Πρέμπεν Έλκιαερ Λάρσεν

Ο Δανός επιθετικός Πρέμπεν Έλκιαερ Λάρσεν (Preben Elkjær Larsen), γεννήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου του 1957, στη Κοπεγχάγη. Μεταξύ άλλων, έπαιξε με την Ελλάς Βερόνα στην Ιταλία, βοηθώντας στην κατάκτηση του μοναδικού τίτλου της ιστορίας της, το 1985. Μεγάλο αστέρι τη δεκαετία του 1980, δίκαια θεωρείται ως ένας από τους Κορυφαίους Δανούς ποδοσφαιριστές! Διακρίθηκε για τα θαυμάσια σωματικά του προσόντα, την τρομερή αποτελεσματικότητα, την εξαιρετική διεισδυτικότητα, την εξυπνάδα, την έξοχη ντρίμπλα, το μαχητικό του ταμπεραμέντο και το πολύ δυνατό του σουτ, ενώ ήταν ταχύτατος με τη μπάλα στα πόδια! Λάτρης του καπνίσματος, δεν το ‘κρυψε ποτέ του, αλλά, παρότι κάπνιζε αρειμανίως, είχε τρομερές αντοχές! Μειονέκτημά του, ότι δεν είχε πάντα σταθερή απόδοση. Σημείωσε σχεδόν 40 γκολ για την εθνική ομάδα της Δανίας σε 11 χρόνια, έχοντας πρωταγωνιστικό ρόλο για την τη χώρα, τόσο στο Euro του 1984 όσο και στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986, κερδίζοντας το βραβείο της Χάλκινης Μπάλας ως 3ος Καλύτερος Παίκτης της διοργάνωσης. Μαζί με τον πιο ήρεμο και διορατικό, Μίκαελ Λάουντρουπ (Michael Laudrup), συνέθεσε ένα «αταίριαστο δίδυμο» με εξαιρετικά όμως αποτελέσματα. Κέρδισε επίσης το δεύτερο Βραβείο του Ευρωπαίου Ποδοσφαιριστή της Χρονιάς το 1985, όντας 3ος την προηγούμενη χρονιά.

Σε μικρή ηλικία, αγωνίστηκε στις Φρεντέρικσμπεργκ και ΚΒ της δανικής πρωτεύουσας και το 1976 μεταγράφηκε στη Βανλόζε, με τα χρώματα της οποίας λίγο αργότερα πραγματοποίησε το επαγγελματικό του ντεμπούτο. Έμεινε μία σεζόν στη VIF σκοράροντας 7 γκολ σε 15 ματς, επίδοση που έπεισε τους ανθρώπους της γερμανικής Κολωνίας να επενδύσουν στο ταλέντο του. Ανήκε για 2 σεζόν στους «τράγους», χωρίς ωστόσο να καθιερωθεί στο βασικό σχήμα τους, κάνοντας μόλις 9 συμμετοχές με ένα γκολ. Χάρηκε πάντως μαζί τους το πρωτάθλημα του 1977 και δύο Κύπελλα Γερμανίας (1977, 1978). Χαρακτηριστικό είναι ότι, στη πορεία για το Κύπελλο του 1978, χρησιμοποιήθηκε μόλις για 9 λεπτά, στον τελικό εναντίον της Χέρτα. Θρυλικός έχει μείνει ένας διάλογος που είχε με τον εμβληματικό προπονητή της Κολωνίας, τον Χένες Βαϊσβάιλερ (Hennes Weisweiler), όταν τον πλησίασε και του είπε ότι είχε πληροφορηθεί πως είχε περάσει τη νύχτα σε ένα νυχτερινό κέντρο διασκέδασης, παρέα με ένα μπουκάλι ουίσκι και μια κυρία και ήθελε να ξέρει αν αυτό ήταν αλήθεια. Ο Έλκιαερ του απάντησε ότι ήταν ένα ψέμα και ότι στην πραγματικότητα ήταν παρέα  με ένα μπουκάλι βότκα και δύο κυρίες! 

Τον Φεβρουάριο του 1978, μεταγράφηκε στη Λόκερεν, στην Ανατολική Φλάνδρα, στο Βέλγιο, όπου έμεινε για 5 χρόνια, έως το 1984, τη μεγαλύτερη περίοδο σε οποιονδήποτε σύλλογο αγωνίστηκε στην καριέρα του, απολαμβάνοντας την απόλυτη εμπιστοσύνη των προπονητών του. Εκεί, του κόλλησαν δύο παρατσούκλια: το «Chefen fra Lokeren» (Το Αφεντικό από το Λόκερεν) και «Den Gale Mand fra Lokeren» (Ο Τρελός από το Λόκερεν), ξεπερνώντας το ορόσημο των 100 γκολ σε επίσημους αγώνες, εκ των οποίων τα 98 σε 190 παιχνίδια για το βελγικό πρωτάθλημα! Αυτά αποτέλεσαν και το ‘’διαβατήριό’’ του για το ιταλικό πρωτάθλημα, για λογαριασμό της Βερόνα, που έσπευσε και τον απέκτησε, το καλοκαίρι του 1984, στα 27 του χρόνια.

