και Κυπέλλου στην Ουκρανία, την Ιταλία και την Αγγλία. Ήταν επίσης φιναλίστ στους τελικούς του Τσάμπιονς Λιγκ το 2005 και το 2008. Στην επιφανή διεθνή καριέρα του, ο επιθετικός οδήγησε την Ουκρανία ως αρχηγός στα προημιτελικά στην πρώτη εμφάνιση της σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου το 2006, ενώ συμμετείχε και στο Euro του 2012. Το 2012, ανακοίνωσε ότι εγκατέλειψε το ποδόσφαιρο για την πολιτική, αλλά το κόμμα του δεν κατάφερε να κερδίσει κοινοβουλευτική εκπροσώπηση. Από τον Φεβρουάριο έως τον Ιούλιο του 2016, ήταν βοηθός προπονητής της εθνικής ομάδας της Ουκρανίας, ενώ αμέσως μετά τον αποκλεισμό της χώρας από το Euro του 2016, ανέλαβε επικεφαλής προπονητής της Ουκρανίας.

Όντας γιος στρατιωτικού μετακόμισε με τους γονείς του στο κέντρο της Ουκρανικής πρωτεύουσας 3 χρόνια αργότερα, γεγονός που θα του έδωσε την ευκαιρία να αναδείξει το πλούσιο ταλέντο του. Παρότι αρχικά ασχολήθηκε με το μποξ, στην ηλικία των 9 χρόνων αποφάσισε ότι το ποδόσφαιρο του ταίριαζε πιο πολύ. Έγινε μέλος της ποδοσφαιρικής ομάδας του σχολείου του, ενώ ταυτόχρονα προσπάθησε να μπει στο αθλητικό γυμνάσιο του Κιέβου. Το 1986 οι ακαδημίες της Ντιναμό Κιέβου, διοργάνωσαν ένα διαγωνισμό ντρίμπλας με τους επιτυχόντες να κερδίζουν την εισαγωγή τους σε αυτές. Όλως περιέργως αποτυγχάνει σε αυτό το διαγωνισμό και το όνειρο φαίνεται να “σβήνει”. Αν και στις εξετάσεις απέτυχε, κατάφερε να τραβήξει τα βλέμματα των σκάουτερ της Ντιναμό Κιέβου, η οποία λίγο αργότερα την ίδια χρονιά, τον ενσωμάτωσε στις ακαδημίες της. Ήταν 10 χρονών τότε …

Τα πρώτα δείγματα της εκτελεστικής του δεινότητας γίνονται γνωστά στο τουρνουά «Ίαν Ρας» (Ian Rush Cup) που γινόταν στην Αγγλία προς τιμήν του -τότε- παίκτη της Λίβερπουλ, όπου συμμετείχε με την ομάδα κάτω των 14 ετών της Ντιναμό. Ο «Σέβα» αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ του τουρνουά και πήρε για έπαθλο ένα ζευγάρι ποδοσφαιρικά παπούτσια του μεγάλου επιθετικού της Λίβερπουλ. Τη σεζόν 1992/93, μεταπήδησε στην Ντιναμό 2, τη δεύτερη ομάδα της Ντιναμό Κιέβου και αμέσως χρίστηκε πρώτος σκόρερ της με 12 γκολ. Η ποδοσφαιρική του αξία μεγάλωνε κι αναπόφευκτα στις 28 Οκτωβρίου του 1994, έκανε το ντεμπούτο του με την πρώτη ομάδα, σε ένα παιχνίδι εναντίον της Σαχτάρ του Ντόνετσκ. 

