Βλογημένος: Αλεξέι Μιχαϊλιτσένκο

Ο Σοβιετικός, ουκρανικής καταγωγής, επιθετικός μέσος, Αλεξέι Μιχαϊλιτσένκο (Oleksiy Oleksandrovych Mykhaylychenko), γεννήθηκε στις 30 Μαρτίου του 1963, στο Κίεβο. Κατά τη διάρκεια της ποδοσφαιρικής του καριέρας, υπήρξε ένας ευέλικτος μέσος γνωστός για την αντοχή του και την ικανότητά του στην μεταβίβαση. Υπήρξε ένας από τους πιο ταλαντούχους ποδοσφαιριστές που ανέδειξε το ποδόσφαιρο της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Ιδιαίτερα παραγωγικός, με ομαδικό πνεύμα, άριστη τεχνική κατάρτιση, ταχύτητα και με εξάρσεις στο παιχνίδι του, δεν έχανε την ευκαιρία να σκοράρει, διαθέτοντας θαυμάσιο σουτ. Διακρίθηκε σε συνδετικό ρόλο μεταξύ αμυντικής και επιθετικής γραμμής, κερδίζοντας κατά τη διάρκεια της αξιόλογης καριέρας του αρκετούς τίτλους και την παγκόσμια αναγνώριση. Έπαιξε για την Ντιναμό Κιέβου, τη Σαμπντόρια και τη Ρέιντζερς της Γλασκώβης. Στη συνέχεια έγινε προπονητής, ξεκινώντας ως βοηθός του θρυλικού Βαλερί Λομπανόφσκι (Valeriy Lobanovsky) στη Ντιναμό Κιέβου, το οποίο και αντικατέστησε μετά τον θάνατό του. Το 2004, ανέλαβε την ευθύνη της εθνικής Νέων (U-21) της Ουκρανίας. Σήμερα είναι διευθυντής του ποδοσφαιρικού τμήματος στη Ντιναμό Κιέβου.

Σε μικρή ηλικία, εντάχθηκε στα τμήματα υποδομής της Ντιναμό Κιέβου. Το 1981, ντεμπουτάρισε πλάι στους επαγγελματίες της και για τα επόμενα 9 χρόνια αποτέλεσε πολύτιμο στέλεχος της ενδεκάδας της, συμπληρώνοντας με τη φανέλα της 137 συμμετοχές, σημειώνοντας ταυτόχρονα και 39 γκολ. Κατέκτησε μαζί της 4 πρωταθλήματα (1981, 1985, 1986, 1990) και 4 Κύπελλα Σοβιετικής Ένωσης (1982, 1985, 1987, 1990), καθώς και το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης της περιόδου 1985/86, όντας ο ίδιος βασικός στον τελικό με την Ατλέτικο Μαδρίτης, (3-0). Το ίδιο χρονικό διάστημα, αναδείχθηκε 2 φορές καλύτερος ποδοσφαιριστής στην Ουκρανίας (1987, 1988) και μία της Σοβιετικής Ένωσης (1988), ενώ ταυτόχρονα καθιερώθηκε στην εθνική Ανδρών της ΕΣΣΔ.

Το 1990, όταν άνοιξαν τα σύνορα και επετράπη σε ποδοσφαιριστές να μεταγραφούν στο εξωτερικό, επέλεξε να δοκιμάσει την τύχη του εκτός συνόρων, υπογράφοντας στην ιταλική Σαμπντόρια. Την μια και μοναδική του χρονιά στη «Σαμπ», τη βοήθησε, με 3 τέρματα σε 24 ματς, να κατακτήσει το πρώτο και μοναδικό, έως σήμερα πρωτάθλημα την ιστορίας της! Στη συνέχεια, έγινε μέλος των Ρέιντζερς της Γλασκώβης.

Αναδείχθηκε πρωταθλητής και τις 5 περιόδους που έμεινε στους «Τζερς», κερδίζοντας παράλληλα και 3 Κύπελλα Σκωτίας! Τις πρώτες τρεις περιόδους του στον ιστορικό σκωτσέζικο σύλλογο, ήταν βασικός, αλλά τις δύο τελευταίες σταδιακά παροπλίστηκε. Μετά τη λήξη της σεζόν 1995/96, σε ηλικία μόλις 33 ετών, αποφάσισε να κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια. Κατέγραψε 134 παρουσίες και 24 γκολ με τους Ρέιντζερς.

