Βλογημένος: Χρήστος Δημόπουλος: Ο Φονιάς

Ο Έλληνας επιθετικός Χρήστος Δημόπουλος, γεννήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου του 1959, στο χωριό Ξυλοκέρα του νομού Ηλείας, λίγο έξω από τον Πύργο. Έχοντας ξεκινήσει το 1978 από τον Παναιτωλικό για 2 χρόνια στη Β' Εθνική, το 1980 σε ηλικία 21 ετών αποκτήθηκε από τον ΠΑΟΚ, σκοράροντας 47 γκολ σε 112 αγώνες πρωταθλήματος με τον σύλλογο. Τον Ιούνιο του 1985, συνέχισε την καριέρα του στον Παναθηναϊκό, μέλος της ομάδας που, μαζί με τον Δημήτρη Σαραβάκο, τον Βαγγέλη Βλάχο, τον Γιάννη Κυράστα, τον Βέλιμιρ Ζάετς (Velimir Zajec), τον Χουάν Ραμόν Ρότσα (Juan Ramón Rocha) και μερικούς άλλους, γιγάντωσαν τους «πράσινους». Το 1990 υπέγραψε συμβόλαιο στον νεοφώτιστο τότε Αθηναϊκό, από τον οποίο αποχώρησε το 1993 κλείνοντας την επαγγελματική καριέρα του στη Β' εθνική με τη φανέλα της Καλαμάτας (1993/94). Αγωνίστηκε έναν ακόμη χρόνο, σε ερασιτεχνικό επίπεδο, με τον ΑΟ Πύργου την περίοδο 1994/95 στη Δ' Εθνική, όπου κατέκτησε το πρωτάθλημα του 3ου Ομίλου.

Υπήρξε ένας από τους Μεγαλύτερους και Ικανότερους Επιθετικούς που έβγαλε η Ελλάδα, γράφοντας τη δική του ιστορία στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Πολύ δυναμικός, ταχύς και με τρομερή εκρηκτικότητα, αποτέλεσε έναν από τους Καλύτερους Επιθετικούς των ελληνικών γηπέδων που μεγαλούργησε και δοξάστηκε! Κατέκτησε συνολικά 7 τίτλους, 3 πρωταθλήματα, 3 Κύπελλα και 1 Σούπερ καπ στην καριέρα του, τον πρώτο (πρωτάθλημα) με τον ΠΑΟΚ και τους υπόλοιπους 6 με τον Παναθηναϊκό. Στην εθνική Ελλάδας αγωνίστηκε 10 φορές, όλες ως ποδοσφαιριστής του ΠΑΟΚ, από το 1982 μέχρι το 1985. Είχε το παρατσούκλι «Φονιάς» που του κόλλησαν το 1982 οι οπαδοί του ΠΑΟΚ, λόγω των πολλών γκολ που είχε σημειώσει τη χρονιά εκείνη με αντίπαλο την ΑΕΚ.

Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο στον τοπικό Αίαντα Γαστούνης και σε επαγγελματικό επίπεδο, το 1978 σε ηλικία 20 ετών όταν αποκτήθηκε από τον Παναιτωλικό. Με τον αγρινιώτικο σύλλογο αγωνίστηκε για 2 σεζόν στη Β' Εθνική, ξεχωρίζοντας για την ευχέρειά του στο σκοράρισμα, πετυχαίνοντας 18 γκολ σε 63 εμφανίσεις. Η εκτελεστική του δεινότητα δεν πέρασε απαρατήρητη κι έτσι το 1980, σε ηλικία 22 ετών έκανε το μεγάλο άλμα στην καριέρα του, καθώς αποκτήθηκε από τον ΠΑΟΚ με σκοπό να αντικαταστήσει τον μόλις αποχωρήσαντα επιθετικό της ομάδας, Κώστα Ορφανό που θα κατηφόριζε στον Πειραιά για λογαριασμό του Ολυμπιακού. Αν και την πρώτη του σεζόν, με προπονητή τον Γκιούλα Λόραντ (Gyula Lóránt), είχε ελάχιστες συμμετοχές, η δεύτερη ήταν εκπληκτική, αφού σκόραρε 14 γκολ σε 31 αγώνες πρωταθλήματος, η δε τρίτη ξεχωριστή, καθώς του έμεινε το παρατσούκλι «Φονιάς». Του το κόλλησε ο Χάινς Χέερ (Heinz Heer -προπονητής του ΠΑΟΚ τις σεζόν 1981/82 και 1982/83), από την προετοιμασία ακόμα. Όταν η ομάδα επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη, οι δημοσιογράφοι τον ρώτησαν « …έχετε βρει το γκολ;» κι εκείνος απάντησε « …έχουμε βρει κίλερ!». Να σημειωθεί ότι τη σεζόν 1982/83, ο Χρήστος Δημόπουλος, με αντίπαλο την ΑΕΚ, σε 4 αγώνες (έναν πρωταθλήματος, δύο Κυπέλλου και έναν φιλικό), είχε πετύχει συνολικά 11 γκολ σε βάρος της «Ένωσης», που κατά άλλους είναι και η αιτία που του βγήκε αυτό το παρατσούκλι!

Με 12 γκολ σε 28 ματς, συνέβαλε στην κατάκτηση του πρωταθλήματος της περιόδου 1984/85, ωστόσο στις 20 Ιουνίου του 1985, το κλίμα στις τάξεις του ΠΑΟΚ διαταράχθηκε, όταν έγινε γνωστό ότι βρέθηκε στην Αθήνα για να συζητήσει πιθανή μεταγραφή του στον Ολυμπιακό. Δεν αποδέχθηκε την πρόταση ανανέωσης που του κατέθεσε ο ΠΑΟΚ, ο οποίος του πρόσφερε 13.000.000 δρχ., αλλά ο Δημόπουλος ζητούσε 23.000.000, ποσό τεράστιο για τα οικονομικά δεδομένα των πρωταθλητών. Τότε οι παίκτες είχαν δικαίωμα να πάρουν μεταγραφή, όταν συμπλήρωναν πενταετία σε ένα σύλλογο. Έτσι, ο Βάλτερ Σκότσικ (Walter ‘’Schani’’ Skocik -ο Αυστριακός προπονητής του δικεφάλου) τον απέκλεισε από την αποστολή για τον τελικό κυπέλλου με αντίπαλο την Λάρισα. Το ίδιο βράδυ, ο Δημόπουλος επέστρεψε και μια μέρα αργότερα, ο ΠΑΟΚ αναχώρησε για την Αθήνα για το τελικό του Κυπέλλου, όπου και διασύρθηκε από τους Θεσσαλούς με 1-4!

Στην Αθήνα, τον Χρήστο Δημόπουλο περίμενε ο αδερφός του, Θανάσης, που ήταν παίκτης του Παναθηναϊκού. Ξαφνικά τα δύο αδέλφια έκαναν μεταβολή και εξαφανίστηκαν…! Λίγες ώρες αργότερα έγινε γνωστό ότι είχε υπογράψει στο «τριφύλλι»! «Ευχαριστώ τους Βαρδινογιάννηδες που μου έδωσαν την ευκαιρία να παίξω μαζί με τον αδελφό μου», είπε αργότερα ο άσσος του πράσινων. Ως «κάτοικος» Τούμπας, σκόραρε 47 φορές σε 112 ματς και με τον ΠΑΟΚ αγωνίστηκε μόνο στον τελικό Κυπέλλου Ελλάδος του 1983, στο 0-2 από την ΑΕΚ. Το 1981 ήταν στον πάγκο της ομάδας, στο 1-3 από τον Ολυμπιακό, ενώ το 1985 εγκατέλειψε την αποστολή την παραμονή του τελικού προκειμένου να υπογράψει το νέο του συμβόλαιο με τον Παναθηναϊκό. «Ήταν τα αδέρφια μου εκεί. Περισσότερο γι' αυτό», ήταν η απάντησή του, όταν ρωτήθηκε γιατί επέλεξε τη Παιανία και όχι το Ρέντη. Στον Παναθηναϊκό αγωνίστηκε από το 1985 έως το 1990, πανηγυρίζοντας 2 πρωταθλήματα (1985/86 και 1989/90) και 3 Κύπελλα Ελλάδος (1985/86, 1987/88, 1988/89).

