Κένι Σάνσομ

Ο Άγγλος αριστερός ακραίος αμυντικός Κένι Σάνσομ (Kenneth Graham "Kenny" Sansom), γεννήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου του 1958, στο Κάμπεργουελ, στην ευρύτερη περιοχή του Λονδίνου. Κατά τη διάρκεια της 19ετούς ποδοσφαιρικής του καριέρας, έπαιξε για την Κρίσταλ Πάλας, την Άρσεναλ, τη Νιούκαστλ, την Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς, την Έβερτον  και την Γουότφορντ. Υπήρξε ένας από τους Καλύτερους Αμυντικούς που φάνηκαν μεταπολεμικά στα αγγλικά γήπεδα και ένας απ’ τους Πληρέστερους Αριστερούς Μπακ, όχι μόνο της «Γηραιάς Αλβιώνας» αλλά και της Ευρώπης στη δεκαετία του 1980. Ταχύτατος, ψύχραιμος, αποτελεσματικός στις επεμβάσεις του, σταθερός, καλός στις αντεπιθέσεις, διέθετε εξαιρετική μεταβίβαση, «οργώνοντας» την πλευρά του σε κάθε παιχνίδι προσφέροντας «αθόρυβα» πολύτιμες υπηρεσίες. Αποτέλεσε από το 1979 έως και το 1988, βασικότατο μέλος της αγγλικής εθνικής ομάδας, όντας ο 2ος από πλευράς συμμετοχών αμυντικός, αφού εμφανίστηκε σε 86 παιχνίδια για τα «Τρία Λιοντάρια», με συμμετοχή στα Παγκόσμια Κύπελλα του 1982 και του 1986 και στα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα του 1980 και του 1988.

Είναι  ο δεύτερος νεότερος από τα πέντε αδέλφια του. Ο πατέρας του, Τζορτζ, έφυγε από το σπίτι της οικογένειας λίγο μετά τη γέννηση του τελευταίου παιδιού του. Η μητέρα του, Ρόοζ, μια καθαρίστρια, μετακόμισε με την οικογένεια στο Τουλς Χιλ το 1960. Ο ίδιος ξεκίνησε να αγωνίζεται ως τερματοφύλακας στα πρώτα του χρόνια, αλλά παίζοντας για μια ομάδα Νέων που ονομαζόταν Σπρινγκ Παρκ Γουλβς, αντικατέστησε ένα τραυματισμένο συμπαίκτη του στο  αριστερό άκρο της άμυνας, παραμένοντας στη θέση του αριστερού ακραίου οπισθοφύλακα για ολόκληρο το υπόλοιπο της καριέρας του!  Φοίτησε στο γυμνάσιο Beaufoy και συμμετείχε στην Σχολική αγγλική εθνική ομάδα.

Αποτέλεσε μήλο της έριδας από την εφηβική του ηλικία για σχεδόν όλους του μεγάλους συλλόγους της αγγλικής πρωτεύουσας, με την Άρσεναλ, τη Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς και τη Τότεναμ, να προσπαθούν να τον εντάξουν στο δυναμικό τους. Αντίθετα, αυτός εντάχθηκε σε μικρή ηλικία στις ακαδημίες της Κρίσταλ Πάλας και το 1977,  ως αρχηγός της ομάδας Νέων του συλλόγου, κατέκτησε το αντίστοιχο αγγλικό Κύπελλο, ενώ παράλληλα ήταν και ο αρχηγός του αντίστοιχου αγγλικού αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος! Πραγματοποιώντας το ντεμπούτο του πλάι στους επαγγελματίες της Πάλας, σε ηλικία μόλις 16 ετών.

Γρήγορος, ήρεμος, δυνατός στα αμυντικά του καθήκοντα και μια εξαιρετική παρουσία στην αριστερή πλευρά της ομάδας, έχασε μόλις ένα παιχνίδι πρωταθλήματος σε μια συνεχόμενη πορεία 156 αγώνων, αρχής γενομένης το 1976, όταν η Κρίσταλ Πάλας αγωνιζόταν ακόμα στη Γ’ Κατηγορία!  Την περίοδο 1978/79, η Κρίσταλ Πάλας κατέκτησε το πρωτάθλημα της Β’ Κατηγορίας, με τον Σάνσομ αναπόσπαστο μέλος μια νεανικότατης ομάδας, που είχε χαρακτηριστεί ως η «Ομάδα της Δεκαετίας του 1980»! Αν και είχαν ένα εξαιρετικό ξεκίνημα,  κατά την έναρξη της σεζόν 1979/80, τελικά τελείωσαν στη 12^η θέση. Έμεινε στους «Αετούς» για μία πενταετία, πανηγυρίζοντας δύο ανόδους, από τη Γ’ στη Β’ κατηγορία το 1977 και από τη Β’ στην Α’ το 1979, συμπληρώνοντας 172 παρουσίες με 3 γκολ. Μάλιστα, οι επιδόσεις του με τον λονδρέζικο σύλλογο, του επέτρεψαν τον Μάιο του 1979 να αγωνιστεί για πρώτη φορά στην εθνική Αγγλίας.

