Σεργκέι Σαλνίκοφ

Ο Σοβιετικός, ρώσικης καταγωγής, ενδιάμεσος κυνηγός Σεργκέι Σαλνίκοφ (Sergei Sergeyevich Salnikov), γεννήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου του 1925, στο Κράσνονταρ της νότιας Ρωσίας, κοντά στις βορειοανατολικές ακτές της Μαύρης Θάλασσας. Έπαιξε για την Σπαρτάκ Μόσχας, τη Ζενίτ του Λένινγκραντ και στη Ντιναμό Μόσχας. Υπήρξε από τους πρώτους μεγάλους ποδοσφαιριστές της χώρας με φαντασία και ουσία στο παιχνίδι του. Εξαιρετικός επιθετικός, έκανε καριέρα με την Σπαρτάκ Μόσχας, ενώ υπήρξε και μέλος της Ντιναμό στο πρώτο μισό της δεκαετίας του 1950. Για την εθνική ομάδα της Σοβιετικής Ένωσης, σκόραρε 11 γκολ σε 20 παιχνίδια, την τετραετία (1954-1958). Αναδείχθηκε Χρυσός Ολυμπιονίκης στους Αγώνες της Μελβούρνης το 1956 και συμμετείχε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1958. Ένας απόγονός του, ο πρωταθλητής στο τένις Στέφανος Τσιτσιπάς, διαπρέπει με τα ελληνικά χρώματα …

               

Ο σοβιετικός, ρώσικης καταγωγής, ενδιάμεσος κυνηγός Σεργκέι Σαλνίκοφ (Sergei Sergeyevich Salnikov), γεννήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου του 1925, στο Κράσνονταρ της νότιας Ρωσίας, κοντά στις βορειοανατολικές ακτές της Μαύρης Θάλασσας. Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο το 1941, στα τμήματα υποδομής της Σπαρτάκ Μόσχας. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά ως μέλος της πρώτης ομάδας τον  Αύγουστο του 1942, αλλά δεν έπαιξε πολύ λόγω του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου που προκάλεσε την ακύρωση των Σοβιετικών πρωταθλημάτων για σχεδόν 4 χρόνια. Το 1943 εντάχθηκε στη Ζενίτ του, τότε Λένινγκραντ, με τη βασική δομή της ομάδας να βρίσκεται τότε στο Ποντλίπκι, μια πόλη που σήμερα ανήκει στην Πολωνία, πολύ κοντά στα σύνορα με τη Λευκορωσία, ευρισκόμενη εκεί ως αποτέλεσμα της εκκένωσης της πολιορκημένης πόλης του Λένινγκραντ. Εκτός από τις προπονήσεις, η ομάδα λάμβανε μέρος σε φιλικά παιχνίδια, ενώ πήρε μέρος και στο Κύπελλο της Μόσχας.

Το 1944, κατέκτησε το Κύπελλο Σοβιετικής Ένωσης και στη πορεία για τον τελικό, είχαν επιβληθεί στη Μόσχα της Σπαρτάκ, με τον Σαλνίκοφ να είναι ο σκόρερ του μοναδικού τέρματος. Στον τελικό, νίκησαν τη CDKA, μετέπειτα CSKA (ΤΣΣΚΑ) της Μόσχας. Αυτή τη φορά σκοράρισε το καθοριστικό γκολ στην εστία της ομάδας του Σοβιετικού Στρατού. Για τη Ζενίτ έπαιξε και τη πρώτη μεταπολεμική περίοδο του 1945, στο τέλος της οποίας ήταν ο πρώτος σκόρερ της ομάδας, πετυχαίνοντας 8 γκολ, τα οποία την βοήθησαν τελικά να καταλάβει την 6^η θέση στο πρωτάθλημα.