Την πρώτη του κιόλας χρονιά στους «τζιαλομπλού», παρέα με το «άρμα μάχης», τον Γερμανό Χανς-Πέτερ Μπρίγκελ (Hans-Peter Briegel), τούς οδήγησε στην κατάκτηση του πρώτου και μοναδικού μέχρι σήμερα πρωταθλήματος στην ιστορία τους! Ιστορικό έχει μείνει ένα γκολ του, που σημείωσε εναντίον της Γιουβέντους, στις 14 Οκτωβρίου του 1984, ΧΩΡΙΣ ΠΑΠΟΥΤΣΙ, αφού του είχε βγει κατά τη διάρκεια της επέλασης! Το 1988, όταν και αποδεσμεύθηκε από την ομάδα, δεν στάθηκε δυνατό να πανηγυρίσει κάποιο άλλο τρόπαιο μαζί της, βρισκόταν όμως διαρκώς ανάμεσα στους διακριθέντες της! Συνολικά χρησιμοποιήθηκε σε 130 αγώνες της σε όλες τις διοργανώσεις και πέτυχε 48 γκολ, μη σημειώνοντας ποτέ κάτω από 7 γκολ κατά τη διάρκεια αυτής της τετραετούς περιόδου.

Έμεινε ελεύθερος και επαναπατρίστηκε για λογαριασμό της Βέιλε. Ήρθε στον σύλλογο ως το μεγαλύτερο αστέρι της χώρας, προσελκύοντας μεγάλο πλήθος στους αγώνες του συλλόγου. Ήδη στα 31 του χρόνια, υπέστη μια σειρά τραυματισμών, μη ανταποκρινόμενος στις υψηλές προσδοκίες και στην πραγματικότητα ποτέ δεν κατάφερε κάποια μεγάλη επιτυχία εκεί. Τελικά, αποφάσισε να αποσυρθεί από την ενεργό δράση, ύστερα από 2 σεζόν στους «κόκκινους», έχοντας 45 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις με 12 γκολ, κρεμόντας στο τέλος της περιόδου 1989/90 τα παπούτσια του. Αναδείχθηκε Κορυφαίος Ποδοσφαιριστής στη πατρίδα του για το έτος 1984. Επίσης, ήταν 2ος στον διαγωνισμό για τη ‘’Χρυσή Μπάλα’’, για Ευρωπαίος Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς, το 1985, ενώ ήταν στη 3^η θέση τη προηγούμενη χρονιά.

Παίζοντας για Φρεντέρικσμπεργκ, έκανε το ντεμπούτο του για την εθνική δανική ομάδα Εφήβων της Δανίας, τον Οκτώβριο του 1975. Έπαιξε συνολικά 11 παιχνίδια και σκόραρε 6 γκολ, μεταξύ των οποίων 3 τέρματα σε 3 παιχνίδια του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Εφήβων του 1975. Έκανε το ντεμπούτο του για δανική εθνική Νέων, τον Ιούνιο του 1976, σκοράροντας 9 φορές σε ισάριθμα παιχνίδια, συμπεριλαμβανομένων 3 γκολ στα προημιτελικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Νέων του 1978, εναντίον της Βουλγαρίας, αν και η Δανία είχε αποκλειστεί από το εκτός έδρας γκολ των Βούλγαρων.

Στις 22 Ιουνίου του 1977, σε ηλικία 19 ετών και 284 ημερών, έκανε το ντεμπούτο του για την ανδρική δανική εθνική ομάδα, σκοράροντας 2 γκολ σε μια νίκη 2-1 επί της Φινλανδίας. Έπαιξε σημαντικό ρόλο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1984, σκοράροντας 2 γκολ σε τέσσερα παιχνίδια, τα οποία βοήθησαν να ανοίξει ο δρόμος για την μεταγραφή του στην Ιταλία και τη Βερόνα. Κατά τη διάρκεια του τουρνουά, η Δανία έπαιξε ελκυστικό επιθετικό ποδόσφαιρο, αλλά αποκλείστηκε στον ημιτελικό, ηττώμενη από την Ισπανία στα πέναλτι. Ήταν ο παίκτης που έχασε την τελευταία εκτέλεση των Δανών, στέλνοντας την μπάλα ψηλά πάνω από τα γκολπόστ!