Αναδείχθηκε δύο φορές πολυτιμότερος παίκτης της Κρίσταλ Πάλας, το 1977 και το 1979, ενώ οι φίλοι της ομάδας τον συμπεριέλαβαν στην Κορυφαία 11άδα του συλλόγου Όλων των Εποχών! Με τη φήμη του να έχει πια εξαπλωθεί, αρκετοί από τους ισχυρούς αγγλικούς  συλλόγους ενδιαφέρθηκαν για την απόκτησή του. Αυτή που τελικά κέρδισε την υπογραφή του ήταν η Άρσεναλ, καταβάλλοντας £ 1 εκατομμύριο στερλίνες το καλοκαίρι του 1980, ενώ στα ανταλλάγματα περιλαμβανόταν και ο επιθετικός Κλάιβ Άλεν (Clive Allen) πηγαίνει σε αντάλλαγμα, μια περίεργη κίνηση, καθώς ο  Άλεν ήταν ένας εξίσου βραβευμένος νεαρός παίκτης και είχε ενταχθεί στην Άρσεναλ, μόλις λίγες εβδομάδες νωρίτερα,  χωρίς να είχε ακόμη παίξει ένα ανταγωνιστικό παιχνίδι για τον σύλλογο! Έκανε το ντεμπούτο του για τους «κανονιέρηδες» εναντίον της Γουέστ Μπρόμιτς Άλμπιον, στις 16 Αυγούστου του 1980, χωρίς να χάσει ούτε ένα παιχνίδι τις 2 πρώτες σεζόν του στον σύλλογο!

Καθιερώθηκε σαν  μια σχεδόν σταθερή και αναντικατάστατη εικόνα στο αριστερό άκρο της άμυνας της Άρσεναλ για 8 περιόδους συνολικά!  έως τον Δεκέμβριο του 1988! Σ’ αυτήν την περίοδο χρησιμοποιήθηκε σε 314 αναμετρήσεις πρωταθλήματος  και σημείωσε 6 γκολ. Είχε ψηφιστεί ως ο Παίκτης της Χρονιάς για την Άρσεναλ το 1981, αλλά του πήρε 7 ολόκληρα χρόνια για να κερδίσει κάποιο  τρόπαιο με τους «κανονιέρηδες»! Κατέκτησε  τελικά το Λιγκ Καπ Αγγλίας του 1987, ως αρχηγός της,  νικώντας  τη Λίβερπουλ στο Γουέμπλεϊ. Η Άρσεναλ, γύρισε το παιχνίδι σε 2-1, με τον Σάνσομ να είναι αυτός που δημιούργησε το 2^ο γκολ του Τσάρλι Νίκολας (Charlie Nicholas)!

Την  επόμενη σεζόν, η σχέση του με τον προπονητή του Τζορτζ Γκρέιαμ (George Graham) δοκιμάστηκε, όταν με απόφαση του τελευταίου το περιβραχιόνιο του αρχηγού, παραδόθηκε στον Τόνι Άνταμς (Tony Adams), τότε μόλις στα 21 του χρόνια. Παρ’ όλα αυτά, ο Σάνσομ κράτησε τη θέση του στο αριστερό άκρο της άμυνας, αν και ο Γκρέιαμ είχε μόλις υπογράψει τον μακροπρόθεσμο αντικαταστάτη του, τον Νάιτζελ Γουίντερμπερν (Nigel Winterburn), ο οποίος αγωνιζόταν στο δεξί άκρο, για την πρώτη του σεζόν στο σύλλογο. Η Άρσεναλ έφτασε στον τελικό του Λιγκ Καπ και πάλι τη σεζόν 1987/88, για να ηττηθεί τελικά 2-3 από τη Λούτον σε ένα δραματικό και συναρπαστικό αγώνα!