Σκόραρε και στους 3 τελικούς Κυπέλλου που αγωνίστηκε με το «τριφύλλι»! Το 1986, στο 4-0 επί του Ολυμπιακού, με κατά μέτωπο επίθεση (η εκρηκτικότητά του ήταν ίσως το βασικό του προσόν), το 1989 με πέναλτι, όταν με προπονητή τον Γκίντερ Μπένγκτσον (Gunder Bengtsson), ο Παναθηναϊκός κατέκτησε για 11^η φορά στην ιστορία του το κύπελλο με σκορ 3-1 επί του Πανιωνίου και ενδιάμεσα, στον περίφημο τελικό του 1988, στη νίκη με 4-3 στα πέναλτι (κανονική διάρκεια 1-1 και 2-2 στην παράταση), πάλι επί του αιωνίου αντιπάλου, που έμεινε στην ιστορία ως «Ο Τελικός του Κοσκωτά». «Ήταν διαφορετικό ματς. Ο κόσμος ήταν πορωμένος λόγω Κοσκωτά και βέβαια, τα πάντα αποδείχθηκαν στην πορεία. Θυμάμαι όταν ανεβήκαμε πάνω για να πάρουμε τα μετάλλια που μου είπε ο Κοσκωτάς "Α, ρε Χρηστάρα, τι μου έκανες...;"»! Αυτό που είχε κάνει, ήταν να σκοράρει στο 102^ο λεπτό της παράτασης, να ισοφαρίσει σε 2-2 και κατ' επέκταση να στείλει το ματς στη διαδικασία των πέναλτι, όπου ο ίδιος είχε ευστοχήσει και στο 3^ο πέναλτι της ομάδας του!

Ο συγκεκριμένος τελικός είχε πολλά πρόσωπα και αναμφίβολα, ήταν εκείνος με τη μεγαλύτερη διαπλοκή! Ο Κοσκωτάς "γλυκοκοίταζε" δύο παίκτες του Παναθηναϊκού, αντίπαλο δέος δεν ήταν όποιος κι όποιος, αλλά ο Γιώργος Βαρδινογιάννης, ενώ οι φήμες περί δωροδοκίας παικτών του «τριφυλλιού» για να έχουν μειωμένη απόδοση έδιναν κι έπαιρναν. Η ένταση ήταν έκδηλη, ο Παναθηναϊκός είχε μείνει με 10 παίκτες από το 79' λόγω αποβολής του Κώστα Μπατσινίλα και μέχρι το 102' της παράτασης, όλα τα γκολ είχαν σημειωθεί με πέναλτι. Ο Ολυμπιακός προηγείτο 2-1, όταν ο Δημόπουλος ισοφάρισε και στους πανηγυρισμούς ξέσπασε με άσεμνες χειρονομίες.

«Οι χειρονομίες δεν είχαν αποδέκτες τους οπαδούς του Ολυμπιακού, αλλά κάποιους συγκεκριμένους που βρίσκονταν στις εξέδρες και με διάφορους τρόπους διέβαλαν ή είχαν σκοπό να διαβάλλουν τον Παναθηναϊκό», είπε σχετικά ο άνθρωπος που οδήγησε το ματς στα πέναλτι, προτού προσθέσει: «Φανταστείτε τι θα λέγανε και τι θα γράφανε αν χάναμε. Ότι έπιασε την μπάλα με το χέρι ο Βαμβακούλας, ότι ο Κοσκωτάς αυτό, ότι εμείς το άλλο...» Για τους μη γνωρίζοντες, ο Νίκος Βαμβακούλας είχε πιάσει την μπάλα εντός περιοχής στο 96^ο λεπτό, υποστηρίζοντας ότι είχε ακούσει σφύριγμα από το διαιτητή και ο αείμνηστος Χουάν Χιλμπέρτο Φούνες (Juan Gilberto Funes Baldovino), απλώς έκανε το χρέος του από την άσπρη βούλα, δίνοντας προσωρινό προβάδισμα στην ομάδα του Πειραιά.

