Ντανιέλ Φονσέκα: Ο Κάστορας

Ο Ουρουγουανός κεντρικός επιθετικός, Ντανιέλ Φονσέκα (Daniel Fonseca Garis), γεννήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου του 1969, στη πρωτεύουσα της Ουρουγουάης, το Μοντεβιδέο. Με το παρατσούκλι «El Castor» (Ο Κάστορας), λόγω της φυσιογνωμίας του, ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του πορεία στη Νασιονάλ, το 1988. Το 1990, μετακόμισε στη Κάλιαρι και το 1992 πήγε στη Νάπολι, σημειώνοντας 31 γκολ σε δύο σεζόν, συμπεριλαμβανομένων 5 γκολ κατά της Βαλένθια στο Κύπελλο UEFA. Το 1994 υπέγραψε για τη Ρόμα, ωστόσο οι 3 σεζόν του, έως το 1997 δεν ήταν ιδιαίτερη επιτυχείς, παίζοντας συνήθως ως δεύτερος επιθετικός, υποστηρίζοντας το Αργεντινό Άμπελ Μπάλμπο (Abel Balbo), υποφέροντας και από πολλούς τραυματισμούς. Η Γιουβέντους τον υπέγραψε το 1997 και στη τετραετία του στο Τορίνο θεωρήθηκε πάντα ως "η σούπερ αλλαγή" και σημείωσε αρκετά σημαντικά γκολ, ερχόμενος από τον πάγκο. Κατέκτησε έναν τίτλο της ιταλικής Serie A. Επέστρεψε στην Αργεντινή για την Ρίβερ Πλέιτ, παίζοντας μόνο ένα παιχνίδι προετοιμασίας, ξαναγυρίζοντας στην Ευρώπη για την Κόμο, με την οποία αποσύρθηκε το 2003. Εκπροσώπησε την εθνική ομάδα της Ουρουγουάης σε 30 παιχνίδια, σημειώνοντας 11 γκολ και ήταν μέλος της ομάδας που κατέκτησε το Κόπα Αμέρικα του 1995. 

ΟΈμαθε τα μυστικά της μπάλας στις ακαδημίες του μεγάλου συλλόγου της χώρας του, της Νασιονάλ, πλάι στους επαγγελματίες της οποίας προωθήθηκε το 1988. Έμεινε δύο σεζόν στο ρόστερ των «τρικολόρες», σημειώνοντας 5 γκολ σε 14 ματς, κατακτώντας το Κοπα Ιντεραμερικάνα του 1988, το Διηπειρωτικό Κύπελλο της ίδιας χρονιάς και το Ρεκόπα Σουνταμερικάνα του 1989.

Διέσχισε τον Ατλαντικό και εντάχθηκε στην Κάλιαρι, παίζοντας περισσότερο στο αριστερό άκρο της επίθεσης της, πετυχαίνοντας 17 τέρματα σε 50 εμφανίσεις έως το 1992, όταν και μεταγράφηκε στη Νάπολι. Προσαρμόστηκε άμεσα στις απαιτήσεις των «παρτενοπέι» και στις 2 σεζόν που ανήκε στη δύναμή τους έκανε... πράγματα και θαύματα! 31 γκολ σε 58 αναμετρήσεις, συμπεριλαμβανομένων των 5 τέρματα εναντίον της Βαλένθια για το Κύπελλο UEFA, επίδοση που δεν πέρασε απαρατήρητη από τους ανθρώπους της Ρόμα, οι οποίοι κινήθηκαν και απέσπασαν την υπογραφή του, το 1994. Όσο αγωνιζόταν για τη Νάπολι, περιστασιακά φορούσε τις κάλτσες της εθνικής ομάδας της Ουρουγουάης, οι οποίες ήταν ένα τόνο πιο ανοιχτές από αυτές της Νάπολι, λέγοντας ότι αυτό θα του φέρει καλή τύχη!

Η θητεία του στους «τζιαλορόσι» διήρκεσε 3 χρόνια (1994-1997) και είχε, θα έλεγε κανείς, μια γλυκόπικρη γεύση. Από τη μία, απόλαυσε την εμπιστοσύνη των προπονητών του, παίζοντας συνήθως ως δεύτερος επιθετικός, ως υποστήριξη του Αργεντίνου φορ, Άμπελ Μπάλμπο (Abel Balbo), συνεχίζοντας, παρ’ ολ’ αυτά να βρίσκεται σε ανοικτή γραμμή με τα αντίπαλα δίχτυα, αγωνιζόμενος σε 65 ματς, πετυχαίνοντας 20 τέρματα, ωστόσο από την άλλη ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμούς και υποχρεώθηκε να παρακολουθήσει πολλές συναντήσεις από τον πάγκο ή την εξέδρα.