Έφυγε από την  Άρσεναλ τον Δεκέμβριο του 1988, αφού δεν αγωνίστηκε βασικός σε κανένα παιχνίδι  της ομάδας για τους πρώτους 4 μήνες της περιόδου 1988/89! Ο Γκρέιαμ είχε υπογράψει τον Λι Ντίξον (Lee Dixon), ο οποίος πήρε τη θέση του δεξιά, με την αντίστοιχη μετάθεση του Γουίντερμπερν στα αριστερά,  αντικαθιστώντας ουσιαστικά τον Σάνσομ.  Έπαιξε σε συνολικά 394 αγώνες για την Άρσεναλ, σκοράροντας 6 γκολ. Είναι ο 2^ος σε διεθνείς συμμετοχές παίκτης της Άρσεναλ Όλων των Εποχών, με 77 διεθνή παιχνίδια, ενώ ήταν στον σύλλογο, με τον Γάλλο Πατρίκ Βιεϊρά (Patrick Vieira) να κατέχει το ρεκόρ με 79! Όταν ο κύκλος του στο «Χάιμπουρι» έκλεισε, ο καταξιωμένος πλέον ποδοσφαιριστής αγωνίστηκε διαδοχικά για μικρά χρονικά διαστήματα στη Νιουκάστλ, τη Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς, τη Κόβεντρι, την Έβερτον, τη Μπρέντφορντ και τη Γουότφορντ, κρεμώντας τα παπούτσια του στην τελευταία, το 1994.

Στις 23 Μαΐου του 1979, έκανε το ντεμπούτο του για την ανδρική εθνική ομάδα της Αγγλίας, σε μια λευκή ισοπαλία εναντίον της Ουαλίας. Το ίδιο καλοκαίρι πρωταγωνίστησε για την Αγγλία στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1980 στην Ιταλία. Ήταν σπάνια έξω από την ομάδα και έπαιξε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982 στην Ισπανία, στο οποίο η Αγγλία αποκλείστηκε στη Δεύτερη Φάση. Ήταν ακόμα η πρώτη επιλογή στο αριστερό άκρο της άμυνας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986 στο Μέξικο, παίζοντας σε όλα τα παιχνίδια μέχρι και την ήττα από της Αργεντινή, στο οποίο παιχνίδι ήταν ένας από τους παίκτες της Αγγλίας που πέρασε ο  Ντιέγκο Μαραντόνα (Diego Maradona), για να σκοράρει το 2^ο μνημειώδες τέρμα του!

Έχασε ελάχιστους διεθνείς αγώνες μεταξύ του 1980 και του 1988. Το ρεκόρ των 37 συνεχόμενων εμφανίσεων μεταξύ του Μαΐου του 1984 και του Απριλίου του 1987, υπολείπεται μόνο του αντίστοιχου του  Μπίλι Ράιτ (Billy Wright) και του Ρον Φλάουερς (Ron Flowers). Οι μόνοι αγώνες που δεν αγωνίστηκε ήταν για να δοκιμαστεί κάποιος άλλος, σε περίπτωση που τραυματιστεί αυτός και δεν μπορούσε να παίξει! Δεν συνέβη ποτέ, αλλά το πρώτο πραγματικό σημάδι ανταγωνισμού ήρθε το 1987, όταν έκανε ντεμπούτο στην εθνική Αγγλίας, ο αριστερός οπισθοφύλακας της Νότιγχαμ Φόρεστ, ο εμβληματικός Στιούαρτ Πιρς (Stuart Pearce), σ’ έναν αγώνα εναντίον της Βραζιλίας, δημιουργώντας μάλιστα το γκολ του Γκάρι Λίνεκερ (Gary Lineker). Ωστόσο ο Σάνσομ ήταν ακόμα ο βασικός αριστερός μπακ κατά τη διάρκεια των προκριματικών για το Euro του 1988.