Τη περίοδο 1987/88, στο Κύπελλο UEFA, ο Χρήστος Δημόπουλος πραγματοποίησε εκπληκτικές εμφανίσεις με τον Παναθηναϊκό, φθάνοντας μέχρι τα προημιτελικά προκαλώντας τον θαυμασμό της κοινής γνώμης με τη σπουδαία πορεία που διέγραψε. Αρχικά, πέταξαν εκτός την Οσέρ (2-0, 2-3), ενώ ακολούθησε το έπος με την πρόκριση επί της πανίσχυρης Γιουβέντους. Έχοντας… προίκα το εκπληκτικό τέρμα του Δημήτρη Σαραβάκου στο ΟΑΚΑ, το «τριφύλλι» πήγε στο Τορίνο και με ένα γκολ φωτοβολίδα στο 49΄ του αιώνιου «μικρού» και ένα του Δημόπουλου στο 53^ο λεπτό, προκρίθηκε στη φάση των "16", παρά την εν τέλει ήττα της ομάδας με 3-2! Ήταν ίσως το πιο ξεχωριστό της καριέρας του. Σκαστό σουτ από πλάγια θέση, έπειτα από μακρινό φάουλ, έχοντας γράψει το 1-2 στο "Κομουνάλε" του Τορίνο! Στην ιστορία του ποδοσφαίρου δεν έχουν καταγραφεί πολλά τέτοια τέρματα! Ο ορισμός της εκτέλεσης! «Εντάξει, αυτά που ζήσαμε δεν μπορούν να περιγραφούν με λέξεις. Πιστέψαμε στις δυνάμεις μας και τα καταφέραμε», σχολιάζει με σεμνότητα ο «Φονιάς»! Εν συνεχεία, απέκλεισαν και την Ουγγρική Χόνβεντ με το ανεπανάληπτο 5-1 στην Αθήνα, παρά το βαρύ 2-5 της Βουδαπέστης! Αποκλείστηκαν στους προημιτελικούς από την βελγική Μπριζ με 2-2 και 0-1

Το 1990 υπέγραψε τριετές συμβόλαιο στον νεοφώτιστο τότε στην Α' Εθνική, Αθηναϊκό, από τον οποίο αποχώρησε το 1993 σε ηλικία 35 ετών, σημειώνοντας 21 γκολ σε 60 ματς. Τρία περίπου χρόνια μετά τον περίφημο «Τελικό του Κοσκωτά» και συγκεκριμένα στις 10 Φεβρουαρίου του 1991, ο νεοφώτιστος Αθηναϊκός, με γκολ του Χρήστου Δημόπουλου, ισοφάριζε 2-2 τον Ολυμπιακό, ένα τέταρτο πριν από το φινάλε ενός αγώνα πρωταθλήματος στο Στάδιο Καραϊσκάκη. Η έκβαση του ματς και το παρελθόν του επιθετικού των «λόρδων», προκάλεσε την οργή δεκάδων «ερυθρόλευκων» οπαδών, οι οποίοι εισέβαλαν στον αγωνιστικό χώρο και τον κυνήγησαν. «Δεν είχα σκοπό να τους προσβάλλω», επανέλαβε λακωνικά ο «Φονιάς». Ήταν επίσης φιναλίστ του Κυπέλλου Ελλάδος και με τον Αθηναϊκό το 1991, στις ήττες 0-3 και 1-2, στους διπλούς, τότε, τελικούς από τον Παναθηναϊκό. Αλησμόνητη και σπουδαιότερη στιγμή με τη φανέλα του ιστορικού Αθηναϊκού, ήταν οι μονομαχίες με την πανίσχυρη και κάτοχο του Κυπέλλου Κυπελλούχων, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Μάλιστα ο Αθηναϊκός απέσπασε 0-0 καις τα δυο ματς, αλλά λύγισε μετά από υπερπροσπάθεια στο τέλος της παράτασης (0-2 στο Ολντ Τράφορντ)!