Όταν αποδεσμεύθηκε από τους Ρωμαίους, μετακινήθηκε στη Γιουβέντους. Αγωνιζόμενος στην πλειονότητα των περιπτώσεων στα αριστερά, σε θέση δηλαδή που δεν ήταν η φυσική του, προσέφερε αρκετά, ενώ έδωσε πάμπολλες φορές τη λύση ερχόμενος από τον πάγκο, θεωρούμενος ως ‘’χρυσή αλλαγή’’!. Ούτε όμως στο Τορίνο οι τραυματισμοί έλεγαν να τον αφήσουν σε ησυχία! Χρησιμοποιήθηκε σε 40 παιχνίδια των «μπιανκονέρι», σκοράροντας 10 γκολ, βοηθώντας τους να κερδίσουν το πρωτάθλημα της περιόδου 1997/98 και ένα ιταλικό Σούπερ Καπ (1997), καθώς και να φθάσουν στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ το 1998, όπου όμως γνώρισαν την ήττα 0-1 από τη Ρεάλ Μαδρίτης, με τον Λατινοαμερικάνο άσο να συμμετέχει στον αγώνα ως αλλαγή.

Ένας τραυματισμός τον κράτησε εντελώς έξω από κάθε δραστηριότητα, την αγωνιστική περίοδο 1999-2000. Παραχωρήθηκε στη αργεντίνικη Ρίβερ Πλέιτ, με την οποία έπαιξε μόνο κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας της σεζόν 2000, σε έναν μόνο αγώνα, εναντίον της Μπόκα Τζούνιορς. Παραιτήθηκε του συμβολαίου του και επέστρεψε στη Νασιονάλ, την οποία και αυτήν άφησε πολύ γρήγορα, ύστερα από μόλις 5 εμφανίσεις με 2 γκολ, για να γυρίσει στην Ιταλία για λογαριασμό της Κόμο. Αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, το 2003, μετά από 2 μόλις εμφανίσεις και αφού ο προπονητής του τού είπε ότι δεν ήταν πλέον μέρος των σχεδίων του για τη πρώτη ομάδα.

Έκανε το ντεμπούτο του στην εθνική ομάδα της Ουρουγουάης, στις 2 Φεβρουαρίου του 1990. Χρίσθηκε 30 φορές διεθνής και σημείωσε 11 γκολ. Έλαβε μέρος και στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990 που διεξήχθη στην Ιταλία, σημειώνοντας ένα γκολ, ενώ με την Ουρουγουάη κατέκτησε το Κόπα Αμέρικα του 1995, νικώντας τη Βραζιλία στα πέναλτι, σκοράροντας 2 γκολ κατά τη διάρκεια της διοργάνωσης. Η τελευταία του εμφάνιση με την «τσελέστε», πραγματοποιήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου του 1997. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, υπήρξε συμπαίκτης με επιθετικούς της κλάσης του Έντσο Φραντσέσκολι (Enzo Francescoli Uriarte), του Ρούμπεν Σόσα (Ruben Sosa Arzaiz) και του Κάρλος Αγκιλέρα (Carlos Alberto Aguilera Nova).

Ο Ντανιέλ Φονσέκα υπήρξε ένας δυναμικός, ευκαιριακός, εργατικός και πολύ καλός επιθετικός, με καλές δεξιότητες στην ντρίμπλα, καλή αντίληψη του παιχνιδιού και πολύ δυνατά σουτ  από απόσταση και με τα 2 πόδια, παράλληλα δημιουργώντας ευκαιρίες για τους συμπαίκτες του. Ένας ευέλικτος και καλά κοντρολαρισμένος επιθετικός, ήταν επίσης αποτελεσματικός στον αέρα και ικανός να παίξει σε πολλές επιθετικές θέσεις, λόγω του ρυθμού του, της τεχνικής κατάρτισης, του αμυντικού ρυθμού εργασίας και της ικανότητάς του στις μεταβιβάσεις. Ήταν επίσης σπεσιαλίστας σε εκτελέσεις πέναλτι και πολύ καλός εκτελεστής ελεύθερων λακτισμάτων.

Σήμερα εργάζεται ως ατζέντης ποδοσφαιριστών, με πιο γνωστούς πελάτες του να είναι ο τερματοφύλακας της εθνικής Ουρουγουάης Φερναντο Μουσλέρα (Fernando Muslera), ο αμυντικός Μαρτίν Κάσερες (Jose Martin Caceres) και ο σούπερ-σταρ της Μπαρτσελόνα Λουίς Σουάρες (Luis Alberto Suárez)!

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Επαγγελματική καριέρα

• 1988–1990: Club Nacional de Football, 14 (3)
• 1990–1992: Cagliari Calcio, 50 (17)
• 1992–1994: Società Sportiva Calcio Napoli, 58 (31)
• 1994–1997: Associazione Sportiva Roma, 65 (20)
• 1997–2001: Juventus Football Club, 40 (10)
• 2001/02: Club Atlético River Plate, 0 (0)
• 2002: Club Nacional de Football, 5 (2)
• 2002/03: Calcio Como, 2 (0)

Σύνολο καριέρας: 234 (83)

Διεθνής

• 1990–1997: Ουρουγουάη, 30 (11)

Τίτλοι

Συλλογικοί

Με τη Nacional

• Recopa Sudamericana: 1989
• Copa Interamericana: 1989
• Πρωτάθλημα Ουρουγουάης: 2002

Με τη Juventus

• Πρωτάθλημα Ιταλίας: 1997/98
• Σούπερ Καπ Ιταλίας: 1997  και φιναλίστ 1998
• UEFA Champions League: φιναλίστ 1997/98
• UEFA Intertoto Cup: 1999

Διεθνείς

Με την Ουρουγουάη

• Copa America: 1995

Με στοιχεία από εδώ: balleto.gr