Μετά από το καταστροφικό για την Αγγλία Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1988 στα γήπεδα της Γερμανίας, όπου υπέστη 3 ήττες, όλες με 1-2, ο Στιούαρτ Πίρς τον αντικατέστησε ως πρώτη επιλογή στην άμυνα της εθνικής Αγγλίας. Μετά από 9 χρόνια και 86 συμμετοχές, συν ένα γκολ, που το σκόραρε σε ένα προκριματικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου, εναντίον της Φινλανδίας, το 1984, η διεθνή καριέρα του, ήλθε στο τέλος της, λίγους μήνες πριν από τα 30^α γενέθλιά του. Μέχρι το 2011, ήταν ο αριστερός ακραίος οπισθοφύλακας με τις περισσότερες συμμετοχές με τη φανέλα των «Τριών Λιονταριών», όταν και τον ξεπέρασε ο Άσλεϊ Κόουλ (Ashley Cole). Είναι ο 12^ος στη σχετική λίστα συμμετοχών για την Αγγλία  και από κοινού με τον Πίτερ Σίλτον (Peter Shilton), κατέχει το ρεκόρ με τις περισσότερες συμμετοχές για την Αγγλία στη δεκαετία του 1980, με 84.

Μετά την απόσυρσή του από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, αντιμετώπισε προβλήματα οικονομικής φύσης με τις επιχειρήσεις του, έχοντας περαιτέρω προβλήματα από τη συμμετοχή του σε τυχερά παιχνίδια προβλήματα, αλλά  και τον αλκοολισμό. Επέστρεψε στο ποδόσφαιρο ως παίκτης, παίζοντας  με τους βετεράνους της Άρσεναλ. Συχνά καλείται ως αυθεντία για να κάνει τις παρατηρήσεις του σχετικά με το παιχνίδι, ειδικά σε θέματα που αφορούν την Κρίσταλ Πάλας ή την Άρσεναλ. Ήταν επίσης ένας ξεναγός στο «Tour Legend» της Άρσεναλ στο καινούργιο της γήπεδο, το ‘’Emirates Stadium’. Τον Αύγουστο του 2013, αναφέρθηκε ότι ήταν άστεγος,  αφού έχασε τη περιουσία του στο τζόγο, ενώ στις 7 Ιουνίου του 2015, άστεγος και αλκοολικός, δήλωσε ότι ήταν κοντά στην αυτοκτονία! Από τότε καταβάλει προσπάθεια να αντιμετωπίσει τουλάχιστον τα προβλήματα με τον αλκοολισμό!

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Εφηβική καριέρα

• ·         Spring Park Wolves

Επαγγελματική καριέρα

• ·         1975–1980: Crystal Palace Football Club, 172 (3)
• ·         1980–1988: Arsenal Football Club, 314 (6)
• ·         1988/89: Newcastle United Football Club, 20 (0)
• ·         1989–1991: Queens Park Rangers Football Club, 64 (0)
• ·         1991–1993: Coventry City Football Club, 51 (0)
• ·         1993: Everton Football Club, 7 (1)
• ·         1993: Brentford Football Club,  8 (0)
• ·         1994: Watford Football Club, 1 (0)

Σύνολο καριέρας: 637 (10)

Διεθνής

• ·         England Schoolboys                       
• ·         1978–1980: Εθνική Νέων Αγγλίας, 8 (0)
• ·         1979–1988: Αγγλία, 86 (2)

Τίτλοι

Συλλογικοί

Με τη Crystal Palace

• ·         Κύπελλο Νέων Αγγλίας: 1977
• ·         Πρωτάθλημα Β’ Κατηγορίας Αγγλίας: 1978/79

Με την Arsenal

• ·         Λιγκ Καπ Αγγλίας: 1987

Διεθνείς

Με την Αγγλία

• ·         Βρετανικό Εσωτερικό Πρωτάθλημα: 2 (1981/82, 1982/83)

Προσωπικές Διακρίσεις

• ·         Παίκτης της Χρονιάς για την Crystal Palace: 2 (1977, 1979)
• ·         Μέλος Ιδανικής 11άδας της Χρονιάς για τη Γ’ Κατηγορία Αγγλίας από την Ένωση Επαγγελματιών Ποδοσφαιριστών Αγγλίας: 1976/77
• ·         Μέλος Ιδανικής 11άδας της Χρονιάς για τη Β’ Κατηγορία Αγγλίας από την Ένωση Επαγγελματιών Ποδοσφαιριστών Αγγλίας: 2 (1977/78, 1978/79
• ·         Μέλος Ιδανικής 11άδας της Χρονιάς από την Ένωση Επαγγελματιών Ποδοσφαιριστών Αγγλίας: 8 (1979/80, 1980/81, 1981/82, 1982/83, 1983/84, 1984/85, 1985/86, 1986/87)

Κάποια στοιχεία από το balleto.gr