Έκλεισε την επαγγελματική του καριέρα στη Β' Εθνική με τη φανέλα της Καλαμάτας (1993/94). Αγωνίστηκε έναν ακόμη χρόνο, σε ερασιτεχνικό επίπεδο, με τον Α.Ο. Πύργου, τη περίοδο 1994/95, στη Δ' Εθνική, όπου κατέκτησε το πρωτάθλημα του 3^ου ομίλου της εν λόγω κατηγορίας. Με τις 3 ομάδες με τις οποίες αγωνίστηκε για 13 περιόδους στην Α' Εθνική, είχε συνολικά 284 συμμετοχές πετυχαίνοντας 108 γκολ, ενώ με τις δύο ομάδες του σε 3 χρονιές στη Β' Εθνική είχε άλλες 81 συμμετοχές, σημειώνοντας 26 γκολ.

Στην εθνική Ελλάδας, αγωνίστηκε 10 φορές, όλες ως ποδοσφαιριστής του ΠΑΟΚ. Η πρώτη του συμμετοχή είχε γίνει στις 20 Ιανουαρίου του 1982, σ’ έναν φιλικό αγώνα με αντίπαλο την Πορτογαλία στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας, με προπονητή τον Χρήστο Αρχοντίδη. Η διεθνής αυλαία έπεσε στις 19 Μαΐου του 1985, με αντίπαλο την Πολωνία στο Ολυμπιακό Στάδιο, για την προκριματική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1986, με προπονητή τον Μίλτο Παπαποστόλου.

Είναι αξιοσημείωτο ότι τα δύο μικρότερα αδέλφια του (ο Θανάσης και ο Σπύρος), υπήρξαν επίσης επαγγελματίες ποδοσφαιριστές, αγωνιζόμενοι κι αυτοί στη θέση του επιθετικού. Ο Χρήστος και ο Θανάσης, υπήρξαν συμπαίκτες για δυόμισι χρόνια στον Παναθηναϊκό. Έχει αποθεωθεί από χιλιάδες Παοκτσήδες, αλλά και έχει αποδοκιμαστεί, όπως π.χ. στο θριαμβευτικό δικό του χατ τρικ (ΠΑΟΚ-ΠΑΟ 2-3) την περίοδο 1986/87. «Το κόρνερ που μπαίνει γκολ δεν είναι κάτι απλό», λέει ο Δημόπουλος, ενθυμούμενος πως σε αγώνα με αντίπαλο τον Ηρακλή το 1984 (1-1) ο ημίθεος Βασίλης Χατζηπαναγής είχε ανοίξει το σκορ με τον ίδιο τρόπο, ενώ ο Δημόπουλος ισοφάρισε και εκείνος από το σημείο του κόρνερ.

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Επαγγελματική καριέρα

· 1978-1980: Παναιτωλικός Γυμναστικός Φιλεκπαιδευτικός Σύλλογος, 63 (18)
· 1980-1985: Πανθεσσαλονίκειος Αθλητικός Όμιλος Κωνσταντινουπολιτών (ΠΑΟΚ), 112 (47)
· 1985-1990: Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος, 112 (40)
· 1990-1993: Αθηναϊκός Αθλητικός Σύλλογος Βύρωνα, 60 (21)
· 1993/94: Ποδοσφαιρικός Σύλλογος «Καλαμάτα», 18 (8)