Ράινερ Μπόνοφ

Ο (Δυτικο)-Γερμανός αμυντικός μέσος Ράινερ Μπόνοφ (Rainer Bonhof), γεννήθηκε στις 29 Μαρτίου του 1952, στο Έμμεριχ-αμ-Ράιν της βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, κοντά στο Ντίσελντορφ. Έκανε μεγάλη καριέρα με τη Μπορούσια του Μενχενγκλάντμπαχ στη δεκαετία του 1970 και είχε επιτυχημένες παρουσίες στη Βαλένθια και στη Κολωνία. Αποσύρθηκε το 1983 παίζοντας για τη Χέρτα Βερολίνου. Υπήρξε ένας από τους Καλύτερους ποδοσφαιριστές της γενιάς του, με έντονη παρουσία του στη μεσαία γραμμή του γηπέδου. Συνεχώς σε διαρκή κίνηση, άριστος στα αμυντικά του καθήκοντα, αλλά και πολύ συχνές προωθήσεις στην επίθεση. Διακρίθηκε για τα τρομερά του φάουλ και τα ισχυρά πλάγια άουτ. Ευτύχησε, να συνδυάσει την υψηλή αγωνιστική του προσφορά με την κατάκτηση αρκετών τίτλων, τόσο σε συλλογικό όσο και εθνικό επίπεδο. Ήταν ο άνθρωπος που έκανε τη τελική πάσα στον Γκερντ Μίλερ (Gerd Müller) για να πετύχει το 2^ο γκολ των Γερμανών στον νικηφόρο τελικό του 1974, όντας ο νεότερος Παγκόσμιος Πρωταθλητής εκείνου του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα στη SuS Έμμεριχ, στην γενέτειρά του. Το 1970 μεταπήδησε στη Γκλάντμπαχ, με τα χρώματά της οποίας ντεμπουτάρισε ως επαγγελματίας την ίδια χρονιά. Έμεινε για μία οκταετία στα «πουλάρια». Σ’ αυτό το διάστημα, χρησιμοποιήθηκε σε 231 αναμετρήσεις, πέτυχε 42 γκολ και πανηγύρισε 4 πρωταθλήματα (1971, 1975, 1976, 1977) και ένα Κύπελλο Δυτικής Γερμανίας (1973), καθώς επίσης και το Κύπελλο UEFA του 1975. Αγωνίστηκε και στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1977, αλλά η αντίπαλος, Λίβερπουλ, αποδείχθηκε πιο ισχυρή και κατέκτησε το τρόπαιο (1-3).

Ο τερματοφύλακας της Λίβερπουλ, ο Ρέι Κλέμενς (Ray Clemence), το 1977 μετά τον τελικό, παραδέχθηκε ότι φοβόταν περισσότερο απ’ όλα τα σουτ του Μπόνοφ. Κατά τη διάρκεια της άνοιξης του 1978, ο Κλέμενς δέχθηκε δύο γκολ από τον Μπόνοφ, από σχεδόν ταυτόσημες θέσεις, ένα σε συλλογικό και ένα σε διεθνές επίπεδο. Βραβεύτηκε με το βραβείο του «Γκολ του Μήνα» από το κανάλι ARD 3 φορές, τις δύο για γκολ-φάουλ και μία φορά για ένα τέρμα από σχεδόν 30 μέτρα. Σε 311 παιχνίδια της γερμανικής Μπουντεσλίγκα, σκόραρε 57 γκολ και άλλα 14 τέρματα σε 82 αγώνες για τις ευρωπαϊκές διασυλλογικές διοργανώσεις.

Όταν ο κύκλος του στη Μπορούσια έκλεισε, επέλεξε να ξενιτευθεί, υπογράφοντας στην ισπανική Βαλένθια. Έμεινε 3 σεζόν στις «νυχτερίδες», έχοντας πρωταγωνιστικό ρόλο, συμμετέχοντας σε 60 παιχνίδια τους και σκοράροντας 10 τέρματα. Κατέκτησε μαζί τους, ένα Κύπελλο Ισπανίας (1979) και το Κύπελλο Κυπελλούχων του 1980. Κατόπιν, επαναπατρίστηκε για λογαριασμό της Κολωνίας, στην οποία ανήκε για 3 περιόδους, όντας βασικός, παίζοντας σε 74 αγώνες και σκοράροντας 14 γκολ. Ακολούθησε μεταγραφή στη Χέρτα, όμως λίγο αργότερα τραυματίστηκε σοβαρά στον αστράγαλο και υποχρεώθηκε να κρεμάσει τα παπούτσια του, το 1983, έχοντας αγωνιστεί σε μόλις 6 συναντήσεις του βερολινέζικου συλλόγου και έχοντας σημειώσει ένα γκολ.

Το ντεμπούτο του στην εθνική Δυτικογερμανική ομάδα ήταν στις 26 Μαΐου του 1972, σε μια νίκη με 4-1 επί της ΕΣΣΔ.  Χρίσθηκε 53 φορές διεθνής και σκόραρε 9 τέρματα, ενώ στέφθηκε δύο φορές πρωταθλητής Ευρώπης, το 1972 και το 1980, καθώς επίσης και μία φορά Παγκόσμιος Πρωταθλητής, το 1974, με τα «πάντσερ»! Πήρε μέρος επίσης και στο Euro του 1976, στο οποίο ήταν φιναλίστ, βοηθώντας στα 4 από τα 6 γκολ που σημείωσε η Δυτική Γερμανία στον ημιτελικό και στον τελικό. Έπαιξε σε κάθε αγώνα στο Μουντιάλ του 1978, όταν η Δυτική Γερμανία γνώρισε μια ιστορική ήττα από την Αυστρία με 2-3, στο «Θαύμα της Κόρντομπα».