Η Ντιναμό μεσουρανούσε στο ουκρανικό πρωτάθλημα και ο Αντρέι στέφθηκε 5 φορές Πρωταθλητής (1995, 1996, 1997, 1998, 1999) με την ομάδα της πρωτεύουσας, ενώ κατέκτησε 3 φορές το Κύπελλο Ουκρανίας (1995, 1998, 1999). Μπορεί τα 94 γκολ σε 166 αγώνες, που πέτυχε την 5ετία που αγωνιζόταν με τη Ντιναμό, να ακούγονται πολλά, ωστόσο, τα 66 από αυτά ήρθαν την διετία 1997-1999, όταν και στον πάγκο των Ουκρανών ήταν ο Βαλερί Λομπανόφσκι (Valeriy Lobanovskyi), μέντορας του «Σέβα». Με τον Ουκρανό τεχνικό στον πάγκο, ο Σεβτσένκο έκανε πράγματα και θαύματα! Το 1999, έφτασε στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης με 10 γκολ και Καλύτερος Ευρωπαίος Επιθετικός από την UEFA. Μία από τις πιο χαρακτηριστικές στιγμές της καριέρας του είναι το χατ-τρικ που πέτυχε μέσα στο Καμπ Νου επί της Μπαρτσελόνα για το Τσάμπιονς Λίγκ, οδηγώντας τη Ντιναμό σε νίκη με 0-4!

Η Ιταλία υποκλίνεται

Το καλοκαίρι του 1999, η Μίλαν βγάζει $ 25 εκατομμύρια δολάρια από τα ταμία της για να αποκτήσει τον Ουκρανό φορ, ποσό ρεκόρ για τους Ιταλούς, αφού αποτέλεσε τότε την ακριβότερη μεταγραφή του συλλόγου. Στην πρώτη του κιόλας σεζόν(1999-2000) με τους «ροσονέρι» κατακτά τον τίτλο του πρώτου σκόρερ με 24 τέρματα σε 32 εμφανίσεις στο Καμπιονάτο. Η επόμενη χρονιά είναι εξίσου καλή για τον Σεβτσένκο αφού πετυχαίνει ξανά 24 γκολ σε 32 εμφανίσεις και  34 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις.  Η μεγάλη στιγμή για τον Ουκρανό έρχεται τη σεζόν 2002/03, με την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ. Μίλαν και Γιουβέντους διασταύρωσαν τα ξίφη τους στον τελικό της διοργάνωσης και παρότι προερχόταν από μία μέτρια χρονιά με πολλούς τραυματισμούς, ο «Σέβα» φρόντισε να δηλώσει παρών την κατάλληλη στιγμή. Στο κατάμεστο Ολντ Τράφορντ, ο Σεβτσένκο μερικά λεπτά μετά την έναρξη του αγώνα σκοράρει, όμως, ο Μάρκους Μέρκ (Markus Merk) ακυρώνει λανθασμένα το γκολ του Ουκρανού ως οφσάιντ. Η άμυνα της Γιουβέντους περνάει δραματικές ώρες μαζί του αλλά καταφέρνει να τον περιορίσει. Όλα αυτά μέχρι τα πέναλτι. Ο «Σέβα» αναλαμβάνει να εκτελέσει το τελευταίο με το σκορ να είναι στο 2-2 και στέλνει τη μπάλα στην αντίθετη γωνία από εκείνη που έπεσε ο Τζιανλουίτζι Μπουφόν (Gianluigi Buffon), χαρίζοντας έτσι το 6^ο Τσάμπιονς Λίγκ (από τα 7) στους Μιλανέζους.

Τη σεζόν 2003/04 κερδίζει και πάλι τον τίτλο του πρώτου σκόρερ στην Serie A και οδηγεί την Μίλαν στην κατάκτηση του Πρωταθλήματος μετά από 5 στείρα χρόνια. Νωρίτερα είχε χαρίσει ακόμη έναν τίτλο στην Μίλαν, πετυχαίνοντας το νικητήριο γκολ στο Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ επί της Πόρτο. Η Σεζόν 2004/05 ξεκίνησε ιδανικά για τον Ουκρανό. Πετυχαίνει χατ-τρικ εναντίον της Λάτσιο στο Σούπερ Καπ, με τους «ροσονέρι» να κερδίζουν τον τίτλο. Μερικούς μήνες αργότερα κερδίζει το Χρυσό Παπούτσι και έγινε ο 3^ος  Ουκρανός παίχτης που κατακτά αυτή τη διάκριση, μετά τον Όλεγκ Μπλαχίν (Oleg Blokhin) το 1975 και τον Ίγκορ Μπελάνοφ (Igor Belanov) το 1986, ενώ ταυτόχρονα γίνεται μέλος της λίστας ‘’FIFA 100’’, ένα κατάλογο με τους 125 Εν Ζωή το 2004 Καλύτερους Ποδοσφαιριστές του Κόσμου, που τη συνέταξε ο Πελέ (Edson Arantes do Nascimento, ‘’Pelé’’)!  Στο Τσάμπιονς Λιγκ, σκοράρει 4 γκολ εναντίον της Φενέρμπαχτσε και γίνεται ο 5^ος  ποδοσφαιριστής που καταφέρνει κάτι τέτοιο, ενώ μέχρι σήμερα είναι ο μοναδικός που το έχει επιτύχει σε εκτός έδρας παιχνίδι. Ωστόσο, στον τελικό της διοργάνωσης με αντίπαλο την Λίβερπουλ γίνεται ο μοιραίος παίκτης, αφού έχασε το τελευταίο πέναλτι και ο τίτλος κατέληξε στους «Κόκκινους».