Επέστρεψε στην Σπαρτάκ το 1946 και σημείωσε 9 γκολ, κάτι που τον έφερε στην 7^η θέση του πίνακα των σκόρερ, κατακτώντας το δεύτερο του σοβιετικό κύπελλο, κάτι που επανέλαβε και το 1947, κερδίζοντας στον τελικό την Τορπέντο Μόσχας. Μετά το τέλος της σεζόν του 1949, συμφώνησε με τη Ντιναμό Μόσχας, αιώνια αντίπαλο της Σπαρτάκ, με την οποία τερμάτισε 2^ος  το 1950, χωρίς να καταφέρει κάτι περισσότερο, μέχρι και το 1954, όταν κατέκτησε το σοβιετικό πρωτάθλημα, την τελευταία του σεζόν με τον σύλλογο. Αρχικά, η μεταγραφή του στη Ντιναμό, αντιμετωπίστηκε ως ‘’προδοσία’’ από τους οπαδούς της Σπαρτάκ, γρήγορα όμως έγινε αντιληπτό ότι ο αληθινός λόγος ήταν η σύλληψη του πατριού του, πιστεύοντας ότι θα μπορούσε να τον βοηθήσει, αγωνιζόμενος μέσα από τις τάξεις του συλλόγου της Σοβιετικής Αστυνομίας.

Από τη στιγμή που ο πατριός του, αφέθηκε ελεύθερος, επέστρεψε για 2^η φορά στη Σπαρτάκ, τερματίζοντας 2^ος στο πρωτάθλημα του 1955, αλλά το κατέκτησε τη επόμενη χρονιά. Μάλιστα, όταν επέστρεψε το 1955, στερήθηκε τον τίτλο του «Master of Sports», αλλά αποκαταστάθηκε μετά από περίπου 3 μήνες. Το 1957, έχασε ένα κομμάτι της σεζόν, με τον σύλλογο στην 3^η θέση στο τέλος του α’ γύρου, αλλά ανέκαμψε κατακτώντας τον τίτλο στο τέλος της, ο οποίος ήταν και ο τελευταίος της καριέρας του. Η Σπαρτάκ τελείωσε σε μια απογοητευτική 6^η θέση το 1959 και μια 7^η το 1960, όταν και ο Σαλνίκοφ αποφάσισε να αποσυρθεί από την ενεργό δράση μετά από αυτές τις απογοητεύσεις. Συνολικά, σε 333 επίσημους αγώνες σημείωσε 134 γκολ.

Έκανε το ντεμπούτο του για την Σοβιετική Ένωση στις 8 Σεπτεμβρίου του 1954, σε μια φιλική νίκη με 7-0 επί της Σουηδίας, σκοράροντας 2 γκολ. Έπαιξε μαζί της στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1956, κατακτώντας το χρυσό μετάλλιο, σκοράροντας 2 γκολ στον προημιτελικό αγώνα κατά της Ινδονησίας, καθώς και στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1958, συμμετέχοντας σε 3 από τους 5 αγώνες της Σοβιετικής ομάδας,  αποκλειόμενος στα προημιτελικά. Έκανε 20 διεθνείς συμμετοχές, σκοράροντας 11 γκολ. Από αυτούς τους αγώνες, οι 14 με 9 γκολ, αφορούν παιχνίδια αναγνωρισμένα από την FIFA, αφού με τον νέο τρόπο υπολογισμού, εξαιρέθηκαν οι 6 αγώνες και τα 2 γκολ που σημείωσε στην Ολυμπιάδα της Μελβούρνης. Επίσης, είχε αγωνιστεί και σε 10 ανεπίσημους αγώνες της εθνικής Σοβιετικής ομάδας, σημειώνοντας 2 γκολ.

Αποφοίτησε από τη σχολή προπονητών Φυσικής Αγωγής, Αθλητισμού, Νεολαίας και Τουρισμού του Κρατικού Πανεπιστημίου της Ρωσίας το 1955 και από τη Σχολή Δημοσιογραφίας του Πανεπιστημίου της Μόσχας το 1961. Στη συνέχεια έγινε προπονητής στη Σπαρτάκ, ενώ τη περίοδο 1976/77 ήταν τεχνικός στην εθνική ομάδα του Αφγανιστάν. Λειτούργησε επίσης και ως αθλητικός σχολιαστής. Υπήρξε μέλος της λέσχης Γκριγκόρι Φεντότοφ (Grigory Fedotov Club), αφού έχει σκοράρει πάνω από 100 γκολ στη καριέρα του στο Σοβιετικό πρωτάθλημα. Τιμήθηκε με το Μετάλλιο του Τάγματος της Τιμής το 1957.