Εκπροσώπησε επίσης τη Δανία στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986 της FIFA, στην πρώτη συμμετοχή της χώρας στην ιστορία της, στο μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό ραντεβού του πλανήτη! Τερμάτισαν πρώτοι στη Φάση των Ομίλων, αλλά αποκλείστηκαν στους ‘’16’’, για άλλη μια φορά από την Ισπανία. Κατά τη διάρκεια του τουρνουά, σκόραρε 4 γκολ, συμπεριλαμβανομένου ενός χατ-τρικ εναντίον της Ουρουγουάης, κάτι που συνετέλεσε στο να αναδειχθεί ως ο καλύτερος επιθετικός του τουρνουά και να κερδίσει το βραβείο του 3^ου  Καλύτερου Παίκτη της Διοργάνωσης!

Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1988 ήταν η τελευταία του συμμετοχή σε διεθνές τουρνουά. Στις 14 Ιουνίου του 1988, έπαιξε το τελευταίο παιχνίδι για τη εθνική ομάδα της Δανίας, σε ηλικία 30 ετών και 277 ημερών, όταν ηττήθηκαν 0-2 από τη Δυτική Γερμανία, τελειώνοντας με 3 ήττες στη Φάση των Ομίλων. Μαζί με τον πιο ήρεμο και διορατικό, Μίκαελ Λάουντρουπ (Michael Laudrup), συνέθεσε ένα «αταίριαστο δίδυμο» στην εθνική ομάδα της Δανίας, με εξαιρετικά όμως αποτελέσματα! Συνολικά, έπαιξε 69 διεθνείς αγώνες και σκόραρε 38 γκολ.

Μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση, ανέλαβε για λίγους μήνες προπονητής της Σίλκεμποργκ στη δανική Superliga, τη περίοδο 1994/95. Τον Δεκέμβριο του 1996, έφυγε από το σύλλογο και πήρε τα καθήκοντα του επικεφαλής στο αθλητικό κανάλι ‘’TVS’’, μια νεοσυσταθείσα εταιρεία μεταξύ των εθνικών τηλεοπτικών σταθμών ‘’DR’’ και ‘’TV2’’, σε συνεργασία με την Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Δανίας. Ο σταθμός δεν είχε επιτυχία και έκλεισε μέσα σε ένα χρόνο από το άνοιγμά του. Επιπλέον, εργάστηκε ως μια αυθεντία για το UEFA Champions League στο δανικό τηλεοπτικό δίκτυο ‘’TV3 +’’ , μαζί με τον Μπρίαν Λάουντρουπ (Brian Laudrup).  

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Εφηβική καριέρα

• ·         1963–1973: Frederiksberg BoldKlub
• ·         1973/74: Kjøbenhavns Boldklub (KB)
• ·         1974/75: Frederiksberg BoldKlub

Επαγγελματική καριέρα

• ·         1976: Vanløse Idræts Forening, 15 (7)
• ·         1977/78: 1. Fußball-Club Köln 01/07, 9 (1)
• ·         1978–1984: Koninklijke Sporting Club Lokeren Oost-Vlaanderen, 190 (98)
• ·         1984–1988: Hellas Verona Football Club, 91 (32)
• ·         1988–1990: Vejle Boldklub, 39 (12)

Σύνολο καριέρας: 333 (143)

Διεθνής

• ·         1975/76: Εθνική Εφήβων Δανίας, 11 (6)
• ·         1976–1979: Εθνική Νέων Δανίας, 9 (9)
• ·         1977–1988: Δανία, 69 (38)

Προπονητική καριέρα

• ·         1995/96: Silkeborg Idraetsforening

Τίτλοι

Συλλογικοί

Με την 1. FC Köln

• ·         Πρωτάθλημα Γερμανίας: 1977/78
• ·         Κύπελλο Γερμανίας: 2 (1976/77, 1977/78)

Με την Verona F.C.

• ·         Πρωτάθλημα Ιταλίας: 1984/85

Προσωπικές Διακρίσεις

• ·         Δανός Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς: 1984
• ·         Χρυσή Μπάλα: 3^η θέση το 1984, 2^η θέση το 1985
• ·         3^ος Καλύτερος Παίκτης Διοργάνωσης Παγκοσμίου Κυπέλλου: 1986
• ·         Μέλος Ιδανικής 11άδας Διοργάνωσης Παγκοσμίου Κυπέλλου: 1986
• ·         Μέλος του Hall of Fame του Δανικού Ποδοσφαίρου
• ·         Μέσα στους 100 Καλύτερους Ποδοσφαιριστές όλων των Εποχών από το αγγλικό περιοδικό «World Soccer»

Με στοιχεία από εδώ: balleto.gr