Με την φανέλα της Μίλαν αγωνίστηκε από το 1999 έως το 2006. Κατέκτησε το Τσάμπιονς Λίγκ του 2003, το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ της ίδιας χρονιάς, το πρωτάθλημα Ιταλίας του 2004, το κύπελλο Ιταλίας του 2003 και ένα ιταλικό Σούπερ Καπ, το 2004. Έστειλε 173 φορές την μπάλα στα αντίπαλα δίχτυα σε 296 εμφανίσεις, κερδίζοντας μία θέση στο πάνθεο της Μίλαν! Είναι ο 2^ος σκόρερ στην ιστορία της Μίλαν, με 175 γκολ, πίσω από τον Γκούναρ Νόρνταλ (Gunnar Nordahl), ενώ έχει το ρεκόρ γκολ στο «Ντέρμπι ντέλλα Μαντονίνα» (Μίλαν-Ίντερ) με 14 γκολ.

Η πτώση

Το καλοκαίρι του 2006, αποφάσισε ότι ο κύκλος του στο Μιλάνο έκλεισε και η Τσέλσι ήταν αυτή που του προσφέρει στέγη. Η μεταγραφή του κόστισε ₤ 30.8 εκατομμύρια στερλίνες (κοντά στα € 44 εκατομμύρια ευρώ) και αποτέλεσε την ακριβότερη μεταγραφή που είχε γίνει μέχρι τότε στο Νησί! Ήταν η πιο δαπανηρή μεταγραφή όλων των εποχών, της αγγλικής ομάδας ως το 2011, αλλά και όλων των αγγλικών ομάδων μαζί, ως το 2008! Πήρε  τη φανέλα με το № 7 και στο επίσημο ντεμπούτο του, σκόραρε κόντρα στη Λίβερπουλ, στην ήττα της ομάδας του για το Community Shield, στις 13 Αυγούστου του 2006. Η χρονιά για τον Ουκρανό επιθετικό και τους φίλους της Τσέλσι δεν εξελίχθηκε όπως αναμενόταν. Θα  σκοράρει το πρώτο του γκολ στη Premier League, σε μια ήττα με 1-2 από τη Μίντλεσμπρο, στις 23 Αυγούστου του 2006. Έκτοτε η σεζόν πήγαινε έτσι για τον παίκτη της Τσέλσι, με σποραδικά γκολ αλλά συνάμα κάποια από αυτά κρίσιμα, όπως με την Βαλένθια στο ‘’Μεστάγια’’ για το Champions League και με την Τότεναμ, οδηγώντας την Τσέλσι στα ημιτελικά του Κυπέλλου Αγγλίας. Η σεζόν τελείωσε με τον Ουκρανό να σκοράρει 14 γκολ σε 51 εμφανίσεις με τους «μπλε». Πρόλαβε σε αυτή τη κακή σεζόν για τον ίδιο, να σκοράρει το 57^ο γκολ του σε Ευρωπαϊκές διοργανώσεις, ξεπερνώντας τον Γκέρντ Μίλερ (Gerhard "Gerd" Müller)!