Μέ τους Ιγκόρ Νέτο (αριστερά) και Λεβ Γιασίν (δεξιά), στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1958

Ήταν δύο φορές παντρεμένος. Με την πρώτη σύζυγό του, Νίνα, που ήταν αθλήτρια, απέκτησε 2 δίδυμες κόρες. Από το δεύτερο γάμο του, με την Βαλεντίνα, απέκτησε πάλι δύο κόρες και έναν γιο. Η μια του κόρη από το δεύτερο γάμο του, η Τζούλια, γεννημένη στις 13 Αυγούστου του 1964, ήταν πρωταθλήτρια του τένις στην ΕΣΣΔ. Σήμερα ζει στην Ελλάδα και έχει 4 παιδιά. Ο πρωτότοκος γιος της, ο Στέφανος Τσιτσιπάς, είναι κι αυτός πρωταθλητής στο τένις, № 1 της παγκόσμιας κατάταξης στα τζούνιορ, τον Σεπτέμβριο του 2016! Η άλλη κόρη του, η Alla ζει στην Ιαπωνία, παντρεμένη με έναν μικροβιολόγο.

Συμπαίκτες στην Σπαρτάκ και στην εθνική, αριστερά ο Νικολάι Τιστσένκο
 και δεξιά ο Σεργκέι Σαλνίκοφ

 

Ο Σεργκέι Σαλνίκοφ, πέθανε στις 9 Μαΐου του 1984, σε ηλικία μόλις 58 ετών, όταν μετά από ένα αγώνα βετεράνων της Σπαρτάκ, στα αποδυτήρια, ευχαριστημένος αφού είχε σκοράρει, φώναξε προς τον συμπαίκτη του Βιατσεσλάβ Αμπαρτζουμιάν (Vyacheslav Miranovich Ambartsumyan): «Ο γέρος, όπως βλέπετε, σκοράρει ακόμα!». Έσκυψε για να λύσει τα κορδόνια του και κατέρρευσε συνέπεια καρδιακής προσβολής! Οι προσπάθειες ανάνηψης που έγιναν αμέσως από το ιατρικό επιτελείο του συλλόγου, αποδείχθηκαν αναποτελεσματικές. Το 2016, η ρωσική κυβέρνηση αποφάσισε να δημιουργήσει γραμματόσημα για όλους τους παίκτες της ομάδας ποδοσφαίρου της ΕΣΣΔ που κατέκτησαν το χρυσό μετάλλιο στην Μελβούρνη και να προσθέσει τα ονόματα τους στα περισσότερα αεροπλάνα της ‘’AEROFLOT’’. Ένα από αυτά είναι αφιερωμένο στον Σεργκέι Σαλνίκοφ!

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Επαγγελματική καριέρα

• ·         1942/43: Football Club Spartak-Moscow)                             
• ·         1944/45: Football Club Zenit Leningrad (Saint Petersburg)                            
• ·         1946–1949: Football Club Spartak-Moscow), 88 (29)
• ·         1950–1954: Football Club Dynamo Moscow, 112 (29)
• ·         1955–1960: Football Club Spartak-Moscow), 112 (35)

Διεθνής

• ·         1954–1956: Σοβιετική Ένωση, 20 (11)

Προπονητική καριέρα

• ·         1965: Football Club Spartak-Moscow) (βοηθός)
• ·         1967: Football Club Spartak-Moscow)
• ·         1969: Football Club Spartak-Moscow) (βοηθός)
• ·         1976/77: Αφγανιστάν

Τίτλοι

Συλλογικοί

Με τη Zenit Leningrad

• ·         Κύπελλο Σοβιετικής Ένωσης: 1944

Με τη Dynamo Moscow

• ·         Πρωτάθλημα Σοβιετικής Ένωσης: 1954
• ·         Κύπελλο Σοβιετικής Ένωσης: 1953

Με τη Spartak Moscow

• ·         Πρωτάθλημα Σοβιετικής Ένωσης: 2 (1956, 1958)
• ·         Κύπελλο Σοβιετικής Ένωσης: 3 (1946, 1947, 1958)

Διεθνείς

Με την Σοβιετική Ένωση

• ·         Ολυμπιακοί Αγώνες: Χρυσό Μετάλλιο το 1956 στη Μελβούρνη

Προσωπικές Διακρίσεις

• ·         Μέλος του «Grigory Fedotov Club»