Χρίσθηκε 41 φορές διεθνής με την ΕΣΣΔ, σημειώνοντας 9 τέρματα, με το πρώτο του παιχνίδι να έρχεται στις 29 Απριλίου του 1987, εναντίον της Ανατολικής Γερμανίας. Πανηγύρισε με την Ολυμπιακή ομάδα της Σοβιετικής Ένωσης, το Χρυσό Μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ (1988). Πήρε μέρος στα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα του 1988, κατακτώντας την 2^η θέση, παίζοντας βασικός στην ήττα με 0-2 στον τελικό από την Ολλανδία, αλλά και του 1992. Έκανε και 2 εμφανίσεις με την ουκρανική εθνική ομάδα, μετά την διάσπαση της ΕΣΣΔ, με το πρώτο του παιχνίδι στις 28 Οκτωβρίου του 1992, στα 29 του χρόνια, εναντίον της Λευκορωσίας.

Σήμερα, παραμένει στον χώρο του ποδοσφαίρου, υπηρετώντας την ομάδα στην οποία ανδρώθηκε ως παίκτης, τη Ντιναμό Κιέβου, εκτελώντας χρέη αθλητικού διευθυντή της. Στο παρελθόν, υπήρξε βοηθός του τεράστιου Βάλερι Λομπανόφσκι (Valeri Lobanovsky) για 5 χρόνια. Όταν ο Λομπανόφσκι πέθανε το 2002, ανέλαβε υπηρεσιακός και μετά πρώτος προπονητής της, στέφοντάς τη μάλιστα δύο φορές πρωταθλήτρια (2003, 2004) και μία Κυπελλούχο (2003). Στη συνέχεια, κοουτσάρισε τις εθνικές ομάδες Ελπίδων και Ανδρών της πατρίδας του, της Ουκρανίας. Οδήγησε την πρώτη στην κατάκτηση του Αργυρού Μεταλλίου στο αντίστοιχο Euro του 2006 και τη δεύτερη στα μπαράζ πρόκρισης για το Μουντιάλ του 2010, γνωρίζοντας όμως τον αποκλεισμό από την Ελλάδα (0-0, 0-1)!

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Εφηβική καριέρα

· 1973–1981: Football Club Dynamo Kiev

Επαγγελματική καριέρα

· 1981–1990: Football Club Dynamo Kiev, 137 (39)
· 1990/91: Unione Calcio Sampdoria, 24 (3)
· 1991–1996: Rangers Football Club, 134 (24)

Σύνολο καριέρας: 295 (66)

Διεθνής

· 1987–1992: Σοβιετική Ένωση/Κοινοπολιτεία Ανεξαρτήτων Κρατών, 41 (9)
· 1992–1994: Ουκρανία, 2 (0)

Προπονητική καριέρα

· 2002–2004: Football Club Dynamo Kiev
· 2004–2008: Εθνική Ελπίδων Ουκρανίας
· 2008/09: Ουκρανία
· 2011–2013: Football Club Dynamo Kiev (αθλητικός διευθυντής)
· 2012/13: Football Club Dynamo Kiev (βοηθός)
· 2013– : Football Club Dynamo Kiev (αθλητικός διευθυντής)

Τίτλοι

Συλλογικοί

Με την Dynamo Kyiv

· Πρωτάθλημα Σοβιετικής Ένωσης: 4 (1981, 1985, 1986, 1990) και επιλαχών: 3 (1982, 1988, 1989)
· Κύπελλο Σοβιετικής Ένωσης: 4 (1982, 1985, 1987, 1990)
· Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης: 1986

Με την Sampdoria

· Πρωτάθλημα Ιταλίας: 1991

Με την Rangers

· Πρωτάθλημα Σκωτίας: 5 (1992, 1993, 1994, 1995, 1996)
· Κύπελλο Σκωτίας: 3 (1992, 1993, 1996) και φιναλίστ 1994

Διεθνή

Με την Σοβιετική Ένωση

· Ολυμπιακοί Αγώνες: Χρυσό Μετάλλιο -1^η θέση στη Σεούλ το 1988
· Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα: φιναλίστ 1988

Προσωπικές Διακρίσεις

· Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς για την Ουκρανία: 2 (1987, 1988)
· Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς για την Σοβιετική Ένωση: 1988
· Χρυσή Μπάλα: 4^ος το 1988, 12^ος το 1989, 21^ος το 1991

Ως προπονητής