Οι πολλοί τραυματισμοί και το γεγονός ότι δεν είχε σταθερή θέση στην 11άδα, ενώ όποτε αγωνιζόταν πολλές φορές έπαιζε στα άκρα της επίθεσης, δεν τον βοήθησαν ώστε να προσαρμοστεί στο Λονδίνο. Τα 22 γκολ σε 76 εμφανίσεις αποδείκνυαν ότι η πτώση του Σεβτσένκο είχε αρχίσει. Το καλοκαίρι του 2008, έγινε ξεκάθαρο πως θα ήταν αναπληρωματικός στην Τσέλσι και έτσι η Μίλαν έκανε πρόταση για να τον αποκτήσει πάλι. Οι δύο ομάδες, συμφώνησαν στον δανεισμό του για μια σεζόν, με ρήτρα αγοράς. Τα πράγματα δύσκολα κι εκεί. Οι φίλοι της ομάδας δεν του συγχώρεσαν ποτέ την κίνηση να αφήσει τους «ροσονέρι» για τους «Μπλέ» και ο Ουκρανός, παίζει σχεδόν σε κάθε αγώνα υπό πίεση! Η σεζόν 2008/09, μπορεί στατιστικά να χαρακτηριστεί ως η χειρότερη της καριέρας του Ουκρανού, καθώς σε 18 εμφανίσεις στο πρωτάθλημα δεν σημείωσε γκολ, ενώ είχε επτά συμμετοχές και ένα γκολ στην Ευρώπη και μια συμμετοχή και ένα γκολ στο Κύπελλο Ιταλίας. Συνολικά σε 26, από τις οποίες ξεκίνησε ως βασικός μόλις τις 9, πέτυχε μόνο 2 γκολ.

Έφυγε 6 μήνες αργότερα, μετά το τέλος του δανεισμού του, επιστρέφοντας στην Τσέλσι, με τη δεύτερη θητεία του εκεί να είναι σύντομη. Ο προπονητής της Μίλαν, ο Κάρλο Αντσελότι (Carlo Anceloti), τον ακολούθησε στην Τσέλσι και τον χρησιμοποίησε στον πρώτο αγώνα πρωταθλήματος. Μόλις ένα παιχνίδι όλο κι όλο! Ο 33χρονος «Σέβα» θέλει φανέλα βασικού και στο Λονδίνο μόνο ανεπιθύμητος είναι. Έτσι, το καλοκαίρι του 2009, μαζεύει τις βαλίτσες του και επιστρέφει στην πατρίδα του και στην ομάδα που τον ανέδειξε, στην Ντιναμό Κιέβου. Τη σεζόν 2010/11 ο Αντρέι έδειξε τον παλιό καλό του εαυτό, αφού πέτυχε 16 γκολ σε 32 αγώνες και η Ντιναμό κατέκτησε το Ουκρανικό Σούπερ Καπ. Στις  28 Ιουλίου του 2012, ύστερα από μία καριέρα γεμάτη γκολ, ο Αντρέι Σεβτσένκο κρέμασε τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια και πλέον ασχολείται με την πολιτική.

Έχει συνδέσει άρρητα το όνομα του με την εθνική ομάδα της χώρας του. Τις χρονιές 1994 και 1995, αγωνίστηκε για τις εθνικές ομάδες κάτω των 18 ετών (Νέων) και κάτω των 21 ετών (Ελπίδων). Στην Νέων είχε 5 γκολ σε 8 ματς και στην Ελπίδων 6 γκολ σε 7 ματς. Στις 25 Μαρτίου του 1995, έκανε το ντεμπούτο του με την εθνική Αντρών κόντρα στην Κροατία. Το πρώτο του γκολ το πέτυχε τον Μάιο του 1996, κόντρα στην Τουρκία. Αν και η Εθνική Ουκρανίας δεν έχει κάτι αξιόλογο να επιδείξει, εντούτοις ο Σεβτσένκο ήταν παρών και στις δύο μεγάλες στιγμές της ομάδας. Είναι ο πρώτος Ουκρανός που σκόραρε σε τελική φάση Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος (2012, η μοναδική εμφάνιση της στα τελικά του θεσμού)! Με δύο προσωπικά του γκολ στην πρεμιέρα των ομίλων, έδωσε τη νίκη με 2-1 επί των Σουηδών. Όμως στα άλλα δύο παιχνίδια η Ουκρανία ηττήθηκε από Γαλλία και Αγγλίας, μένοντας εκτός συνέχειας. Ο αγώνας με τους Άγγλους ήταν ο τελευταίος επίσημος της καριέρας του σε εθνικό και συλλογικό επίπεδο! Έξι  χρόνια νωρίτερα, το 2006, είχε οδηγήσει με τα γκολ του, τους Ουκρανούς στην πρώτη και μοναδική εμφάνιση τους σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Συνολικά, αγωνίστηκε σε 111 παιχνίδια, στα 56 από αυτά ως αρχηγός και σκόραρε 48 γκολ, τα περισσότερα από οποιονδήποτε άλλο Ουκρανό, με τον 2^ο  της λίστας να έχει μόλις 15. Είναι, επίσης, ο νεότερος αλλά και ο γηραιότερος σκόρερ της Εθνικής Ουκρανίας!