Συνέχισε να παίζει σημαντικό ρόλο στην εθνική ομάδα μετά τη μεταγραφή του στη Βαλένθια, η παρουσία όμως του Ούλι Στίλικε (Uli Stielike) δεν τον άφησε να έχει πιο ενεργό συμμετοχή. Έπαιξε ρόλο στα προκριματικά για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1980 και επιλέχτηκε για την ομάδα, αλλά οι τραυματισμοί τον κράτησαν μακριά από τη νίκη της Δυτικής Γερμανίας στο τουρνουά. Η τελευταία εμφάνισή του για την εθνική ομάδα ήρθε σε μια ήττα 1-4 από τη Βραζιλία, στις 7 Ιανουαρίου του 1981 και παρά την εξαιρετική του παρουσία με τη Κολωνία, τη σεζόν 1981/82, δεν επιλέχθηκε για να επιστρέψει στην εθνική ομάδα.

Ανήκει στην μικρή κάστα των μόλις 3 ποδοσφαιριστών, με τον Ούλι Στίλικε (Uli Stielike) και τον Μάνφρεντ Καλτζ (Manfred Kaltz) να είναι οι άλλοι δύο, που έχουν παίξει σε ΟΛΟΥΣ τους ευρωπαϊκούς διασυλλογικούς τελικούς (Πρωταθλητριών, Κυπελλούχων και UEFA), αλλά και διεθνώς, σε αυτούς του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος και του Παγκοσμίου Κυπέλλου! Από το 1980 μέχρι το 2012, ήταν ο μόνος ποδοσφαιριστής που είχε κερδίσει το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα δύο φορές. Μοιράζεται τώρα το ρεκόρ, με 12 παίκτες της εθνικής Ισπανίας που κέρδισε τα 2 συνεχόμενα πρωταθλήματα το 2008 και το 2012. Εξακολουθεί να παραμένει ο πολυνίκης παίκτης στην ιστορία του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος με δύο πρώτες και μια δεύτερη θέση.

Σήμερα, παραμένει στον χώρο του ποδοσφαίρου, αφού εκτελεί καθήκοντα αντιπροέδρου της Μπορούσια Μενχενγκλάντμπαχ, από τις 11 Φεβρουαρίου του 2009. Προτού αναλάβει το τωρινό πόστο του, είχε εργαστεί ως προπονητής των εθνικών ομάδων Ελπίδων της χώρας του και της Σκοτίας, της Γκλάντμπαχ και της Αλ Κουβέιτ, ενώ διετέλεσε και βοηθός τεχνικού της εθνικής Γερμανίας, αλλά και για ένα χρονικό διάστημα σκάουτερ της Τσέλσι στη Γερμανία και την Αυστρία.

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Εφηβική καριέρα

• 1963–1970: SuS Emmerich

Επαγγελματική καριέρα

• 1970–1978: Borussia VfL 1900 Mönchengladbach, 231 (42)
• 1978–1980: Valencia Club de Fútbol, 61 (10)
• 1980–1983: 1. Fußball-Club Köln 01/07, 74 (14)
• 1983: Hertha Berliner Sport-Club von 1892, 6 (1)

Σύνολο καριέρας: 371 (67)

Διεθνής

• 1971–1973: Εθνική Ελπίδων Δυτικής Γερμανίας, 5 (0)
• 1972–1981: Δυτική Γερμανία, 53 (9)

Προπονητική καριέρα

• 1990–1998: Γερμανία (βοηθός προπονητής)
• 1998: Εθνική Νέων Γερμανίας
• 1998/99: Borussia VfL 1900 Mönchengladbach
• 2000/01: Al- Kuwait Sporting Club
• 2002–2005: Εθνική Νέων Σκωτίας

Τίτλοι

Με την Borussia Mönchengladbach

• Πρωτάθλημα Δυτικής Γερμανίας: 4 (1970/71, 1974/75, 1975/76, 1976/77) και επιλαχών: 2 (1973/74, 1977/78)
• Κύπελλο Δυτικής Γερμανίας: 1972/73
• Σούπερ Καπ Δυτικής Γερμανίας: 1976
• Κύπελλο UEFA: 1974/75 και φιναλίστ 1972/73
• Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης: φιναλίστ 1976/77
• Διηπειρωτικό Κύπελλο: φιναλίστ 1977

Με την Valencia

• Κύπελλο Ισπανίας: 1978/79
• Κύπελλο Κυπελλούχων: 1979/80

Με την 1 F.C. Köln

• Κύπελλο Δυτικής Γερμανίας:: 1982/83
• Πρωτάθλημα Δυτικής Γερμανίας: επιλαχών 1981/82

Διεθνείς

Με την Δυτική Γερμανία

• Παγκόσμιο Κύπελλο: 1974
• Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα: 2 (1972, 1980) και φιναλίστ 1976

Κάποια στοιχεία από το balleto.gr