Έχει ανακηρυχθεί Ουκρανός ποδοσφαιριστής της χρονιάς 6 φορές (1997, 1999, 2000, 2001, 2004, 2005). Έχει κερδίσει τον τίτλο του πρώτου σκόρερ της Ουκρανικής Λίγκας το 1999 καθώς και τον τίτλο του Πολυτιμότερου Παίκτη της σεζόν (MVP) το ίδιο έτος. Έχει κερδίσει τον τίτλο του πρώτου σκόρερ του Ουκρανικού Κυπέλλου το 1998 και το 1999.  Έχει κερδίσει τον τίτλο του πρώτου σκόρερ στο Τσάμπιονς Λιγκ το 1999 και το 2006. Έχει ανακηρυχθεί ο καλύτερος επιθετικός του Τσάμπιονς Λιγκ το 1999, ενώ το 2004 και 2005 ήταν μέλος της καλύτερης 11αδας της διοργάνωσης. Το 2000 ψηφίστηκε ως ο καλύτερος ξένος παίκτης στο Ιταλικό Πρωτάθλημα, ενώ το 2000 και 2004 ήταν πρώτος σκόρερ του Καμπιονάτο. Ανακηρύχθηκε MVP του Ευρωπαϊκού Σούπερ Καπ το 2003. Έχει κατακτήσει την Χρυσή Μπάλα το 2004 και το Χρυσό Παπούτσι το 2005.

Είναι ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών στο Ιταλικό Κύπελλο. Βρίσκεται στην 3^η  θέση του πίνακα των σκόρερ στην ιστορία των ευρωπαϊκών διοργανώσεων με 67 γκολ, πίσω από τον Ισπανό Ραούλ (Raúl González Blanco) και τον Ιταλό Φίλιππο Ιντζάγκι Filippo "Pippo" Inzaghi) και 3^ος σκόρερ στην ιστορία του Τσάμπιονς Λιγκ με 57 γκολ, πίσω από τον Ραούλ και τον Ρουντ Φαν Νίστερλοϊ (Ruud van Nistelrooy). Επίσης, είναι ο κορυφαίος σκόρερ της Εθνικής Ουκρανίας με 48 γκολ, ενώ είναι ο πρώτος Ουκρανός ποδοσφαιριστής που ξεπέρασε τις 100 συμμετοχές με την εθνική του ομάδα!

Είναι παντρεμένος με την Αμερικανίδα Κρίστεν Πάζικ, μοντέλο στο επάγγελμα και έχει δύο γιους, τον Τζόρνταν και τον Κρίστοφερ. Οι φιλικές του σχέσεις με τον Τζόρτζιο Αρμάνι, στάθηκαν αφορμή για να ανοίξει δύο μπουτικ Αρμάνι στην Ουκρανία.  Έχει δικό του φιλανθρωπικό ίδρυμα για παιδιά με γενετικές δυσμορφίες εξαιτίας του Τσέρνομπιλ.

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Εφηβική καριέρα

• ·         1986–1993: Football Club Dynamo Kyiv

Επαγγελματική καριέρα

• ·         1994-1999: Football Club Dynamo Kyiv, 117 (60)
• ·         1999-2006: Associazione Calcio Milan, 208 (127)
• ·         2006-2008: Chelsea Football Club, 48 (9)
• ·         2008/09: (δανεικός) → Associazione Calcio Milan, 18 (0)
• ·         2009-2012: Football Club Dynamo Kyiv, 55 (23)

Σύνολο καριέρας: 446 (219)

Διεθνής

• ·         1994/95: Εθνική Νέων Ουκρανίας, 8 (5)
• ·         1994/95: Εθνική Ελπίδων Ουκρανίας, 7 (6)
• ·         1995-2012: Ουκρανία, 111 (48)

Προπονητική καριέρα

• ·         2016–         : Ουκρανία

Τίτλοι

Συλλογικοί

Με τη Dynamo Kyiv

• ·         Πρωτάθλημα Ουκρανίας: 5 (1994/95, 1995/96, 1996/97, 1997/98, 1998/99)
• ·         Κύπελλο Ουκρανίας: 3 (1996, 1998, 1999)
• ·         Σούπερ Καπ Ουκρανίας: 2011
• ·         Κύπελλο Κοινοπολιτείας Ανεξαρτήτων Κρατών (CIS Cup): 3 (1996, 1997, 1998)

Με τη Milan

• ·         Πρωτάθλημα Ιταλίας: 2003/04
• ·         Κύπελλο Ιταλίας: 2002/03
• ·         Σούπερ Κύπελλο Ιταλίας: 2004
• ·         UEFA Champions League: 2003
• ·         Ευρωπαϊκό  Super Cup: 2003

Με τη Chelsea

• ·         Λιγκ Καπ Αγγλίας: 2007
• ·         Κύπελλο Αγγλίας : 2007
• ·         FA Community Shield: 2009

Προσωπικές Διακρίσεις

• ·         Παίκτης της Χρονιάς για την Ουκρανία: 6 (1997, 1999, 2000, 2001, 2004, 2005)
• ·         Πρώτος Σκόρερ Κυπέλλου Κοινοπολιτείας Ανεξαρτήτων Κρατών: 1997
• ·         Πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα Ουκρανίας: 1998/99
• ·         Παίκτης της Χρονιάς  για την Ουκρανική Premier League: 1997
• ·         Πρώτος Σκόρερ Κυπέλλου Ουκρανίας: 2 (1994/95, 1997/98)
• ·         Μέλος Ιδανικής 11άδας της Χρονιάς από την Ευρωπαϊκή Ένωση Αθλητικού Τύπου: 3 (1999–2000, 2003/04, 2004/05
• ·         Πρώτος σκόρερ UEFA Champions League: 2 (1998/99, 2005/06)
• ·         Βραβεία Συλλόγων UEFA, Καλύτερος Επιθετικός: 1998/99
• ·         Μέλος Ιδανικής 11άδας της Χρονιάς από την UEFA: 2 (2004, 2005)
• ·         Πολυτιμότερος Παίκτης (MVP) Ευρωπαϊκού Super Cup: 2003
  
• ·         Καλύτερος Ξένος της Χρονιάς για την Ιταλική Serie A: 2000
• ·         Γκολ της Χρονιάς για την Ιταλική Serie A: 2004
• ·         Πρώτος σκόρερ στην Ιταλική Serie A: 2 (1999–2000, 2003/04)
• ·         Πρώτος Σκόρερ Όλων των Εποχών Σούπερ Καπ Ιταλίας
• ·         Χρυσή Μπάλα: 2004, 3^η θέση: 2 (1999, 2000).
• ·         Πρώτος Σκόρερ Όλων των Εποχών για την Εθνική Ουκρανίας: 48 γκολ
• ·         Πρώτος Σκόρερ Όλων των Εποχών στα ‘’Derby della Madonnina’’:  14 γκολ.
• ·         Πρώτος Σκόρερ Όλων των Εποχών της Milan στο Champions League: 33 γκολ.
• ·         Μέλος της λίστας των 125 Εν Ζωή Καλύτερων Παικτών του Κόσμου που συνέταξε το 2004 ο Πελέ για τα 100 Χρόνια της FIFA
• ·         Μέλος του Hall of Fame της A.C. Milan

ΠΗΓΕΣ: cobrasports.gr - bet-planet.gr